สวัสดีค่ะ ปัจจุบัน จขกท. ทำงานที่กทม.ค่ะ ก็เช่าห้องอยู่ที่พักใกล้กับที่ทำงานค่ะ
ส่วนมากหอนี้จะมีแต่คนวัยทำงานอยู่ค่ะ มีพี่ที่ทำงานเดียวกันอยู่หอนี้ด้วยแต่อยู่คนละชั้นแล้วก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่
จะบอกว่าที่หอนี้เราแทบไม่รู้จักใครเลยเดินผ่านกันก็เฉยๆ
แต่มันมีผู้ชายคนนึงที่เวลาเดินสวนกันแล้วมันจะชอบมองเราแล้วก็ยิ้ม ซึ่งเราเองรู้สึกได้ว่ามันไม่ปกติมากๆ
อย่างเหตุการณ์ที่เราเคยเจอคือเวลาเดินสวนกันมันจะชอบมองแล้วยิ้มพอเดินผ่านไปเสร็จมันยังหันหลังกลับมามองอีกซึ่งทุกครั้งเราก็จะทำเป็นไม่สนใจแล้วรีบเดินให้เร็วที่สุด
มีอยู่ครั้งนึงเราเดินจะขึ้นห้องแล้วสวนกับผู้ชายคนนี้ที่บันไดชั้นสอง ห้องเราอยู่ชั้ยสามค่ะ พอเดินสวนกันก็เหมือนเดิมเรารู้สึกไม่โอเคเลยพอเราเดินขึ้นบันไดชั้นสามมาคือกลัวมันจะตามมาเราก็หันกลับไปมองแล้วมันก็ชะโงกหน้าจากชั้นสองขึ้นมาดูเรา
อีกเหตุการณ์นึงก็คือวันนึงหลังเลิกงานเราจะไปกินข้าวกับพี่ที่ทำงานเราก็กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนพอเราเดินออกจากห้องเห็นมันยืนตรงระเบียงแถวบันไดเหมือนยืนรับลมไปพอเราเดินลงบันไดมันก็เดินตามเราก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินลงบันไดไป
ทุกๆครั้งที่มันมองเราเราไม่เคยยิ้มตอบไม่เคยทำอะไรที่คิดว่าเค้าต้องอยากรู้เรา เราแสดงออกทางสีหน้าว่าเราไม่ชอบทุกครั้ง
ล่าสุดวันนี้เดินสวนกันที่บันไดเหมือนเดิมค่ะ คือมองแล้วก็ยิ้มพอเดินสวนกันไปเราก็เลยหยุดแล้วหันกลับไปมอง มันหยุดค่ะแล้วมันก็ยิ้ม เราทนไม่ไหวเลยพูดว่า"มีปัญหาอะไร" แล้วเราก็รีบเดินมา แล้วได้ยินเสียงเหมือนมันพูดประมาณว่า พูดอะไร หรือมีอะไรซักอย่างซึ่งมันก็พูดเสียงดังแต่เราได้ยินไม่ชัด คือตอนนี้ไม่อยากจะออกจากห้องเลยค่ะ เราควรทำไงดีคะ
จะจัดการปัญหานี้ยังไงดี เรากำลังเจอกับโรคจิต?
ส่วนมากหอนี้จะมีแต่คนวัยทำงานอยู่ค่ะ มีพี่ที่ทำงานเดียวกันอยู่หอนี้ด้วยแต่อยู่คนละชั้นแล้วก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่
จะบอกว่าที่หอนี้เราแทบไม่รู้จักใครเลยเดินผ่านกันก็เฉยๆ
แต่มันมีผู้ชายคนนึงที่เวลาเดินสวนกันแล้วมันจะชอบมองเราแล้วก็ยิ้ม ซึ่งเราเองรู้สึกได้ว่ามันไม่ปกติมากๆ
อย่างเหตุการณ์ที่เราเคยเจอคือเวลาเดินสวนกันมันจะชอบมองแล้วยิ้มพอเดินผ่านไปเสร็จมันยังหันหลังกลับมามองอีกซึ่งทุกครั้งเราก็จะทำเป็นไม่สนใจแล้วรีบเดินให้เร็วที่สุด
มีอยู่ครั้งนึงเราเดินจะขึ้นห้องแล้วสวนกับผู้ชายคนนี้ที่บันไดชั้นสอง ห้องเราอยู่ชั้ยสามค่ะ พอเดินสวนกันก็เหมือนเดิมเรารู้สึกไม่โอเคเลยพอเราเดินขึ้นบันไดชั้นสามมาคือกลัวมันจะตามมาเราก็หันกลับไปมองแล้วมันก็ชะโงกหน้าจากชั้นสองขึ้นมาดูเรา
อีกเหตุการณ์นึงก็คือวันนึงหลังเลิกงานเราจะไปกินข้าวกับพี่ที่ทำงานเราก็กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนพอเราเดินออกจากห้องเห็นมันยืนตรงระเบียงแถวบันไดเหมือนยืนรับลมไปพอเราเดินลงบันไดมันก็เดินตามเราก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินลงบันไดไป
ทุกๆครั้งที่มันมองเราเราไม่เคยยิ้มตอบไม่เคยทำอะไรที่คิดว่าเค้าต้องอยากรู้เรา เราแสดงออกทางสีหน้าว่าเราไม่ชอบทุกครั้ง
ล่าสุดวันนี้เดินสวนกันที่บันไดเหมือนเดิมค่ะ คือมองแล้วก็ยิ้มพอเดินสวนกันไปเราก็เลยหยุดแล้วหันกลับไปมอง มันหยุดค่ะแล้วมันก็ยิ้ม เราทนไม่ไหวเลยพูดว่า"มีปัญหาอะไร" แล้วเราก็รีบเดินมา แล้วได้ยินเสียงเหมือนมันพูดประมาณว่า พูดอะไร หรือมีอะไรซักอย่างซึ่งมันก็พูดเสียงดังแต่เราได้ยินไม่ชัด คือตอนนี้ไม่อยากจะออกจากห้องเลยค่ะ เราควรทำไงดีคะ