คุณคิดว่าน้อยเพราะคุณเอาคำว่าปริญญาเอกมาคิดหรือปล่าว จริงๆแล้วคนที่เป็นอาจารย์มหาลัยส่วนมากจะได้รับทุนมหาลัยไปเรียนจนจบเอกอยู่แล้ว ก่อนไป ก่อนรับทุนก็ต้องรับรู้อยู่แล้วว่า รับทุนเค้าไปต้องกลับมารับเงินเดือนเท่าไร เป็นเวลากี่ปี ก่อนไปคุณเป็นใคร ก็เป็นเรียนดีที่มีแค่ปริญญาตรีคนนึง ถ้าคุณมั่นใจว่าเก่งจริงก็ไม่ต้องรับทุน หาทุนให้ปล่าวเอาสิ ทุนสำหรับคนเก่งมากแบบให้ปล่าวมีออกเยอะ หรือถ้ามั่นใจว่าเก่งจริงก็เข้าสู่สนามรบแรงงานได้เลย

เมื่อรับทุนเพื่อที่จะอัพเลเวลตัวเองจากปอตรีหรือโทเป็นเอก เพื่อเพิ่มค่า ก็ต้องยอมรับกฎและเงื่อนไข ซึ่งทุกคนต้แงรับทราบและทบทวนก่อนรับอยู่แล้ว ลองคิดดูมั้ยว่าทางมหาลัยเค้าให้ทุนคุณเท่าไร ยกตยอังกฤษ คิดคร่าวๆเลย หนึ่งปีหนึ่งล้าน ค่ากินอยู่บวกค่าเทอม เรียนโท 1 ปีเอก3ปี คิดรวมๆบวกนู่นนี่ เช่นค่าคั๋วกลับบ้าน 5 ล้านบาท หักเป็นเงินเดือนที่จะเพิ่มให้คุณอีก 2 หมื่น ปีนึง 240,000 ถ้า 5 ล้านก็ 20 ปี ที่เค้าให้คุณก่อน ถ้าเป็นเมกา โท 2 ปี เอกสี่ปี หรือมากกว่านั้น รวมๆ 7-8 ล้านบาท คิดดู มหาวิทยาลัยลงทุนกับคุณล่วงหน้าไปก่อนเท่าไร ไม้ใช่น้อยนะ แบบไม่มีดอกเบี้ยอีก และอย่างที่คุณเล่า หลายๆคนเก็บเงินได้เป็นล้านมาซื้อบ้านดาวน์รถด้วย มีใครที่ไหนได้เงินล่วงหน้าอย่างนี้ทั้งๆ ที่ยังไม่ทำงานทำเงินให้องค์กรบ้าง

การมาตีความตอนนี้ว่าชั้นมีวุฒิปอเอก ทำไมให้ชั้นน้อย เมื่อเทียบกับเอกชน ก็ถ้าคนทำงานเอกชนเค้าไม่รับทุน เค้าก็ต้องออกค่าเรียนค่ากินเอง กี่ล้านหละ สมควรที่เค้าจะได้เงินเดือนมากกว่า ลืมคิดไปหรือปล่าวว่าก่อนเป็นดาว คุณก็เป็นแค่ดิน มีคนให้โอกาสคุณโดยเค้าให้คุณรู้เงื่อนไขทั้งหมด คุณก็ยังรับๆไปเพื่อให้ได้วุฒิมาเพิ่มค่าให้ตัวเอง พอวันถึงฝั่งก็มาบ่นงั้นหรือ ยังยืนยันคำเดิมว่าถ้าเก่งจริง ไปหาทุนให้ปล่าวสิ

เรื่องทำงานหนัก มีใครไม่ทำงานหนักบ้าง เป็นอาจารย์ สอนเต็มวันละแปดชม ห้าวันหรือหกวันต่ออาทิตย์เหมือนเอกชนหรือปล่าว ทำอย่างนี้ทั้ง 52 wks/yr เหมือนเอกชนมั้ย ปิดเทอมหละ? เอามาเทียบกับเอกชนเงินเดือนเกือบหกหลัก เงินขนาดนั้นคิดว่าบริษัทเค้าให้ฟรีเหรอ เค้าให้เท่าไรแปลว่าคุณต้องทำให้เค้ากี่เท่า งานเอกชนหนักนะ ยกตยอาชีพเรา วิศวกร ทำงานแบบเครียดกดดันทั้งวัน ประชุมวางแผนงาน คำนวณ ออกแบบ ช่วงปิดโปรเจคท์ ต้องไปยืนตากแดดตั้งแต่อาทิตย์ขึ้นยันอาทิตย์ตก สามวันสามคืน หรือบางทีมากกว่านั้น ท่ามกลางวัคถุที่พร้อมระเบิดได้ตลอดเวลา ทำงานไม่มีช่วงเบา ไม่มีปิดเทอม ยกเว้นวันลา 10 วันต่อปี ที่พูดก็ไม่ได้บ่นนะ บริษัทให้เงินเยอะก็ต้องใช้งานเราหนักเป็นธรรมดา หันไปมองคนรอบข้างเรายังโขคดีกว่าเยอะ โน่น คนโน้น helper คือแรงงานช่วยเหลือ เค้าทำงานหนักกว่าเราืได้เดือนละไม่ถึงหมื่น คนนั้นคนประสานงาน งานเค้าก็คงเหนื่อยทั้งกายและใจ กลับบ้านคงแทบสลบ ได้เงินน้อยกว่าเรากี่เท่า หันไปมองคนแวดวงอื่นบ้าง พนักงานต้อนรับ เสมียน โอเปอเรเตอร์ อีกมากมาย เค้าเหนื่อยไม่น้อยกว่าเราแต่ลำบากกว่าเราเยอะ

หันไปมองคนที่รายได้มากกว่าเราบ้าง หมอรพรัฐ เงินเดือน 2-3 หมื่น ที่ top up มา ก็เพราะเค้าอยู่เวร ชมการทำงานมากกว่าเรา หันไปดูคนอาขีพเดียวกัน วิศวกรที่เงินเดิอนมากกว่า เพื่อนเราที่เงินมากกว่าก็ต้องยอมรับว่าบางคนเก่งมากๆจริงๆ ใช้เวลาน้อยแต่ทำงานได้อย่างฉลาดและมีประสิทธิภาพ หรือจะอาชีพอื่น อาชีพบริหาร ก็ต้องเป็นคนที่เก่งมากๆจริง ทำกำไรให้บริษัทมากก็สมควรแล้ว

เราว่า ย้อนกลับมาคิดจากจุดเริ่มต้นดีกว่า ว่าถ้าไม่รับทุนมหาลัย เข้าสู่โลกแรงงานด้วยวุฒิปอตรีด้วยวุฒิขนาดนี้ ป่านนี้จะได้ถึงแสนมั้ย อย่าลืมนะ สิ่งที่มหาลัยให้คุณที่สำคัญมากๆคือวุฒิการศึกษาปริญญาเอก ซึ่งจะอยู่กับคุณไปจนตาย และไม่ว่าจะคิดอย่าง จำไว้ว่าตัดสินใจไปแล้วโดยมีสติรู้ทุกอย่าง ต้องยอมรับผลของทัน ถ้ารับไม่ได้ อยากได้เงินเยอะ และคิดว่าเก่งจริงก็ลาออกซะ. มาทำงานเอกชน เงินเดือนสักสองแสน ( มีมั้ย) ก็เอาเงินไปคืนเค้า เต้าจะคิดดอกก็ถูกต้องแล้ว ให้เงิน 5-6 ล้านมาตั้ง 5-6 ปี นี่ถ้าเป็นเงินกู้บ้าน ดอกจะขึ้นมาเท่าเงินกู้แล้วนะ

บอกตรงๆว่าเห็นหลายคนที่รู้จักแล้วไม่ชอบนะ เราก็เป็นคนมีสิทธิได้รับทุนพวกนี้แต่เราเลือกที่จะไม่รับ เพราะอยากได้เงินเยอะ รอไม่ได้แล้ว จึงเข้าสู่โลกแรงงาน แต่เห็นเพื่อนๆที่รับทุน ตอนรับก็ดี๊ด๊าดีใจ ได้เงินไปเรียน ไปอยู่ตปท ตั้ง 5-6 ปี แบบฟรีๆ กลับมาก็ขูคอขั้นปอเอก แล้วก็มาบ่นว่า เงินเดือนน้อยไม่คู่ควรขั้น ชั้นปอเอก ลืมไปแล้วว่าเอาเงินใครไปเรียน ทำซะยังกะว่า ชั้นเกิดมาเป็นดาวอยู่แล้ว ลืมไปแล้วว่าว่าใครเป็นคนปั้น

ความเห็นเรา ให้สำหรับคนรับทุนเค้าไปนะ ใครออกทุนเรียนเองแล้วรับไม่ได้กับเงินน้อยก็ออกมาซะ ถ้าความสุขในอาขีพไม่มี ถ้าเงินทองสำคัญกว่า ก็ออกมาหาเงิน

สำหรับคนที่เป็นครูจริงๆ ด้วยหัวใจ เราขอชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ น่าเอาทุนให้คนพวกนี้มากกว่า