สวัสดีค่ะ สมมุติว่าเราชื่อจ๋า เรียนปี4 ม.แห่งหนึ่ง
ตอนปี1 เรามีเพื่อนชายคนนึงชื่อดีตอนนั้นดีสนิทกับเราในระดับหนึ่ง ดีเป็นผู้ชายที่ภายนอกเหมือนตุ้งติ้ง (คนมักมองว่าดีเป็นเกย์) เราเริ่มสนิทกันมากขึ้นช่วงปี1เทอม2 เพราะเราแอบชอบเพื่อนกลุ่มเดียวกัน มีอะไรเราก็ปรึกษาดีตลอด คุยกันทุกเรื่อง ไปไหนก็มักจะไปด้วยกัน
แล้วก็มีช่วงนึงที่เราเพ้อหนักมาก ผิดหวังร้องไห้ ดีก็จะบอกให้เราเลิกชอบคนนั้น บางทีดีก็พูดติดตลกว่าทำไมไม่มองกูบ้าง ตอนนั้นยอมรับว่าเราก็คิดนะ แต่ก็คิดว่าดีมันคงพูดเล่น จนวันนึง อยู่ๆดีก็โพล่ขึ้นมาว่า “ถ้าเรียนจบแล้วต่างคนยังไม่มีใคร เป็นแฟนกันนะ" ตอนนั้นเราอึ้งมาก เราคิดว่ามันคงโดนแกล้ง หรือพูดเล่น แต่ดีมันดูทีเล่นทีจริงบอกไม่ถูก จนเราเก็บมาคิด (ตอนนั้นเราเลิกชอบคนคนนั้นได้เเล้ว) เราเก็บมาคิดตลอด หลังจากวันนั้น เรารู้สึกว่าที่ผ่านมาดีแคร์เรา (มั้ง) และทำดีกับเรามาตลอด (ขออนุญาตเข้าข้างตัวเอง) พอความรู้สึกของเรามันใกล้ถึงจุดพีค กลายเป็นว่าดีต้องย้ายไปเรียนที่อื่น ตอนนั้นเราเศร้ามาก เหมือนมีเพื่อนสนิทที่ไว้ใจอยู่คนเดียว ณ ตอนนั้น ดีบอกว่า อย่าเศร้าแถมบอกรักเราด้วย (แคปประโยคบอกรักไว้ 55) แล้วเราก็แยกกัน
จนวันนึง เราก็ได้เจอกันอีกครั้ง เราไปกินขนมกันกับเพื่อนหลายคน ดีจะเดินคู่กับเราตลอด กอดคอ เกาะแขน เกาะไหล่เรา คือฟินมากกกกกก แล้วมันก็ทำให้เราแน่ใจ 2ข้อ คือ
1.เรารู้สึกดีกับมันจริงๆว่ะ
2.มันไม่ได้ชอบเราหรอก ชัดเจนเลย
แล้วดีก็กลับไปที่ที่ดีอยู่ เราไม่ได้เจอกันอีกเลย คุยกันผ่านเฟสบุ๊คบ้าง เล่านู่นนี่นั่นให้กันฟัง เราก็ทำเนียนไป หยอดบ้างไรบ้าง (แต่ดีไม่เล่นด้วยเลย) หลังๆดีมีคนคุยแล้ว เราก็อมแห้วเล่น
ทั้งหมดทั้งมวลที่พิมพ์มา ต้องการจะบอกแค่ว่า ผ่านมาจะ3ปีแล้ว คิดถึงนะ คิดถึงมาก ถ้าเจอจะกอดแน่นๆเลย แล้วที่ชอบบ่นว่าตัวเองไม่มีเสน่ห์ ไม่เท่ไม่รวยเหมือนคนอื่น มันไม่จริง แกเป็นคนน่ารัก คนดี (คนหล่อ) ในสายตาเราเสมอ แม้บางทีจะมองว่าแกแปลกๆก็ตาม แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา มันทำให้เราแยกแยะออกว่ารักกับชอบมันต่างกันยังไง (ไม่ว่าประโยคบ้าๆที่แกเคยบอกเรามันจะเป็นแค่คำล้อเล่นหรือโดนแกล้งอะไรก็ตาม) เราจะขอรอดูชีวิต,ความรักของแกกับผู้หญิงที่โชคดีคนนั้นอย่างเพื่อนที่จริงใจ รักเสมอนะ จุ๊บๆ
จบค่ะ ร้องไห้เฉยเลย
ปล.ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเราก็ไม่คิดจะคบใครเลย ใครๆก็ไม่ใช่สำหรับเรา เหมือนเรารอ รออะไรก็ไม่รู้ เห้อ
สรุป เราควรบอกเขามั้ย ว่าเรารู้สึกดีกับเขา
บอกไม่บอก?
ตอนปี1 เรามีเพื่อนชายคนนึงชื่อดีตอนนั้นดีสนิทกับเราในระดับหนึ่ง ดีเป็นผู้ชายที่ภายนอกเหมือนตุ้งติ้ง (คนมักมองว่าดีเป็นเกย์) เราเริ่มสนิทกันมากขึ้นช่วงปี1เทอม2 เพราะเราแอบชอบเพื่อนกลุ่มเดียวกัน มีอะไรเราก็ปรึกษาดีตลอด คุยกันทุกเรื่อง ไปไหนก็มักจะไปด้วยกัน
แล้วก็มีช่วงนึงที่เราเพ้อหนักมาก ผิดหวังร้องไห้ ดีก็จะบอกให้เราเลิกชอบคนนั้น บางทีดีก็พูดติดตลกว่าทำไมไม่มองกูบ้าง ตอนนั้นยอมรับว่าเราก็คิดนะ แต่ก็คิดว่าดีมันคงพูดเล่น จนวันนึง อยู่ๆดีก็โพล่ขึ้นมาว่า “ถ้าเรียนจบแล้วต่างคนยังไม่มีใคร เป็นแฟนกันนะ" ตอนนั้นเราอึ้งมาก เราคิดว่ามันคงโดนแกล้ง หรือพูดเล่น แต่ดีมันดูทีเล่นทีจริงบอกไม่ถูก จนเราเก็บมาคิด (ตอนนั้นเราเลิกชอบคนคนนั้นได้เเล้ว) เราเก็บมาคิดตลอด หลังจากวันนั้น เรารู้สึกว่าที่ผ่านมาดีแคร์เรา (มั้ง) และทำดีกับเรามาตลอด (ขออนุญาตเข้าข้างตัวเอง) พอความรู้สึกของเรามันใกล้ถึงจุดพีค กลายเป็นว่าดีต้องย้ายไปเรียนที่อื่น ตอนนั้นเราเศร้ามาก เหมือนมีเพื่อนสนิทที่ไว้ใจอยู่คนเดียว ณ ตอนนั้น ดีบอกว่า อย่าเศร้าแถมบอกรักเราด้วย (แคปประโยคบอกรักไว้ 55) แล้วเราก็แยกกัน
จนวันนึง เราก็ได้เจอกันอีกครั้ง เราไปกินขนมกันกับเพื่อนหลายคน ดีจะเดินคู่กับเราตลอด กอดคอ เกาะแขน เกาะไหล่เรา คือฟินมากกกกกก แล้วมันก็ทำให้เราแน่ใจ 2ข้อ คือ
1.เรารู้สึกดีกับมันจริงๆว่ะ
2.มันไม่ได้ชอบเราหรอก ชัดเจนเลย
แล้วดีก็กลับไปที่ที่ดีอยู่ เราไม่ได้เจอกันอีกเลย คุยกันผ่านเฟสบุ๊คบ้าง เล่านู่นนี่นั่นให้กันฟัง เราก็ทำเนียนไป หยอดบ้างไรบ้าง (แต่ดีไม่เล่นด้วยเลย) หลังๆดีมีคนคุยแล้ว เราก็อมแห้วเล่น
ทั้งหมดทั้งมวลที่พิมพ์มา ต้องการจะบอกแค่ว่า ผ่านมาจะ3ปีแล้ว คิดถึงนะ คิดถึงมาก ถ้าเจอจะกอดแน่นๆเลย แล้วที่ชอบบ่นว่าตัวเองไม่มีเสน่ห์ ไม่เท่ไม่รวยเหมือนคนอื่น มันไม่จริง แกเป็นคนน่ารัก คนดี (คนหล่อ) ในสายตาเราเสมอ แม้บางทีจะมองว่าแกแปลกๆก็ตาม แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา มันทำให้เราแยกแยะออกว่ารักกับชอบมันต่างกันยังไง (ไม่ว่าประโยคบ้าๆที่แกเคยบอกเรามันจะเป็นแค่คำล้อเล่นหรือโดนแกล้งอะไรก็ตาม) เราจะขอรอดูชีวิต,ความรักของแกกับผู้หญิงที่โชคดีคนนั้นอย่างเพื่อนที่จริงใจ รักเสมอนะ จุ๊บๆ
จบค่ะ ร้องไห้เฉยเลย
ปล.ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเราก็ไม่คิดจะคบใครเลย ใครๆก็ไม่ใช่สำหรับเรา เหมือนเรารอ รออะไรก็ไม่รู้ เห้อ
สรุป เราควรบอกเขามั้ย ว่าเรารู้สึกดีกับเขา