เหตุฉไนถึงได้อาภัพรัก ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
      สวัสดีค่ะ😂😂 เราเป็นคนที่ชอบอ่านพันทิพมากๆเลยค่ะ โดยเฉพาะเรื่องรักๆใคร่ๆ วันนี้เราเลยอยากมาแชร์ประสบการณ์เรื่องความรักที่ไม่สมหวังเลยของเราให้เพื่อนได้อ่านกันค่ะ ถ้าผิดพลาดยังไงก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ พอดีเป็นคนเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่ทุกอย่างเป็นความจริงที่เกิดขึ้นกับเราและเราก็ไม่เคยลืมเลยสักครั้ง เข้าเรื่องเลยล่ะกันค่ะ
ขอบอกก่อนเลยว่าเราไม่เคยสมหวังในรักเลยแม้แต่ครั้งเดียว ขอย้อนกลับไปตั้งแต่ม.1เลยล่ะกัน เรื่องมีอยู่ว่าคือเราแอบรักเพื่อนในห้อง ขอใช้ชื่อว่า "แทน" นะคะ แทนเหมือนเป็นรักแรกพบของเรา เปิดเทอมมาวันแรกเราก็ตกหลุมรักแทนเลย เพราะว่าเราเห็นแทนเล่นกันกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน คือเราก็นั่งมองเค้าเล่นกันแล้วเกิดความรู้สึกว่าชอบ เค้าน่ารัก ยิ้มร่าเริง ดูอารมณ์ดี เราก็เลยชอบค่ะ แต่ถามว่าหน้าตาดีไหม ก็ไม่จัดว่าขี้เหล่แต่ไม่ได้หล่ออ่าค่ะ เราก็เก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจเรื่อยมา จนวันนึงเราเก็บความรู้สึกนั้นไว้ไม่ไหว เลยตัดสินใจเล่าให้เพื่อนสนิทคนนึงฟัง ขอใช้ชื่อเพื่อนว่า "แพร" นะคะ คือเรากับแพรสนิทกันมากเราเข้าออกบ้านแพรได้สบาย และไปกินนอนอยู่บ้านแพรบ่อยมาก ในตอนนั้นเป็นยุคของ hi5 และ msn ก็นี่แหละค่ะที่ทำให้เพื่อนทั้งห้องรู้ว่าเราแอบรักแทน เพราะเราชอบตั้งสเตตัสประมาณว่า แอบรักเพื่อน คิดถึง รักเขาข้างเดียว อยากบอกให้เธอรู้ อะไรประมาณนี้ค่ะ และที่สำคัญเราชอบใส่ตัวย่อที่สื่อถึงแทนด้วย  และhi5 มันจะมีให้ใส่เพลง เราก็เอาแต่เพลงที่เกี่ยวกับ เพลงแอบรักเพื่อน อะไรพวกนี้อ่าค่ะ แล้วเพื่อนในกลุ่มเราก็เริ่มสงสัยว่า เราแอบรักใครในห้อง แต่เพื่อนมันก็พอจะรู้ว่าเราแอบรักใครเพราะตัวย่อจากสเตตัสที่เราโพส พวกเพื่อนก็เริ่มล้อเรา และจะชอบแกล้งให้เรากับแทนมาอยู่ใกล้ๆกัน แต่เราก็ชอบน่ะ 555555 รู้สึกว่าอบอุ่นและมีความสุขมากที่สุดเล้ยยยยยยยยยย แต่แทนบอกกับเพื่อนสนิทเรา(แพร) ว่าคิดกับเราแค่เพื่อน  ความรู้สึกตอนนั้นแบบ ถ้าคิดแค่เพื่อนทำไมต้องปล่อยให้คนอื่นล้อ ทำไมต้องปล่อยให้เพื่อนจับคู่เรา แล้วทำไมต้องทำดีกับเรา ทำไมต้องทำเหมือนชอบเรา คือเราไม่ได้คิดไปเองน่ะ แพรยังบอกเลยว่า แบบนี้อ๋อว่ะที่เพื่อนเค้าทำกัน เราไม่ได้ลงรายละเอียดของเรากับแทนมากนะคะเดี๋ยวเรื่องมันยาว แต่เราก็ยังรักแทนมาตลอด มันเลิกรักไม่ได้อ่าค่ะ และเราเป็นคนที่รักใครรักจริงและรักใครยากมาก(ก.ล้านตัว) เรากับแทนก็เริ่มห่างกันไม่คุยกันเหมือนก่อน และมีอยู่ครั้งนึงเราเห็นแทนคุยโทรศัพท์กับผู้หญิง เรารีบวิ่งไปร้องไห้เลยค่ะทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่ความรู้เรามันไปแล้ว พอขึ้นห้องเรียนเหมือนแทนจะรู้ว่าเราร้องไห้ เค้าก็เข้ามาใกล้ๆเรามาเล่นกับเราเหมือนง้ออ่าค่ะ แล้วเราก็หายโกรธ หายแบบง่ายๆเลย แล้วมันก็เป็นแบบนี้มาตลอด คือเรารักแทนมากขอแค่ได้รักได้แอบมองแค่นี้ก็มีความสุขแล้วอ่ะ ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม ในช่วงม.ต้นเราไม่อยากให้มีวันหยุดเลย เพราะว่ามันทำให้เราไม่ได้เจอแทน ช่วงปิดเทอมมันเป็นอะไรที่ทรมานมากๆค่ะกับการที่เราไม่ได้เจอแทน และในยุคนั้นโซเซียลยังไม่เป็นที่นิยมเท่าไหร่ เราอยากโทรหาแทนมากๆแต่แค่คิดเราก็สั่นแล้วค่ะ เลยไม่เคยได้โทรหาสักครั้ง เราก็อดทนรอจนเปิดเทอม ขอแค่ให้เราได้เจอแทนทุกวันนี้แค่นี้เราก็มีความสุขแล้วค่ะ และแล้วเราก็จบม.3กัน เพื่อนเราแยกย้ายไปเรียนคนล่ะที่หมดเลย รวมทั้งแทนด้วย เป็นอันว่าจบค่ะ เอ่อตอนอยู่ม.3เริ่มมีเฟสบุคแล้วนะคะ ม.4เรายังเรียนที่เดิมค่ะ และเราได้รู้จักเพื่อนผู้ชายคนนึงขอใช้ชื่อว่า เป็ก นะคะ เราเรียนอยู่ห้องเดียวกัน อีกแล้วค่ะ ห้องเดียวกันมันมาอีกแล้ว ตอนแรกเรากับเป็กก็ยังไม่ได้รักกันนะคะ ตอนนั้นเป็กแอบชอบเด็กวิทย์-คณิตคนนึง เค้าเลยให้เราเป็นแม่สื่อให้ ก็นี่แหละค่ะที่ทำให้เรากับเป็กรักกัน เราทั้งสองสมัครเป็นเชียร์หรีดเดอร์ด้วยกัน เราซ้อมหลีดตั้งแต่4โมงเย็นจนถึง6โมงเย็นด้วยกัน เลยทำให้เราได้มีเวลาอยู่ด้วยกัน ในขณะที่รอซ้อมเป็กเค้าจะพาเราไปกินข้าวบ้าง เล่นบาสรอที่สนามบ้าง คือตอนนั้นเราทั้งคู่ยังไม่รู้ตัวน่ะว่าเรามีความรู้สึกดีดีให้กัน แต่เป็กเทคแคร์เราดีมาก เค้าเป็นผู้ชายคนแรกและคนเดียวที่ใส่รองเท้าให้ คือแบบอร้ายยยยย ฟินเว่ออ่ะแกรรรรร แล้วเค้ายังถือกระเป๋าเดินไปส่งเราขึ้นรถเมล์ด้วยอ่ะแกรรรร คือเป็นผู้ชายคนแรกและคนเดียวจริงๆ ตอนนั้นชีวิตแฮปปี้มากกกก และไม่นานต่อจากนั้นมา เราเองก็ยังไม่รู้เลยว่าเราทะเลาะหรือมีปัญหาอะไรกัน ทำไมถึงคุยกันไม่ได้ คุยกันไม่เข้าใจ เหมือนเราทั้งคู่เริ่มงี่เง่า เริ่มแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของซึ่งกันและกัน มันเลยทำให้เรากลายเป็นคนที่จากเคยหวานเคยรู้สึกดีต่อกัน กลายเป็นรู้สึกแย่ต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ในช่วงนั้นเราไม่ได้คุยกันเลยค่ะและเป็กก็ตาบวมมาเรียนทุกวัน เราเองก็ไม่แพ้เป็กเลย คือเจ็บด้วยกันทั้งคู่แต่เราไม่สามารถคุยกันได้ คุยกันทีไรทะเลาะกันทุกทีและมันก็ทำให้ทุกอย่างแย่กว่าเดิม เฮ่อ! เหนื่อยใจมากๆค่ะในตอนนั้น และมันทรมานมากคือเราเรียนห้องเดียวกันต้องเจอกันไปจนกว่าจะจบม.6 ช่วงนั้นเฟสบุคเริ่มเป็นที่นิยมแล้วนะคะ ก่อนหน้านั้นเรากับเป็กวีดีโอคุยกันในmsn ค่ะ เป็กเค้าชอบโพสว่าเราแรงๆในเฟสทั้งๆที่เราเองยังไม่รู้เลยว่าทำอะไรผิด เรารู้ค่ะว่าเค้าเสียใจมาก เราเองก็เสียใจมากเหมือนกันที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ หลังจากนั้นเรากับเป็กก็กลายเป็นคนไม่รู้จักกัน เฮ่อออ!! คนต่อมาค่ะ เราเป็นคนต่างจังหวัดนะคะแต่ว่ามาอยู่กรุงเทพ กับคนคนนี้ขอใช้ชื่อว่า ก็อต ค่ะ เราเจอก็อตหลังจากเป็กได้ไม่นานค่ะ ในตอนน้ำท่วมกรุงเทพเราและครอบครัวได้กลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดประมาณ2เดือน และนี่เองที่ทำให้เราได้มาเจอก็อต กับก็อตเค้ามาจีบเรานะคะคุยกันแค่2วัน เราตัดสินในคบเป็นแฟนเลย เพราะเราอกหักมาจากเป็ก แต่เรายังไม่ได้รู้สึกชอบก็อตเลยแม้แต่น้อย แต่ก็อตรักเรามากค่ะ วัยรุ่นที่ต่างจังหวัดเค้าจะมีเพื่อนมีแก๊ง ตกเย็นมาก็สังสรรค์กินเหล้ากัน ซึ้งก็อตรู้ว่าเราไม่ชอบและเราก็แพ้บุหรี่ด้วย เค้าเลยเลิกทุกอย่างโดยที่เราไม่ได้ขออะไรเลย อันนี้เค้ามาบอกตอนที่เราเลิกกันแล้วนะคะ เรากับก็อตก็คุยกันไปเรื่อยๆค่ะไม่ได้มีอะไรหวือหว่า จนกรุงเทพน้ำลดทุกอย่างเป็นปกติเราและครอบครัวก็กลับมาที่กรุงเทพเราก็ยังคุยกันอยู่ ในยุคนั้นบีบี กำลังเป็นที่นิยมค่ะ เราก็ติดมากๆๆ จนไม่มีเวลาคุยกับก็อตเลย เค้าก็น้อยใจเป็นเรื่องธรรมดา แต่ตอนนั้นเราแค่รู้สึกดีกับก็อตแต่ไม่ได้รู้สึกรัก เราเลยไม่ค่อยสนใจเค้าเท่าไหร่ แต่ตรงกันข้ามเค้ารักเรามาก อีกอย่างเราอยู่กันคนล่ะที่ด้วยเลยไม่ค่อยรู้สึกอะไร เราคบกันมาได้ประมาณ9เดือน และสุดท้ายเราเบื่อก็เลยหายเงียบไป ไม่ติดต่อไม่โทรหา เค้าเองคงจะรู้ตัวว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว พอเจอคนดีดีเรากลับทำตัวแย่ใส่เขา นี่แหละหน่าชีวิต แต่ทุกวันนี้เรากับก็อตเป็นเพื่อนกันนะคะ มีคุยกันในเฟสบ้างบางครั้ง คนต่อมาเป็นคนต่างจังหวัดเหมือนกันค่ะ แต่ก็อตจะเป็นคนที่บ้านพ่อ พ่อกับแม่เป็นคนจังหวัดเดียวกันนะคะแต่คนล่ะอำเภอ คนต่อมาขอใช้ชื่อว่า พี่ไผ่ นะคะ เจอกันที่ต่างจังหวัดเหมือนกันค่ะแต่คนนี้เจอกันที่บ้านแม่ เค้าเป็นรักแรกพบ อีกแล้วค่ะ รักแรกพบมันมาอีกแล้ว และคนนี้คือทำให้เราเจ็บที่สุด ร้องไห้หนักมาก ทำให้การเรียนย่ำแย่เกรดตกต่ำลงมากกก เข้าเรื่องเลยล่ะกันค่ะ เราเจอพี่ไผ่ตอนจะเข้ามหาลัยปี1 เจอกันในวันที่ ลูกผู้ชายทุกคนจะต้องไปทำหน้าที่ในส่วนของตรงนั้นเมื่อถึงเวลา ตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไรนะคะ แค่เห็นว่าเค้าหล่อดีคือใช่เลยอ่ะ เราก็เลยถ่ายรูปและเช็คอินแต่ถ่ายติดมาหลายคนนะคะ แต่แค่บอกว่าชอบคนๆนี้ เราก็เวิ้นในเฟสอ่าค่ะ ตามประสาชะนีบ้าผู้ชายหล่อๆ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรนะคะ ก็แค่ชอบไม่ได้เจอก็จบไป แต่เรื่องมันไม่จบเท่านี้ค่ะ คือเราเองก็ไม่เคยได้อยู่บ้านที่ต่างจังหวัดเพราะพ่อแม่เราอยู่กรุงเทพมา20กว่าปีแล้ว เราเลยโตที่กรุงเทพ เราเองก็ไม่รู้ว่าในเฟสเรามีใครเป็นเพื่อนบ้าง และเรื่องที่เราโพสก็ไปถึงหูพี่ไผ่ค่ะ และมีคนทำให้เราได้คุยกัน คือเราแฮปปี้มากอ่ะไม่คิดว่าจะได้คุยกับคนที่เราแอบชอบ พี่ไผ่บอกว่าเค้าก็ชอบเราเหมือนกัน คือตอนนั้นทุกอย่างลงตัวเราแฮปปี้ แต่ก็แฮปปี้ได้ไม่นานค่ะ แฟนพี่ไผ่โผล่มาจากไหนไม่รู้ค่ะ ทักเฟสเรามา ถามว่าเป็นอะไรกับพี่ไผ่ มนุษย์แฟนพี่ไผ่เค้าก็แสดงตัวว่าคบกันอยู่นู้นนี่นั่น ณ ตอนนั้น เข้าใจเลยล่ะค่ะว่า พิมทั้งน้ำตามันเป็นยังไง คือตอนนั้นสั่นไปหมด น้ำตาไหลมาจากไปไม่รู้เยอะไปหมด เราเลยทักเฟสไปหาพี่ไผ่ เค้าบอกว่าทำไมเราไม่ถามว่าเค้ามีแฟนรึยังตั้งแต่ครั้งแรกที่คุยกัน คือแบบตอนนั้นโกรธมากอ่ะ ที่เราไม่ถามเพราะเค้าบอกว่าเค้าโดนผู้หญิงทิ้งหนีไปแต่งงาน และตอนนั้นเค้าก็อยู่คนเดียวไม่ได้คุยกับใคร คือเค้าบอกเราเองแล้วอ่ะว่าไม่มีใคร จะให้เราถามอะไรอีก คือแบบเจ็บสุดๆไม่เคยเป็นมาก่อน แต่เค้าก็โทรมาง้อเรานะคะ เราได้แต่ร้องไห้พูดไม่ออกจริงๆ เค้าบอกให้เราคุยกันเหมือนเดิมได้ไหม คือจะเอาทั้งสองอ่าค่ะ ไม่เลือก แต่เราก็ขอโทษมนุษย์แฟนพี่ไผ่นะคะ เพราะเราเป็นคนที่เข้าไปเองเราผิดเราก็เลยขอโทษ นางเอกไหมล่ะแกรร 555 แต่มนุษย์แฟนพี่ไผ่เค้าก็ไม่ได้โกรธอะไรเราค่ะ เรากับพี่ไผ่ก็จบกันไป แต่ยังไม่จบเท่านี้ค่ะยังมีอีกนะคะกับพี่ไผ่คนเดิม คือเราจบกันไปได้2ปีกว่าๆแล้วไม่ได้คุยไม่ได้ติดต่ออะไรกันเลย แต่ด้วยความที่ว่าเราเป็นคนบ้านเดียวกันเลยมีเหตุทำให้ได้มาเจอกันอีกแบบบังเอิญๆ เราก็กลับมาคุยกันอีกครั้งค่ะ ตอนนั้นเค้าบอกกับทุกคนว่าเราเป็นแฟนเค้า เราก็ไม่อะไร เรื่องในอดีตเราก็ลืมๆมันไปแล้ว ครั้งนี้มันยิ่งทำให้เราคิดจริงจังมากกว่าครั้งที่แล้ว เพราะในระยะเวลาสองปีที่ผ่านมาเราก็ไม่ได้มีใครน่ะ และใจก็ยังไม่เคยลืมเค้าเลย เราก็คุยกันมาได้ไม่นานค่ะ มนุษย์แฟนพี่ไผ่มาอีกแล้ว แต่ครั้งนี้มาในฐานะแฟนเก่าค่ะ เค้าถามว่าแน่ใจแล้วหรอจะคบกับพี่ไผ่ เราก็เลยถามว่ามีอะไร และเค้าก็เล่าทุกอย่างให้เราฟัง คือ อึ้งมากตอนนั้น แบบทำอะไรไม่ถูกเลย จุกจนร้องไม่ออก ในตอนแรกที่เค้าคุยกับเราอยู่เค้าก็คบกับมนุษย์แฟนอยู่ด้วยและก็คุยกับอีกคน มนุษย์แฟน(เก่า)พี่ไผ่ทำงานอยู่ที่ต่างจังหวัดนะคะ เลยทำให้พี่ไผ่มีเวลาคุยกับคนอื่นได้ คือเค้าแอบไปทีซัมติงกับคนๆนั้นทั้งที่คบกับมนุษย์แฟนพี่ไผ่(เก่า) มนุษย์แฟนพี่ไผ่เค้าเลยมาเล่าให้เราฟังว่า ผู้ชายคนนี้เค้าไม่ใช่คนดี เค้าอยากให้คนอื่นได้รับรู้ถึงสันดารของผู้ชายคนนี้ว่าเป็นยังไง มนุษย์แฟนพี่ไผ่(ไผ่) โดนพี่ไผ่หลอกมา2ปีกว่าๆค่ะ เราเลยโทรไปเคลียร์กับพี่ไผ่ค่ะ สรุปนะคะ เราเป็นคนผิดค่ะ ประเด็นที่1 เรามีสิทธิ์อะไรไปโกรธเค้า เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ประเด็นที่2 ทำไมเราต้องแอดเฟสผู้หญิงคนนั้นไป ประเด็นที่3 ทำไมเราต้องโพสทุกอย่างในเฟส คือเค้าพาเราไปไหว้แม่ พาไปแนะนำให้คนนู้นคนนี้ให้รู้จัก คำพูดที่เค้าพูดกับเรามันคืออะไร เค้าหลอกให้เราเชื่อ หลอกให้เรารัก หลอกให้เราไว้ใจ หลอกว่าเค้ารักเรา แต่จริงๆแล้วผิดที่เราคิดไปเองค่ะ เรากลายเป็นนางร้ายที่ตามราวีคนของเค้า แต่กับผู้หญิงคนนั้นเค้าบอกเป็นแค่เพื่อนกัน แต่เค้าปกป้องผู้หญิงคนนั้นทุกทาง จากที่เคยรักตอนนี้เราเกลียดพี่ไผ่มากๆ เราไม่รู้จะพูดอะไรเลย เหตุการณ์นี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานนี้นะคะ ต่อไปนี้เราจะกล้ารักใครอีกไหม เฮ่อ!!เหนื่อยใจ มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเรา หรือมีใครอาภัพรักแบบเราไหมค่ะ แล้วจะต้องทำยังไงดีถึงจะสมหวังกับความรักสักที