ต่อจากตอนที่แล้ว มาเรียบอกกับฮายาเตะว่าจะเลิกเป็นเมดแล้ว ทำเอาฮายาเตะช็อคเพราะไม่เคยคิดมาก่อน พอฮายาเตะถามย้ำมาเรียก็ยังยืนยันว่าพูดจริงเลยถามอีกว่าทำไม มาเรียบอกก็อย่างที่ฮายาเตะเคยพูดก่อนหน้านี้ "บทบาทของพวกเราจะจบลงแล้ว"


มาเรียบอกว่าตอนที่นางิแข่งเขียนโดจินกับลุกะ ตอนนั้นนางิกำลังสิ้นหวัง ใจเสีย ในตอนนั้นมาเรียคิดว่านางิคงยืนหยัดด้วยตัวเองไม่ได้จนคงต้องให้ตัวเธอช่วยเหมือนอย่างที่เคยเป็นมา แต่ในตอนนั้นจิฮารุห้ามมาเรียเอาไว้และตะโกนใส่นางิถึงเรื่องตัวเอกที่ต่อให้ล้มก็จะไม่มีวันยอมแพ้ ในตอนนั้นพอนางิได้ยินสิ่งที่จิฮารุพูด นางิก็กลับมายืนหยัดได้ด้วยตัวเอง สำหรับมาเรียในตอนนั้นคือความประหลาดใจ ในตอนนั้นมาเรียได้ตระหนักแล้วว่านางิได้เติบโตขึ้นแล้ว


มาเรียที่ผ่านมาตัวเธอคือที่พึ่งเดียวของนางิ นางิต้องคอยมาให้เธอช่วยเหมือนกับมาเรียเป็นแม่ มาเรียจึงคิดมาตลอดว่านางิต้องการเธอ สำหรับมาเรียเรื่องนี้จึงกลายเป็นจุดหมายของชีวิตไปด้วย แต่นั้นกลับทำให้เธอทำผิดพลาดจนนางิไม่อาจเติบโตขึ้นได้ มาเรียจึงรู้สึกขอบคุณฮายาเตะที่ทำให้นางิเติบโตขึ้น เมื่อมีฮายาเตะอยู่นางิก็เติบโตขึ้น ทำให้นางิได้เจอกับการท้าทายและประสบการณ์ในชีวิต และทำให้นางิได้มีเพื่อนที่ไม่อาจทดแทนได้ เพราะงั้นมาเรียจึงยิ้มบอกฮายาเตะไม่คิดเหรอว่านางิได้เปลี่ยนไป


ฮายาเตะที่ยังช็อคอยู่ก็บอกนางิไม่เห็นเปลี่ยนสักหน่อย อย่างวันนี้ยังบอกอยากกินช็อคโกแลตเพื่อจะวาดการ์ตูนอยู่เลย แต่มาเรียบอกถึงอย่างนั้นนางิก็ยังวาดการ์ตูนอยู่ ในตอนนี้ที่ยังไม่ได้ช็อคโกแลตแต่นางิก็ยังวาดการ์ตูนได้ด้วยตัวเอง เพราะงั้นมาเรียจึงบอกว่าหากตัวเธอยังคงอยู่ข้างนางิต่อไป ตัวเธอก็คงไม่ได้ทำอะไรอื่นนอกจากทำอาหารและทำความสะอาด ไม่ต่างอะไรจากเมดทั่วไปเลย หนำซ้ำตัวเธออาจไปขัดขวางการเติบโตของนางิซะด้วยซ้ำ มาเรียไม่ต้องการแบบนั้น มาเรียยังอยากจะเหลือบางอย่างเป็นสิ่งพิเศษให้นางิเพราะงั้นจึงตัดสินใจจะเลิกเป็นเมด พอฮายาเตะจะพูดคัดค้านมาเรียก็พูดต่ออีก...

มาเรีย: อย่าลืมสิ ฮายาเตะคุง
มาเรีย: ฉันน่ะ... ใกล้จะอายุ 18 แล้วนะ
มาเรีย: กำลังจะบรรลุนิติภาวะแล้ว
มาเรีย: เพราะงั้นต้องคอยส่งฉันด้วยรอยยิ้มสิ

พอฮายาเตะเห็นมาเรียพูดด้วยรอยยิ้มแบบนี้ก็เลยไม่อาจพูดอะไรได้อีก


อีกด้าน จิฮารุแวะมาหานางิและซื้อช็อคโกแลตมาฝาก แต่พอนางิเปิดดูก็เห็นว่าเป็นขนมช็อคโกแลตแบบเดียวกับที่ฮายาเตะให้ก่อนหน้านี้เลยก็เลยบ่นว่าทำไมต้องอันนี้ด้วย จิฮารุบอกมันก็อร่อยดีออกนิ นางิก็บ่นต่อว่าอย่างน้อยมันต้องอีกอย่างสิ(พอดีไม่รู้จักว่าที่นางิบอกคืออันไหนก็เลยไม่รู้จะเล่ายังไง)แต่ก็กินอยู่ดี

จิฮารุถามนางิว่าการ์ตูนไปถึงไหนแล้ว นางิบอกดูเอาเองเลย จิฮารุเลยดูและเห็นว่านางิวาดไปได้ตามแผนที่วางไว้เลย แบบนี้คงทันส่งไปประกวดเดือนตุลาคมได้ นางิก็หวังแบบนั้น พอจิฮารุถามว่าแล้วฮายาเตะกับมาเรียไปไหน นางิบอกไม่รู้แต่คิดว่าเดี๋ยวก็คงกลับมา

ด้านฮายาเตะ หลังจากที่คุยกับมาเรียเสร็จก็ยังไม่ได้กลับคฤหาสน์ แต่มานั่งคิดที่อพาร์ตเมนต์ ฮายาเตะยังคิดนึกถึงเรื่องมาเรีย มาเรียบอกฮายาเตะอีกว่าอย่าพึ่งบอกเรื่องที่เธอจะเลิกเป็นเมดกับนางิเพราะยังไม่ได้ตัดสินใจถึงวันที่แน่นอนที่จะเลิก แต่ก็พอคิดไว้แล้วว่าอย่างช้าสุดก็คือก่อนวันเกิดของเธอ(วันที่ 24 ธันวาคม)

เมื่อมาเรียบอกจะไปจากนางิ ฮายาเตะจึงต้องกลับมาคิดอีกครั้งนับแต่จุดแรกของจุดประสงค์ของสิ่งที่เขากำลังทำ คือการหากุญแจสืบทอดมรดกของตระกูลซังเซงอิงให้เจอก่อนฮิซุย เป็นการตัดสินถึงผู้ที่สืบทอดมรดกเป็นครั้งสุดท้าย ฮายาเตะได้รู้ว่ากุญแจอยู่ที่ไหนแล้ว สิ่งที่ใช้เปิดทางไปนั้นที่เป็นมณีราชาก็มีอยู่แล้ว ขาดแต่การระเบิดอารมณ์ด้านลบที่เป็นเงื่อนไขในการเปิดเส้นทางเท่านั้น และด้วยเงื่อนไขนี้และแผนที่เคยคิด ตอนนี้แผนเรื่องใช้ความรักกับมาเรียจึงพังไปแล้ว นั้นทำให้ฮายาเตะในตอนนี้กลับมาคิดไม่ออกแล้วว่าจะทำยังไงต่อไปดี


ในตอนนั้นเอง อีกด้านหนึ่ง โฮเซ็นเมดของฮิซุยก็เจอตัวมาคิน่าและชิงมณีราชาที่มาคิน่ามีไปจากได้แล้ว


จบตอน