คือหยั่งงี้ครับ ผมกับแฟนคบกันมาสองปีแล้ว ผมอายุ 23 แฟน 25 เราอยู่หอด้วยกัน ผมทำงานประจำกลางวัน ส่วนเธอเปลี่ยนงานบ่อยแทบจะเอาอะไรแน่นอนไม่ได้เลย เช่น ได้งานประจำกลางวัน ทำไม่กี่วันก็ออก หลายครั้งมาก ซึ่งเอาแน่เอานอนไม่ได้เลย ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเรื่องนี้มากๆเลย
พอเธอออกมาจากงาน เธอก็นอนอยู่บ้านผมเฉยๆ ไปวันๆ ไม่ทำอะไรเลยครับ  บางทีตื่นสาย ตื่นมาแล้วก็นอนๆๆ เป็นอบ่างงี้บ่อยๆ ผมอยากบอกเธอมาก ว่าควรไปหาอะไรทำเป็นชิ้นเป็นอันได้เเล้ว ไม่อยากให้เธอจมอยู่แบบนี้ครับ  

เพื่อนๆ พอจะแนะนำคำพูดหน่อยได้ไหมครับ ให้เธอคิดได้ แบบว่าไม่ต้องเคืองกันด้วย  
หรือว่าผมควรเลิกไปเลยดีครับ เพราะคบกันมาจะ3ปีแล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ฉุดรั้งกันป่าวๆ  
เเต่ผมก็รักเธอนะ เธอก็รักผม แต่ไม่อยากอยู่กับคนที่ไร้อนาคตไม่ทำงานทำการแบบนี้ ควรจะทำไงดีครับ ขอคำแนะนำหน่อยครับ