สวัสดีค่ะ เราตัดสินใจเลิกกับแฟนเมื่อวาน (29/7/16) จะใช้คำว่าเลิกคงไม่ได้เพราะที่ผ่านมา(แม้จะไม่ได้ยินคำว่าเลิก แต่มันก็เจ็บเหมือนกัน) เรารู้สึกเหมือนเราไม่ใช่แฟน เรากับแฟนเจอกันครั้งสุดท้ายเดือน พฤษภา ที่ผ่านมา เราแอบดูโทรศัพท์เค้า เราเห็นเค้าคุยกับผู้หญิ่งคนอื่น และแฟนเก่าก็ยังโทรหา เรามือสั่น เราอยากจะร้องไห้แต่เราร้องไม่ออกมันจุก ตอนนั้นเราคิดอะไรไม่ออกเสียใจมาก เราก็ถามเค้าว่าใคร เค้าบอกว่าเพื่อนกัน จากนั้นเราก็แยกย้ายกันทั้งที่ในใจเรายังสับสน เราเองอยากเลิกแต่เพราะเรารักเค้า
เราส่งข้อความหาเค้าทุกวัน แรกๆเค้าก็ตอบ หลังๆมาอ่านแต่ไม่ตอบ จนสุดท้ายเค้าก็เงียบ นานๆจะส่งข้อความมาถามว่าสบายดีมั้ยแค่นั้น เราถามเค้าว่ามีอะไร ลืมเราแล้วหรอ ไม่อยากคุยก็บอกมาเลยอยู่แบบนี้เราเสียใจ(ทุกครั้งที่ถามคำถามนี้เค้าจะส่งรูปคู่มาให้เรา)(เราจะดีใจมาก แอบคิดว่าเค้าไม่ลืมเรา แค่รูปเราก็โง่หลอกตัวเองมาอยู่เรื่อย) เค้าบอกไม่มีอะไร เราคิดมากไป 3 เดือนที่ผ่านมาเรารอเค้า รอข้อความจากเค้า เราคิดถึงเค้าทุกวันเราเป็นฝ่ายส่งข้อความหาเค้าก่อนจนกลัวเค้าลำคานเรา เราไม่กล้าที่จะส่งไปแล้ว เราเคยจะเลิกจบทุกอย่างแต่เราทำไม่ได้ แอบดูไลน์ ดูเฟส(ออน ตลอดแต่ไม่ได้คุยกับเรา) ตลอด 3 เดือนที่ผ่านมาเราเสียใจ เราทนรอโดยที่ไม่มีความหวัง โดยที่ในใจเราก็รู้ว่าเค้าไม่ได้รักเราแล้ว แต่เพราะเรารักเค้ามาก คนๆหนึ่งจะยอมทำร้ายตัวเองเพราะคนที่ไม่รักเรา เราเป็นหนึ่งในคนพวกนั้น (เสียใจ ร้องไห้ เหงา)
     สุดท้ายเราขอเลือกเจ็บ จบทุกอย่างด้วยตัวเรา เราลบทุกอย่าง ทั้งเฟส ไลน์ ลบหมด เราเสียใจ(เราหายไปเค้าคงเฉยไม่รู้สึกอะไรสิน่ะ เค้าคงดีใจที่เราจากเค้าไป) เราอยากเห็นเค้าเราก็ไม่สามารถทำได้อีกต่อไป ถ้าหากเราเลือกรอเค้าเราเองจะเสียใจต่อไป เจ็บวันนี้ไม่นานคงจะดีขึ้น สู้ สู้
  คนอกหัก