เรื่องนี้พึ่งเกิดขึ้นเมื่อสองอาทิตย์ก่อน ต้องเกริ่นก่อนนะว่า หลังจากที่เราลาออกจากที่ทำงานเก่าเพราะเหตุผลบางอย่าง เราได้ที่ทำงานใหม่ที่อยู่ใกล้หอพักเรา  ที่ทำงานใหม่สวัสดิการทุกอย่างดีมาก  เราเข้ามาพร้อมๆกันกับเพื่อนคนนึง นางชื่อ ซัน อีซันเป็นเกย์ที่หน้าหล่อมาก เป็นที่จับตามองของบรรดาสาวๆและเก้งกวางทั้งหลาย เราเข้ามาสมัครตำแหน่งเดียวกัน เริ่มงานพร้อมกัน
วันแรกที่มาทำงานก็เป็นปกติค่ะ พี่ๆที่ทำงานก็ช่วยกันสอนงาน  เราก็ตั้งใจฟังตามประสาน้องใหม่ หันไปเจออีซัน นั่งหาวแล้วหาวอีก ตานี่แฉะหมดเลยค่ะ  วันแรกก็เจอแจ๊คพอตเลยค่ะ เพราะมีงานด่วนต้องอยู่ช่วยพี่ๆ (เราทำงานเป็นบริษัทออแกไนซ์ รับจัดงานค่ะ)  เมื่อถึงเวลา ประมานทุ่มเศษ เรากับซันก็นั่งทำใบปลิวเพื่อที่จะไปแจกให้คนเข้ามาชมงานอีเว้นท์ที่บริษัทจัดทำขึ้น  ในห้องที่เราทำงานมีเรากับซันนั่งอยู่สองคน พวกพี่ๆอยู่ที่ห้องอื่นกำลังเตรียมงานหลายๆอย่างๆทุกคนกำลังวุ่นวายกับงานที่ทำ คือออฟฟิสเรา จะแบ่งเป็นห้องๆแต่ละห้องก็มีหน้าที่แตกต่างกันไป  ในขณะที่เราทำงานกันอยู่ เราชวนซัน ไปเข้าห้องน้ำ ซันๆพาไปเข้าห้องน้ำหน่อย อีซันก็เป็นเพื่อนที่ดีมากค่ะ ตอบทันที่ ไม่ กูคุยกะผู้อยู่(ผู้ชายของมันค่ะ) เราก็เลยเดินไปคนเดียว คือ มีแผนผังแสดงลักษณะออฟฟิสค่ะ



    จากที่ดูในผังออฟฟิส เราต้องเดินอ้อมไปเข้าห้องน้ำ เราก็เดินไปคนเดียวค่ะ เราก็เข้าห้องน้ำทำธุระปกติ เราเดินออกจากห้องน้ำ แต่ต้องชะงักเพราะมีผู้ชายคนนึงเดินผ่านหน้าเราไปแล้วเข้าไปในห้องน้ำชาย เราก็เลยเดินออกมา พอมาถึงมุมห้องบัญชี ก็มีผู้ชายคนนึงเดินสวนเราไปทางห้องน้ำแล้วยิ้มให้เรา เราก็ยิ้มให้เพราะคิดว่าเป็นพี่ที่ทำงานที่เราอาจจะไม่เคยเห็น เราเดินมาถึงห้อง เรานั่งลงทำงานต่อ แต่อยู่ดีๆภาพมันก็ชัดเจนขึ้นมาในหัวค่ะ ว่า เราเดินผ่านผู้ชายคนนั้นสองรอบ รอบแรกเขาเดินเข้าห้องน้ำ รอบที่สองห้องบัญชี จะเป็นไปได้ไง!! ใจนึงก็คิดว่าใช่แน่ๆ ใจนึงก็ภาวนาว่าเราคิดไปเอง เพี๊ยะ!!! โอ้ย อีซัน ซันตีแขนเราดังสนั่นเลย เป็นไรที นั่งเหม่ออยู่ได้ พากูไปห้องน้ำหน่อย เอ้าอีนี่ เมื่อกี้กูก็ชวนไม่ไป  เออน่าไปเป็นเพื่อนกูหน่อย   เราจำยอมต้องพามันไปค่ะ เราก็ยืนรอมันหน้าห้องน้ำพร้อมกับเล่นโทรศัพท์ไปด้วย ระหว่างที่รอเรารู้สึกเหมือนมีคนเดินผ่านหน้าเราไป เราก็เงยหน้ามอง แต่ไม่มีใครค่ะ เราก็ก้มหน้าเล่นต่อไป ทีนี้ คนเดินผ่านอีกรอบแต่มาหยุดตรงหน้าเราค่ะ เราเห็นเป็นผู้ชายใส่ เสื้อสีฟ้าๆ เราค่อยๆมองขึ้นไป เจออีซันยืนยิ้มอยู่ เราถอนหายใจดึงเฮือกก่อนที่จะเดินกลับไปที่ห้อง เราเดินตามหลังซัน  เรามองไปที่ซัน และเห็นว่า ซันใส่เสื้อสีแดงค่ะ แต่ที่เราเห็นสีฟ้าล่ะ เมื่อมาถึงห้องทำงาน พวกพี่ๆก็อยู่กันเต็มห้องเลยค่ะ  กำลังยืนสรุปงานและดูความพร้อมของงานอยู่ค่ะ เรามองไปในกลุ่มที่พี่ๆยืนอยู่ เห็นผู้ชายใส่เสื้อสีฟ้าคนนั้นยืนอยู่ในกลุ่ม เรานี่โล่งใจมากค่ะ คิดเลยว่า เมื่อกี้ที่เจออาจเป็นเพราะเราเบลอๆเลยมองอะไรผิดเพี้ยนไปหมด เมื่อพวกเราเสร็จงาน ก็มีการถ่ายรูปกัน แล้วเราก็กลับบ้านค่ะ
    หลังจากที่เราแยกย้ายกะซัน  เรากลับมาถึงห้อง อีซันโทรมาค่ะ เราก็รับสาย ว่าไง อีซันสวนทันควันว่า แหมๆๆๆๆชะนี เข้างานวันแรกก็มีคนไปส่งเลยนะ อิจเบาๆค่า เราเงียบเพราะไม่เข้าใจสิ่งที่มันพูด เลยถามมันต่อว่า อะไรของเนี่ย ใครมาส่งอะไร ซันตอบว่า เอ้าอีที ก็ตอนที่เราแยกกัน กูเห็นพี่ผู้ชายคนนึงเดินมาหา แล้วก็เดินตามหลังไปอ่ะ มีอะไรไม่แบ่งเพื่อนนะชะนี กูล่ะเบื่อ  เรานี่ขนลุกไปทั้งตัวเลยค่ะ มองซ้ายมองขวา มองไปรอบๆตัว เพราะคิดว่าถ้าเดินตามมาขนาดนั้น ตอนนี้คงอยู่ในห้องแล้วล่ะ เราบอกซันว่า ซันมากูหน่อย กูไม่ค่อยสบายว่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย แล้วเราถามซันต่อว่า เห็นคนเดินตามก็มาใช่มั้ย ใส่เสื้อสีอะไรวะ ซันตอบว่า อีนี่ ก็พี่คนใส่เสื้อสีฟ้าอ่ะ กูเห็นเค้ายืนมองตั้งแต่อยู่ที่ทำงานแล้วค่ะ ช็อคค่ะ บอกกะซันแค่ว่า อืมๆรีบมาหากูนะ โอเคชะนี ซันตอบตกลง
เดี๋ยวมาต่อน้า เข้าใจนิดนึงที่ เขียนทีละนิด เพราะถ้าจะให้จบเรื่องเลยมันยาว ค่อยๆมาทีละตอนดีกว่า แล้วเราไม่ค่อยว่างด้วย ใจเย็นๆนะคะ