เราคบกับแฟนมาได้พักนึงแล้วค่ะ เขาดูแลเอาใจใส่ดีมากนะคะ ยอมเราในหลายๆเรื่อง แต่เขาขี้ระแวงว่าเรามีคนอื่น ขี้โกรธขี้น้อยใจ และเราก็ค่อนข้างพูดแรงๆ แต่ไม่เคยดูถูกหรือด่าปมเขาเลยนะ
ช่วงแรกๆที่ตัดสินใจคบกัน ทะเลาะกันบ่อยรุนแรงมากทุกครั้งเขาทำร้ายตัวเองทำร้ายข้าวของให้เราสนใจเขาและเราต้องยอม
แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันต้นเหตุคือการพูดโผงผางของเรา มันก็มาจากการทำตัวของเขาที่ทำให้เราพูดแซะด้วยคำที่เจ็บจี๊ด...เขาก็โกรธและบอกเลิกเราทุกครั้ง ประมาณว่า ' เขาไม่มีอะไรดีหรอก ไปหาคนอื่นเหอะ ' แล้วก็ทำร้ายตัวเองสาระพัด จนเราต้องเก็บความรู้สึกน้อยใจเสียใจที่เรารู้สึกแล้วง้อเขาทุกครั้ง
เขาบอกว่าเราพูดอะไรไม่เคยคิดหรอกว่าเขารู้สึกยังไง...แต่ทีเขาคำพูดกับการกระทำที่ดูถูกเราบ้างว่าเราน่ารำคาญบ้าง เขาเคยพูดขนาดที่ว่า 'ไม่ใช่แม่กู อย่ามา
' แต่เรากลับเสียใจกับคำของเขาไม่ได้...เวลาเขาโกรธเขาจะพูดจะทำทุกอย่างให้เราเจ็บที่สุดแม้กระทั่งไล่เราออกจากบ้านให้เราเก็บข้าวของก็เจอมาแล้ว
ในตอนนั้นกับเรื่องที่เขาขี้น้อยใจอารมณ์ร้ายอะไรเราก็เริ่มเข้าใจและทนได้ เราเข้าใจว่า เขาเรียกร้องความสนใจอยากให้เราสนใจเขามากที่สุดเพราะเขามีเราแค่คนเดียว
แต่...วันนั้นนอนดูทีวีด้วยกัน เขาก็นอนเล่นมือถือปกติ เราก็ชะโงกจะดูนาฬิกาที่มือถือแวบนึง เขากำลังดูคลิปของผู้หญิงคนนึงที่เป็นเพื่อนในเฟสเขา พอเห็นเราหันมาก็รีบกดปิดแล้วหันมายิ้มเจื่อนๆให้เรา เหมือนรู้ตัวว่าเราต้องด่าแน่ แต่เราทำเป็นไม่เห็นถามหน้าตายว่า 'เป็นไร ?' เขาก็บอก ไม่มีไร เราก็แกล้งถามว่ากี่โมงแล้ว...เราก็นิ่งๆเงียบๆพยายามทำตัวให้ปกติตลอด ไม่อยากให้ดูเป็นคนคิดมากระแวง(เราไม่เคยจุกจิกเลย เขาไปไหนกับใครกลับมาดึกดื่นเราไม่เคยถามสักคำ ขอแค่ให้กลับมาถึงบ้าน)
และเราก็มาเปิดในแจ้งเตือนเฟสเขา เขาเม้นใต้คลิปผญ.คนนั้น แต่ที่พีคคือ คนเม้นเยอะแยะมากมาย แต่ผญ.คนนั้น ตอบแค่เขาคนเดียว และเปิดไปหน้าแชทค้างอยู่ที่แชทกับผญ.อีกคนแต่ข้อความถูกลบหมด เราก็แคปไว้หมดนะ...แต่ไม่ได้โวยวายอะไรเลย เขาทักมาเราก็ตอบแค่คำเดียว แล้วหายไป เขาถามว่าทำไมไม่คุยกับเขา เราก็บอก เราอยากอยู่นิ่งๆดูบ้าง (ที่ผ่านมาเราชวนเขาคุยตลอดไม่อยากเงียบไป ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็คุยกันทั้งวัน) เขาก็ถามเป็นไร เราก็บอกไม่มีไร เหมือนเดิม...เราถามไปว่า มีไรอยากบอกมั้ย ? เขาก็บอกไม่มี เขาไม่เคยปิดบังอะไรเรา...จนเขารู้ว่า เราคิดว่าเขามีคนอื่น แต่เขาก็ไม่รู้หรอกว่าต้นเหตุมาจากอะไรเราเข้าใจแบบนั้นเพราะอะไร...เขาบอกว่า บอกเขาบ้างได้มั้ยเวลาโกรธไร เขาได้รู้ตัวบ้าง แต่เราก็บอกไม่มีไร ช่างเหอะ ลืมๆไป...เขาก็ขอโทษเรา ที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดี เขาไม่เคยนอกใจเราจริงๆ เราก็เออออไป แต่การที่เราไม่พูดไม่ถามออกไปในเรื่องนี้ คนที่ทรมานที่สุดก็คือเรา มันอยู่ในหัวเราตลอดเพราะเราหาคำตอบไม่ได้ ตอนนี้ที่เรารู้สึกแย่กับเขามากๆแต่เราก็บอกไม่เป็นไร ทำให้เรื่องทั้งหมดที่เราเก็บไว้คนเดียวมารุมให้คิดเต็มไปหมด
ปล.
-ผญ. คนนั้นไม่ได้สนิทกับเขา ถ้าคนไหนที่เขาสนิทเขาจะบอกเราทุกคน
-ที่เราไม่พูดออกไปในสิ่งที่เราคิดมากเพราะ เรารู้ดีว่าผลออกมาเป็นยังไง ถ้าเราบอกไปว่า เขาทำแบบนี้เราไม่โอเคนะ เขาก็พูดมาว่า เขาไม่มีดีสักอย่าง แล้วก็ทะเลาะกันจนได้
-การที่ผช.ไปเม้นชมผญ.คนอื่น ตอบโต้กันแลบนั้นเขาไม่ถือสากันใช่มั้ยค่ะ ? แต่ทีเราแค่ลงชื่อไอจีทวิตเตอร์ในโปรไฟล์เฟสบุ๊คก็หาว่าเราตั้งใจอ่อยผช. ให้ฟอลไปแอบคุยกันในไอจี
เขาดีมากนะยอมเรามากเหมือนกัน แต่เราเป็นคนลืมยากถ้าเจออะไรแบบนี้... ให้อภัยได้ แต่ไม่มีวันลืมจริงๆ
เมื่อเลือกที่จะเก็บทุกอย่างไว้คนเดียว ก็กลายเป็นคนไม่มีเหตุผล ควรทำไงดีค่ะ
ช่วงแรกๆที่ตัดสินใจคบกัน ทะเลาะกันบ่อยรุนแรงมากทุกครั้งเขาทำร้ายตัวเองทำร้ายข้าวของให้เราสนใจเขาและเราต้องยอม
แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันต้นเหตุคือการพูดโผงผางของเรา มันก็มาจากการทำตัวของเขาที่ทำให้เราพูดแซะด้วยคำที่เจ็บจี๊ด...เขาก็โกรธและบอกเลิกเราทุกครั้ง ประมาณว่า ' เขาไม่มีอะไรดีหรอก ไปหาคนอื่นเหอะ ' แล้วก็ทำร้ายตัวเองสาระพัด จนเราต้องเก็บความรู้สึกน้อยใจเสียใจที่เรารู้สึกแล้วง้อเขาทุกครั้ง
เขาบอกว่าเราพูดอะไรไม่เคยคิดหรอกว่าเขารู้สึกยังไง...แต่ทีเขาคำพูดกับการกระทำที่ดูถูกเราบ้างว่าเราน่ารำคาญบ้าง เขาเคยพูดขนาดที่ว่า 'ไม่ใช่แม่กู อย่ามา
ในตอนนั้นกับเรื่องที่เขาขี้น้อยใจอารมณ์ร้ายอะไรเราก็เริ่มเข้าใจและทนได้ เราเข้าใจว่า เขาเรียกร้องความสนใจอยากให้เราสนใจเขามากที่สุดเพราะเขามีเราแค่คนเดียว
แต่...วันนั้นนอนดูทีวีด้วยกัน เขาก็นอนเล่นมือถือปกติ เราก็ชะโงกจะดูนาฬิกาที่มือถือแวบนึง เขากำลังดูคลิปของผู้หญิงคนนึงที่เป็นเพื่อนในเฟสเขา พอเห็นเราหันมาก็รีบกดปิดแล้วหันมายิ้มเจื่อนๆให้เรา เหมือนรู้ตัวว่าเราต้องด่าแน่ แต่เราทำเป็นไม่เห็นถามหน้าตายว่า 'เป็นไร ?' เขาก็บอก ไม่มีไร เราก็แกล้งถามว่ากี่โมงแล้ว...เราก็นิ่งๆเงียบๆพยายามทำตัวให้ปกติตลอด ไม่อยากให้ดูเป็นคนคิดมากระแวง(เราไม่เคยจุกจิกเลย เขาไปไหนกับใครกลับมาดึกดื่นเราไม่เคยถามสักคำ ขอแค่ให้กลับมาถึงบ้าน)
และเราก็มาเปิดในแจ้งเตือนเฟสเขา เขาเม้นใต้คลิปผญ.คนนั้น แต่ที่พีคคือ คนเม้นเยอะแยะมากมาย แต่ผญ.คนนั้น ตอบแค่เขาคนเดียว และเปิดไปหน้าแชทค้างอยู่ที่แชทกับผญ.อีกคนแต่ข้อความถูกลบหมด เราก็แคปไว้หมดนะ...แต่ไม่ได้โวยวายอะไรเลย เขาทักมาเราก็ตอบแค่คำเดียว แล้วหายไป เขาถามว่าทำไมไม่คุยกับเขา เราก็บอก เราอยากอยู่นิ่งๆดูบ้าง (ที่ผ่านมาเราชวนเขาคุยตลอดไม่อยากเงียบไป ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็คุยกันทั้งวัน) เขาก็ถามเป็นไร เราก็บอกไม่มีไร เหมือนเดิม...เราถามไปว่า มีไรอยากบอกมั้ย ? เขาก็บอกไม่มี เขาไม่เคยปิดบังอะไรเรา...จนเขารู้ว่า เราคิดว่าเขามีคนอื่น แต่เขาก็ไม่รู้หรอกว่าต้นเหตุมาจากอะไรเราเข้าใจแบบนั้นเพราะอะไร...เขาบอกว่า บอกเขาบ้างได้มั้ยเวลาโกรธไร เขาได้รู้ตัวบ้าง แต่เราก็บอกไม่มีไร ช่างเหอะ ลืมๆไป...เขาก็ขอโทษเรา ที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดี เขาไม่เคยนอกใจเราจริงๆ เราก็เออออไป แต่การที่เราไม่พูดไม่ถามออกไปในเรื่องนี้ คนที่ทรมานที่สุดก็คือเรา มันอยู่ในหัวเราตลอดเพราะเราหาคำตอบไม่ได้ ตอนนี้ที่เรารู้สึกแย่กับเขามากๆแต่เราก็บอกไม่เป็นไร ทำให้เรื่องทั้งหมดที่เราเก็บไว้คนเดียวมารุมให้คิดเต็มไปหมด
ปล.
-ผญ. คนนั้นไม่ได้สนิทกับเขา ถ้าคนไหนที่เขาสนิทเขาจะบอกเราทุกคน
-ที่เราไม่พูดออกไปในสิ่งที่เราคิดมากเพราะ เรารู้ดีว่าผลออกมาเป็นยังไง ถ้าเราบอกไปว่า เขาทำแบบนี้เราไม่โอเคนะ เขาก็พูดมาว่า เขาไม่มีดีสักอย่าง แล้วก็ทะเลาะกันจนได้
-การที่ผช.ไปเม้นชมผญ.คนอื่น ตอบโต้กันแลบนั้นเขาไม่ถือสากันใช่มั้ยค่ะ ? แต่ทีเราแค่ลงชื่อไอจีทวิตเตอร์ในโปรไฟล์เฟสบุ๊คก็หาว่าเราตั้งใจอ่อยผช. ให้ฟอลไปแอบคุยกันในไอจี
เขาดีมากนะยอมเรามากเหมือนกัน แต่เราเป็นคนลืมยากถ้าเจออะไรแบบนี้... ให้อภัยได้ แต่ไม่มีวันลืมจริงๆ