สื่อฉบับนี้สร้างด้วยจิตอันเป็นกุศล ขออนุโมทนาสาธุแด่สาธุชนทุกท่านที่รับฟัง
ภูมิใจเสนอ อภิญญา และธรรมโดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ แห่งวัดท่าซุง
ให้เสียงภาษาไทยโดย ฟ้าทะลายโจร
วันนี้เสนอตอน หัวใจเปรต " ทุ สะ นะ โส "
โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ และพระธรรมบท
พระคาถาสี่คำที่เกิดจากเปรตทั้งสี่ตนนั้นท่านอาจารย์ทางด้านไสยศาสตร์ท่านขนานนามว่า
“พระคาถาหัวใจเปรต”
ใช้สวดเพื่อข่มขู่ไล่วิญญาณที่ชั่วร้ายที่เข้าสิ่งร่างเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย ซึ่งขอยกตัวอย่างดังนี้
มีเหตุการณ์หนึ่งซึ่งเป็นบทสนทนาระหว่างหลวงพ่อฤาษีลิงดำ และสีกาผู้ถาม
สีกาผู้ถาม : หลวงพ่อเจ้าคะ หนูนั่งสมาธิแล้ว มีอยู่วันหนึ่ง พอนั่งนิ่งๆ ได้ ก็มีคนมาบอกว่าตอนที่ท่องพุทโธนี่แก้วหูจะลั่น แล้วเขาบอกว่าให้ท่อง " ทุสะนะโส "
หลวงพ่อ : ก็ว่าตามเขาสิ
สีกาผู้ถาม : แล้วถึงจะว่าพุทโธได้ใช่ไหมคะ ?
หลวงพ่อ : ว่าตามเขาสั่งก่อน จนกว่าจะสบายนะ ทุ สะ นะ โส นี่เป็นหัวใจเปรต เขาเรียกว่าหัวใจเปรต ถ้าอย่างนั้น ทุ สะ นะ โส ต้องปราบอาการนั้นได้ อาการที่ขวางนะ ก็ว่าไปจนกว่าจะสบายก่อน ตอนหลังก็ลองเปลี่ยนดู สบายแล้วก็สบายเรื่อยก็ใช้ได้เลย เว้นไว้แต่ว่าเขาจะบอกให้เปลี่ยนใหม่ก็เปลี่ยน ยาวกว่านั้นใช่ไหม คำว่า ทุ ตัวเดียวจมลงไปในหม้อทองแดง อีกตัวโผล่มา สะ แล้วก็ นะ แล้วก็ โส นี่น่ะ พอโผล่พูดคำก็จมลงไป เป็นหัวใจเปรตที่พระพุทธเจ้าเคยตรัสกับมานพคนหนึ่งว่า
ถ้าเราว่าคาถาบทนี้อาจจะปราบไอ้อาการนั้นได้ เขาจึงมาบอกให้ใช่ไหม ก็ว่าเรื่อยๆไป ถ้ายิ่งสบาย ใช้คาถานี้สบายก็ว่าไปเลย เพราะว่าให้ถือว่าคาถาบทนี้พระพุทธเจ้าบอกเรา เพราะคาถาบทนี้พระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ในธรรมบทนะ ถือว่าเป็นพุทธานุสาสติเหมือนกัน
เรื่อง ประวัติตามพระธรรมบทว่าด้วยเรื่องหัวใจเปรต ทุ สะ นะ โส
ในอดีตกาลนานมาแล้ว มีบุตรเศรษฐี 4 คน เป็นเพื่อนสนิทกันกินด้วยกันเที่ยวด้วยกัน อยู่มาวันหนึ่ง เพื่อนคนหนึ่งเสนอว่าพวกเราก็มีเงินมีทองใช้จนตายก็ไม่หมด เราน่าจะเสพสุขให้เต็มที่สุขที่น่าตื่นเต้น เมื่อเพื่อน ๆ ถามว่าสุขที่น่าตื่นเต้นน่ะอะไร เพื่อนคนต้นคิดกล่าวว่า
“ก็เป็นชู้กับเมียเขาสิ ตื่นเต้นดี”ภรรยาคนอื่นที่สวยๆ
อีก 3 คนที่เหลือเห็นดีเห็นงามด้วย จากนั้นมา บุตรเศรษฐีเพลย์บอยทั้ง 4 ก็เที่ยวจีบเมียชาวบ้าน เอาเงินหว่าน อย่างว่า “แข็งดังหินเงินง้างอ่อนได้ดังประสงค์”ภรรยาสาวของใครต่อใครตกเป็นเมียบำรุงบำเรอความสุขของเจ้า 4 คนนั้นมากมายไม่มีใครทำอะไรได้เพราะอำนาจเงินและอิทธิพลบารมีของพ่อของพวกเขา
เมื่อพวกเขาตายไป ไปเกิดในนรกเสวยผลกรรมอยู่เป็นเวลาไม่รู้กี่กัปต่อกี่กัป จนกระทั่งถึงสมัยพระพุทธกาลนี้ สัตว์นรก 4 ตัวนี้รู้สึกสำนึกในบาปกรรมที่ตนทำ อยากจะประกาศว่าต่อไปนี้ถ้าได้กลับไปเกิดเป็นมนุษย์อีกจะเลิกทำชั่วเด็ดขาด จะทำแต่ความดีแต่ไม่มีเวลาได้พูดตามต้องการพูดออกมาได้เฉพาะแค่คำแรก คนละคำ ตามลำดับ ทุ สะ นะ โส
ซึ่งเปรตตัวแรกต้องการพูดว่า
ทุชชีวิตะชีวิมหาเยสันโน นะทะทามหะเส
วิชชะมาเนสุ โภเคสุ ทีปัง นากัมหะอัตตะโน
เมื่อยังเป็นมนุษย์มีโภคทรัพย์มากมาย เราก็ไม่ได้ให้ทาน ไม่ทำที่พึ่งแก่ตัว ทำแต่ความชั่วช้าสารเลว
ตัวที่สองต้องการพูดว่า
สัฏฐีวัสสะหัสสานิ ปะริปุณณานิ สัพพะโส
นิระเย ปัจจะมา-นานัง กะทา อันโตภะวิสสะติ
เราตกนรกหมกไหม้เป็นเวลาหกหมื่นปีแล้วเมื่อไรจะสิ้นเวรสิ้นกรรมเสียที
ตัวที่สามต้องการพูดว่า
นัตถิอันโต กุโต อันโต นะอันโต ปะฏิทิสสะติ
ตะทาหิ ปะกะตัง ปาปัง มะมะตุยหัญจะ มาริสา
ไม่มีที่สุดสิ้นดอก เมื่อไหร่เล่ามันจะสิ้นเวรสิ้นกรรม ก็พวกเราทำแต่ความชั่วช้าสารเลวนี่ เพื่อนเอ๋ย
ตัวที่สี่ต้องการพูดว่า
โสหัง นูนะอิโต คันตวา โยนิง ลัทธานะ มานุสิง
วะทัญญู สีละสัมปันโน กาหามิ กุสะลัง พะหุง
ถ้าเราได้เกิดเป็นมนุษย์อีก เราจะให้ทานรักษาศีลจะทำบุญกุศลเป็นอันมาก
หัวใจเปรต " ทุ สะ นะ โส " โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ และพระธรรมบท
สื่อฉบับนี้สร้างด้วยจิตอันเป็นกุศล ขออนุโมทนาสาธุแด่สาธุชนทุกท่านที่รับฟัง
ภูมิใจเสนอ อภิญญา และธรรมโดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ แห่งวัดท่าซุง
ให้เสียงภาษาไทยโดย ฟ้าทะลายโจร
วันนี้เสนอตอน หัวใจเปรต " ทุ สะ นะ โส "
โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ และพระธรรมบท
พระคาถาสี่คำที่เกิดจากเปรตทั้งสี่ตนนั้นท่านอาจารย์ทางด้านไสยศาสตร์ท่านขนานนามว่า
“พระคาถาหัวใจเปรต”
ใช้สวดเพื่อข่มขู่ไล่วิญญาณที่ชั่วร้ายที่เข้าสิ่งร่างเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย ซึ่งขอยกตัวอย่างดังนี้
มีเหตุการณ์หนึ่งซึ่งเป็นบทสนทนาระหว่างหลวงพ่อฤาษีลิงดำ และสีกาผู้ถาม
สีกาผู้ถาม : หลวงพ่อเจ้าคะ หนูนั่งสมาธิแล้ว มีอยู่วันหนึ่ง พอนั่งนิ่งๆ ได้ ก็มีคนมาบอกว่าตอนที่ท่องพุทโธนี่แก้วหูจะลั่น แล้วเขาบอกว่าให้ท่อง " ทุสะนะโส "
หลวงพ่อ : ก็ว่าตามเขาสิ
สีกาผู้ถาม : แล้วถึงจะว่าพุทโธได้ใช่ไหมคะ ?
หลวงพ่อ : ว่าตามเขาสั่งก่อน จนกว่าจะสบายนะ ทุ สะ นะ โส นี่เป็นหัวใจเปรต เขาเรียกว่าหัวใจเปรต ถ้าอย่างนั้น ทุ สะ นะ โส ต้องปราบอาการนั้นได้ อาการที่ขวางนะ ก็ว่าไปจนกว่าจะสบายก่อน ตอนหลังก็ลองเปลี่ยนดู สบายแล้วก็สบายเรื่อยก็ใช้ได้เลย เว้นไว้แต่ว่าเขาจะบอกให้เปลี่ยนใหม่ก็เปลี่ยน ยาวกว่านั้นใช่ไหม คำว่า ทุ ตัวเดียวจมลงไปในหม้อทองแดง อีกตัวโผล่มา สะ แล้วก็ นะ แล้วก็ โส นี่น่ะ พอโผล่พูดคำก็จมลงไป เป็นหัวใจเปรตที่พระพุทธเจ้าเคยตรัสกับมานพคนหนึ่งว่า
ถ้าเราว่าคาถาบทนี้อาจจะปราบไอ้อาการนั้นได้ เขาจึงมาบอกให้ใช่ไหม ก็ว่าเรื่อยๆไป ถ้ายิ่งสบาย ใช้คาถานี้สบายก็ว่าไปเลย เพราะว่าให้ถือว่าคาถาบทนี้พระพุทธเจ้าบอกเรา เพราะคาถาบทนี้พระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ในธรรมบทนะ ถือว่าเป็นพุทธานุสาสติเหมือนกัน
เรื่อง ประวัติตามพระธรรมบทว่าด้วยเรื่องหัวใจเปรต ทุ สะ นะ โส
ในอดีตกาลนานมาแล้ว มีบุตรเศรษฐี 4 คน เป็นเพื่อนสนิทกันกินด้วยกันเที่ยวด้วยกัน อยู่มาวันหนึ่ง เพื่อนคนหนึ่งเสนอว่าพวกเราก็มีเงินมีทองใช้จนตายก็ไม่หมด เราน่าจะเสพสุขให้เต็มที่สุขที่น่าตื่นเต้น เมื่อเพื่อน ๆ ถามว่าสุขที่น่าตื่นเต้นน่ะอะไร เพื่อนคนต้นคิดกล่าวว่า
“ก็เป็นชู้กับเมียเขาสิ ตื่นเต้นดี”ภรรยาคนอื่นที่สวยๆ
อีก 3 คนที่เหลือเห็นดีเห็นงามด้วย จากนั้นมา บุตรเศรษฐีเพลย์บอยทั้ง 4 ก็เที่ยวจีบเมียชาวบ้าน เอาเงินหว่าน อย่างว่า “แข็งดังหินเงินง้างอ่อนได้ดังประสงค์”ภรรยาสาวของใครต่อใครตกเป็นเมียบำรุงบำเรอความสุขของเจ้า 4 คนนั้นมากมายไม่มีใครทำอะไรได้เพราะอำนาจเงินและอิทธิพลบารมีของพ่อของพวกเขา
เมื่อพวกเขาตายไป ไปเกิดในนรกเสวยผลกรรมอยู่เป็นเวลาไม่รู้กี่กัปต่อกี่กัป จนกระทั่งถึงสมัยพระพุทธกาลนี้ สัตว์นรก 4 ตัวนี้รู้สึกสำนึกในบาปกรรมที่ตนทำ อยากจะประกาศว่าต่อไปนี้ถ้าได้กลับไปเกิดเป็นมนุษย์อีกจะเลิกทำชั่วเด็ดขาด จะทำแต่ความดีแต่ไม่มีเวลาได้พูดตามต้องการพูดออกมาได้เฉพาะแค่คำแรก คนละคำ ตามลำดับ ทุ สะ นะ โส
ซึ่งเปรตตัวแรกต้องการพูดว่า
ทุชชีวิตะชีวิมหาเยสันโน นะทะทามหะเส
วิชชะมาเนสุ โภเคสุ ทีปัง นากัมหะอัตตะโน
เมื่อยังเป็นมนุษย์มีโภคทรัพย์มากมาย เราก็ไม่ได้ให้ทาน ไม่ทำที่พึ่งแก่ตัว ทำแต่ความชั่วช้าสารเลว
ตัวที่สองต้องการพูดว่า
สัฏฐีวัสสะหัสสานิ ปะริปุณณานิ สัพพะโส
นิระเย ปัจจะมา-นานัง กะทา อันโตภะวิสสะติ
เราตกนรกหมกไหม้เป็นเวลาหกหมื่นปีแล้วเมื่อไรจะสิ้นเวรสิ้นกรรมเสียที
ตัวที่สามต้องการพูดว่า
นัตถิอันโต กุโต อันโต นะอันโต ปะฏิทิสสะติ
ตะทาหิ ปะกะตัง ปาปัง มะมะตุยหัญจะ มาริสา
ไม่มีที่สุดสิ้นดอก เมื่อไหร่เล่ามันจะสิ้นเวรสิ้นกรรม ก็พวกเราทำแต่ความชั่วช้าสารเลวนี่ เพื่อนเอ๋ย
ตัวที่สี่ต้องการพูดว่า
โสหัง นูนะอิโต คันตวา โยนิง ลัทธานะ มานุสิง
วะทัญญู สีละสัมปันโน กาหามิ กุสะลัง พะหุง
ถ้าเราได้เกิดเป็นมนุษย์อีก เราจะให้ทานรักษาศีลจะทำบุญกุศลเป็นอันมาก