เมื่อก่อนตอนทำงานเอกชนผมเคยเข้างาน 8 โมงตรงออกงาน 5 โมงเย็นเป็นปกติอ่ะครับ
แต่พอเปลี่ยนงานก็เจอวิธีการทำงานแบบใหม่อ่ะครับ ที่เรียกว่าการทำงานแบบชโรดิงเจอร์
มันคือการทำงานแบบที่ไม่มีใครรู้ว่าเราจะมาทำงานหรือเปล่าอ่ะครับ คือเราจะมาทำงาน
ก็ต่อเมื่อเขาเจอเรา เราจะไม่มาทำงานก็ต่อเมื่อเขาไม่เจอเราอ่ะครับ
ผมว่ามันเป็นการทำงานที่เจ๋งสุด ๆ ไปเลยอ่ะครับ เพราะจะวางแผนอะไรกันไม่ได้อ่ะครับ
เพราะไม่รู้ว่าจะมาหรือไม่มาอ่ะครับ
ทำให้เกิดการลุ่นอ่ะครับ แล้วจะไม่ค่อยต่องานกันได้เพราะงานที่ทำก็จะเป็นแบบชโรดิงเจอร์เหมือนกันอ่ะครับ
คือไม่แน่ใจว่างานถึงขั้นตอนไหนแล้วจนกว่าจะถามกันอ่ะครับ ทำให้ไม่แน่ใจว่างานจะเสร็จกันเมื่อไหร่อ่ะครับ
ล้ำมากอ่ะครับการทำงานแบบนี้นักฟิสิกส์ยังต้องอายอ่ะครับ
ใครมีทฤษฎีการทำงานแบบเจ๋ง ๆ มาแบ่งกันบ้างไหมครับ
ทฤษฏีการทำงานแบบชโรดิงเจอร์
แต่พอเปลี่ยนงานก็เจอวิธีการทำงานแบบใหม่อ่ะครับ ที่เรียกว่าการทำงานแบบชโรดิงเจอร์
มันคือการทำงานแบบที่ไม่มีใครรู้ว่าเราจะมาทำงานหรือเปล่าอ่ะครับ คือเราจะมาทำงาน
ก็ต่อเมื่อเขาเจอเรา เราจะไม่มาทำงานก็ต่อเมื่อเขาไม่เจอเราอ่ะครับ
ผมว่ามันเป็นการทำงานที่เจ๋งสุด ๆ ไปเลยอ่ะครับ เพราะจะวางแผนอะไรกันไม่ได้อ่ะครับ
เพราะไม่รู้ว่าจะมาหรือไม่มาอ่ะครับ
ทำให้เกิดการลุ่นอ่ะครับ แล้วจะไม่ค่อยต่องานกันได้เพราะงานที่ทำก็จะเป็นแบบชโรดิงเจอร์เหมือนกันอ่ะครับ
คือไม่แน่ใจว่างานถึงขั้นตอนไหนแล้วจนกว่าจะถามกันอ่ะครับ ทำให้ไม่แน่ใจว่างานจะเสร็จกันเมื่อไหร่อ่ะครับ
ล้ำมากอ่ะครับการทำงานแบบนี้นักฟิสิกส์ยังต้องอายอ่ะครับ
ใครมีทฤษฎีการทำงานแบบเจ๋ง ๆ มาแบ่งกันบ้างไหมครับ