ครับ ตามนั้นแหละครับ555555555
คือ ผมเคยคุยกับผู้หญิงอยู่คนนึงครับ เค้าเป็นรุ่นน้อง รู้จักกันก็เกือบปีแล้วครับ
เราคุยกันได้ไม่นาน แต่ช่วงเวลาสั้นๆนี้ผมว่ามันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขนะ ผมก็เลยตัดสินใจขอน้องเค้าเป็นแฟนครับ(ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดอะไรอยู่55555)
และคำตอบที่ได้จากน้องเค้าก็คือเค้ายังไม่พร้อมมีแฟนครับ(เสียงนกบินพรึ่บพรั่บ555555)
และหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยครับ ช่วงเวลาที่เราไม่ได้คุยกันนี้ก็เหมือนว่าน้องเค้าก็ไปคุยกับคนอื่นอยู่
แต่สุดท้าย ตอนนี้น้องเค้าก็ยังไม่ได้คบกับใคร(อันนี้ไม่แน่ใจ555)  ไอ่เราหลังจากที่ไม่ได้คุยกันกับน้องเค้าก็บอกกับตัวเองตลอดว่า จะขอรอแล้วกัน รอวันที่เค้าพร้อม พร้อมที่จะเปิดใจอีกครั้งนึง ซึ่งก็ดูเหมือนโอกาสจะริบหรี่ครับ5555555 จนบางครั้งก็คิดว่าเราควรที่จะเริ่มใหม่กับใครที่ไม่ใช่น้องเขา ก็มีบ้างที่แอบไปคุยกับผู้หญิงคนอื่น และดูเหมือนโลกมันกลมมั้งครับ เพราะมารู้ทีหลังว่าผู้หญิงที่ผมคุยด้วยนั้นดันเป็นเพื่อนของน้องเค้าครับและน้องเค้าก็น่าจะรู้ด้วย (ซวยจริงๆกู555555) แต่ก็คุยกันได้ไม่นานครับ เพราะมาคิดดูแล้วมันก็ไม่มีอะไรที่ทำให้ผมลืมน้องเค้าได้เลย
และตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าน้องเค้าจะมองผมเป็นคนยังไง คนหน้าม่อ หลายใจ เจ้าชู้ และอีกมากมาย555555
แต่ผมรู้อยู่อย่างเดียวครับ ผมมองเค้าเป็นผู้หญิงที่2ในใจของผมเสมอ(ที่1ให้แม่ไป)
และตอนนี้ผมก็ไม้รู้ว่าน้องเค้ากำลังคุยอยู่กับใครอยู่รึเปล่า แต่เมื่อผมเลือกที่จะรอแล้ว ยังไงหน้าที่ของผมก็การคือรอนั่นแหละครับ
ถึงแม้มันจะมีโอกาสแค่1เปอร์เซ็นต์ ที่จะทำให้เราได้กลับมาคุยกัน แต่ผมคิดว่า 1เปอร์เซ็นต์นั้นมันก็คือโอกาสครับ และผมจะไม่ปล่อยให้โอกาสนั้นกลายเป็นอากาศแน่นอน และทุกวันนี้ก็ยังรอโอกาสนั้นอยู่ครับ
แหม่ พิมพ์ซะยาวเชียะ55555 สุดท้ายครับ คนที่กำลังมีความรู้สึกเดียวกับที่ผมเป็นอยู่นะครับ สู้ๆครับ มันต้องมีซักวันที่พายุเฮอริเคนหรือตดของเทวดาองค์ใดซักองค์พัดพาให้คุณกับคนที่คุณรอนั้น...กลับมารักกัน
สวัสดีครับ.