Everybody Wants Some!! (Richard Linklater,2016) คะแนน A
By Form Corleone
" จะมีสักกี่ครั้งที่เรากำลังนั่งดูหนังหลงยุคสักหนึ่งเรื่อง " ความดีงามของมันคือทำให้เราซึ่งเกิดมาในยุค 90's ได้มองย้อนกลับไปสมัยยุค 80's ว่าวัยรุ่นสมัยก่อนเขาเป็นยังไงกัน โทนของหนังชวนให้เราหลงใหลและชอบความเป็นธรรมชาติของมัน บทหนังที่ดูธรรมชาติ ออกไปทางเลอะเทอะ แต่แฝงไปด้วยเสน่ห์ที่หาดูยากในสมัยนี้ เราซึ่งมักชอบดูหนังเก่าๆ ชอบฟังเพลงสมัยเก่าๆ และคิดว่าสื่งต่างๆที่เกิดขึ้นในสมัยนั้นมันไม่ได้รวดเร็วเหมือนสมัยนี้ กว่าเราจะได้ฟังเพลงสักเพลงหรือกว่าเราจะได้ดูหนังสักเรื่องมันไม่ง่ายเหมือนสมัยนี้ เพราะฉนั้นคุณค่าที่เราให้ไปกับสิ่งต่างๆเหล่านั้นมักมีคุณค่า รวมไปถึงรายละเอียดต่างๆยังคงชัดเจนเสมอเมื่ออยู่ในช่วงเวลาที่ช้าลง 'Everybody Wants Some!!' คืออะไรที่แทรกเข้ามาในยุคสมัยนี้และทำให้เราที่กำลังนั่งดูรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหลงเข้าไปในยุคที่ตัวละครกำลังอาศัยอยู่จริงๆ
เรายังคงมีความเชื่อว่าชีวิตมหาลัยคือชีวิตที่ให้เรา 'ลองใช้ชีวิต' แบบไม่มีถูกหรือมีผิดเสมอ เราสามารถทำอะไรที่เกินขอบเขตกับหมู่เพื่อนพ้อง และมิตรภาพในชีวิตมหาลัยมีอะไรมากมายนอกจากแผ่นกระดาษบางๆที่ต้องท่องจำไปสอบ 'ชีวิตที่ได้ใช้ชีวิต' และการได้นั่งดู 'เจค' นักศึกษาที่กำลังเข้าปี 1 เป็นอะไรที่ทำให้เรานึกถึงตอนที่ตัวเองเข้าเรียนปี 1 เราต้องเจอรุ่นพี่ เจอการรับน้อง ชีวิตในหอพัก ผ่านเรื่องต่างๆมา หนังดำเนินเรื่องราวไปอย่างธรรมชาติ และสร้างบรรยากาศในยุค 80's ได้โครตมีเส่นห์ ผนวกกับบทที่ชวนตลกแบบ เฉยๆ เฉิ่มๆ แต่ทำได้ออกมาแบบไม่รู้สึกเบื่อจนไม่อยากให้หนังจบลงเลยด้วยซ้ำ การแต่งกายอของเหล่านักแสดง ภาพ โทนสี เสียงเพลง ทรงผม นี้นะหรือคือยุค 80's ใช่มั้ย ?? ดีใจที่ได้เห็นอะไรแบบนี้โลดแล่นอีกครั้งหนึ่งในชีวิตของคนที่เกิดมาหลังยุคนี้อย่างเรา
'เจค' ตัวละครดำเนินเรื่อง ต้องเข้าพักในบ้านพักนักกีฬาเบสบอล ก่อนเปิดภาคเรียน ตัวละครของหนังเลยเต็มไปหมดจนเราคิดว่าคงเป็นแค่ตัวประกอบของเรื่องในช่วงแรกๆ แต่ด้วยความที่แต่ละคนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่โดดเด่นจนเราจำได้ในไม่กี่นาทีเมื่อหนังดำเนินไป กลายเป็นว่าทุกตัวมีบทบาทขึ้นมาทันทีและขาคคนใดคนหนึ่งไปไม่ได้เลย ต้องคารวะ 'Richard Linklater' ที่ทำให้ตัวละครที่เยอะมากดูโดดเด่นเท่าๆกันได้อย่างน่าทึ่งมากๆ และทั้งหมดทั้งมวล แรงขับเคลื่อนของหนังเรื่องนี้ล้วนแล้วแต่เกิดมาจากการผลัดดันของตัวละครแทบทั้งสิ้น ความฮ่า ความบ้า จัดหนักจัดเต็มตลอด
' เรื่องราวเกิดจากคนแปลกหน้ามาเจอกันแต่ทำไมมันถึงกลายร่างเป็นความสัมพันธ์ที่แนบแน่นขนาดนั้น ' คำตอบคงเป็น 'มิตรภาพ' ที่แต่ละคนมีให้กันนั้นเด่นชัดจนร้องว่านี้สินะชีวิตมหาลัยที่แท้จริง รุ่นพี่รุ่นใหม่ อยู่รวมกันอย่างเป็นหนึ่งเดียวด้วยสายโซ่ปราศจากการเหนี่ยวรั้งที่เรียกว่ามิตรภาพระหว่างกัน ความเข้าขาของเหล่านักแสดงที่เหมือนเกิดมาในยุคนั้นจริงๆ มันเลยทำให้เราเชื่อไปหมดว่านี้คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นในยุคนั้นจริงๆ การรับส่งบทกันแบบเหมือนคนที่รู้จักกันมานาน เป็นอะไรที่ลงตัวมากๆ ไม่คิดเลยว่าหนังมันจะพาเรานั่งดู คนพวกนี้คุยกัน ใช้ชีวิตตามสไตล์ของแต่ละคน ได้สนุกขนาดที่อยากดูพวกนี้ต่อไปอีกเรื่อยๆ แบบไม่มีบทสรุปเหมือนที่หนังจบลงไว้ให้คนดู
สุดท้าย ' Everybody Wants Some!! ' คือหนังที่เราคิดว่ามันหลงยุคที่ใครสักคนจะได้ดูมันในยุคนี้ ขอบคุณที่หลงยุคมาให้เราได้รับชม คงไม่มีอะไรมากไปเสียจากการได้รับความสุข เสียงหัวเราะอย่างเป็นธรรมชาติ สำหรับเราที่พึ่งจบจากมหาลัยมาได้ไม่กี่เดือน กลับมองย้อมไปว่าในชีวิตครั้งหนึ่งในมหาลัยเราได้ใช้มันคุ่มค่าแล้วหรือยัง ระหว่างที่เรากำลังเดินทางมาถึงจุดนี้เราได้ใช้ชีวิตของเราไปกับใครบ้าง แล้วมิตรภาพเหล่านั้นยังคงอยู่เสมอเพื่อรอวันที่เรากลับมาพบกันอีก แล้วเรายังคงนึกถึง...เราเชื่อว่าเราได้ใช้มันคุ้มค่าที่สุดแล้ว
ขอให้มีความสุขกับการดูหนังครับ
Page:
https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog:
http://moviesdelightclub.blogspot.com/
Review: Everybody Wants Some!! (Richard Linklater,2016)
By Form Corleone
" จะมีสักกี่ครั้งที่เรากำลังนั่งดูหนังหลงยุคสักหนึ่งเรื่อง " ความดีงามของมันคือทำให้เราซึ่งเกิดมาในยุค 90's ได้มองย้อนกลับไปสมัยยุค 80's ว่าวัยรุ่นสมัยก่อนเขาเป็นยังไงกัน โทนของหนังชวนให้เราหลงใหลและชอบความเป็นธรรมชาติของมัน บทหนังที่ดูธรรมชาติ ออกไปทางเลอะเทอะ แต่แฝงไปด้วยเสน่ห์ที่หาดูยากในสมัยนี้ เราซึ่งมักชอบดูหนังเก่าๆ ชอบฟังเพลงสมัยเก่าๆ และคิดว่าสื่งต่างๆที่เกิดขึ้นในสมัยนั้นมันไม่ได้รวดเร็วเหมือนสมัยนี้ กว่าเราจะได้ฟังเพลงสักเพลงหรือกว่าเราจะได้ดูหนังสักเรื่องมันไม่ง่ายเหมือนสมัยนี้ เพราะฉนั้นคุณค่าที่เราให้ไปกับสิ่งต่างๆเหล่านั้นมักมีคุณค่า รวมไปถึงรายละเอียดต่างๆยังคงชัดเจนเสมอเมื่ออยู่ในช่วงเวลาที่ช้าลง 'Everybody Wants Some!!' คืออะไรที่แทรกเข้ามาในยุคสมัยนี้และทำให้เราที่กำลังนั่งดูรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหลงเข้าไปในยุคที่ตัวละครกำลังอาศัยอยู่จริงๆ
เรายังคงมีความเชื่อว่าชีวิตมหาลัยคือชีวิตที่ให้เรา 'ลองใช้ชีวิต' แบบไม่มีถูกหรือมีผิดเสมอ เราสามารถทำอะไรที่เกินขอบเขตกับหมู่เพื่อนพ้อง และมิตรภาพในชีวิตมหาลัยมีอะไรมากมายนอกจากแผ่นกระดาษบางๆที่ต้องท่องจำไปสอบ 'ชีวิตที่ได้ใช้ชีวิต' และการได้นั่งดู 'เจค' นักศึกษาที่กำลังเข้าปี 1 เป็นอะไรที่ทำให้เรานึกถึงตอนที่ตัวเองเข้าเรียนปี 1 เราต้องเจอรุ่นพี่ เจอการรับน้อง ชีวิตในหอพัก ผ่านเรื่องต่างๆมา หนังดำเนินเรื่องราวไปอย่างธรรมชาติ และสร้างบรรยากาศในยุค 80's ได้โครตมีเส่นห์ ผนวกกับบทที่ชวนตลกแบบ เฉยๆ เฉิ่มๆ แต่ทำได้ออกมาแบบไม่รู้สึกเบื่อจนไม่อยากให้หนังจบลงเลยด้วยซ้ำ การแต่งกายอของเหล่านักแสดง ภาพ โทนสี เสียงเพลง ทรงผม นี้นะหรือคือยุค 80's ใช่มั้ย ?? ดีใจที่ได้เห็นอะไรแบบนี้โลดแล่นอีกครั้งหนึ่งในชีวิตของคนที่เกิดมาหลังยุคนี้อย่างเรา
'เจค' ตัวละครดำเนินเรื่อง ต้องเข้าพักในบ้านพักนักกีฬาเบสบอล ก่อนเปิดภาคเรียน ตัวละครของหนังเลยเต็มไปหมดจนเราคิดว่าคงเป็นแค่ตัวประกอบของเรื่องในช่วงแรกๆ แต่ด้วยความที่แต่ละคนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่โดดเด่นจนเราจำได้ในไม่กี่นาทีเมื่อหนังดำเนินไป กลายเป็นว่าทุกตัวมีบทบาทขึ้นมาทันทีและขาคคนใดคนหนึ่งไปไม่ได้เลย ต้องคารวะ 'Richard Linklater' ที่ทำให้ตัวละครที่เยอะมากดูโดดเด่นเท่าๆกันได้อย่างน่าทึ่งมากๆ และทั้งหมดทั้งมวล แรงขับเคลื่อนของหนังเรื่องนี้ล้วนแล้วแต่เกิดมาจากการผลัดดันของตัวละครแทบทั้งสิ้น ความฮ่า ความบ้า จัดหนักจัดเต็มตลอด
' เรื่องราวเกิดจากคนแปลกหน้ามาเจอกันแต่ทำไมมันถึงกลายร่างเป็นความสัมพันธ์ที่แนบแน่นขนาดนั้น ' คำตอบคงเป็น 'มิตรภาพ' ที่แต่ละคนมีให้กันนั้นเด่นชัดจนร้องว่านี้สินะชีวิตมหาลัยที่แท้จริง รุ่นพี่รุ่นใหม่ อยู่รวมกันอย่างเป็นหนึ่งเดียวด้วยสายโซ่ปราศจากการเหนี่ยวรั้งที่เรียกว่ามิตรภาพระหว่างกัน ความเข้าขาของเหล่านักแสดงที่เหมือนเกิดมาในยุคนั้นจริงๆ มันเลยทำให้เราเชื่อไปหมดว่านี้คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นในยุคนั้นจริงๆ การรับส่งบทกันแบบเหมือนคนที่รู้จักกันมานาน เป็นอะไรที่ลงตัวมากๆ ไม่คิดเลยว่าหนังมันจะพาเรานั่งดู คนพวกนี้คุยกัน ใช้ชีวิตตามสไตล์ของแต่ละคน ได้สนุกขนาดที่อยากดูพวกนี้ต่อไปอีกเรื่อยๆ แบบไม่มีบทสรุปเหมือนที่หนังจบลงไว้ให้คนดู
สุดท้าย ' Everybody Wants Some!! ' คือหนังที่เราคิดว่ามันหลงยุคที่ใครสักคนจะได้ดูมันในยุคนี้ ขอบคุณที่หลงยุคมาให้เราได้รับชม คงไม่มีอะไรมากไปเสียจากการได้รับความสุข เสียงหัวเราะอย่างเป็นธรรมชาติ สำหรับเราที่พึ่งจบจากมหาลัยมาได้ไม่กี่เดือน กลับมองย้อมไปว่าในชีวิตครั้งหนึ่งในมหาลัยเราได้ใช้มันคุ่มค่าแล้วหรือยัง ระหว่างที่เรากำลังเดินทางมาถึงจุดนี้เราได้ใช้ชีวิตของเราไปกับใครบ้าง แล้วมิตรภาพเหล่านั้นยังคงอยู่เสมอเพื่อรอวันที่เรากลับมาพบกันอีก แล้วเรายังคงนึกถึง...เราเชื่อว่าเราได้ใช้มันคุ้มค่าที่สุดแล้ว
ขอให้มีความสุขกับการดูหนังครับ
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/