เรื่องนี้ผ่านมาแล้วประมาณ4ปีค่ะ แต่มันเป็นคำถามคาราคาซังมาโดยตลอด
ตอนนั้นช่วงรัฐมีนโยบายรถคันแรก เราจะดาวน์รถ เป็นรถเรากับสามีใช้ด้วยกันครอบครัว (ออกเป็นชื่อเรา) แต่ขาดเงินดาวน์อยู่ 50000 บาท แม่เราจึงจะช่วยในส่วนนี้ แต่แม่เรามีเงินสดอยู่ 30000 บาท และจะขายทองอีก 20000 บาท พอดีประจวบเหมาะแม่สามีถูกหวย พอจะมีเงิน สามีเราได้รับหน้าที่จากแม่เราให้เอาทองไปขาย แม่สามีทราบจึงขอซื้อทองไว้เอง โดยจัดแจงไปให้ร้านทองตีราคา และซื้อไปในราคานั้น ซึ่งตอนนั้นแม่เราก็เคืองใจว่า ในเมื่อแม่สามีก็มีเงิน ทำไมไม่คิดจะช่วยลูกชายบ้าง ทำไมต้องมาซื้อทอง ทั้งๆที่แม่เราก็คิดจะขาย ไม่ได้คิดจะเอาไปจำนำ

ทุกวันนี้ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สามีจะพูดเสมอว่าแม่เขามีส่วนช่วยในการดาวน์รถตอนนั้น ซึ่งทำให้เราเคืองใจ เพราะถ้าจะเอาแม่เขามาเป็นบุญคุณ คือแม่เขาก็ต้องให้เงินช่วยมาเปล่าๆ ปะคะ ไม่ใช่มาฉวยโอกาสมาซื้อทอง แต่สามีบอกว่าแม่เขามีส่วนช่วยเพราะเขาซื้อทองไว้ให้ ถ้าจะซื้อคืนก็ไม่ต้องเสียดอก แต่ความตั้งใจแรก คือไม่ได้คิดจะซื้อคืนหรือจำนำนะคะ คือจะขาย มันก็ไม่เกี่ยวกันป่ะคะ

คำถามคือ.. สรุปว่าแม่สามีมีบุญคุณจากเรื่องนี้มั้ยคะ หรือมีความคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้กันบ้างคะ
ทะเลาะกับสามีทุกครั้ง เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ จึงอยากถามความคิดเห็นคนอื่นบ้างค่ะ เผื่อจะเป็นข้อสรุปได้

รายละเอียดอื่นๆ
1. เรามีข้อตกลงกับแม่เรา คือ เมื่อได้เงินคืนรถคันแรกจากรัฐ 100000 บาท ก็จะคืนแม่ทันที 50000 บาท ทุกอย่างก็เป็นตามข้อตกลงนี้เรียบร้อย
2.หลังจากที่แม่สามีซื้อทองไปประมาณ 2 เดือน แม่เราก็ไปซื้อทองคืนค่ะ แต่ไม่ได้ซื้อคืนทั้งหมด ด้วยความรู้สึกเหมือนโดนฉวยโอกาส เลยไปซื้อคืน