สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้แรกของเรา เราเชื่อว่าหลายๆคนคงเคยไปเที่ยววังเวียงกันมาแล้ว และเราก็เชื่อว่าแต่ละคนที่เคยไป อาจจะมีประสบการณ์ในการเดินทางและการท่องเที่ยวแตกต่างกันไปอย่างแน่นอน ลองมาดูประสบการณ์ของเราดูบ้างว่าจะสนุกแค่ไหน มันสนุกก็ตรงที่เราไปเที่ยววันหยุดยาวนี่แหละนะ (ประเทศไทยหยุด 5 วัน ช่วงเข้าพรรษา 16-20 ก.ค.59) เราไปแค่ 3 วัน เริ่มจากวันที่ 16 ก.ค. 59 คือวันเสาร์ เราก็คิดนะ อืมมมม เราก็คิดนะว่าคนจะต้องไปเที่ยวกันเยอะแน่ๆ เราก็เริ่มต้นจากการเตรียมตัวไปซื้อตั๋วรถที่ บขส. อุดร-วังเวียง อ่านรีวิวมากมายเกี่ยวกับวังเวียง เห็นเขาบอกว่าตั๋วเริ่มขายหกโมงเช้า ไม่เป็นไรเราไม่รีบๆ คนไม่น่าจะเยอะมากหรอกน่าาาาา เราเป็นคนขอนแก่น แต่มานอนพักกับพี่ชายที่อุดร คิดว่ามาถึง บขส.เกือบหกโมงเช้าก็น่าจะทัน จ้ะๆๆ เรามาถึง บขส.อุดร 05.45 น. สิ่งที่ได้เจอคือ


โอ้แม่เจ้า บขส.แตกแล้วมั้ยละ คิวยาวไปถึงข้างนอก นี่เราว่าเรามาเร็วแล้วนะ คนที่ได้คิวแรกคงมานอนเฝ้า บขส.ตั้งแต่เมื่อคืนแน่ๆ ขณะที่เราต่อแถวอยู่ก็เริ่มถอดใจ จะมีรถไปมั้ยล่ะเรา หกโมงเช้าก็มีพนักงานมาประกาศว่าวันนี้เป็นวันหยุด เราจะมีรถเสริมไปวังเวียงให้ได้อีก 1 คัน เป็น 2 คัน เราก็เริ่มใจชื้นขึ้นมานิดนึง คนข้างหลังเราก็เริ่มอยู่ไม่นิ่ง บางคนก็ถอยหลัง ไปนั่งรถตู้ไปลงหนองคายดีกว่า ส่วนเราก็เข้าแถวรอดูสถานการณ์ต่อไป สักพักมีคนมาบอกว่ารถไปวังเวียง 2 คัน เต็มแล้ว

นี่!!! 6.20 น. รถเต็ม โอ้แม่เจ้า!!!แล้วไงต่อวะ นั่งรถไปลงเวียงจันทร์ก่อนแล้วค่อยหาทางต่อไปวังเวียงก็ได้นี่นา เรายังมีคนที่ต่อแถวถัดจากเราไปอีกตั้งเยอะแยะ ถอนตัวตอนนี้คงไม่ทันละ ต้องเดินหน้าต่อไป คนข้างหน้าไปยังไง เราก็จะไปด้วยนะ เป้าหมายเราคือที่เดียวกัน เราก็ยังคงต่อแถวซื้อตั๋วรถไปเวียงจันทร์ต่อ แผนเปลี่ยนนิดหน่อย ไม่เป็นไรยังไงก็ต้องถึงวังเวียงให้ได้ พอถึงคิวเราซื้อตั๋ว คนขายบอกว่า รถไปเวียงจันทร์รอบแรกแปดโมงเช้าเต็มแล้ว ต่อไปเป็นรอบเก้าโมงเช้า อ้าว!!!มาเต็มที่เราพอดี เอาไงละ เก้าโมงก็เก้าโมง ซื้อตั๋วเสร็จสับ ไปทานข้าวรอ แล้วมานั่งรอข้างใน บขส. ตอนนั้น แปดโมงกว่าแล้ว ก็ยังมีคนต่อแถวรอซื้อตั๋วไปลงเวียงจันทร์เพื่อไปวังเวียงอีก ล้นออกมาข้างนอก แล้วก็มีคนมาบอกคนที่ต่อแถวคนหลังๆว่า "ได้รถรอบเที่ยงนะคร้าบบบบ" โห ได้รถรอบเที่ยงแล้วจะไปถึงวังเวียงตอนไหนเนี่ย โหดอ่ะ  สู้ๆนะพวกเธอ แล้วเจอกันนะ นี่เราคิดในใจ แล้วก็ถึงเวลาของเราซะที เลขที่นั่งคนแรกเลยจ้าของรอบเก้าโมงเช้า อุดร-เวียงจันทร์ ค่าตั๋ว  80 บาท ถูกอ่ะ

บนรถเขาก็จะแจกให้กรอกรายละเอียดใบผ่านทางของไทยกับลาว เขียนเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด เรานั่งเขียนๆอยู่ รู้สึกเหมือนมีใครมายืนจ้องมองอยู่ข้างๆก็เลยเงยหน้าขึ้นเจอป้าคนนึงกำลังยืนยิ้มให้เราอยู่ เราก็ยิ้มตอบ ป้าแกก็บอกว่า "เขียนให้ป้าหน่อย ป้าเขียนไม่ได้" "อ่อ ได้ค่ะ" เราก็นั่งเขียนไปเรื่อยๆ จนเสร็จ ป้าแกก็เดินมาหา เราเลยยื่นให้ ป้าแกก็ขอบอกขอบใจ ป้ามาจากเชียงรายเชียวนะ ไกลมาก นั่งรถไปเรื่อยๆ ไปถึงด่านหนองคาย โอ้!!!แม่เจ้า  ด่านแตกจ้าาาา  คนล้นมาก ไม่รู้มาจากไหนกันเยอะแยะ คนจะเข้าประเทศลาว จะไปทำไมกันนนน ห้ะ เออ!!เราก็จะไปนี่หว่า ทำตามขั้นตอนกันต่อไป ใจเย็นๆ เราต้องรีบวิ่งลงจากรถ รีบวิ่งไปต่อแถว พอถึงด่านลาว รีบวิ่งลงจากรถ รีบวิ่งไปต่อแถว รีบวิ่งไปซื้อบัตรผ่านแดน จ่ายคนละ 70 บาท รีบวิ่งไปแลกเงิน วิ่งจนเหนื่อยอ่ะแกรรรรร  ฉันเหนื่อยล้าววววว


เรทเงินตอนนั้น 1 บาท = 230 กีบ แลกไปห้าพันบาท ได้เงินหนึ่งล้านหนึ่งแสนกว่ากีบ ฉันดูสวยและรวยมากเลยนะเนี่ย 555 ได้เงินล้านแล้ว รีบกำเงินล้านแล้ววิ่งขึ้นรถอย่างรวดเร็ว เรามากับแม่ พาแม่เที่ยว แม่คือวัยใกล้เกษียณ นี่เราพาแม่มาเที่ยวหรือพามาทรมาน 555 แต่แม่ดูสนุก มีความสุขนะ แม่เรานั่งข้างๆ แล้วกำลังอ่านดวงอยู่ 55 อ่านดวงทำไม แม่บอกว่าราศีมังกรจะได้ลาภก้อนโต วันนี้หวยออกให้ไปซื้อหวยนะ เราราศีมังกรไง แต่จะไปซื้อที่ไหนละ โทรก็ไม่ได้แล้วเข้าเขตลาวแล้ว ไม่ได้ซื้อซิมด้วย พอคุยกันเรื่องหวยเสร็จ แล้วป้าคนนั้นก็ขึ้นรถมา แกผ่านด่านมาเรียบร้อย ป้าแกมายืนอยู่หน้าเราแล้วกำลังจะหยิบอะไรซักอย่างนึงในกระเป๋า แล้วป้าแกก็หยิบล็อตเตอรี่มาให้เราคู่นึง โอ้!!!ขอบคุณมากๆเลยค่ะ เราก็ประหลาดใจเพราะกำลังคุยเรื่องลาภก้อนโตกันอยู่พอดี หรือนี่จะเป็น!!!! เราต้องไปลุ้นกันตอนสี่โมงเย็น ตื่นเต้นจังเลย กลัวถูกหวย55  แล้วเราก็นั่งรถกันต่อไป นี่เที่ยงกว่าแล้ว ไม่มีใครได้กินข้าวเลย ดีนะที่พกเสบียงอาหารมาตุนไว้เพียบ พอประทังชีวิตได้อยู่ นี่เรามาเที่ยวหรือมาผจญภัย  พอรถถึงเวียงจันทร์ คนขับรถก็ถามว่ามีใครจะไปวังเวียงต่อ เขาจะหารถตู้ให้ ยกมือกันพรึบเลย เราลงต่อรถตู้ที่เวียงจันทร์ ค่ารถ 300 บาท ที่นั่งไม่พอจ้า ต้องเบียดกันไป รถตู้ 1 คัน อัดกันไป 18 คน เจ็บตูดกันเลยทีเดียว บ่นให้คนขับกันไปยกใหญ่ แต่ก็จำเป็นต้องไปพร้อมกัน เพราะไม่อยากรอรถอีกแล้ว คนขับรถตู้คันนี้ นึกว่าหลุดออกมาจาก Fast&Furious ขับเร็วมาก แซงรถทุกคันที่ขวางหน้า บีบแตรไล่อย่างเดียว ถ้าลุงมาขับที่เมืองไทยนะ โดนแล้ว!!! ตื่นเต้นมาก นึกกลัวอยู่ในใจ นี่มาเที่ยวนะเว้ย อีกใจนึงก็รู้สึกมั่นใจในฝีมือการขับรถของลุงแก แต่ก็เบรกหัวกระแทกเบาะกันอยู่หลายครั้ง  ถนนก็ขึ้นเขาคดเคี้ยว นอนไม่หลับค่ะ ตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลา จนรถตู้ของเราแซงรถบัสอุดร-วังเวียง เที่ยวแรก โอ้โห!!!นี่เราโชคดีใช่มั้ยเนี่ย ถึงจะไม่ได้รถวังเวียง แต่เรามาถึงก่อนทุกคน รู้สึกดีนะ ไม่กลัวละ ขับไปเลยลุงงงงง!!!

และแล้วเราก็ถึงโดยสวัสดิภาพ อย่างตื่นเต้น และรวดเร็วมาก มาถึงบ่ายสามครึ่งนี่เร็วสุดละ เสียเวลากับด่านมากเพราะคนเยอะมากจริงๆ  

แล้วรถตู้ก็จอดให้เราลงตรงนี้ อ้าว!!แล้วเดินไปทางไหนต่อ เราก็มองไปรอบๆตัว เห็นภูเขาเต็มไปหมด เออๆสวยๆ เริ่มพอใจ เริ่มหายเหนื่อยละ พอดีเราจองที่พักไว้ผ่านทาง Booking.com ใจนึงก็กลัวหลุดเพราะใช้เลขบัตรเครดิตจอง แต่ยังไม่ได้จ่ายเงิน เราก็เดินถามหาที่พักที่จองไว้ไปเรื่อยๆ ที่พักชื่อ Malany Villa1 เริ่มเห็นหนุ่มเกาหลีพลุกพล่าน เออๆดีๆ เริ่มมีกำลังใจ 55 เริ่มเห็นผู้ชายหล่อๆแล้วเริ่มมีกำลังใจ แล้วเราก็หาที่พักของเราเจอ อยู่ใจกลางเมือง ใกล้ซากุระบาร์ เข้าไปแจ้งเลขที่จอง เขาบอกว่า"ห้องที่จองไว้ ได้เรียบร้อยครับ" เจ้าของที่พักเป็นคนลาวที่หล่อใช้ได้ ขาวหน้าตาดี พูดเพราะ เลยทีเดียว จ่ายเงิน 400,000 กีบ นอน 3 คน 2 คืน ขึ้นห้องจ้า  ห้องนอนถือว่าดี แอร์เย็น ทีวีดูได้ทุกช่อง มีช่องลาว เกาหลี และไทย น้ำอุ่นก็มี ที่นอนนุ่มมาก สะอาด มีwifiให้เล่นฟรี แต่ไม่เร็ว แต่โดยรวมก็ถือว่าดีเลยทีเดียว แล้วเราก็นอนพักกันแปบนึงค่อยเดินออกไปชมวิว และไปซื้อ trip for 1 day

นี่หน้าโรงแรม สิ่งกำลังก่อสร้างเยอะมาก กำลังสร้างโรงแรมใหม่สูงใหญ่มาก บดบังวิวของคนอื่นหมดเลย คนมีเงินทำไรก็ไม่ค่อยคิดถึงคนอื่น นี่ละฮะท่านผู้ชม