หนังสือพิมพ์ Dailymail ของอังกฤษลงภาพข่าว คลื่นมหาชนชาวจีนที่แห่กันไปนมัสการพระพุทธรูปบนหน้าผาหินเพื่อขอพรปีใหม่
การต่อคิวและเบียดเสียดกันเข้าชมพระพุทธรูปดังกล่าว ถือว่าต้องมีความอดทนอย่างมาก ในช่วงที่ผ่านมา คลื่นมหาชนชาวจีนได้หลั่งไหลมาจากทั่วสารทิศ เป็นเรือนพันเรือนหมื่น เพื่อมานมัสการขอพรพระพุทธรูปสลักบนหน้าผาหินที่มีชื่อเสียงโด่งดัง เนื่องจากขนาดที่ต้องยกให้ว่า "ใหญ่โตที่สุดในโลก" ตั้งตระหง่านอยู่คู่แผ่นดินจีนมาช้านานกว่า 1,200 ปี
พระพุทธรูปองค์นี้ชาวจีนเรียกกันว่า "เล่อซานต้าฝอ" (樂山大佛; Lèshān Dàfó) หรือเรียกสั้นๆว่า "ต้าฝอ" (大佛)
สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง (คศ. 618–907) ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของมณฑลเสฉวน เป็นพระพุทธรูป “พระศรีอริยเมตไตรย” ที่สลักบนหน้าผาหินสูงกว่า 233 ฟุต หรือ 71 เมตร เบื้องบนจรดยอดภูเขา เบื้องล่างเลียบติดกับแม่น้ำสามสายที่ไหลผ่าน
องค์พระหันพระพักตร์เข้าหาภูเขา "เอ๋อเหม" (峨嵋山; éméi shān) มีความใหญ่โตมหึมายิ่งนัก แค่เพียงพระบาทนั้น ยาวถึง 36 ฟุต
เฉพาะนิ้วพระบาทใหญ่เสียยิ่งกว่าห้องทานอาหารทั่วๆไปเสียอีก เศียรขององค์พระมีเส้นพระศกขดม้วน 1051 เส้น มีรางระบายน้ำซ่อนอยู่ตามพระศก (ผม) พระอุระ (อก) พระกรรณ (หู) เป็นต้น เพื่อป้องกันการกัดเซาะและช่วยต้านลม
เมื่อกล่าวถึงประวัติศาสตร์การสร้างพระพุทธรูปนี้ยิ่งน่าทึ่ง เพราะผู้สร้างเป็นเพียงพระภิกษุจีนธรรมดาๆ รูปหนึ่ง นามว่า สมณะ “ไห่ทง” (海通)
แต่ความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวของท่านนั้น ทำให้ท่านมีความอัศจรรย์เหนือคนทั่วไป ตามประวัติ ท่านเดินทางมาจากเมืองกุ้ยโจว เมื่อเห็นกระแสของแม่น้ำใต้หน้าผาที่ไหลเชี่ยวกราก และยังทราบว่า น้ำได้ทำให้เรือล่มจมลงไปหลายต่อหลายครั้ง
ท่านบังเกิดความเมตตา จึงดำริที่อยากจะสร้างพระพุทธรูปเพื่อจะชะลอควบคุมกระแสน้ำและยังถือเป็นโอกาสในการแนะนำพระพุทธศาสนาให้ผู้คนในถิ่นนี้ด้วย ท่านจึงเดินทางไปตามฝั่งแม่น้ำแยงซีเกียงเพื่อประกาศพระธรรมพร้อมกันนั้นก็ได้สะสมเงินบริจาคมาเพื่อดำเนินการสร้าง
เมื่อท่านเดินทางกลับมา ได้ถูกข้าราชการใจชั่วคิดจะยึดทรัพย์ สมณะไห่ทงไม่ยอมถึงกับประกาศว่า "ถ้าจะต้องให้เงินเหล่านี้ไป
จะยอมควักดวงตาเสียยังจะดีกว่า" ข้าหลวงนั้นกลับโกรธตะโกนว่า “ถ้าเช่นนั้น ท่านก็จงควักดวงตาเสียเดี๋ยวนี้แหละ” พระไห่ทงผู้มีใจเด็ดเดี่ยวก็ควักดวงตาข้างหนึ่งออกมา ณ บัดนั้นเอง การกระทำของท่านทำให้พวกช่างและคนงานทั้งหลายต่างมีแรงฮึดสู้ที่ช่วยทำมโนปณิธานของท่านให้สำเร็จ
เป็นเหตุให้การก่อสร้างได้เริ่มต้นขึ้น เมื่อปี คศ. 713 โดยสมณะไห่ทงได้ให้ช่างทำตัวอย่างพระพุทธรูป “พระเมตไตรย” จำลองขนาดเล็กเพื่อเป็นแม่แบบ
ประชาชนชาวจีนทั่วทุกสารทิศจำนวนมากแห่ขึ้นไปสักการะกราบไหว้พระพุทธรูปเล่อซาน(樂山大佛) ซึ่งเป็นพระพุทธรูปแกะสลักหน้าผา ใหญ่ที่สุดในโลก เพื่อเป็นสิริมงคลและยังเป็น 1 ใน มรดกโลกภายใต้ชื่อ "ภูมิทัศน์แห่งเขาเอ๋อเหมย(เขาง๊อไบ้) @ แม่น้ำชิงอี่ (青衣江) มณฑลเสฉวน ประเทศจีน ในวันชิวอิก เทศกาลตรุษจีนปีนี้
การสลักหน้าผาหินขนาดใหญ่ แน่นอนว่า เป็นไปด้วยความยากลำบาก ว่ากันว่า ต้องนำฆ้อนเหล็กขนาดใหญ่ขี้นลงเขานับพันๆ ด้าม
เสียงตีกระทบกับหินนั้นดังสนั่นเกรียวกราวราวกับฟ้าแลบ การก่อสร้างใช้เวลานานหลายปี แต่ไม่สำเร็จเพราะต้องใช้ทรัพย์เป็นจำนวนมาก ที่โชคร้ายคือสมณะไห่ทงต้องมามรณภาพกลางคันในขณะกำลังก่อสร้างตัวไหล่ขององค์พระ ทำให้การก่อสร้างต้องหยุดลง ภายหลังได้เงินจากข้าราชการใจบุญ จึงดำเนินการต่ออีกครั้ง พอสร้างพระชงฆ์ (เข่า) ของตัวองค์พระเสร็จ ก็ต้องมาหยุดอีก กว่าจะเสร็จสิ้นต้องทำๆ หยุดๆ นานถึง 3 ชั่วอายุคน จนมาสำเร็จสมบูรณ์เมื่อปี ค.ศ. 803
... สิ่งก่อสร้างที่ยิ่งใหญ่นั้น ล้วนแต่เกิดจากความเสียสละอุทิศแรงกาย แรงใจ กำลังทรัพย์ กำลังสติปัญญา โดยเฉพาะสิ่งก่อสร้างในทางพุทธศาสนา
ล้วนแต่บังเกิดจากแรงศรัทธาที่มีต่อพระรัตนตรัย ผู้สร้างยอมพลีร่างกาย อวัยวะ และแม้แต่ชีวิต เพื่อให้ผู้คนได้มาเคารพสักการะกราบไหว้บูชา จึงไม่อาจคำนวณนับได้ว่าบุญนั้นจะเกิดแก่ผู้สร้างมากมายเพียงใด ผู้เขียนขออนุโมทนาบุญกับผู้สร้างพระพุทธรูปองค์นี้ ที่ไม่ใช่เพียงแค่สร้างองค์พระ แต่ยังถือว่าเป็นการสร้างประวัติศาสตร์ตำนานแห่งพระพุทธศาสนาที่โลกต้องจดจำไปอีกนานเท่านาน ...
พระพุทธรูปเล่อซาน พระพุทธรูปผาหินใหญ่ที่สุดในโลก...ที่สร้างด้วยการ★สละดวงตาของพระภิกษุจีน★
หนังสือพิมพ์ Dailymail ของอังกฤษลงภาพข่าว คลื่นมหาชนชาวจีนที่แห่กันไปนมัสการพระพุทธรูปบนหน้าผาหินเพื่อขอพรปีใหม่
การต่อคิวและเบียดเสียดกันเข้าชมพระพุทธรูปดังกล่าว ถือว่าต้องมีความอดทนอย่างมาก ในช่วงที่ผ่านมา คลื่นมหาชนชาวจีนได้หลั่งไหลมาจากทั่วสารทิศ เป็นเรือนพันเรือนหมื่น เพื่อมานมัสการขอพรพระพุทธรูปสลักบนหน้าผาหินที่มีชื่อเสียงโด่งดัง เนื่องจากขนาดที่ต้องยกให้ว่า "ใหญ่โตที่สุดในโลก" ตั้งตระหง่านอยู่คู่แผ่นดินจีนมาช้านานกว่า 1,200 ปี
พระพุทธรูปองค์นี้ชาวจีนเรียกกันว่า "เล่อซานต้าฝอ" (樂山大佛; Lèshān Dàfó) หรือเรียกสั้นๆว่า "ต้าฝอ" (大佛)
สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง (คศ. 618–907) ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของมณฑลเสฉวน เป็นพระพุทธรูป “พระศรีอริยเมตไตรย” ที่สลักบนหน้าผาหินสูงกว่า 233 ฟุต หรือ 71 เมตร เบื้องบนจรดยอดภูเขา เบื้องล่างเลียบติดกับแม่น้ำสามสายที่ไหลผ่าน
องค์พระหันพระพักตร์เข้าหาภูเขา "เอ๋อเหม" (峨嵋山; éméi shān) มีความใหญ่โตมหึมายิ่งนัก แค่เพียงพระบาทนั้น ยาวถึง 36 ฟุต
เฉพาะนิ้วพระบาทใหญ่เสียยิ่งกว่าห้องทานอาหารทั่วๆไปเสียอีก เศียรขององค์พระมีเส้นพระศกขดม้วน 1051 เส้น มีรางระบายน้ำซ่อนอยู่ตามพระศก (ผม) พระอุระ (อก) พระกรรณ (หู) เป็นต้น เพื่อป้องกันการกัดเซาะและช่วยต้านลม
เมื่อกล่าวถึงประวัติศาสตร์การสร้างพระพุทธรูปนี้ยิ่งน่าทึ่ง เพราะผู้สร้างเป็นเพียงพระภิกษุจีนธรรมดาๆ รูปหนึ่ง นามว่า สมณะ “ไห่ทง” (海通)
แต่ความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวของท่านนั้น ทำให้ท่านมีความอัศจรรย์เหนือคนทั่วไป ตามประวัติ ท่านเดินทางมาจากเมืองกุ้ยโจว เมื่อเห็นกระแสของแม่น้ำใต้หน้าผาที่ไหลเชี่ยวกราก และยังทราบว่า น้ำได้ทำให้เรือล่มจมลงไปหลายต่อหลายครั้ง
ท่านบังเกิดความเมตตา จึงดำริที่อยากจะสร้างพระพุทธรูปเพื่อจะชะลอควบคุมกระแสน้ำและยังถือเป็นโอกาสในการแนะนำพระพุทธศาสนาให้ผู้คนในถิ่นนี้ด้วย ท่านจึงเดินทางไปตามฝั่งแม่น้ำแยงซีเกียงเพื่อประกาศพระธรรมพร้อมกันนั้นก็ได้สะสมเงินบริจาคมาเพื่อดำเนินการสร้าง
เมื่อท่านเดินทางกลับมา ได้ถูกข้าราชการใจชั่วคิดจะยึดทรัพย์ สมณะไห่ทงไม่ยอมถึงกับประกาศว่า "ถ้าจะต้องให้เงินเหล่านี้ไป
จะยอมควักดวงตาเสียยังจะดีกว่า" ข้าหลวงนั้นกลับโกรธตะโกนว่า “ถ้าเช่นนั้น ท่านก็จงควักดวงตาเสียเดี๋ยวนี้แหละ” พระไห่ทงผู้มีใจเด็ดเดี่ยวก็ควักดวงตาข้างหนึ่งออกมา ณ บัดนั้นเอง การกระทำของท่านทำให้พวกช่างและคนงานทั้งหลายต่างมีแรงฮึดสู้ที่ช่วยทำมโนปณิธานของท่านให้สำเร็จ
เป็นเหตุให้การก่อสร้างได้เริ่มต้นขึ้น เมื่อปี คศ. 713 โดยสมณะไห่ทงได้ให้ช่างทำตัวอย่างพระพุทธรูป “พระเมตไตรย” จำลองขนาดเล็กเพื่อเป็นแม่แบบ
ประชาชนชาวจีนทั่วทุกสารทิศจำนวนมากแห่ขึ้นไปสักการะกราบไหว้พระพุทธรูปเล่อซาน(樂山大佛) ซึ่งเป็นพระพุทธรูปแกะสลักหน้าผา ใหญ่ที่สุดในโลก เพื่อเป็นสิริมงคลและยังเป็น 1 ใน มรดกโลกภายใต้ชื่อ "ภูมิทัศน์แห่งเขาเอ๋อเหมย(เขาง๊อไบ้) @ แม่น้ำชิงอี่ (青衣江) มณฑลเสฉวน ประเทศจีน ในวันชิวอิก เทศกาลตรุษจีนปีนี้
การสลักหน้าผาหินขนาดใหญ่ แน่นอนว่า เป็นไปด้วยความยากลำบาก ว่ากันว่า ต้องนำฆ้อนเหล็กขนาดใหญ่ขี้นลงเขานับพันๆ ด้าม
เสียงตีกระทบกับหินนั้นดังสนั่นเกรียวกราวราวกับฟ้าแลบ การก่อสร้างใช้เวลานานหลายปี แต่ไม่สำเร็จเพราะต้องใช้ทรัพย์เป็นจำนวนมาก ที่โชคร้ายคือสมณะไห่ทงต้องมามรณภาพกลางคันในขณะกำลังก่อสร้างตัวไหล่ขององค์พระ ทำให้การก่อสร้างต้องหยุดลง ภายหลังได้เงินจากข้าราชการใจบุญ จึงดำเนินการต่ออีกครั้ง พอสร้างพระชงฆ์ (เข่า) ของตัวองค์พระเสร็จ ก็ต้องมาหยุดอีก กว่าจะเสร็จสิ้นต้องทำๆ หยุดๆ นานถึง 3 ชั่วอายุคน จนมาสำเร็จสมบูรณ์เมื่อปี ค.ศ. 803
... สิ่งก่อสร้างที่ยิ่งใหญ่นั้น ล้วนแต่เกิดจากความเสียสละอุทิศแรงกาย แรงใจ กำลังทรัพย์ กำลังสติปัญญา โดยเฉพาะสิ่งก่อสร้างในทางพุทธศาสนา
ล้วนแต่บังเกิดจากแรงศรัทธาที่มีต่อพระรัตนตรัย ผู้สร้างยอมพลีร่างกาย อวัยวะ และแม้แต่ชีวิต เพื่อให้ผู้คนได้มาเคารพสักการะกราบไหว้บูชา จึงไม่อาจคำนวณนับได้ว่าบุญนั้นจะเกิดแก่ผู้สร้างมากมายเพียงใด ผู้เขียนขออนุโมทนาบุญกับผู้สร้างพระพุทธรูปองค์นี้ ที่ไม่ใช่เพียงแค่สร้างองค์พระ แต่ยังถือว่าเป็นการสร้างประวัติศาสตร์ตำนานแห่งพระพุทธศาสนาที่โลกต้องจดจำไปอีกนานเท่านาน ...