สวัดดีครับ หลังจากที่ตัวผมเองทำงานติดต่อกันมาเป็นเวลาหลายเดือน ผมเริ่มรับน้องมูจิมาเลี้ยงตั้งแต่ช่วงเดือนกุมภาพันธ์ก็ยังไม่มีเวลาพาน้องไปเที่ยวที่ไหนแบบจริงจังเลยสักที จะมีบ้างก็เที่ยวในกรุงเทพทั่วไป ผ่านที่ไหนสวยน่าถ่ายรูปก็แวะถ่ายรูปตามข้างทางไปเรื่อยๆ หรือถ้าไม่ได้ไปไหนเลยก็จะถ่ายรูปน้องมูจิที่บ้านกับกิจกรรมต่างๆที่น้องทำ จริงๆเมื่อสองอาทิตย์ก่อนแพลนไว้เรียบร้อยแล้วว่าจะพาน้องมูกับพี่เปาไปเที่ยวที่หัวหินจองที่พักทุกอย่างเรียบร้อยไว้หมดแล้วแต่ก็มีอันต้องเลื่อนกระทันหันเพราะคืนก่อนที่จะเดินทางน้องมูจิมีปัญหาเรื่องทางเดินอาหารมีอาการปวดท้อง ซึม และอาเจียน จนต้องนอนให้น้ำเกลืออยู่โรงพยายาล ทริปนั้นเลยเป็นต้องล้มเลิกไป แต่ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาผมพอมีเวลาว่างพอดีเลยถือโอกาสนี้จัดทริปแก้ตัวให้โอกาสน้องมูกับพี่เปาอีกครั้งเพราะกล้วว่าถ้าพลาดคราวนี้อีกปีนี้คงไม่ได้เห็นทะเลกันแน่ๆ ผมเลยจัดการแพลนว่าจะพาน้องๆไปเที่ยวหัวหินเป็นเวลาสามคืนสี่วันครับ



โดยเราจะไปกันตั้งแต่วันอังคารและกลับวันศุกร์ ผมโชคดีหน่อยที่ทำงาน Freelance สามารถเดินทางไปเที่ยวและทำงานไปด้วยได้ การไปเที่ยวในวันธรรมดาแบบนี้จึงเป็นข้อดีมากๆเพราะคนน้อยและมีพื้นที่เหลือเยอะให้รู้สึกว่านี่จะเป็นการพักผ่อนจริงๆสำหรับน้องมูจิและพี่ซาลาเปา เป็นทริปการเที่ยวสำหรับน้องหมาและน้องกระต่ายโดยเฉพาะ จะไม่เน้นในเรื่องของคนเที่ยวนะครับเพราะคงมีคนได้พูดถึงการเที่ยวหัวหินไว้เยอะอยู่แล้ว แต่โพสท์นี้ผมอยากให้มองในมุมมองของการพาสัตว์เลี้ยงไปเที่ยวมากกว่าเพราะพื้นที่สำหรับให้สัตว์เลี้ยงไปเที่ยวนั้นมีค่อนข้างน้อย และมีข้อจำกัดค่อนข้างเยอะเพราะต้องอย่าลืมว่าไม่ใช่ทุกคนที่รักสัตว์เหมือนเรา และในเรื่องของความสะอาดและมลพิษทางเสียงที่อาจเกิดขึ้นได้ในสัตว์เลี้ยงบางชนิดและบางตัว



ทริปนี้ผมอยากให้น้องมูจิได้อยู่กับธรรมชาติ หาดทราย และแสงแดด จริงๆ เพราะการเป็นน้องหมาตัวเล็กที่อาศัยอยู่ในเมืองก็จะไม่ค่อยได้มีโอกาสวิ่งเล่นได้อย่างใจสักเท่าไหร่ เพราะส่วนตัวผมก็ยังห่วงเรื่องความปลอดภัยไม่ว่าจะเป็นรถ หรือ สุนัขตัวใหญ่ ที่ถ้าเราไม่ระวังก็อาจเกิดอันตรายกับน้องหมาตัวเล็กๆได้ หรือจะเป็นเรื่องพื้นที่ที่ไม่ค่อยสะอาดก็ตามเนื่องจากน้องยังถือว่าเป็นหมาเด็กภูมิคุ้นกันอาจยังไม่ดีมากนักแม้จะฉีดวัคซีนครบตามที่กำหนดแล้วก็ตาม แต่ความเป็นพ่อเรื่องห่วงสุขภาพและความปลอดภัยก็ถือว่าต้องมาเป็นอันดับแรก เพราะเราก็อยากให้เขาแข็งแรงอยู่กับเราไปนานที่สุด ทริปนี้เมื่อมีโอกาสเลยอยากให้เป็นทริปของเขาจริงๆ ทริปที่ได้มีเวลาวิ่งออกกำลังกายเยอะๆ นั่งรับลมทะเล เดินเล่นบนสนามหญ้า โดยรวมของทริปนี้จึงเน้นไปที่การเดินทางของน้องหมา เน้นถ่ายรูปสวยงาม และเล่าเรื่องราวต่างๆเผื่อเพื่อนๆคนไหนมีสัตว์เลี้ยงแล้วอยากพาน้องออกมาเที่ยวพักผ่อนต่างจังหวัดกันจะได้มีข้อมูลสำหรับการตัดสินใจในอนาคตนะครับ



พวกเราเริ่มต้นกันในช่วงเที่ยงของวันอังคารที่ 26 กรกฎาคม จริงๆแล้วผมตั้งใจจะออกมาตั้งแต่เช้า แต่เนื่องจากมีงานด่วนเข้ามาช่วงดึกในคืนวันจันทร์เลยทำให้ไม่สามารถจัดของได้ทัน ผมเลยใช้เวลาช่วงเช้าวันอังคารจัดเตรียมของทั้งหมดซึ่งพูดได้เลยว่าของเยอะมาก เข้าใจแล้วว่าการที่เราเป็นผู้ปกครองใครสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ ตอนเราเป็นเด็ก เราแค่นั่งรอแม่จัดกระเป๋าถึงเวลาพ่อเรียกขึ้นรถแล้วเราก็นั่งหลับตลอดการเดินทาง แต่พอเราเลื่อนสถานะมาเป็นป๊าของน้องหมาสักตัว ทำให้รู้ว่าสิ่งที่เราต้องเตรียมนั้นมันเยอะมากๆ และยิ่งทริปนี้เราเน้นไปที่การถ่ายรูปทำคลิปวีดีโอต่างๆด้วยแล้วสิ่งของที่ต้องเตรียมเลยเยอะเป็นพิเศษ ผมใช้เวลาเตรียมของอยู่หลายชั่วโมงเช็คแล้วเช็คอีกว่าไม่ลืมของสำคัญของลูกทั้งสอง กว่าจะได้ออกจากบ้านก็ปาเข้าไปเที่ยงครึ่ง ผมแวะหยุดรถในซอยแถวบ้านเพื่อถ่ายรูปแรกเป็นการประเดิมทริปนี้ว่าในที่สุดทริปนี้ก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้วนะ และนี่เป็นรูปแรกของเด็กๆครับ น้องมูจิหมาปอมตัวจิ๋ว กับพี่เปากระต่ายสายพันธุ์ Holland Lop สีขาว ยืนถ่ายรูปคู่กันในห่วงยางเป็ดหลังรถสีขาวที่ผมเอาของออกเกือบครึ่งคันไปกองไว้ด้านหน้ารถเพื่อให้มีเนื้อที่ในการถ่ายรูป



แล้วพวกเราก็ขับรถขึ้นทางด่วนงามวงศ์วานมุ่งตรงไปยังเส้นพระราม 2 ช่วงเที่ยงๆแบบนี้ไม่ต้องพูดถึงครับ ถึงแม้รถจะไม่ติดแต่ถนนก็ไม่ได้โล่งเสียทีเดียว เราไม่รีบครับค่อยๆขับไปถึงเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น พอลงทางด่วนพระราม 2  ถนนก็เริ่มโล่งขึ้นขับได้สบายขึ้น เราใช้เวลาขับมาสักหนึ่งชั่วโมง อากาศร้อนๆตอนบ่ายบวกกับอาการง่วนนอนเพราะนอนไม่พอเนื่องจากการปั่นงานเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตีห้าและรีบตื่นขึ้นมาตอนเก้าโมงเช้า ผมเลยขอแวะปั๋มซื้อช็อคโกแลตปั่นแก้วโปรดที่ร้าน Cafe’ Amazon แวะเข้าห้องน้ำ ก่อนออกรถเลยคิดสนุกๆหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมาถ่ายรูปน้องมูจิ รูปบนเป็นรูปน้องมูจิขับรถให้ป๊านั่งเพราะเห็นว่าป๊าง่วง ส่วนรูปล่างเป็นรูปน้องมูจิก็ง่วงเหมือนกันเลยอยากได้กระทิงแดงเสริมกำลังสักขวดแล้วจะได้ไปกันต่อแบบยาวๆ มนุษย์ก็จินตนาการแทนน้องหมาไปซะทุกเรื่องสินะ 555+ แต่สิ่งนี้เองที่ทำให้ผมรู้สึกว่ามันทำให้เราใช้ชีวิตกับสัตว์เลี้ยงได้สนุกขึ้น ได้ถ่ายภาพน่ารักๆเก็บไว้ดูเล่นเหมือนเป็นไดอารี่ส่วนตัวของเขาหรือจะแชร์ให้เพื่อนๆได้ดูกันผ่านตามสื่อออนไลน์ก็ตาม ทำให้เราได้อีกสังคมหนึ่งที่แบ่งปันและแชร์เรื่องราวดีๆให้กัน

ระหว่างทางท้องฟ้าแจ่มใสมากๆครับ ผมเป็นคนชอบมองท้องฟ้า และท้องฟ้าวันนี้ก็สวยมากๆ เหมาะอย่างยิ่งกับการไปเที่ยว สองข้างทางเป็นนาเกลือ มองออกไปแล้วสวยดีครับ



ผ่านมาหลายนาเกลือมากอยากจะลงไปถ่ายรูปแต่หยุดรถไม่ทัน จนกระทั่งถึงตำแหน่งนี้เห็นในรูปพื้นนาสีสวยเหมาะกับเสื้อของน้องมูจิที่ใส่มาในวันนี้ผมเลยรีบชะลอและหยุดรถ ถนนตรงนี้ค่อนข้างดีเพราะไม่ค่อยมีรถขับผ่านสวนไปมาให้หวาดเสียว ผมเลยพาน้องมูจิลงไปเป็นนายแบบคู่กับนาเกลือสักหน่อย



ระหว่างทางที่เดินกลับมาที่รถมีทุ่งหญ้าข้างทางเล็กๆน่ารักเลยปล่อยน้องมูเดินเล่นสักพักเลยได้ภาพนี้มาครับเป็นภาพน้องมูเหลียวหลัง นานๆจะมีภาพหันหลังของน้องมูเพราะโดยมากแล้วน้องมูจะหันหน้าสู้กล้องตลอด ตั้งแต่ถ่ายรูปภาพน้องมูมาตลอดเวลาสี่ห้าเดือนภาพนี้เป็นอีกหนึ่งภาพที่ผมชอบมากที่สุด จังหวะได้แสงกำลังดีและวิวเข้ากับอารมณ์




หลังจากนั้นเราก็ขึ้นรถมุ่งหน้ายาวเข้าที่พัก ระหว่างทางพอเข้าช่วงเส้นเพชรบุรี จากท้องฟ้าที่สวยสุดๆก็เปลี่ยนมาเป็นฟ้าครึ้มดำมาแต่ไกล และอีกไม่นานฝนก็เทกระหน่ำลงมาให้รถเราได้เปียกปอนกันไป กว่าจะถึงที่พักก็ปาไป 4 โมงเย็น ทริปนี้เราพักกันที่ บ้านแสนคราม โครงการของ แสนสิริ ผมเคยเห็นภาพผ่านตามาก่อนหน้านี้ว่าที่พักที่นี่หน้าตาเป็นยังไงแต่ยังไม่เคยมีโอกาสได้มาเยือนสักที



พอมีน้องหมาเรื่องการหาที่พักก็เป็นอีกเรื่องยากที่คนเป็นป๊าต้องทำการบ้านหนักหาที่พักที่ทั้งป๊าและลูกป๊าสามารถพักด้วยกันได้ เวลาผมไปเที่ยวต่างจังหวัดสิ่งที่ผมให้ความสำคัญมากที่สุดคือเรื่องที่พัก เวลามาพักผ่อนบางครั้งเราก็ไม่ได้อยากจะไปโน่นนี่หลายที่นัก เราก็แค่อยากเปลี่ยนสถานที่เพื่อมาทำตัวขี้เกียจซึ่งการทำตัวขี้เกียจผมถือว่าเป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุด เวลาเลือกที่พักเลยอยากมาพักสถานที่ที่สวยงาม มีพื้นที่ให้สายตาได้พัก มีพื้นที่ให้ได้เดินเล่นไปมาไม่ใช่แค่คลุกตัวนั่งง่วงอยู่แต่ในห้อง มีวิวสวยๆให้ได้ถ่ายรูป ผมเสริชไปจนเจอเพจที่ใช้ชื่อว่า Her glory by the sea เป็นเพจห้องพักที่เปิดให้คนทั่วไปได้เช่าเพื่อมาพักผ่อน ทั้งภาพและข้อมูลต่างๆที่ทางเพจได้ลงเลยทำให้รู้ว่าที่บ้านแสนครามนั้นสามารถให้น้องหมาเข้าพักได้โดยที่น้องหมาห้ามมีความสูงเกิน 15 นิ้ว โดยพื้นที่ของโครงการนั้นสามารถให้น้องหมาเดินเล่นได้จะมีก็เพียงแค่บางส่วนที่แนะนำให้ใช้วิธีอุ้มน้องหมาเดินเพื่อให้ไม่รบกวนแขกท่านอื่นที่มาพักอาศัย อย่างเช่นบริเวณสระว่ายน้ำ พามาถึงเลยให้น้องมูจิกับพี่เปาประเดิมถ่ายรูปกันด้านหน้าก่อนเข้าไปดูที่พักเป็นการมาถึงแบบสมบูรณ์



เข้ามาในห้องห้องตกแต่งสวยงามมากๆ ครับ เป็นสีเอิร์ธโทนทั้งห้องเลยเหมาะกับภาพถ่ายสไตล์ของน้องมูจิมากๆ ในห้องแบ่งเป็นห้องรับแขกและห้องครัวขนาดกว้างขวางหนึ่งห้อง ห้องนอนสองห้องและห้องน้ำสองห้อง ถือว่าเป็นห้องพักที่ค่อนข้างใหญ่สำหรับพวกเราเลยครับ พอมูจิถึงห้องก็ถึงเวลาวิ่งสำรวจรอบห้องเพราะคงได้กลิ่นของน้องหมาที่เคยมาอยู่ก่อนแน่ๆ เดินวนไปดมไปรอบๆห้อง พอเริ่มคุ้นเคยก็เปลี่ยนจากดมมาเป็นวิ่งรอบห้องอย่างสนุกสนาน จริงๆแล้วห้องที่ผมพักนั้นเจ้าของเองก็ไม่ได้มีกฎการใช้ห้องอะไรที่เคร่งครัดแค่ขอความร่วมมือในเรื่องของการขับถ่ายของสัตว์เลี้ยงที่เรานำมาด้วย เนื่องจากว่าก่อนหน้านี้เคยมีคนมาอาศัยแล้วนำน้องหมาขึ้นมานั่งเล่นบนโซฟาแล้วมีการขับถ่ายเกิดขึ้น ทางเจ้าของห้องก็น่ารักมากๆครับได้มีการเตรียมแพมเพิร์สสำหรับสัตว์เลี้ยงและผ้ารองเล็กๆสำหรับไว้ปูเมื่อนำน้องหมาขึ้นมานั่งบนโซฟาหรือบนเตียง พี่เขาบอกว่าจะห้ามเลยก็คงไม่ได้เพราะทุกคนเลี้ยงน้องแบบลูกเขามีน้องหมาเหมือนกันก็เข้าใจตรงจุดนั้นการเอาน้องหมามานั่งเล่นบนโต๊ะบนเตียงเป็นเรื่องปกติของคนเลี้ยงหมาอยู่แล้ว เพียงแต่ขอความร่วมมือเป็นพิเศษเนื่องจากเฟอร์นิเจอร์บางชิ้นอย่างเช่นโซฟาผ้าตรงกลางห้องทำมาจากผ้าถ้าเปื้อนปัสสาวะน้องก็จะทำความสะอาดได้ยาก ตรงจุดนั้นเราทำได้แน่นอนเพราะปกติน้องมูจิถูกฝึกให้ขับถ่ายบนผ้ารองอยู่แล้ว เมื่อเก็บของเสร็จเราเลยต้องขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกก่อนเลยหนึ่งรูป สีห้องละมุนสบายตามากๆครับ



หลังจากนั้นผมก็พาเด็กๆออกไปเดินสำรวจรอบๆที่พัก ในช่วงแรกผมจะใส่เชือกจูงให้น้องมูจิก่อนครับเพราะยังไม่ชินกับการเห็นเขาวิ่งในพื้นที่เปิดเป็นห่วงเรื่องของการที่เขาอาจจะวิ่งหนีออกไปแล้ววิ่งตามจับไม่ทัน เขาก็มีอาการตื่นเต้นอยากรู้อยากเห็นมากๆครับ พยายามวิ่งนำไปตลอดเหมือนดีใจที่ได้เห็นพื้นที่กว้างๆ แต่โชคดีมากครับที่พวกเรามาในวันธรรมดาที่แถบจะไม่มีคนและมีน้องหมาตัวอื่นๆเลย หลังๆผมเลยลองถอดเชือกจูงแล้วให้เขาเดินวิ่งแบบอิสระก็จะมีบ้างที่หยุดเป็นระยะ ก็ต้องคอยเรียกให้กลับมาบ้าง แต่ก็ปล่อยตามอิสระครับ แค่คอยมองเขาอยู่ตลอดเพราะอันตรายอาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อถ้าเราประมาท เดินสำรวจสักพักท้องฟ้าก็ค่อยๆมืดเนื่องจากว่าวันนี้มีฝนตกก่อนหน้าอากาศเลยไม่ค่อยแจ่มใส ตอนเย็นๆเราเลยขับรถออกไปหาอะไรทานกันที่ตลาดหัวหิน และกลับเข้าที่พัก ผมก็ปล่อยให้มูจิและพี่เปาเล่นกันในห้องแบบอิสระ ส่วนผมนั้นขอพักผ่อนโดยการนอนแช่น้ำร้อนคลายเมื่อยสักหน่อยครับ จากปกติที่ทำงานดึกเข้านอนตอนตีสามตีสี่ทุกวัน วันนี้แค่เที่ยงคืนก็ง่วงแล้วครับ เราเลยปิดไฟนอนกันเร็วหน่อยเพื่อตอนเช้าจะได้ออกมารับแสงแดดอ่อนๆได้ทัน