ขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะอาจจะรกกระทู้ต้องขอโทษด้วยนะคะ
ช่วงนี้ร้องไห้ทุกคืน เพราะคิดถึงแฟนมาก
เราสองคนรุ่นเดียวกันค่ะ แต่เขาซ้ำชั้นเลยเรียนต่ำกว่าเราปีนึง ปีนี้เราก็เพิ่งเรียนจบส่วนเขาก็ขึ้นปี 4 แล้ว
แฟนเป็นวิดวะค่ะเขาฝันว่าจบแล้วเค้าจะไปหาประสบการณ์ที่ต่างประเทศ. แล้วก็มาทำงานประจำที่แท่นน้ำมันแถวภาคใต้
มันใจหายมากค่ะ จุกอก ร้องไห้ตลอดเวลาเพราะคิดถึงเขา  เราก็เข้าใจเขานะคะเพราะมันก็เป็นความฝัน
ก่อนหน้านี้ก็อยู่ด้วยกันสักพักนึง พอจะไม่ได้เจอกันนานๆแล้วมันใจหายคิดถึงช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน เวลาที่เรากอดกัน หอมแก้มกัน จับมือกัน นอนซบเขา
อีกนานแค่ไหนกว่าจะได้เจอกันกว่าจะได้ช่วงเวลาแบบนี้อีก ก็คงกินเวลาหลายปี นี่ขนาดเพิ่งเริ่มเราก็ขนาดนี้แล้ว
สายงานที่เราทำก็ไม่ค่อยมีเวลา วันหยุดน้อยแถมไม่ตรงชาวบ้าน
ยอมรับเลยค่ะว่าอ่อนแอและยังนิสัยเด็กอยู่มาก
แต่ก่อนหน้าที่ก็เคยมีแฟน(เก่า)ก็เคยอยู่คนเดียวได้ แต่พอคบกับคนปัจจุบันนี้ทำไมเราถึงต้องการเขามากขนาดนี้ไม่รู้
พยายามคิดถึงพ่อแม่กลับมาที่บ้าน หางานอดิเรกทำดูทีวีล้างจาน โทรคุยกับเพื่อน ในหัวก็มีแต่ภาพเขา ก็เดินเข้าห้องนอนตัวเองมาแอบร้องไห้ทุกที
ประจวบเหมาะกับช่วงหางานพอดีก็เครียดๆ เพราะเป็นคนค่อนข้างเลือกงานค่ะ เด็ก ตจว. หางานที่บ้านยากมากส่วนมากก็มีแต่กรุงเทพ
ถ้าทำที่ กทม ก็อยากหาเพื่อนสนิทไว้แชร์ค่าหอกันอยู่ด้วยกันจะได้ไม่เหงา แต่เพื่อนเราก็อยู่กับแฟนไปแล้ว

แฟนเราเขาก็เป็นคนติดเพื่อนมาก เต็มที่กับงานค่ะ เขาเพิ่งมีแฟนคนแรกก็คือเรา เรื่องเทคแคร์ ดูแลพวกนี้เขาแย่มาก แต่เขาก็พยายามปรับตัวให้เรามาตลอด
ถึงมันจะไม่เหมือนกับคู่อื่นเราก็เข้าใจค่ะว่าเขาก็พยายามแล้วสำหรับคนเพิ่งมีแฟน
แต่หลังจากนี้น่ะสิคะ เราเชื่อใจเขาอยู่แล้วค่ะว่าเขาไม่นอกใจแน่เพราะก็สนิทกันมาก็ 7 ปี รู้จักนิสัยเขาดี แถมเขายังบอกเราอีกว่าถ้าเจอใครที่ดีที่รักเรามากเราก็ไปจากเขาได้เลย เพราะเขาสงสารเราที่ในต่อไปนี้เขาจะไม่มีเวลาให้เรา เราก็เคยคิดจะมีคนอื่นแต่ก็ทำไม่ได้จริงๆค่ะ

เราก็บอกเขาว่าเราคิดถึงเขาร้องไห้ เขาก็บอกกับเราว่าเขาไม่ได้ตายสักหน่อย เดี๋ยวก็มาหาเราได้
แต่เมื่อไหร่ล่ะ วันหยุดก็ไม่ตรงกัน เขาก็ทำโปรเจค อยู่ก็ไกลกันเหลือเกิน

เศร้ามากเลยค่ะตอนนี้ เราก็ไม่รู้ว่าจู่ๆตัวเองเป็นบ้าอะไรมาร้องไห้ให้กับเรื่องแบบนี้เพราะปกติเป็นคนเข้มแข็งมาก ภาวะหัวใจอ่อนแอจริงๆ
ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ ;)