ตอนที่ 1/1 http://ppantip.com/topic/35410199
ตอนที่ ½ http://ppantip.com/topic/35415075
ตอนที่ 2/1 http://ppantip.com/topic/35420931
ตอนที่ 2/2 http://ppantip.com/topic/35424607
ตอนที่ 2/3 http://ppantip.com/topic/35428585

บทที่ 3

    ราฮีมและฟาติมาเดินลงมาชั้นล่างของบ้านเพื่อไปยังห้องอาหาร
    “ทำไมคุณเดินไปทางนั้นล่ะคะ เราจะไปกินมื้อค่ำกันไม่ใช่เหรอ”เธอถาม
    “ก็ใช่ไง”เขาตอบ
    “แต่ห้องอาหาร ไปทางนี้ไม่ใช่เหรอ”ฟาติมาชี้ไปยังด้านซ้ายมือของตัวเอง
    “นั่นมันห้องอาหารสำหรับผู้หญิง และไว้เพื่อการต้อนรับแขกที่มาเยือนซึ่งเป็นผู้หญิง”
    “ห๊ะ!”เธอถึงกับงง “มีการแบ่งห้องอาหารออกเป็นฝั่งผู้ชายกับผู้หญิงด้วยเหรอ”
    “ปกติ ถ้ามีแขก ที่นี่จะแยกสัดส่วนออกจากกัน”ราฮีมอธิบาย “ผู้ชายจะพูดคุยสังสรรค์กันเฉพาะหมู่ญาติและเพื่อนชาย ส่วนผู้หญิงก็พูดคุยสังสรรค์กันระหว่างญาติและเพื่อนหญิง เราจะไม่ค่อยมาพบปะรวมกันโดยไม่จำเป็น มันเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าฉันแล้วล่ะ เกิดมาจำความได้ก็เป็นแบบนี้แล้ว”
    “ก็เหมือนตอนที่เราแต่งงานกันใช่ไหม”ฟาติมานึกถึงวันที่ตัวเองแต่งงานกับเขา ซึ่งหลังจากเขาและเธอได้ผ่านการประกอบพิธีแต่งงานตามศาสนากันแล้วจากนั้น งานฉลองวิวาห์ก็ได้แยกจัดกันคนละวัน และแขกที่มาในงานเลี้ยงของเขาจะมีแต่ผู้ชาย ส่วนในงานเลี้ยงของเธอจะมีเฉพาะผู้หญิง
    “ใช่ ฉันจัดแบบประเพณีเดิมของดูไบ วัฒนธรรมของชาวอาหรับโดยทั่วไปก็คล้ายๆ แบบนี้ เพศหญิงและเพศชายแบ่งแยก ไม่ค่อยปะปนกัน แต่ในยุคปัจจุบันเปลี่ยนไปเยอะทีเดียว”เขาเล่า “อาจจะเป็นเพราะ เราเปิดรับมากขึ้น เนื่องจากต้องติดต่อซื้อขายกับต่างชาติ เพราะงั้น คนหนุ่มสาวยุคใหม่ก็เลยปรับตัว กฎเกณฑ์หลายๆ อย่างก็ยืดหยุ่นมากขึ้นด้วย”
    “อ๋อ ค่ะ”
    “เมื่อก่อน ถ้าผู้หญิงกับผู้ชายแอบพบปะกัน รู้ไหมจะเป็นยังไง”ราฮีมมองไปที่ฟาติมา
    “ยังไงคะ”
    “ในบางประเทศของอาหรับเคร่งขนาดที่ ถ้าชายหญิงพบปะกันตามลำพัง จะต้องถูกลงโทษ โดยการให้ประชาชนปาก้อนหินใส่เป็นการประชาทัณฑ์จนกว่าจะตาย”
    “เคร่งขนาดนั้นเลย!”
    “มันเป็นวัฒนธรรมและประเพณีของแต่ละท้องที่ซึ่งต่างกัน เธออาจจะมองว่ามันโหดร้าย ป่าเถื่อน รุนแรง เคร่งครัด แต่นั่นก็เป็นวิถีของพวกเราที่เป็นที่ยอมรับในหมู่ของพวกเรามานาน ทุกอย่างที่ทำ ก็เพื่อความดีงาม เพื่อไม่ให้ชายหญิงประพฤติผิดนอกจารีต ก็อย่างที่รู้ๆ กันอยู่ว่า สำหรับมุสลิมเรา ถือว่าการมีเซ็กส์ก่อนแต่ง หรือการท้องก่อนแต่งเป็นเรื่องที่ผิดบาปมหันต์ ลูกที่เกิดมาก็พลอยรับบาปนั้นไปด้วย สังคมเราไม่ยอมรับ ..เอาเป็นว่า เราอย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย ”เขาตัดบท “เธอคงหิวแล้วล่ะ ไปกินกันเถอะ”
    “แล้วนี่ ฉันจะต้องไปกินอาหารห้องไหน”ฟาติมาเริ่มไม่แน่ใจ
    “เธอเป็นเมียฉัน ก็ต้องไปกินกับฉันสิ”
    “แต่ฉันเป็นผู้หญิง ส่วนคุณก็ผู้ชาย”
    “ผัวเมียไม่จำเป็นต้องแบ่งแยก เราจะไปกินที่ห้องกลาง ซึ่งจะเป็นห้องสำหรับครอบครัว”ราฮีมกล่าว
    “บ้านนี้มีห้องอาหารกี่ห้องคะ”
    “สามห้อง แบ่งเป็นห้องสำหรับแขกผู้หญิง แขกผู้ชาย แล้วก็ ห้องรวมสำหรับคนในครอบครัว”
    “งั้นที่ฉันไปเมื่อเช้าก็ห้องแขกผู้หญิงสินะ”ฟาติมากล่าว
    “ทำไมแม่บ้านพาเธอไปห้องอาหารสำหรับแขก”เขาไม่พอใจ เมื่อแม่บ้านทำราวกับเธอเป็นผู้มาเยือน ไม่ใช่เมียของเจ้าของบ้าน “ตามฉันมา”
    เธอได้แต่เดินตามเขาไปอย่างงงๆ

*______________________*

    ฟาติมาไม่คิดว่า แค่เรื่องห้องอาหารจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมราฮีมจะต้องคิดมากกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนั้น
    เธอนั่งอยู่บนโซฟาของห้องโถงใหญ่ โดยมีเขานั่งอยู่ข้างๆ เบื้องหน้าคือเหล่าคนรับใช้หญิงที่มายืนก้มหน้าเรียงกันในระยะที่ไม่ไกลและไม่ใกล้จนเกินไป
    “นี่คือฟาติมา เธอเป็นเมียฉัน เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้อีกคน”ราฮีมแนะนำ “เธอมีศักดิ์และสิทธิ์ในบ้าน เหมือนที่ฉันมี”
    “ ..”เหล่าผู้รับใช้ต่างก้มหน้า นิ่งฟัง
    “จงปฏิบัติต่อเธออย่างเจ้านาย ..ไม่ใช่แขก จงปฏิบัติต่อเธอในฐานะเจ้าของบ้าน ..ไม่ใช่ผู้อาศัย”เขาสั่ง “หากใครไม่ให้เกียรติเธอ ก็เท่ากับไม่ให้เกียรติฉันด้วย”
    “ ..”ทุกคนต่างรับฟัง
    “เข้าใจแล้วใช่ไหม”ราฮีมถาม
    “ค่ะ”ทุกคนตอบรับพร้อมกัน
    “ไปได้”เขาสั่ง
    เหล่าผู้รับใช้จึงเดินเรียงแถวกันออกไปอย่างเป็นระเบียบ