หลังจากที่ตามอ่านหกระทู้ในพันทิปมาหลายหระทู้
วันนี้เลยอยากจะมาเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง เราจะค่อยๆเล่าถึงแฟนทีล่ะคนนะค่ะ แบบไม่รีบ จะเล่าจนถึงปัจจุบัน
เริ่มดีกว่า เราขอแทนตัวเอง อิง นะค่ะ แฟนคนแรกของเรา ขอแทนว่า ที นะค่ะ
เราเป็นเด็กอวบๆขาวๆ หน้าจะบึ้งๆค่ะเวลาไม่ยิ้ม ผมยาวค่ะ ส่วนที จะตัวเตี้ยกว่าเรา ขาวมาก ขาวกว่าเราอีก ตาโต หน้าหวานตอนนั้นตอนที่เรามีแฟนคนแรก เราเพิ่งอยู่ ป5 เองล่ะ เเ_ดแต่น้อยเลย 5555 น้องๆอย่าเลียนแบบน๊า
ต่อๆ เรารู้จักกันเพราะเค้าเป็นเพื่อนในห้องค่ะ เค้าย้ายเข้ามาตอนเราอยู่ ป 5 ตอนแรก เราไม่เคยคุยกันเลยค่ะ
เราจะเป็นเด็กมึนๆ เกรียนๆนะค่ะ สนิททั้งเพื่อน ผญ และ ผช เพราะเป็นคนลุยๆ มีอยู่วันนึง คุณครูจัดโต๊ะ ให้นั่งกันเป็นกลุ่มค่ะ ก็ต้องมีหัวหน้ากลุ่ม แน่นอนค่ะ เราได้เป็นหัวหน้า เนื่องจากเราเป็นเด็กที่มีความกล้าแสดงออกและกล้าสั่งทุกคนในห้อง แต่ไม่ใช่หัวหน้าห้องนะค่ะ
แล้วเราก็ดันได้นั่งกลุ่มเดียวกัน แต่ทีไม่คุยกับเราเลยค่ะ เวลาเราคุยด้วยก็ชอบนั่งนิ่งทำหน้าแดงใส่ คือทีขาวมาก จะเห็นชัดมาก เวลาหน้าแดง เราก็งงๆค่ะ จะชอบแบบบอกเพื่อนว่า ที มันแปลกเนอะ แต่เพื่อนก็บอกว่ามันไม่แปลกนะ พูดเก่ง กวนตีน เราเลยแบบ อ้าว สรุปมันไม่คุยกะเราคนเดียว
จนวันนึงค่ะ ตอนเช้า ก็ไปโรงเรียนปกติค่ะ แต่ในชั้นของเรา มีกระดาษยัดอยู่ค่ะ เด็กประถมจะมีชั้นเก็บของค่ะ เอาไว้ใส่สมุดหนังสือที่ไม่ได้เอากลับบ้าน
กระดาษแผ่นนั้นเขียนว่า ชงชอบบลูนะ ชอบมากด้วย เราอ่านแล้วแบบต้องโดนเพื่อนแกล้งแน่เลย เพื่อนผชในห้องมันชอบแกล้งเราค่ะ ไม่รู้หมั่นไไส้อะไรนักหนา แล้วคือเราก็ไม่กล้าถามทีด้วย เพราะทีไม่เคยคุยกับเราเลย เราเลยเขียนกระดาษแผ่นเดิมอะค่ะที่เขียนว่าทีชอบเรา เราเขียนว่ารู้ไหมใครเขียนไปยัดใส่ใต้โต๊ะทีค่ะ แล้วพอถึงเวลาเรียนก็นั่งเรียนปกติแล้วเรานั่งข้างๆที เพราะนั่งกลุ่มเดียวกัน เราเห็นทีเขียนงาน เราเลยดูลายมือทีค่ะ เพราะมันเหมือนลายมือในกระดาษที่เขียนมาหาเรามาก พอตอนเย็น เราก็เดินไปโรงอาหารค่ะ คือ เราเรียนพิเศษที่โรงเรียนต่อตอนเย็น เลยไปซื้อขนม ส่วนทีจะต้องไปขึ้นรถกลับบ้านที่โรงอาหาร  ตระหว่างที่เราเดินอยู่ก็มีน้องคนนึงใส่ชุดเด็กอนุบาลเดินมาหาเรา แล้วเอากระดาษมาให้เราค่ะ เราก็งงๆ พอเราเปิดอ่านกระดาษเป็นกระดาษแผ่นเมื่อเช้าค่ะ เขียนกลับมาว่า "ทีเขียนแกล้งไม่ได้มีใครแกล้ง ทีชอบอิงจริงๆ" เรานี่ยืนหน้าแดงเลยค่ะ เพื่อนที่เดินมาด้วยก็เห็นกระดาษค่ะ ก็ถามเรา  แนน:อ้าวอิง ทีมันจีบหรอ
เรา:อิงก็ไม่รู้ ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว เขียนมาว่าทีชอบอิง แต่ทีไม่เคยคุยกับอิงเลย งงเหมือนกัน
แต่กระดาษแผ่นนั้นเราก็เก็บเอาไว้นะค่ะ ไม่ได้ทิ้ง 5555
วันต่อมา ใต้โต๊ะเรามีกระดาษและก็ลูกอมเขียนว่า "รักนะคนสวยของที" เรานี่เขิลนะคะ่ เขิลทั้งๆทีไม่รู้ว่าเป็นของทีจรองรึป่าว แต่มันยิ่งทำให้เราไม่กล้าคุยกับที ตอนเย็น เราเดินไปโรงอาหารกับเพื่อนเหมือนเดิมค่ะ ก็มีน้องคนเดิม เอากระดาษมาให้อีก เรายังไม่เปิดอ่านนะค่ะ แต่ถามน้องว่าชื่ออะไร พาพี่ไปหาคนที่ให้เอามาให้หน่อย น้องก็บอกเราว่าชื่อตี๋ครับ และก็พาเราเดินไปหาทีค่ะ ตอนนั้นทีทำหน้างงมากและก็วิ่งหนีเราไปเลยค่ะ แต่เรานี่งงกว่า
เราเลยเดิมกลับไปอาคารเรียนกับเพื่อน ก็เลยเปิดอ่านกระดาษที่น้องเอามาให้ ในนั้นเขียนว่า "วันนี้เป็นอะไร ทำไมมองหน้าทีทั้งวันเลย เขิลหรอคนสวย"
วันต่อมา เหมือนเดิมค่ะ ใต้โต๊ะเรามีกระดาษพร้อมกับลูกอมเขียนว่า "วันนี้อย่ามองหน้าทีบ่อยนะ เดี๋ยวเรียนไม่รู้เรื่อง" เราเลยเขียนตอบกลับเลยค่ะว่า สรุปเป็นทีใช่ไหมที่เขียน แล้วก็ยื่นกระดาษนั่นให้ทีเลยค่ะ เพราะนั่งข้างกัน ทีก็รับไปค่ะ เปิดอ่าน และเขียนกลับมาว่า "ใช่คับ ทำไมต้องทำหน้าดุขนาดนั้นด้วย"
คือตอนนั้นเราโกดค่ะคือกลัวโดนแกล้ง และเราก็เหมือนจะชอบทีด้วย กลัวผิดหวัง ขนาดเด็กนะ ยังขนาดนี้5555 แล้วทีก็ยื่นมาให้เราค่ะ หลังจากนั้นเราก็รู้ว่าเป็นทีจริงๆ เราก็เขียนคุยกันทุกวันค่ะ ไม่เคยคุยกันเลย เขียนไปเรื่อยตามประสาเด็กน้อยอะค่ะ คิดถึงบ้าง ด่ากันบ้างแบบ ทีชอบด่าเราว่า อ้วน เราก็ชอบด่าทีว่าเตี้ย ไรแบบนี้อ่ะค่ะ จนวันสอบ สอบเสร็จคุณครูก็จับย้ายทีและจัดโต๊ะใหม่ไม่ได้นั่งกลุ่มเดิม ทีกะเราก็ยังเขียนคุยกันอยู่ค่ะบางทีโยนกระดาษข้ามหัวเพื่อนไปมา จนเพื่อนรู้กันทั้งห้อง แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกันน๊า เพราะทีไม่ได้ขอ เวลาใครถามเราก็จะตอบว่า ไม่ใช่แฟน ก็เขียนคุยเหมือนทีคุยกับพวกแกนี่แหละ เพราะทีมันไม่คุยกะเค้าแบบต่อหน้าอ่ะ จนทีรู้ว่าเราพูดแบบนั้น วันนั้นตอนก่อนเลิกเรียนทีก็เขียนมาว่า "เลิกเรียนแล้วเจอกันโรงอาหารนะ ทีมีอะไรจะบอก" เราก็งงๆค่ะ เพราะปกติก็เจอกันทุกวัน พอไปถึงโรงอาหารจากปกติที่น้องชายทีจะเอากระดาษมาให้เรา ป่าวค่ะ วันนี้เป็นทีเดินมาหาเรา เรานี่ยืนแข็งเลยค่ะ ไม่เคยคุยกันแบบต่อหน้าเลย ทีก็เดินมาแล้วก็พูดว่า
ที:จะอ่านกระดาษรึว่าจะฟังจากปากที
เรา: ปากสิ
ที:เขียนจีบมาเป็นเดือนแล้วเนี่ย เป็นแฟนกันนะ
บทมันจะพูดก็พูดซะเราไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ ร้ายมาก
เรา:แล้วทำไมต้องเขียนมาตลอดคุยกันแบบปกติแบบชาวบ้านไม่ได้หรอ ทีพอจะขอเป็นแฟนถึงมาพูด
ที:ก็เพราะมันเป็นคำพูดที่สำคัญไง เลยต้องพูด เขียนไปเดี๋ยวไม่ได้เห็นอิงเขิล แล้วตกลงจะเป็นแฟนกับทีไหม
ดูสิพอมันได้พูด มันพูดใหญ่เลยค่ะ พูดแบบไม่ให้เราหายใจหายคอเลย**
เรา:เป็นก็เป็น
หลังจากนั้นมา เรากับทีเวลาอยู่ในห้องเรียนจะไม่พูดค่ะ เขียนเหมือนเดิม เขียนอย่างเดียว เย็นมานี่กระดาษเต็มกระเป๋าเลยค่ะ แต่พอตอนเย็นไปโรงอาหารก็จะได้พูดกันบ้าง ส่วนมาก มองหน้าก็พากันเขิลมากกว่าค่ะ แต่ทีคือดีมาก ซื้อขนมให้ ซื้อของมาให้ตลอด เสมอต้นเสมอปลายน่ารัก ช่วงนั้นเราเริ่มได้คุยโทรศัพท์กันบ้าง ทีมีโทรศัพมือถือสมัยนั้นถือว่า เร็วมากนะค่ะ คงเพราะทีเป็นเด็กกรุงเทพด้วยก่อนย้ายมาเข้า ป5 ที่ รร เรา ส่วนเราไม่มีค่ะ มีแต่มือถือแม่กับโทรศัพท์บ้าน เราก็จะโทรเบอร์บ้านเข้าเบอร์บ้านบ้าง ทีเอามือถือโทรมาเบอแม่เราบ้าง แต่ให้น้องสาวที อายยุต่างกันปีนึงเป็นคนขอสายเรา คือตอนนั้นที่บ้านเราไม่รู้ค่ะว่าเรามีแฟน เด็ก ป5 เองอะพวกแก แต่บ้านทีรู้ทั้งบ้านค่ะ เพราะบางทีเวลาเราโทหาที แม่ทีจะรับสาย และก็จะพูดกับเรา อิงหรอลูก รอแปปนะเดี๋ยว แม่เรียกให้ คือบ้านทีน่ารักมาก บ้านทีรวยมากค่ะ แม่ทีก็ชอบซื้อของมาให้เรา ตุ๊กตาบ้าง หนังสือบ้าง เสื้อผ้าบ้าง จนแม่เรารู้ว่ามีคนมาจีบ เพราะเราเล่นถือของกลับบ้านทุกวัน 55555 เราก็คุยกับทีคบกันเราอยู่ ป6 เราก็บอกแม่ว่าหนูมีแฟน แม่เราก็ว่านะค่ะเด็กน้อย พี่ชายเราอยู่ ม2 แต่อยู่คนล่ะโรงเรียนนะค่ะ ตอนนั้น มันก็บอกแม่ ความรักเด็กน้อย ปล่อยๆน้องไปเถอะ น้องมันก็เรียนเก่ง แถมไม่เคยเที่ยวหรือทำไร วันๆเอาแต่เล่นบาร์บี้ 5555 คือเราติดบาร์บีมากค่ะ เล่นยันม ปลาย อ่า เราก็คบกับทีมาเรื่อยๆค่ะ มีเพื่อนย้ายเข้ามาตอน ป6 เทอม2 เพื่อนคนนั้นก็ชอบเราค่ะ มาสารภาพกับเราเลยแต่บอกว่าไม่คิดจะแย้งเราไปจากที คือน่ารักมาก เราเป็นเด็กกล้าแสดงออกค่ะ เราจะได้เต้นได้ทำกิจกรรมโรงเรียนเยอะมาก แต่งหน้าแต่งตัวสวยๆถือปลายโรงเรียน เคยมีคนมาจีบเราก็มีนะค่ะเป็น พี่ ม3 บ้างไรงี้ แต่เราได้สนใจคนอื่นเลย จน ใกล้ๆจบ ป6 เราต้องย้ายโรงเรียนค่ะ ไปสอนเข้าอีก โรงเรียนนึง ส่วนทีต่อที่เดิม เราร้องไห้เลยค่ะ คือไม่อยากย้าย คุยโทรศัพท์กับทีก็ร้องไห้ จนวันจบ ป6 วันนั้นเราถ่ายรูปคู่กับทีด้วยค่ะ แต่เราไม่มีรูปน๊า อยู่ที่ที แล้วเราก็เพิ่งรู้ว่าทีจ้างเพื่อนที่เอากล้องมาโรงเรียนให้ถ่ายรูปเรา รูปล่ะร้อย ได้ไปประมาณสามสี่รูป เสียดายตังมาก 5555 ไม่ยอมบอกจะได้ถ่ายให้ ไม่ใช่แค่ทีนะค่ะ แต่เพื่อนที่ชอบเราที่ย้ายมาใหม่อ่ะค่ะก็จ้างเหมือนกัน รูปล่ะ100เหมือนกันด้วย คือพวกมันทุ่มเทมาก วันนั้นเราก็ร้องไห้นะค่ะเพราะความคิดเด็กๆอ่ะค่ะ คือแบบจะเจอกันก็แค่ที่ โรงเรียน บ้านก็ไม่ได้ใกล้กันถ้าเรียนคนล่ะทีคงไม่ได้เจอกัน แม่เราก็ให้เราไปสอบเข้า รร เดียวกับพี่เราค่ะ แม่บอกว่าถ้าสอบติดได้อยู่ห้องคิงจะซื้อโทรศัพท์ให้เราค่ะ จะได้เอาไว้คุยกับทีได้ ถึงจะอยู่คนล่ะโรงเรียน เราก็สอบค่ะ ได้ที่21จาก700คน คือดีใจมากค่ะ ได้อยู่ห้องคิง ได้โทรศัพท์ และก็ได้คุยกับทีทุกวัน จนเปิดเทอม ม1 เพื่อนในห้องคือจะมี ชญ เท่าๆกันอ่ะค่ะ เราก็มีเพื่อนที่มาจาก รร เดียวกันยุในห้องสามสี่คน ที่เหลือก็เพื่อนใหม่ แต่ไม่รู้ทำไม เหมือนเดิมเลยค่ะ คือเพื่อน ผช ชอบแกล้งเรา แต่เราก็สนิทกะพวกมันไวค่ะ ก็เลยเริ่มห่างๆกับทีเพราะตอนกลางคืนก็มีเพื่อนโทมาคุยบ้างและตอนนั้นก็เริ่มมี hi5 ด้วย แล้วพอห่างกันมากๆ ก็เริ่มเปลี่ยนอะค่ะ จนรู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนกัน แต่ก็คุยกันตลอดนะค่ะ ไม่ได้มีใครบอกเลิกใคร จนทีมีคนใหม่ เราก็เสียใจนะค่ะ แต่ก็รับได้เพราะด้วยระยะห่าง และก็เริ่มโตขึ้น เรามาอยู่ รร ใหม่ ก็มีคนจีบเยอะนะค่ะถึงจะต้องตัดผมสั้นถึงติ่งหูก็เถอะ แล้วในระหว่างนั้นเราก็ชอบเพื่อนคนนึงค่ะอยู่ห้อง5 เราอยู่ห้อง4ค่ะ เวลาเข้าแถวจะได้อยู่ใกล้ๆกันตลอด คือแบบงานดีสำหรับเด็กๆอ่ะคะ่ สูงขาว คิวเข้มจมูกโดง คมมาก แต่มันจะนิ่งๆอ่ะค่ะ มีอยู่ครั้งนึงเรานั่งอบรมข้างๆมัน เราก็นั่งวาดรูปเด็กผญ แล้วก็เขียนว่า ชอบแกนะคนข้างๆ แล้วตอนลุกออกจากที่ประชุมเราก็ไม่ได้เก็บกระดาษนั้นมาค่ะ นิสัยไม่ดีทิ้งขยะไม่เป็นที 555 แล้วก็มีอีกคนค่ะเราชอบตอนเรียนปรับพื้นฐานมันสูงๆ ขาวๆตาโตๆ คลายๆที และก็คุยเก่งชอบคุยกับเรา ตอนนั้นมี MSNอะค่ะ เราก็คุยกับมันบ้างเรื่องเกมอ่ะค่ะส่วนมากแล้วอยู่ๆมันก็หายไปไม่ได้คุยอีกเลยเจอหน้าที่ รร มันก็หลบหน้า มันอยู่ห้อง7ค่ะ
มาต่อแฟนคนที่สองขอแทนชื่อว่าต้านะค่ะ แฟนคนนี้เป็นหัวหน้าห้องค่ะ ซึ่งมันโดนปดเพราะไม่มีความรับผิดชอบแล้วเราก็ได้เป็นแทน ต้าเป็นคนขี้หึงเอาแต่ใจค่ะ มันจีบเรา แล้วเพื่อนๆในห้องก็ยุให้ครบเราก็ครบค่ะแต่พอครบแล้วคือมีปัญหาบ่อยอ่ะค่ะ เพราะต้าขี้หึง เพื่อน ผช ในห้องอ่ะค่ะเล่นกับเราไม่ได้เลย แต่ถามว่ามันดีไหม ดีมากค่ะ มันหล่อ คนชอบยอะแต่ต้ามันไม่เคยนอกใจเราเลย เดินมาส่งเราที่รถที่แม่ไปรับทุกวันจนสนิทกับแม่เรา แม่ต้าก็ไม่ยอมให้มันมีแฟนนะค่ะ แต่พอครบกับเราแล้วมันเรียนดีขึ้นจาก 2กว่ากลายเป็น3.5อะค่ะ แม่มันเลยชอบเรา ตอนนั้นโรงเรียนจัดให้ไปทัศนศึกษาค่ะ มันก็มานั่งข้างๆเรา เราเป็นคนเมารถอ่ะค่ะ มันง่ายมาก ยิ่งเป็นรถทัวเปิดเพลงดังๆ คือคนอื่นสนุกลุกเต้นตาประสา วัยรุ่น แต่เราอวกค่ะ ต้าก็คอยลูบหลังให้ เอาถุงมาลอง เ็ดหน้าเช็ดตา คือไม่รังเกียจแถมดูแลดีมากค่ะ
ต้า: อิงไหวไหม เมาอะไรขนาดนี้
เรา:อิงลืมบอกว่าอิงเมารถง่ายยิ่งเปิดเพลงดังๆเต้นกันรถเหวี่ยงแบบนี้ ไม่ไหวจริงๆ
ต้า:อิงนอนนะ ต้านั่งเป็นเพื่อน แล้วต้าก็จับหัวเราซบนางค่ะ น่ารักจริงๆเวลาอารมดีๆเนี่ย
เราก็หลับค่ะ ตื่นมาอีกทีถึงทะเลพอดีเลยค่ะ รร พามาทัศนศึกษาที่บางแสนจ้า แต่เราเมารถ แต่เดินเล่นนิดหน่อยพอเริ่มจะหายเมาเพื่อนเราก็ชวนไปเล่นบานาน่าโบ๊ท ตอนเล่นชูชีพไม่พอค่ะ เราเลยไม่ได้ใส่ ว่ายน้ำไม่แข็งด้วย ต้าจะเอาของต้าให้ใส่แต่เราไม่เอาค่ะ ตอนที่บาน่านาโย๊ทเหวี่ยง เราตกทะเลตอนนั้นคือเราจมลงไปค่ะ น้ำไม่ได้ลึกมาก แต่ขาเราไม่ถึงค่ะ ตอนนั้นเราลืมตานะ ดิ้นๆ แล้วอยู่ ๆ ก็มีคนมาดันเราขึ้นค่ะ รู้อีกทีคือต้า นางถอดชูชีพดำลงไปหาเรา ถ้าไม่ถอดชูชีพมันดำไม่จมค่ะ 55555 พอเล่นเสร็จก็ไปอาบน้ำหาของกิน ขากลับ เมาเหมือนเดิมเลยค่ะ ต้าก็มานั่งข้างๆ
ต้า:อิงเมารถแล้วน่าสงสารมาก
เรา:ถ้าเลือกได้ก็อยากจะสนุกแบบเพื่อนเหมือนกัน
ต้า:นอนซะ ต้านั่งเป็นเพื่อน
จังหวะที่เราหลับอ่ะค่ะ คือแบบต้าก็หลับตอนตื่นมาคือหัวมันชนกัน ตอนนั้นคือต้าหอมแก้มเรา ด้วยความไม่ตั้งใจ
ต้า:ขอโทษเผลอหลับเหมือนกัน
เรา:ไม่เป็นไรก็ไม่ได้ตั้งใจนิ