ถ้างั่นเด็กก็ไม่รู้จักการเผชิญหน้ากับความจริงละสิ เค้าไม่มีแม่หรืออาจไม่ได้อยู่กับแม่มันคือความจริงและเค้าก็ต้องอยู่ในได้กับความเป็นจริงนี้ ถ้าทำแบบนี้ก็เหมือนกับการที่ให้เค้าพยายามหนี้ความจริงหลอกตัวเองและคิดว่าคนอื่นๆต้องไม่มีแม่เหมือนกันหรือ สู้สอนให้เด็กเค้ายอมรับความจริงและทำความเข้าใจในสถานการณ์นี้ดีกว่ามัย การที่ไม่มีแม่มางานไม่ได้หมายความว่าทั่งชีวิตของเค้าจะไม่มีใครเลยที่รักหรือพ่อแม่ไม่รัก ผู้ใหญ่ควรสอนให้เด็กเข้าใจและเผชิญหน้ากับความจริงในตอนนั่นดีกว่ามัย
แล้วจุดประสงของการจัดงานเค้าคงไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อบอกว่าคนนั่นมีพ่อมีแม่มางาน เค้าจัดเพื่อให้เด็กรำลึกถึงพระคุณพ่อแม่ ถึงแม้ว่าจะมีพ่อหรือแม่หรือไม่ แต่พ่อแม่ก็คือผู้มีพระคุณและให้กำเนิด

พิธีอาจแสดงถึงเจตนาที่ดี
แต่ไม่ค่อยพินิจตริตรองให้รอบด้าน ในเรื่องความรู้สึก

เศร้าจัง  โลกนี้จะบาลานซ์กันยังไงดี

ต่อไปวันพ่อ วันแม่  ควรจะมีไหม เพราะหลายๆคนพ่อแม่เลวร้ายเหมือนเกิดมาเป็นศัตรูกัน
ต่อไปวันครูจะมีไหม  เพราะมีครูเลวมีเด็กที่โดนทำร้ายมากมาย
ต่อไปการเขียนเรียงความเรื่องครอบครัว  ไม่ควรทำ เพราะเด็กบางคนไม่มีครอบครัว
ต่อไปการเดินวิ่งมาราธอนควรจะมีไหม  เพราะมีคนมากมายขาขาดเดินวิ่งไม่ได้
ต่อไปอย่าให้เด็กไปทัศนศึกษาเลย  เพราะมีเด็กบางส่วนไม่มีเงินไปไม่ได้
หรืออย่างเช่น  การกำหนดศาสนาประจำชาติ คนที่เป็นส่วนน้อยไม่ได้ถือศาสนานั้นก็จะเสียใจ


ที่เขียนมานี่ไม่ได้ประชด  แต่กำลังสงสัยจริงๆ ว่า  โลกนี้มีเหรออะไรที่มันไม่มีเรื่องลบมีแต่ด้านบวก
ดังนั้นอย่าทำอะไรเลย  อย่าได้ทำเรื่องในสังคมอะไรร่วมกันเลย  
ถึงมันจะมีประโยชน์กับคนส่วนมาก  แต่มันกระเทือนใจใครสักคนที่เป็นส่วนน้อยแน่นอน
เราก้ไม่มีคำตอบนะ  เราว่ามันไม่ถูกไม่ผิด แต่ทางออกร่วมคือแบบไหน ไม่รู้จริง

นี้ก็อีกอย่าง บางที่ครูให้นักเรียนเขียนเรียงความ วันแม่ มาคนละหนึ่งเรื่อง ใครไม่ส่งไม่ได้คะแนน

ลองนึกถึงเด็กที่ครอบครัวแตกแยกสิ ลองถึงถึงจิตใจเด็กที่แม่เสียชีวิตสิ เด็กจะขียนยังไง เด็กจะเขียนอะไรลงไป
สิ่งเหล่านี้ผู้ใหญ่ควรคิดให้รอบด้าน นึกถึงจิตใจของเด็กด้วย