พอทำไหว ก็ไปทำครับ

ที่เจ็บป่วย ก็รักษากันไป

จะรอให้หายก่อน ค่อยไปทำ ไม่ได้ทำกันพอดี

คนไม่ได้ทำงาน ไม่มีเงิน อยู่ที่ไหน เขาก็รังเกียจ ไปที่ไหน เขาก็กลัว กลัวเราจะขอพึ่งพาเขา

ถ้ามีคนรักใคร่ ชอบพอ ก็อย่าเพิ่งไปหา ไปยืมเงินเขานะครับ นอกจากจะไม่ได้เงินแล้ว ยังเสียเพื่อนอีกต่างหาก

ตอนที่เราทำงานไหว เรามักคิดว่า งานไม่สำคัญ ฉันทำเพื่อแลกเงินเท่านั้น

ตอนเจ็บป่วย ถึงเข้าใจ ไม่มีงาน เราก็ไม่มีทุกอย่าง รวมทั้งศักดิ์ศรีด้วย

งานให้เราหลายอย่าง เสียดายที่เรามองเห็นแค่ เงิน สวัสดิการ และวันหยุด เท่านั้น