ทางนี้เวลาเครียดมากๆ หรือเศร้ามากๆ จะไม่กล้าปรึกษาใครเลยค่ะ มันไม่ใช่ว่าเราไม่ไว้ใจใครหรือไม่มีคนที่สนิทด้วย แต่เหมือนเรากลัวว่า เราจะทำให้เขาเครียดตามไปด้วย หรือเขาไม่สบายใจ เมื่อก่อนเราเคยพยายามปรึก

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราไม่กล้าลาออกจากงานเพราะคำว่าเกรงใจ กลัวอึดอัดหลังจากบอกไป เพราะหัวหน้างานเป็นคนที่รู้จักกัน แล้วเราไม่พึ่งผ่านฝึกงานมาได้แค่ 1 เดือน เราคิดว่าเราทำไม่ไหว มันเหนื่อยเกินไป งานที่ทำอย

อยากได้คนไปปรึกษาค่ะที่รับรู้แค่สองคนไม่อยากให้ใครรับรู้แม้กระทั่งคนในครอบครัว ไปตรวจเว็บมาเขากลัวว่าจะเป็นโรคไบโพล่าร์ถ้ามีแนะนำให้ปรึกษาไม่มีครอบครัวรู้ก็บอกหน่อยนะคะ

คือเราเพิ่งมารู้ทีหลังว่าคนคุยเราเค้าเป็นเด็กเอน(entertain) ความรู้สึกเราคือน้อยใจ หวง มันอึดอัดแล้วก็คิดมากไปหมดเลยค่ะ แต่ก็พยายามคิดว่ามันเป็นงานของเค้า เงินมันดีด้วย เราควรจัดการความรู้สึกยังไงดีคะ

ไม่อยากลงรายละเอียดเท่าไหร่ แต่มันเจ็บปวดจังเลย​ เมื่อโดนถามว่า​ ใจดีไปทำไม​ แม้การตัดสินใจที่จะมีน้ำใจ​ มันจะนำพาผลลัพท์ที่ไม่สวยหรูมาให้ แต่คนใกล้ตัวชอบตอกย้ำว่าเราใจดีเกินไปจนเป็นปัญหา... เราว่

เห้อออ รู้สึกเครียด ท้อแท้ เหนื่อยใจ ไม่มีความสุข ไม่มีเพื่อน เพราะเราย้ายสายการเรียน เศร้ามากๆ เพื่อนสนิทเราตอนม.ต้นตอนนี้มีเพื่อนใหม่แล้ว ในห้องเราสนิทกันไม่ได้ แต่พอในแชทหรือเวลาเจอกันนอกห้องยังสนิ

เคยมั๊ยอยู่ดีๆก็ร้องไห้เสียใจ อยู่ๆมันก็หายไป แต่อยู่ๆมันก็เสียใจ ร้องไห้หนักมาก เหนื่อยท้อแท้ คิดว่าไม่มีใครบนโลกใบนี้รักเราจริง ไม่รู้จะพูดกับใคร อึดอัดอยู่ในใจ อยากมีใครสักคน แต่ก็คิดไปว่าไม่มีใครท

บางทีตัวกูก็เหนื่อย ก็ล้า เกินไปนะ  ใช้ชีวิต มากเกินไปนะ เมื่อไรจะได้ มีความสุขจริงๆ ซักที เศร้า  เหนื่อย ท้อ สิ้นหวง หมดแรง

ถ้าเพื่อนสนิทที่สุดของคุณเปลี่ยนไป จนคุณรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง อึดอัดทุกครั้งที่ต้องอยู่ด้วยหรือทำงานด้วย เหมือนคนกำลังจมน้ำ หายใจไม่ออก คุณจะทำอย่างไร ช่วยหาวิธีกอบกู้ความรู้สึกเราที มันแย่จนเราร้

หลายๆครั้งที่รุ้สึกเหนื่อย ท้อแท้ หดหู่กับอะไรหลายๆอย่าง เหนื่อยที่จะอยู่ต่อไป เหนื่อยจนไม่อยากจะใช้ชีวิตอีกต่อไป มีใครเคยเป็นกันมั๊ย??