จขกท. อายุ 30 เพศชายฉกรรจ์ มนุษย์ออฟฟิศคนหนึ่ง
หน้าตาไม่ขี้เหร่ ถ่ายรูปสวย มีเวลาให้

เริ่มเรื่อง!!
เมื่อสองเดือนที่แล้ว มีข่าวใหม่คือได้เป็นไทรอยด์เป็นพิษแบบผอมแห้งแรงน้อยครับ นน.ลดลงมาเกือบ 10 KG
จำเป็นต้องรักษาโดยการกินยาไปเรื่อยๆตามหมอสั่ง และหวังว่าจะหายในซักวัน
หลังจากรับยามาและไปหาหมอตามนัดในรอบถัดไป หมอได้เพิ่มขนาดยาให้ ผมก็ทำตามหมอครับ
หลังจากนั้นเริ่มมีอาการคัน เป็นเม็ดๆเหมือนสิวเล็กๆ ขึ้นตามแขนและตัว ผมก็เข้าใจว่า อาจจะแพ้ครีม หรือแป้งก็เลยหยุดใช้หมดเลย
" เฮ้ยๆๆๆๆ มันไม่หายว่ะ "
" ทำไงดีล่ะเว้ยเฮ้ย!!! "

พอดีใกล้ถึงวันที่นัดหมอพอดีครับ ก็เลยรอไปถามหมอวันนั้นวันเดียว
พอเจอหมอ ก็แจ้งอาการที่เกิดขึ้น คาดว่าไม่น่ามีปัญหาอะไร แต่แล้ว...
" คุณแพ้ยาไทรอยด์ครับ " หมอยืนยันหลังจากที่เจาะเลือดผมไปตรวจ
" ชิบHaai แล้ว Gu " มันดังขึ้นในหัวผมประมาณ 100 ครั้งแต่วินาที

สิ่งที่หมอแนะนำมามี 2 ทางเลือกครับ คือ
1 ผ่าตัดเอาเจ้าต่อมไทรอยด์กบฏออกไป
2 กลืนน้ำแร่รังสีไอโอดีน

แต่ที่หมอแนะนำคือกลืนน้ำแร่รังสีไอโอดีนครับ หมอให้เหตุผลว่าวิธีผ่าตัดให้สำหรับคนที่คอโตเกินไป
และการผ่าตัดมีอันตราย เพราะบริเวณนั่นมีเส้นประสาทหรือเส้นเลือดเล็กๆผ่าน และมีโอกาสทำให้เสียงแหบตลอดชีวิต(จับใจความได้แค่นี้ ตอนนั้นกำลัง อึ้งกิมกี่)
ผมจึงใคร่ครวญมาสอบถามหาข้อมูลว่า การกลืนน้ำแร่รังสีไอโอดีนที่ว่าเนี๊ยะ
ว่ามันเป็นยังไงบ้างครับ มีโอกาสเสี่ยงมากน้อยแค่ไหน
และมีผลกระทบ หรือผลข้างเคียงระยะสั้น ระยะยาวอะไรยังไงบ้าง

ปล.ผมหาข้อมูลใน internet มาพอสมควรเหมือนกันครับ แต่ก็บางทีได้ข้อมูลที่ค่อนข้างสวนทางกันบ้าง
ผมได้คุยกับหมอแล้วเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อหมอนะครับ แต่ผมอยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมอีกจริงๆครับ ขอบคุณมากครับ