คือไม่ได้อยากจะดราม่าอะไรนะครับ แต่นี่เป็นปัญหาสำหรับผม ทั้งๆที่จริงมันไม่ควรจะมาเป็นปัญหาในชีวิตผมด้วยซ้ำ ไม่ควรจะนำมาเป็นประเด็นในการทะเลาะกันอย่างมาก แต่มันคาใจผม มาตั้งแต่ผมฝึกเต้นแล้วครับ มันเป็นประเด็นที่ผมไม่ลงรอยกับพ่อ มา 4-5 ปีได้แล้วครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นคนชอบเต้นครับ แล้วก็รักการเต้นมากๆ ทั้งฮิปฮอป บีบอย popping เพราะผมเป็นคนรักในเสียง ในเสน่ห์ของดนตรีครับ แถมมันเป็นการออกกำลังกายอย่างหนึ่งด้วย ผ่อนคลายเครียด แต่ก็ไม่ได้จริงจังกับมันมากถึงขนาดนั้นครับ เต้นเปนกิจกรรมอดิเรกไป ปกติพ่อผมเป็นคนที่เคร่งมากครับ
      ผมก็เริ่มฝึกเต้น มาตั้งแต่ ตอน ม.ปลายน่ะครับ ตอนนั้น ผลการเรียน เรียนได้เป็นที่ 2-3 ของห้องครับ แต่เหมือนพ่อผมก็มีอคติ ตั้งแต่ครั้งแรก ล่ะครับว่าผมชอบเต้น หาว่า เต้นบีบอยมันไร้สาระ เสียเวลา แถมเสียเงินอีก (ตอนที่ผมฝึกเต้น จริงๆแล้วผมจับกลุ่มกับเพื่อนฝึกเต้นเอง ไม่ได้เรียนสถาบันสอนเต้นที่ไหนกับใคร) หาว่าทำการเรียนเสีย แต่แรกๆ ผมก็เรียนมาได้ดีตลอดครับ จนปิดเทอม ผมก็เปิดเพลง เต้นที่บ้านตามปกติ พอพ่อกลับมาบ้าน เขาก็มาตะคอกใส่ผมครับ แถมพูดประชดประชันด้วย บอกว่า อยากจะเต้นก็เต้นไปเลย เอาให้พอใจ! หนังสือหนังหาไม่ต้องเรียน เลิกเรียนไปเลย แล้วเต้นเอาให้เต็มที่ไปเลย! เต้นไปก็ไม่ช่วยให้สอบมหาลัยได้หรอก! คือผมรู้สึกหัวเสีย กับการกระทำ และความคิดของพ่อมากครับ ทั้งๆที่เทอมนั้นผมก็เรียนได้เกรดดีด้วยซ้ำ คือผมก็รู้ว่าเขาไม่ชอบครับ แต่อันนั้นมันก็เรื่องของเขา เขาไม่ได้สนับสนุนผมเลยเกี่ยวกับเรื่องเต้น ผมก็ไม่มีปัญหาอะไรนะครับ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องขัดขวาง ต้องรังเกียจขนาดนี้ครับ  แล้วที่ผมเต้น ก็ไม่เคยมีผลเสียอะไร กับการเรียนของผม อย่างน้อยมันก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ดีกว่าเอาเวลาไปติดเกมส์ ติดเหล้า ดูดบุหรี่ ติดหญิง (เรื่องพวกนี้ พ่อผมห้ามอยู่แล้วครับ) แถมอย่างน้อยมันก็เป็นความสามารถพิเศษด้วยนะครับ
      และทุกครั้ง ที่ผมเกรดแย่ลง พ่อผมก็มักจะเอาเรื่องเต้นมาเป็นข้ออ้าง ให้ผมเลิกเต้นเสมอ ทุกครั้ง เทอมไหน ที่ผมเรียนพลาด เกรดตกลง พ่อผมก็จะเอามาเป็นประเด็น มาอ้างว่าเพราะการเต้น ทำให้ผมการเรียนเสีย บางเทอมเกรดผมแย่ลง ทั้งที่จริงผมก็ไม่ได้ซ้อมเต้นอะไรเลย ก็มักจะเอาเรื่องเต้นมาอ้างให้ผมเลิกเต้นให้ได้ครับ
      และ ตอนนี้ผมก็เรียนมหาลัยอยู่ครับ บวกกับการเรียนที่ยากขึ้น เกรดผมก็เลยแย่ครับ แต่นานๆ ผมก็ไปซ้อมเต้นทีครับ ประมาน 2-3 ครั้งต่อเดือน หรือไม่ก็ไม่ได้ซ้อมเต้นเลย ล่าสุดพ่อผมก็เอาเรื่องเต้นบีบอยมาเป็นข้ออ้างทะเลาะกันอีกครับ จริงๆ ผมก็อธิบายพ่อไปหลายรอบแล้ว ว่ามันเป็นกิจกรรมอดิเรก ใช้เวลาว่าง ออกกำลังกาย บอกเหตุผลทุกอย่าง แต่พ่อผมก็ไม่เคยฟังครับ จนไม่รู้ผมจะอธิบายยังไงแล้วครับ เคยเอาไปเล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟัง เขาก็บอกครับว่าพ่อผมหัวโบราณมาก เคยไปเล่าให้ผู้ใหญ่ฟัง เขาก็ยังมองครับ ว่ามันเป็นการใช้เวลาว่าง และเป็นประโยชน์ด้วยซ้ำ เขาอาจจะว่าพ่อผมแรงที่หัวโบราณแต่ก็ต้องยอมรับล่ะครับ เพราะมันหลายครั้งแล้ว มีครั้งนึงหนักสุดๆ ก็ไล่ออกจากบ้านเพราะหาว่าผมเต้น ทำให้การเรียนแย่
      และไม่ใช่แค่นั้นนะครับ มีครั้งนึง ที่ผมเคยอ่านข่าว เพราะไม่ใช่แค่พ่อผมที่อคติกับ บีบอย แต่มีข่าวกลุ่มเต้นบีบอย ที่ลานย่าโม แล้วถูกมองว่าไม่เหมาะสม แถมยังมีกลุ่มผู้ใหญ่บางคนที่ไม่เห็นด้วย ผมไม่เข้าใจเลยครับ ว่ายังมีผู้ใหญ่คนไทยบางคนที่อคติแบบนี้อีกหรอครับ กลุ่มบีบอยบางกลุ่มก็เต้นในสวนสาธารณะ บางคนก็ยังไม่เห็นด้วย ผมไม่เข้าใจครับ คือผมก็เข้าใจครับ ว่าผู้ใหญ่คนไทยหลายคนก็ยังหัวโบราณอยู่ แต่ทำไมถึงต้องขนาดที่ว่า พวกเขาถึงอคติกับกลุ่มบีบอยขนาดนี้ครับ ไม่เป็นที่ยอมรับ รังเเกียจ ขอโทษด้วยนะครับ ที่ความคิดผมอาจจะดูรุนแรงไปหน่อย เพราะผมเจอมาแบบนี้ แต่ผมเห็นฝรั่งบางคน อายุ 30-40 ก็ยังเต้นกันได้อย่างสนุกสนาน ยิ่งตอนนี้ ผมจะหาที่เต้นที่ไหน ก็ลำบากครับ หากลุ่มเต้นไม่ค่อยเจอเหมือนเมื่อก่อน สถานที่ๆเคยซ้อมก็ถูกไล่หมด มันผิดตรงไหนกันครับที่ผมเต้นบีบอย (คนที่เต้นบีบอยเหมือนกัน ก็จะเข้าใจความรู้สึกผมครับ)