เพลง: "The Impossible Dream" (1972)
ผู้ประพันธ์ :Mitch Leigh
เนื้อเพลง: Joe Darion
ขับร้อง: Peter O' Toole
เพลง The impossible dream เป็นเพลงประกอบละครเวทีเรื่อง "The man of Lamancha" ต่อมาถูกสร้างเป็นภาพยนต์ แปลงมาจากวรรณกรรมอมตะของประเทศเสปนเรื่อง The Ingenious Gentleman Don Quixote of La Mancha ประพันธ์โดย Miguel de Cervantes Saavedra.(1615) ในไทยเองก็เคยแปลงเป็นบทละครเวทีถึงสองครั้ง วรรณกรรมอยู่ในช่วงรอยต่อทางประวัติศาสตร์ยุคกลางเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรมในยุโรป ที่ค่านิยมศักดิ์ศรีอัศวิน และเกียรติภูมิอุดมคติมนุษย์ถูกท้าทาย และกำลังจางหายไป
บทประพันธ์ดำเนินไปด้วยสำนวนเสียดสี เย้ยหยัน และสะท้อนไปมาระหว่างสิ่งที่เกิดขึ้นจริง และโลกอุดมคติไฝ่ฝันจินตนาการ โดยผ่านตัวละครเอกที่ดูไร้ค่าสองตนคือ ดอนกีโฆเต่ ชายแก่ที่ควรนอนรอความตายที่บ้าน กับซานโช่ ชายร่างอ้วนเตี้ยกลัวเมียผู้ไม่เคยออกไปนอกหมู่บ้านตัวเอง ชวนกันออกไปโลกกว้างเพื่อปราบอธรรม โดยถือครองศักดิ์ศรีแห่งอัศวินเปนสรณะ
ผู้ประพันธ์คงต้องการบอกว่าแม้แต่คนแก่และคนขี้ขลาดตาขาวก็ยังกล้าออกไปเผชิญโลกหากมีความฝัน และความรัก แม้ทั้งสองจะไม่เคยมีชัยชนะต่ออุปสรรคแม้แต่ครั้งดียว แถมยังถูกเย้ยหยันว่าเป็นคนบ้าถูกโบยตีเจ็บปวดแสนสาหัส ก็ยังรุกขึ้นสู้และตั้งความหวังใหม่ไม่ท้อถอยครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วพวกเราละคนหนุ่มคนสาวใยหลบฝังตัวอยู่ในรูในร่อง ไม่ออกไปเผชิญโชคเพื่อรางวัลแห่งชีวิตประกาศคุณค่าของความเป็นคน
คุณค่าของวรรณกรรมอมตะนี้มีอิทธิพลต่อคนสิ้นหวังทั่วโลก ประโลมใจผู้ต่ำต้อยไร้ค่า ให้รุกขึ้นมาสู้เพื่อความฝันและความหวังของตนอย่างถึงที่สุด ผดุงความยุติธรรม สร้างสรรสังคมให้งดงาม แม้ที่สุด ดอนกีโฆเต่ตายจากไปทิ้งอุดมการณ์ที่ตัวเองไม่เคยทำสำเร็จ แต่ก็ได้ฝังเมล็ดพันธุ์ความหวังให้แก่คนทั่วโลกให้สู้ความอยุติธรรมต่อไป
สำหรัชาวตะวันตกหนังสือเล่มนี้จะเป็นรองก็เพียงพระคัมภีร์ไบเบิลที่ทุกผู้ทุกนามสมควรอ่าน ในไทยเองก็มีฉบับแปลจากภาษาเสปนโดย ดร. สว่างวัน ไตรเจริญวิวัฒน์ เพลง The Impossible dream เป็นเพลงที่ดอนกีโฆเต่ ร้องให้นางดุล์สิเนอา นางในดวงใจของดอนกีโฆเต่ หญิงโสเภณีในโรงเตี้ยมที่สิ้นหวังให้รุกขึ้นสู้อีกครั้ง
เพลง The Impossible Dream ถูกแปลงเป็นหนึ่งในเพลพระราชนิพนธ์ "ความฝันอันสูงสุด"
The Impossible Dream
To dream the impossible dream
To fight the unbeatable foe
To bear with unbearable sorrow
To run where the brave dare not go
To right the unrightable wrong
To love pure and chaste from afar
To try when your arms are too weary
To reach the unreachable star
This is my quest
To follow that star
No matter how hopeless
No matter how far
To fight for the right
Without question or pause
To be willing to march into Hell
For a heavenly cause
And I know if I'll only be true
To this glorious quest
That my heart will lie peaceful and calm
When I'm laid to my rest
And the world will be better for this
That one man, scorned and covered with scars
Still strove with his last ounce of courage
To reach the unreachable star.
แด่ฝันอันสูงสุด
ขอไฝ่ฝัน แม้สุดเอื้อม ในฝันนั้น
จะโรมรัน ทุรราช แสนแกร่งกล้า
ขอทนทุกข์ แม้ระทม สุดพรรณา
จะมุ่งหน้า แม้ผู้กล้า ยังระอา
ขอถือสัตย์ แก้ไข ในสิ่งชั่ว
จะมีรัก พิสุทธิ์ทั่ว ใจโหยหา
ขอดึงดัน แม้แขน แสนอ่อนล้า
จะหมายคว้า ดารา อยู่แสนไกล
ขอตั้งจิต ปณิธาน อาจหาญมุ่ง
จะจรุง อุดมการณ์ ที่ตั้งไว้
ขอยึดมั่น ในหวัง แม้พรากไป
จะเดินตาม ความฝัน แม้ลิบตา
ขอฟันฝ่า สู้เพื่อ ความถูกต้อง
จะไม่ร้อง ถามแคลงใจ แลปุจฉา
ขอพิชิต อุปสรรค ด้วยชีวา
จะมั่นว่า คือบัญชา จากเบื้องบน
เพราะฉันรู้ ด้วยศรัทธา อันห้าวหาญ
อีกปณิธาน อันรุ่งโรจน์ มิสับสน
ดวงใจฉัน คงได้พัก มิทุกข์ทน
วางชีพตน นิทรา สู่นิรันดร์
โลกจะต้อง ดีกว่าที่ เป็นอยู่นี้
ด้วยเอกมนุษย์ ยอมพลีกาย แม้ถูกหยัน
อีกยืนหยัด สุดลมหยาด พรากชีพพลัน
แด่ความฝัน อันสูงสุด สุดคว้าดาว
แด่ฝันอันสูงสุด (The Impossible dream)
ผู้ประพันธ์ :Mitch Leigh
เนื้อเพลง: Joe Darion
ขับร้อง: Peter O' Toole
เพลง The impossible dream เป็นเพลงประกอบละครเวทีเรื่อง "The man of Lamancha" ต่อมาถูกสร้างเป็นภาพยนต์ แปลงมาจากวรรณกรรมอมตะของประเทศเสปนเรื่อง The Ingenious Gentleman Don Quixote of La Mancha ประพันธ์โดย Miguel de Cervantes Saavedra.(1615) ในไทยเองก็เคยแปลงเป็นบทละครเวทีถึงสองครั้ง วรรณกรรมอยู่ในช่วงรอยต่อทางประวัติศาสตร์ยุคกลางเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรมในยุโรป ที่ค่านิยมศักดิ์ศรีอัศวิน และเกียรติภูมิอุดมคติมนุษย์ถูกท้าทาย และกำลังจางหายไป
บทประพันธ์ดำเนินไปด้วยสำนวนเสียดสี เย้ยหยัน และสะท้อนไปมาระหว่างสิ่งที่เกิดขึ้นจริง และโลกอุดมคติไฝ่ฝันจินตนาการ โดยผ่านตัวละครเอกที่ดูไร้ค่าสองตนคือ ดอนกีโฆเต่ ชายแก่ที่ควรนอนรอความตายที่บ้าน กับซานโช่ ชายร่างอ้วนเตี้ยกลัวเมียผู้ไม่เคยออกไปนอกหมู่บ้านตัวเอง ชวนกันออกไปโลกกว้างเพื่อปราบอธรรม โดยถือครองศักดิ์ศรีแห่งอัศวินเปนสรณะ
ผู้ประพันธ์คงต้องการบอกว่าแม้แต่คนแก่และคนขี้ขลาดตาขาวก็ยังกล้าออกไปเผชิญโลกหากมีความฝัน และความรัก แม้ทั้งสองจะไม่เคยมีชัยชนะต่ออุปสรรคแม้แต่ครั้งดียว แถมยังถูกเย้ยหยันว่าเป็นคนบ้าถูกโบยตีเจ็บปวดแสนสาหัส ก็ยังรุกขึ้นสู้และตั้งความหวังใหม่ไม่ท้อถอยครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วพวกเราละคนหนุ่มคนสาวใยหลบฝังตัวอยู่ในรูในร่อง ไม่ออกไปเผชิญโชคเพื่อรางวัลแห่งชีวิตประกาศคุณค่าของความเป็นคน
คุณค่าของวรรณกรรมอมตะนี้มีอิทธิพลต่อคนสิ้นหวังทั่วโลก ประโลมใจผู้ต่ำต้อยไร้ค่า ให้รุกขึ้นมาสู้เพื่อความฝันและความหวังของตนอย่างถึงที่สุด ผดุงความยุติธรรม สร้างสรรสังคมให้งดงาม แม้ที่สุด ดอนกีโฆเต่ตายจากไปทิ้งอุดมการณ์ที่ตัวเองไม่เคยทำสำเร็จ แต่ก็ได้ฝังเมล็ดพันธุ์ความหวังให้แก่คนทั่วโลกให้สู้ความอยุติธรรมต่อไป
สำหรัชาวตะวันตกหนังสือเล่มนี้จะเป็นรองก็เพียงพระคัมภีร์ไบเบิลที่ทุกผู้ทุกนามสมควรอ่าน ในไทยเองก็มีฉบับแปลจากภาษาเสปนโดย ดร. สว่างวัน ไตรเจริญวิวัฒน์ เพลง The Impossible dream เป็นเพลงที่ดอนกีโฆเต่ ร้องให้นางดุล์สิเนอา นางในดวงใจของดอนกีโฆเต่ หญิงโสเภณีในโรงเตี้ยมที่สิ้นหวังให้รุกขึ้นสู้อีกครั้ง
เพลง The Impossible Dream ถูกแปลงเป็นหนึ่งในเพลพระราชนิพนธ์ "ความฝันอันสูงสุด"
The Impossible Dream
To dream the impossible dream
To fight the unbeatable foe
To bear with unbearable sorrow
To run where the brave dare not go
To right the unrightable wrong
To love pure and chaste from afar
To try when your arms are too weary
To reach the unreachable star
This is my quest
To follow that star
No matter how hopeless
No matter how far
To fight for the right
Without question or pause
To be willing to march into Hell
For a heavenly cause
And I know if I'll only be true
To this glorious quest
That my heart will lie peaceful and calm
When I'm laid to my rest
And the world will be better for this
That one man, scorned and covered with scars
Still strove with his last ounce of courage
To reach the unreachable star.
แด่ฝันอันสูงสุด
ขอไฝ่ฝัน แม้สุดเอื้อม ในฝันนั้น
จะโรมรัน ทุรราช แสนแกร่งกล้า
ขอทนทุกข์ แม้ระทม สุดพรรณา
จะมุ่งหน้า แม้ผู้กล้า ยังระอา
ขอถือสัตย์ แก้ไข ในสิ่งชั่ว
จะมีรัก พิสุทธิ์ทั่ว ใจโหยหา
ขอดึงดัน แม้แขน แสนอ่อนล้า
จะหมายคว้า ดารา อยู่แสนไกล
ขอตั้งจิต ปณิธาน อาจหาญมุ่ง
จะจรุง อุดมการณ์ ที่ตั้งไว้
ขอยึดมั่น ในหวัง แม้พรากไป
จะเดินตาม ความฝัน แม้ลิบตา
ขอฟันฝ่า สู้เพื่อ ความถูกต้อง
จะไม่ร้อง ถามแคลงใจ แลปุจฉา
ขอพิชิต อุปสรรค ด้วยชีวา
จะมั่นว่า คือบัญชา จากเบื้องบน
เพราะฉันรู้ ด้วยศรัทธา อันห้าวหาญ
อีกปณิธาน อันรุ่งโรจน์ มิสับสน
ดวงใจฉัน คงได้พัก มิทุกข์ทน
วางชีพตน นิทรา สู่นิรันดร์
โลกจะต้อง ดีกว่าที่ เป็นอยู่นี้
ด้วยเอกมนุษย์ ยอมพลีกาย แม้ถูกหยัน
อีกยืนหยัด สุดลมหยาด พรากชีพพลัน
แด่ความฝัน อันสูงสุด สุดคว้าดาว