ในความเข้าใจ และ เดาใจปรมาจารย์ด้านอาร์ตตัวพ่ออีกคนของวงการอย่างคุณธงชัย...งานถ่ายภาพของค่ายพอดีคำ ดูจะมีความเป็นเอกลักษณ์ที่ชัดเจนอย่างต่อเนื่องมาตั้งแต่แรกเริ่ม จนถึงงาน ขมิ้นกับปูน
ว่าด้วยเรื่อง parameter พื้นฐานต่างๆสำหรับการถ่ายภาพของเฮียธง ถ้าจะทำให้ออกมาธรรมดาในแนว Natural mode มันก็คงจะขาดอรรถรสในเชิงศิลปะที่มีอยู่ในตัวแก parameter ที่พอจะมองออกและเห้นเป็นเอกลักษณ์ของงานศิลปะของแก ก็ได้แก่
Brightness (ค่าการชดเชยแสง ความมืด-สว่างของภาพ)
Contrast (ค่าความชัดลึกของภาพ)
Saturation (ค่าความอิ่มตัวของแสง)
Sharpness (ค่าความชัดของภาพ)
Hue (ระดับของโทนสี)
White balance (ค่าสมดุลของแสงขาว)
เป็นต้น
ถ้าใครเคยติดตามผลงานของค่ายนี้มาอย่างต่อเนื่องจะเห็น signature อย่างหนึ่งของค่ายพอดีคำ คือ เรื่องของศิลปะการปรับแต่งภาพใน parameter ต่างๆที่ว่ามาข้างต้นนี้ ค่ายนี้เขามันจะปรับให้มีค่าที่มากกว่า 100% ทั้งในความอิ่มตัวของสี แสง โทนสี ความคมชัด ความชัดลึก และสมดุลของแสง เป็นเช่นนี้มาแทบจะทุกเรื่อง บางจึงทำให้ดูนักแสดงที่ได้แต่งหน้าเมคอัพสีธรรมดาพื้นๆ กลับมาความเข้ม สดใส จัดจ้าน ประมาณ แหยมยโสธร ขึ้นมา ด้วยการปรับค่า saturation , contrast , sharpness , hue เป็นต้น และเรื่องภาพที่ออกโทนสีเหลืองๆในตอนแรกๆนั้น คือ เข้าใจว่าด้วยความเป็นงานพีเรียตในยุคสงครามโลก ช่างภาพและทีมงานคงอยากจะปรับโทนภาพให้ดูมีความเป็น sepia หน่อยๆ เลยปรับ white balance และ hue ให้ดูออกโทนสีเหลือง-น้ำตาลอ่อนๆ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรมาก แต่ท้ายที่สุดทีมงานคงปรับโทน white balance และ hue ให้กลับสู่โหมดปกติ...
ถ้าคนที่พอมีความรู้เรื่องกล้องและการถ่ายภาพและการปรับแต่งภาพ จะมองออกเลยละค่ะ ...ผัวฝรั่งของป้าเคยสอนไว้เช่นนั้นนะคะ เลยเอามาบอกเล่าสู่กันฟังตามความเข้าใจที่มีเพียงแค่หางอึ่ง เพื่อที่เราจะได้เสพงานศิลปะผ่านหน้าจอได้เห็นถึงเจตนารมณ์ของผู้รังสรรค์งานศิลปะแขนงนั้นๆนะคะ
มองในเชิงศิลปะว่าด้วยเรื่องงานภาพ-แสง-สี ของ พอดีคำ ผ่านงานละคร ขมิ้นกับปูน
ว่าด้วยเรื่อง parameter พื้นฐานต่างๆสำหรับการถ่ายภาพของเฮียธง ถ้าจะทำให้ออกมาธรรมดาในแนว Natural mode มันก็คงจะขาดอรรถรสในเชิงศิลปะที่มีอยู่ในตัวแก parameter ที่พอจะมองออกและเห้นเป็นเอกลักษณ์ของงานศิลปะของแก ก็ได้แก่
Brightness (ค่าการชดเชยแสง ความมืด-สว่างของภาพ)
Contrast (ค่าความชัดลึกของภาพ)
Saturation (ค่าความอิ่มตัวของแสง)
Sharpness (ค่าความชัดของภาพ)
Hue (ระดับของโทนสี)
White balance (ค่าสมดุลของแสงขาว)
เป็นต้น
ถ้าใครเคยติดตามผลงานของค่ายนี้มาอย่างต่อเนื่องจะเห็น signature อย่างหนึ่งของค่ายพอดีคำ คือ เรื่องของศิลปะการปรับแต่งภาพใน parameter ต่างๆที่ว่ามาข้างต้นนี้ ค่ายนี้เขามันจะปรับให้มีค่าที่มากกว่า 100% ทั้งในความอิ่มตัวของสี แสง โทนสี ความคมชัด ความชัดลึก และสมดุลของแสง เป็นเช่นนี้มาแทบจะทุกเรื่อง บางจึงทำให้ดูนักแสดงที่ได้แต่งหน้าเมคอัพสีธรรมดาพื้นๆ กลับมาความเข้ม สดใส จัดจ้าน ประมาณ แหยมยโสธร ขึ้นมา ด้วยการปรับค่า saturation , contrast , sharpness , hue เป็นต้น และเรื่องภาพที่ออกโทนสีเหลืองๆในตอนแรกๆนั้น คือ เข้าใจว่าด้วยความเป็นงานพีเรียตในยุคสงครามโลก ช่างภาพและทีมงานคงอยากจะปรับโทนภาพให้ดูมีความเป็น sepia หน่อยๆ เลยปรับ white balance และ hue ให้ดูออกโทนสีเหลือง-น้ำตาลอ่อนๆ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรมาก แต่ท้ายที่สุดทีมงานคงปรับโทน white balance และ hue ให้กลับสู่โหมดปกติ...
ถ้าคนที่พอมีความรู้เรื่องกล้องและการถ่ายภาพและการปรับแต่งภาพ จะมองออกเลยละค่ะ ...ผัวฝรั่งของป้าเคยสอนไว้เช่นนั้นนะคะ เลยเอามาบอกเล่าสู่กันฟังตามความเข้าใจที่มีเพียงแค่หางอึ่ง เพื่อที่เราจะได้เสพงานศิลปะผ่านหน้าจอได้เห็นถึงเจตนารมณ์ของผู้รังสรรค์งานศิลปะแขนงนั้นๆนะคะ