ก่อนอื่นขอออกตัวเอาไว้ก่อนเลยว่าไม่ค่อยถนัดการตั้งกระทู้สักเท่าไหร่  เพราะส่วนใหญ่แล้วก็มักจะตามอ่านและคอมเม้นท์เสียมากกว่า  ดิฉันเป็นสมาชิกพันทิปมาก็หลายปีดีดักแล้ว หากว่าจำไม่ผิด..น่าจะเคยตั้งกระทู้ไปเพียงแค่สองกระทู้เห็นจะได้กระมัง  แต่วันนี้อยากจะลองตั้งอีกสักกระทู้หนึ่งประดับเอาไว้ในชีวิตการเล่นพันทิปของตนเอง  โดยเหตุผลทั้งหมดทั้งมวลนั้นก็เพียงเพื่อละครที่ดิฉันรักเรื่องหนึ่ง  ซึ่งก็คือ....กาลครั้งหนึ่งในหัวใจ

ออกตัวเอาไว้อีกอย่างนะคะว่า...ตัวดิฉันนั้นไม่ใช่แฟนละครไทยขาประจำสักเท่าไหร่  แต่ถ้าคิดจะดูละครขึ้นมาเมื่อไหร่แล้วล่ะก็  ส่วนใหญ่ก็มักจะดูที่ช่อง 7 นี่ล่ะ  เพราะโดยปกติแล้วเส้นทางการดำเนินชีวิตในแกนหลักของดิฉันนั้น  จะจมอยู่กับการนอนอ่านนิยาย  ฝึกแต่งนิยาย(เล่นๆ) แล้วนำไปอัพลงในเว็บเด็กดี(เว็บประจำที่สิงอยู่...แหะๆๆ)  รวมไปถึงการดูซีรีย์ของอเมริกาด้วย  

แต่ทว่า...ช่วงนี้ดิฉันพักสิ่งนั้นไปหมดแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง  ซีรีย์น่ะหรือ เอ่อ...เอาไว้ก่อนก็แล้วกันนะ  เพราะเรื่องที่ดูประจำนั้น  จานทรูก็นำมาฉายวนซ้ำๆ เป็นปกติอยู่แล้วล่ะ  ตู้นิยายนี่ก็ไม่เดินเข้าไปใกล้เลยนะ  อันที่จริงช่วงนี้ไม่มีความอยากที่จะอ่านมันเลยด้วยซ้ำ  นิยายที่แต่งค้างเอาไว้ภาคต่อ  ซึ่งตั้งใจว่าจะเอาไปอัพในเว็บเด็กดีให้คนอ่าน  จนบัดนี้มันก็ยังค้างเติ่งอยู่ที่ตอนเดิม เพราะนับตั้งแต่วันที่กาลครั้งหนึ่งในหัวใจออนแอร์มา  มันก็ไม่มีทีท่าว่าจะขยับเขยื้อนไปไหนเลยสักนิด (เพลียตัวเองชะมัด)

เพราะอะไรน่ะหรือคะ  ก็เพราะกาลครั้งหนึ่งในหัวใจนั่นแหละค่ะที่ทำให้ชีวิตของดิฉันเป็นแบบนี้  เคยเป็นกันไหมคะ  ไอ้อาการที่แบบว่าดูละครจบแล้วแต่อารมณ์มันยังไม่จบ  ที่สุดจึงต้องตามไปดูวนดูซ้ำต่อเพื่อดับความกระหายให้กับชีวิต 555  ที่สำคัญยังกลับมาเล่นทวิตเตอร์อย่างจริงจัง  แล้วจะต้องเข้าไปส่องแท็กแทบทุกชั่วโมง  กลับมาสิงที่พันทิปเป็นเรื่องเป็นราวเพื่อหากระทู้เกี่ยวกับละครที่ตนเองรักอ่าน  ส่องไอจีนักแสดง  ผู้กำกับ ทีมงานทู๊ก..วัน  

และที่เลวร้ายไปยิ่งกว่านั้นก็คือการที่ดิฉันบ้าเข้าขั้นวิกฤตไปแล้ว  ใช่!..ตอนนี้จัดการเปลี่ยนหน้าจอโทรศัพท์ตัวเองเป็นบอสแดเนียล(ตอนถอดเสื้อ) ไปอย่างเสร็จสรรพ  คืออยากเห็นหน้าบอสทุกครั้งที่หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู  เพ้อหนักมากจริงๆ  ถึงตอนนี้ก็ยังไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่าตัวเองจะเป็นบ้าได้มากมายถึงเพียงนี้ (อายุก็ขึ้นเลขสามแล้วนะเว๊ย...เพื่อนมันจิก)  แต่ก็เป็นไปแล้วนี่หว่า...แล้วไงวะ หุบปาก!  (ตอบเพื่อนไป)

ซึ่งการที่ดิฉันมาพร่ำเพ้อพรรณนาอย่างยืดยาวอยู่นี้  ความจริงแล้วมันก็มีเหตุผลอยู่เพียงแค่ข้อเดียวเท่านั้น  นั่นก็คือดิฉันอยากจะใช้พื้นที่ตรงนี้ขอบคุณช่อง 7 ที่ยอมอนุมัติให้สร้างละครเรื่องนี้ขึ้นมา  และขอบคุณค่ายมงคลการละครที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆ เรื่องนี้ออกมาให้พวกเราดู  รวมไปถึงเหล่าบรรดานักแสดงที่น่ารักทุกคนในละครเรื่องนี้  ที่สามารถถ่ายทอดบทบาทของตัวละครในหนังสือออกมาได้ดี  จนทำให้ดิฉันเชื่อว่าพวกคุณคือตัวละครนั้นๆ แล้วที่สุดก็หลงรักและบ้าพวกคุณอย่างที่เห็นอยู่นี่ล่ะ

สุดท้าย...อยากบอกว่ารักละครเรื่องนี้มาก  ละครจบแล้วก็ยังกังวลอยู่ว่าจะเจอกับบอสได้ที่ไหน  จะเป็นไปได้ไหมที่ช่องจะออกบ๊อกเซ็ทมาให้เราได้เก็บสะสม อยากได้บอสมาไว้ในครอบครองมาก  สุดท้ายจริงๆ ละ  คือ...ใครมีรูปบอสแดเนียลแบบหล่อๆ เท่ๆ ถอดเสื้อยิ่งดี(หื่น...555)  เอามาแบ่งปันกันนะ