สวัสดีคะ นี่ก้เป็นกระทู้แรกเลยนะคะที่ตั้ง ถ้าผิดพลาดประการใด ก้ขออภัยไว้ตรงนี้นะคะ

หนูอายุ 18 ปีคะ เรียนมหาลัยปี1 คะ คบกับแฟนมาเกือบจะ 2 ปีแล้ว แล้วตอนนี้ท้องได้ 3 เดือนเข้า 4 เดือนคะ
ก็คงเหมือนคู่รักวัยรุ่นทั่วไปคะ ทะเลาะกัน ผิดใจกัน เรื่องมันมีอยุ่ว่า ตลอดที่ผ่านมา 2 ปีกว่า เค้าทำเราเสียใจตลอดเลย
ไม่ว่าจะท้องหรือไม่ท้อง ตอนไม่ได้ท้องขอไม่เล่านะคะ ตอนท้องเราก็เป้นฝ่ายบอกเลิกเค้าตลอดเลย เพราะเค้ามีอาชีพการงานดี
อนาคตอีกไกล ลูกชายคนเดียวในบ้าน ความหวังเดียวในบ้าน เราก้คิดงี้มาตลอกเลยคะ แต่เราเองก้สงสารลูก ทุกครั้งที่เราบอกเลิก
เค้าก็จะสรรหาคำดีดีมาพูดต่างๆนาๆ สันยาว่าเปลี่ยนเพื่อเราสองคน แต่เค้าไม่เคยทำได้ ทำเราร้องไห้เสียใจตลอด 3-4เดือนที่ท้อง
หนุสงสารลูกมากคะ กลัวลูกจะเป้นไรมั้ย หนูก็หยุดร้องไห้ไม่ได้ คนมันเสียใจ จนเมื่อวาน 04/07/59 เราทะเลาะกันแรงจนแรงมาก
คืออีกนิดนึง หนุจะเก้บเสื้อผ้าแล้วหนีไปไหนไกลๆจากผุ้ชายคนนี้ จนเค้าให้แม่เค้ามาพุดกับหนุ เค้าก้ดูจะสำนึกผิดคะ มาขอโทด พูดจาดี
ก่อนหน้านี่คือเค้าด่าทอสิเรามาตลอด ด่าหนูอย่างกับหนูไปฆ่าใครตาย ตอนนั้นเราก้โอเค สำนึกได้ก้ดี แต่ทุกคนเคยได้ยินคำนี้มั้ยคะ
"เวลาทำผิดก็ขอโทษ หายโกดแล้วก็ทำใหม่" โอกาสที่ให้มาตลอด 2 ปี มันมากจนไม่รุ่จะมากยังไง รักเค้ารักลูก แต่ทำไมรักเค้าแล้วทุกข์ใจแบบนี้
ถ้าเค้าคิดว่าจะทำให้เรามีความสุขไม่ได้ จะยื่อไว้ทำไม ถ้าหนุยังอยุ่ ต้องเจออะไรอีกมั้ย เครียดมากๆเข้า จะแท้ง ลุกจะเกิดมางอแงไม่ร่าเริงมั้ย
อยุ่แล้วทำไมมีแต่เสียๆๆๆๆ ทำไมผุ้ชายคนนี้ไม่เคยคิดได้ จริงๆนะคะ เด็กอายุ 18 ปี ควรคิดอะไรได้บ้างแล้ว แต่นี่ต่องผิดพลาดอีกกี่ครั้ง ถึงจะรุ้สึก
ทุกวันนี้ไม่รุ้ว่าจะอดทนได้อีกนาน ทุกวันนี้อยุ่เพราะแม่เค้าขอ อยุ่เพราะอยากให้ลูกมีพ่อ อยุ่เพราะความทรงจำดีดีที่มีให้กัน
หนูขอคำปรึกษาได้ไหมคะ ว่าหนูควรทำยังไงกับชีวิตนี้ดี ต้องเฉยๆหรือควรทำยังไงคะ