คือเรื่องมีอยู่ว่า
-ผมเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย ทะเลาะกันทุกที่มักจะเกิดจากผมที่เป็นต้นเหตุของเรื่อง พอทะเลาะกัน ผมก้อจะเงียบแบบว่าชอบประชด
เค้าก้อจะอธิบายเหตุผล ซึ่งเหตุผลของเค้ามักจะทำให้ผมต้องยอมขอโทษ ทั้งที่ผมเป็นฝ่ายงี้เง่าเอาแต่ใจ พอเริ่มคุยกันไปได้ดีผมก้อแอบเก็บเรื่องไม่เป็นเรื่องมาคิดอีกล่ะ แต่ครั้งนี้เค้าบอกผมว่าเค้าไม่สบาย แต่ผมก้อดันไปประชดเค้าว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อน ก้ออยู่ข้างนอกแล้สตอนนั้น เค้าก้อบอกว่าโอเครงั้นไม่กวนล่ะ เที่ยวให้สนุกน๊า
โดยนิสัยผมคิดขี้น้อยใจครับ คิดไปโน้นหาว่าเค้าไม่สนใจ พอดึกๆเค้าแล้วผมก้อทักเค้าไปฝันดีน่ะ พอตอนเช้าเค้าก้อตื่นมาอ่าน แต่ไม่ตอบอาไรทำให้ผมคิดไปโน้นอีกแหละ ก้อเลย morning ไปหาเค้า เค้าอ่านก้อตอบมาปกติน๊า มีถ่ามว่าเมื่อวานเที่ยวสนุกมั้ย ผมดันตอบไม่คิดต่อให้ตายคงชดใช้ความผิดนี้ไม่หมด
สนุกครับไปนั่งดูเพื่อนแซวสาว เค้าก้อบอกอ่อ ดีแล้วล่ะเปิดหูเปิดตาบ่างก้อดี ผมคิดไปโน้นอีกล่ะ เงียบไปซักพัก เค้าทำงานเลยไม่สดวกคุยเท่าไร
มีเรื่องอยากคุยก้อคุยกันน่ะ แต่โทรไม่ได้เค้าทำงาน ผมเลย อัดคริปเสียงไปให้ว่าผมน้อยใจอ่าไรโน้นนี่นั้น (พอเค้ารู้เค้าก้ออธิบายเหตุผลว่า เค้าทำงานยุ่งเลิกงานก้อรีบทักไปเลย แต่ก้อเห็นผมออกไปกับเพื่อน เห็นผมตอบแบบไม่สดวกเค้าก้อพยายามคิดว่าผมไม่อยากคุยยุ่งอยู่ ทั้งๆที่ตอนนั้นผมก้อรู้ว่าเค้าไม่สบาย ควรจะอยู่แชตโทรถ่ามว่าเป็นไงบ่าง ที่บ้านมียามั้ย ทานยาแล้วรีบพักน๊า แต่ดันไปแอบน้อยใจเค้า พูดไม่ใช้หัวคิดใส่เค้า พอเค้าได้เห็นข้อความที่ไม่ใช้หัวคิดของผม ที่ประชดเค้า ไปว่านั่งดูเพื่อนแซ่วสาว ทั้งๆที่เค้าพยายามคิดว่าเราไม่ว่างอยู่กับเพื่อนไม่สดวกคุยไม่กวนดีกว่า เค้าเข้านอนเร็วเพื่อไม่อยากคิดมาก แฟนผมก้อบอกผมว่า เรื่องเมื่อคืนมันให้เค้ารู้ว่าตัวเองแยกแยะความสำคัญยังไง ทั้งที่รู้ว่าเค้าไม่สบาย มีคนมากมายโทรมาหา ไลน์มาถ่ามแต่กลับกันคนที่ใกล้ตัวที่สุดกลับไม่สนใจเค้าเลย) ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกผิดมาก เพราะนาที่นั้นเวลานั้นเค้าต้องการเราที่สุด ผมคิดแล้วคิดอีก ถึงกับน้ำตาแตก ทั้งที่เกิดมาเป็นคนไม่เคยร้องให้กับกับเรื่องอาไรเลยถึงมันจะแสนสาหัสแต่ไหน คือผมรักเค้ามากน่ะรักคนเดียวสาบาได้เลยถ้าเรายังรักกันอยู่จะไม่มีใครหน้าไหนเข้ามายุ่งวุ่นวานในชีวิตของเราเด็ดขาด ผมเสียใจกลับเรื่องที่เกิดขึ้นน่ะ
-คือผมควรจะทำไงดีเพื่อให้เค้ายังเชื่อในคำพูดของผมใช้ครับคือผมเป็นแฟนที่แย่มาก แต่จะทำยังไงให้เค้ารู้ว่าครั้งนี้ผมขอโทษอยากให้เค้ารับฟังได้รับรู้ว่าผมรักมากเค้าเป็นห่วงเค้าสักนิดก้อยังดี เพราะผมได้ทำเรื่องที่แสนสาหัสเกินกว่าจะให้อภัยลงไป เพื่อเค้าคงไม่เชื่อในคำพูดของผมอีก (การกระทำสำคัญกว่าการพูด) เค้าบอกผมมาทำไงดี เราไม่ได้อยู่ใกล้กัน โทรหาพิมพ์หาได้อยากเดียวผมจะ ผมจะทำยังไงดีในเมื่อคำพูดมันฟังไม่ขึ้นแล้ว T.T
คือผมเป็นคนขี้น้อยใจ คิดเล็กคิดน้อย มีเรื่องอยากจะปรึกษาเพื่อนๆ หน่อยครับ !
-ผมเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย ทะเลาะกันทุกที่มักจะเกิดจากผมที่เป็นต้นเหตุของเรื่อง พอทะเลาะกัน ผมก้อจะเงียบแบบว่าชอบประชด
เค้าก้อจะอธิบายเหตุผล ซึ่งเหตุผลของเค้ามักจะทำให้ผมต้องยอมขอโทษ ทั้งที่ผมเป็นฝ่ายงี้เง่าเอาแต่ใจ พอเริ่มคุยกันไปได้ดีผมก้อแอบเก็บเรื่องไม่เป็นเรื่องมาคิดอีกล่ะ แต่ครั้งนี้เค้าบอกผมว่าเค้าไม่สบาย แต่ผมก้อดันไปประชดเค้าว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อน ก้ออยู่ข้างนอกแล้สตอนนั้น เค้าก้อบอกว่าโอเครงั้นไม่กวนล่ะ เที่ยวให้สนุกน๊า
โดยนิสัยผมคิดขี้น้อยใจครับ คิดไปโน้นหาว่าเค้าไม่สนใจ พอดึกๆเค้าแล้วผมก้อทักเค้าไปฝันดีน่ะ พอตอนเช้าเค้าก้อตื่นมาอ่าน แต่ไม่ตอบอาไรทำให้ผมคิดไปโน้นอีกแหละ ก้อเลย morning ไปหาเค้า เค้าอ่านก้อตอบมาปกติน๊า มีถ่ามว่าเมื่อวานเที่ยวสนุกมั้ย ผมดันตอบไม่คิดต่อให้ตายคงชดใช้ความผิดนี้ไม่หมด
สนุกครับไปนั่งดูเพื่อนแซวสาว เค้าก้อบอกอ่อ ดีแล้วล่ะเปิดหูเปิดตาบ่างก้อดี ผมคิดไปโน้นอีกล่ะ เงียบไปซักพัก เค้าทำงานเลยไม่สดวกคุยเท่าไร
มีเรื่องอยากคุยก้อคุยกันน่ะ แต่โทรไม่ได้เค้าทำงาน ผมเลย อัดคริปเสียงไปให้ว่าผมน้อยใจอ่าไรโน้นนี่นั้น (พอเค้ารู้เค้าก้ออธิบายเหตุผลว่า เค้าทำงานยุ่งเลิกงานก้อรีบทักไปเลย แต่ก้อเห็นผมออกไปกับเพื่อน เห็นผมตอบแบบไม่สดวกเค้าก้อพยายามคิดว่าผมไม่อยากคุยยุ่งอยู่ ทั้งๆที่ตอนนั้นผมก้อรู้ว่าเค้าไม่สบาย ควรจะอยู่แชตโทรถ่ามว่าเป็นไงบ่าง ที่บ้านมียามั้ย ทานยาแล้วรีบพักน๊า แต่ดันไปแอบน้อยใจเค้า พูดไม่ใช้หัวคิดใส่เค้า พอเค้าได้เห็นข้อความที่ไม่ใช้หัวคิดของผม ที่ประชดเค้า ไปว่านั่งดูเพื่อนแซ่วสาว ทั้งๆที่เค้าพยายามคิดว่าเราไม่ว่างอยู่กับเพื่อนไม่สดวกคุยไม่กวนดีกว่า เค้าเข้านอนเร็วเพื่อไม่อยากคิดมาก แฟนผมก้อบอกผมว่า เรื่องเมื่อคืนมันให้เค้ารู้ว่าตัวเองแยกแยะความสำคัญยังไง ทั้งที่รู้ว่าเค้าไม่สบาย มีคนมากมายโทรมาหา ไลน์มาถ่ามแต่กลับกันคนที่ใกล้ตัวที่สุดกลับไม่สนใจเค้าเลย) ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกผิดมาก เพราะนาที่นั้นเวลานั้นเค้าต้องการเราที่สุด ผมคิดแล้วคิดอีก ถึงกับน้ำตาแตก ทั้งที่เกิดมาเป็นคนไม่เคยร้องให้กับกับเรื่องอาไรเลยถึงมันจะแสนสาหัสแต่ไหน คือผมรักเค้ามากน่ะรักคนเดียวสาบาได้เลยถ้าเรายังรักกันอยู่จะไม่มีใครหน้าไหนเข้ามายุ่งวุ่นวานในชีวิตของเราเด็ดขาด ผมเสียใจกลับเรื่องที่เกิดขึ้นน่ะ
-คือผมควรจะทำไงดีเพื่อให้เค้ายังเชื่อในคำพูดของผมใช้ครับคือผมเป็นแฟนที่แย่มาก แต่จะทำยังไงให้เค้ารู้ว่าครั้งนี้ผมขอโทษอยากให้เค้ารับฟังได้รับรู้ว่าผมรักมากเค้าเป็นห่วงเค้าสักนิดก้อยังดี เพราะผมได้ทำเรื่องที่แสนสาหัสเกินกว่าจะให้อภัยลงไป เพื่อเค้าคงไม่เชื่อในคำพูดของผมอีก (การกระทำสำคัญกว่าการพูด) เค้าบอกผมมาทำไงดี เราไม่ได้อยู่ใกล้กัน โทรหาพิมพ์หาได้อยากเดียวผมจะ ผมจะทำยังไงดีในเมื่อคำพูดมันฟังไม่ขึ้นแล้ว T.T