หลังจากเป็นเถ้าแก่ได้2วัน ยอมรับว่า เหนื่อยหน่อย เพราะต้องดูแลสาขาแม่ด้วยส่วนนึง ทำให้นอนวันละ4ชั่วโมง..

แต่ก็ได้ค้นพบเคล็ดลับการค้าขายได้หลายอย่าง ประสบการเพิ่มขึ้นมาก อารมที่มักจะร้อน ก็เริ่มรู้จักเย็นลง การค้าขายทำให้เกียนไม่มีความขี้เกลียดเลยนะ เมื่อก่อนมักจะอาย ไม่กล้าพบลูกค้า แต่ต่อไปนี้ ต้องทำเกือบทุกอย่าง ยังดีที่มีพ่อและแม่หนุนหลัง จึงทำให้งานประเภทต้องไช้หัวเบาลงไป..

จะเล่าให้ฟังถึงยอดขายละกันนะ เอาว่า วันแรก เบ็ดเสร็จได้หมื่นเจ็ดพัน(จริงไม่น่าจะถึงเพราะญาติไม่ยอมรับตังทอน จ่ายแบงค์พันแล้วไม่รับเงินทอน)มาเมื่อวานได้ประมานหมื่นสี่ ..

ยอมรับว่า พอใจมากๆกับยอดขาย เพราะเวลาเกียนออกไปซื้อของเข้าร้าน มักจะลุ้นเสมอว่า คนมาอุดหนุนเยอะไหม แต่พอกลับมาถึงร้าน ก็ยิ้มเสมอ ..

อุปสรรค์มีนะ ไม่ไช่ไม่มี ล่าสุดทะเลาะกับเจ้าของอพาทเม้นข้างๆโกดังเกียนเลยนะ..

เขาไม่ยอมให้เปิดทางออก เรียกเกียนเข้าไปคุย แกเป็นคนใหญ่คนโตด้วยละ คุยว่าสมัยแม้วแกมีบารมีมากเลยนะ เพราะแกเป็นรุ่นพี่ บลาๆๆๆๆๆ และก็คุยต่อว่า ตอนนี้แกรู้จักลูกชายโฆษกรัฐบาลอีก ปลาๆๆๆๆ บอกจะร้องศูนย์ดำรงธรมอีก= ="

เกียนเละเลยนะ แกโทรเรียกผู้ใหญ่บ้าน ผู้ช่วย เทศกิจ และผู้ใหญ่บ้านอีกหมู่ มาถล่มเกียนอีกเป็นยกที่2..

สุดท้าย เกียนเลยให้ผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือมาคุย....

30นาทีต่อมา ยอมให้เปิด ทุกอย่างจบ...

....อำนาจ ถ้ามีไม่ไช้ ก็แย่

....รู้จักคนใหญ่คนโต ถ้าไม่ไห้เขาช่วย ก็แย่

... รู้ว่าผิด ที่ต้องมีคนหนุน แต่ที่นี้ มันต้องมีบ้างละ ไม่นั้นไม่จบ..

ต่อไปจะเป็นยังไง จะมาเล่าให้เพื่อนสมาชิกฟังนะ

อนาคต เศรษฐีร้อยล้าน จะจริงหรือไม่ คอยชมเด้อ...