วันนี้ประมาณช่วงหัวค่ำ มีความจำเป็นต้องนั่งแท๊กซี่คนเดียวจากที่บริษัทลูกค้าเพื่อกลับบ้าน (เรียก Grab Taxi)
มีช่วงที่ต้องเข้าซอยมืดอยู่ช่วงหนึ่ง เป็นซอยทางลัดไม่ต้องไปอ้อมไกล
และโดนแท๊กซี่พูดจาไม่ดีใส่ค่ะ
ตอนแรกก็ถามเราว่าแฟนไม่ว่าหรอทำงานเลิกช้าขนาดนี้
เราก็รู้สึกแปลกๆ นี่คือคำถามปกติที่แท๊กซี่ใช้พูดกับลูกค้าหรอ
เราตอบไปเป็นห่วงบ้าง

พอถึงทางที่เป็นซอยมืด เแท๊กซี่พูดขึ้นมาว่า ซอยเปลี่ยวแบบนี้จอดมั้ย
ในใจตอนนั้นเรากลัวแล้ว แต่พยามยามตั้งสติ ใจดีสู้เสือไป
บอกไม่จอดค่ะ แท๊กซี่ยังพูดตลอดเวลา ถามว่ากลัวมั้ยมาซอยเปลี่ยวแบบนี้
เราก็พยายามบอกว่ามันไม่เปลี่ยวนะ มันมีบ้านคน มีอู่แท๊กซี่ มีหอพัก แต่วันนี้มันแค่มืดเฉยๆ

พอพ้นจากซอยเข้าถนนใหญ่มาเรานึกว่าแท๊กซี่จะไม่พูดอะไรอีก
แต่เขายังถามพรุ่งนี้มาทำงานที่นี่อีกมั้ย เดี๋ยวมารับเลย
เราบอกไม่ต้อง แล้วพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย บอกว่าเลนข้างนอกรถติด เขาก็บอกว่า
จอดมั้ยล่ะ เดี๋ยวเลี้ยงข้าว เราก็บอกไปไม่ต้องๆ
ตอนนั้นเรากดไลน์หาเพื่อนว่าเดี๋ยวโทรไปคุยด้วยนะแต่พอจะวางสายไม่ต้องวางนะ
เราก็โทรหาเพื่อนแล้วคุยกับเพื่อน และพยายามบอกเพื่อนว่าตอนนี้เราถึงไหนๆแล้ว
และถือโทรศัพท์ไว้
(พอกลับถึงบ้านเราพึ่งนึกขึ้นได้ ว่าทำไมไม่ทำเป็นคุยกับเพื่อนไปตลอดทาง แท๊กซี่อาจจะไม่พูดกับเราก็ได้
แต่ในใจตอนนั้น เราคิดว่าถ้าคุยกับเพื่อนแล้ว แท๊กซี่อาจเห็นว่าเราไม่มีสติ แล้วเลี้ยวไปทางอื่น )
ตอนเราถือโทรศัพท์ไว้ แต่เพื่อนยังอยู่ในสายอยู่
แท๊กซี่ก็พูดกับเราอีกถามว่าจอดมั้ย กลัวมั้ยเนี่ย  
เรากลัวมากเลยนะตอนนั้น แต่เราใดีสู้เสือไป บอกไปไม่ต้องจอดอีกเดี๋ยวจะถึงแล้ว
แท๊กซี่บอกว่ารู้อย่างนี้จอดตั้งแต่ซอยเปลี่ยวนั่นดีกว่า
เราตกใจ ไม่รู้เขาพูดเล่นหรือพูดจริง
ก็หัวเราะแล้วถามไปว่าพี่พูดเล่นใช่มั้ย
ตอนนั้นใกล้ถึงบ้านแล้ว

เขายังถามเราอีกว่าพรุ่งนี้มารับเอามั้ย
เราตอบไปว่าไม่ต้อง
คือเขาพูดอะไรมาจะปฎิเสธไปทุกอย่าง

เราไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้มันเรียกว่า
โดนแท๊กซี่ลวนลามได้มั้ย สำหรับคนอื่น

แต่สำหรับเรา เรารู้สึกว่าโดนลวนลาม

คำพูดที่พูดกับเรา เช่น มีแฟนหรือยัง ได้กับแฟนยัง อยู่กับแฟนหรือเปล่า
ตอนนั้นเราคิดอะไรไม่ออก ได้แต่หัวเราะแล้วตอบไปว่าทำไมพี่ถามแบบนี้
แล้วพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย

แต่เขาก็ยังวกกลับมาเรื่องซอยเปลี่ยว พูดแบบรู้อย่างนี้น่าจะจอด

ตอนนั้นเราหยิบปากกาในกระเป๋ามาถือไว้แล้ว

แฟนบอกว่าให้พกปากกาไว้ถ้ามันจะทำอะไรเราให้เอาปากกาทิ่มมันเลย

มันก็ยังพูดอีก เราเผลอไปกดปากกา มันเป็นปากกาแบบกด เราเผลอไปกดรัวๆ มันมีเสียงแบบคนกดปากกา

แท๊กซี่ก็เงียบไปพักนึง พอใกล้ถึงบ้านแท๊กซี่ยังพูดต่อว่าพรุ่งนี้ให้มารับมั้ย

เราปฏิเสธไปทุกอย่าง

อยากด่ามากเลยนะตอนนั้นอ่ะ

แต่กลัวแท๊กซี่โมโห แล้วเรื่องมันจะยิ่งเลวร้ายเข้าไปใหญ่

พอถึงบ้านเรียบร้อย เพื่อนที่เราโทรหาตลอด ก็บอกให้เราโทรไปร้องเรียนเลย

ถึงตอนนี้เรายังไม่กล้าาร้องเรียนเลย เพราะอ่านกระทุ้ในพันทิป นี่แหละ

ที่ร้องเรียนแท๊กซี่แล้ว แท๊กซี่โทรกลับมาข่มขู่

เพื่อนก็บอกว่าแกไม่น่าให้มันมาส่งที่บ้านเลย

มันรู้บ้านแกแล้ว จะร้องเรียนมันก็อันตราย

คือแบบเรารู้สึกแย่มากๆ ที่เกิดเหตุการณ์แบบนึ้ขึ้นกับเรา

มันรู้สึกขยะแขยง รู้สึกรังเกียจ

เราเกลียดแท๊กซี่คันนั้น

เรามาทำงานที่กรุงเทพ เช่าบ้านอยู่ พ่อกับแม่เราอยู่ต่างจังหวัด

เราไม่กล้าเล่าให้ท่านฟัง กลัวท่านเป็นห่วง

เราอยากระบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นบนรถแท๊กซี่คันนั้น

ขยะแขยง ไม่อยากให้ใครมาเจอแบบเราอีก

เราอยากโทรหาแฟนมากตอนอยู่บนรถแท๊กซี่

อย่างน้อยก็รู้สึกอุ่นใจ  ว่ามีคนรับรู้ชะตาชีวิตเรา

แต่ความซวยมันอยู่ที่ แฟนเราพึ่งไปทำงานที่ญี่ปุ่น

พอกลับถึงบ้าน เรารีบวีดิโอคอลไปหาแฟน ซึ่งแฟนก็รอเราอยู่

มันเป็นความรู้สึกที่อัดอั้น เราร้องไห้ออกมา

ในหัวเราคิดแต่ว่า ถ้าแท๊กซี่มันจอดจริงๆ เราจะทำยังไง

เราจะโดนมันข่มขืนแล้วฆ่าตายมั้ย

พอคิดได้แค่นั้น น้ำตาก็ไหล

ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ว่ะ

แฟนเราโมโหมาก แล้ววบอกให้ร้องเรียน

เราอยากร้องเรียนนะ เพื่อไม่ให้มันไปเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นอีก

เราพยายามตั้งสติอย่างมาก ทั้งๆที่ในใจเรากลัวมาก

ฝากไปถึงแท๊กซี่ทุกคนนะค่ะ

ว่าอย่าทำแบบนี้กับผู้โดยสารคนไหนเลย คิดบ้างว่าถ้าเป็นลูกหลานเราโดน จะรู้สึกยังไง

แท๊กซี่ดีๆที่เราเคยขึ้นก็มีเยอะ

แต่แท๊กซี่คันนี้ บอกเลย มารยาททรามมาก ไม่สมควรมาเป็นคนขับรถสาธารณะ

เราไปอ่านเจอข่าวแท๊กซี่ลวนลามผู้หญิง

แล้วโดนค่าปรับแค่500

เราโกรธมาก ทั้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราวันนี้ และบทลงโทษที่แสนจะเบา

ความรู้สึกแย่ๆที่เกิดขึ้นกับผู้โดนสาร มีมูลค่าแค่ 500 บาทเองหรือ

ตอนนี้เราโอเคขึ้นแล้ว

แต่ก็ยังมีความรู้สึกแย่ๆ รู้สึกโกรธ รู้สึกเกลียด แท๊กซี่คันนั้น

และคงไม่กล้านั่งแท๊กซี่คนเดียวตอนกลางคืนอีก