สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
ไม่เคยคาดหวัง ที่ต่างประเทศ
แค่ในประเทศไทย ยังโดนเหยีดหยามเลย โดนดูถูกเลย นับประสาอะไรกับอยู่ต่างประเทศ
แต่ประเทศไทย เอเซีย หรือญี่ปุ่น ในโรงเรียนในบ้าน จะสอนลูกเสมอ ควรยิ้มแย้มแจ่มใส (ยิบุ่นนิกีบีชี ทันนินิยาซาชิกุ) > ตัวเองต้องเข้มงวดมีระเบียบวินัย (แต่เพื่อนร่วมสังคม ต้องอ่อนน้อมถ่อมตนยิ้มแย้มแจ่มใสและใจดีต่อผู้อื่น) เขาสอนกันแบบนี้ค่ะ (โคมาตะโตกิโอทะกายซามา) เวลาลําบากก็ช่วยเหลือกันตามหน้าที่ของมนุษย์ค่ะ
ญี่ปุ่นแผ่นดินไหวบ่อย การช่วยเหลือเพื่อนร่วมสังคม เป็นสิ่งที่สําคัญ เพราะถ้าภัยพิภัตเกิดขึ้น หน่วยกู้ภัยหรือทหารเขามาช่วยไม่ได้ทันทีนะคะเพราะถนนหนทาง ถูกตัด
ไฟแก้ส ถูกตัด คนที่จะช่วยเหลือเราได้คือนเพื่อนร่วม สังคม ถึงคุณรวยแค่ไหน มีความรู้มากแค่ไหน แผ่นดินไหวมา เสาไฟล้มล้มทับคุณ เพื่อนร่วมสังคมนั่นละ เขาจะช่วยยกออกให้ คุณจะนํ้าตาไหลเมื่อเขายื่นข้าวปั้นให้คุณกินเพื่อคลายหิว เพื่อจะได้มีแรง รอคนมาช่วยเหลื่อ
แผ่นดินไหวเราไม่รู้ว่ามันจะมาเมื่อไหร่ จะเกิดขึ้นตอนไหนเราไม่ก็ไม่รู้ ฉันสอนลูกเสมอ จงยิ้มแย้มทักทายอ่อนน้อมถ่อมตน ยกมือไหว้ก้มหัวคนอื่น
เพราะของพวกนี้ ทําไปมันก็ไม่สึกหรอ และไม่ขาดทุนหรอก
แค่ในประเทศไทย ยังโดนเหยีดหยามเลย โดนดูถูกเลย นับประสาอะไรกับอยู่ต่างประเทศ
แต่ประเทศไทย เอเซีย หรือญี่ปุ่น ในโรงเรียนในบ้าน จะสอนลูกเสมอ ควรยิ้มแย้มแจ่มใส (ยิบุ่นนิกีบีชี ทันนินิยาซาชิกุ) > ตัวเองต้องเข้มงวดมีระเบียบวินัย (แต่เพื่อนร่วมสังคม ต้องอ่อนน้อมถ่อมตนยิ้มแย้มแจ่มใสและใจดีต่อผู้อื่น) เขาสอนกันแบบนี้ค่ะ (โคมาตะโตกิโอทะกายซามา) เวลาลําบากก็ช่วยเหลือกันตามหน้าที่ของมนุษย์ค่ะ
ญี่ปุ่นแผ่นดินไหวบ่อย การช่วยเหลือเพื่อนร่วมสังคม เป็นสิ่งที่สําคัญ เพราะถ้าภัยพิภัตเกิดขึ้น หน่วยกู้ภัยหรือทหารเขามาช่วยไม่ได้ทันทีนะคะเพราะถนนหนทาง ถูกตัด
ไฟแก้ส ถูกตัด คนที่จะช่วยเหลือเราได้คือนเพื่อนร่วม สังคม ถึงคุณรวยแค่ไหน มีความรู้มากแค่ไหน แผ่นดินไหวมา เสาไฟล้มล้มทับคุณ เพื่อนร่วมสังคมนั่นละ เขาจะช่วยยกออกให้ คุณจะนํ้าตาไหลเมื่อเขายื่นข้าวปั้นให้คุณกินเพื่อคลายหิว เพื่อจะได้มีแรง รอคนมาช่วยเหลื่อ
แผ่นดินไหวเราไม่รู้ว่ามันจะมาเมื่อไหร่ จะเกิดขึ้นตอนไหนเราไม่ก็ไม่รู้ ฉันสอนลูกเสมอ จงยิ้มแย้มทักทายอ่อนน้อมถ่อมตน ยกมือไหว้ก้มหัวคนอื่น
เพราะของพวกนี้ ทําไปมันก็ไม่สึกหรอ และไม่ขาดทุนหรอก
ความคิดเห็นที่ 8
ไม่เห็นต้องเอามาเป็นสาระเลยครับ ปกติเป็นคนยิ้มให้คนก่อนอยู่แล้ว ถ้าเจอพักที่เดียวกัน หรือขึ้นรถคันเดียวกันก็ทักทาย ยิ้มให้อยู่แล้ว ถึงที่หมายปลายทางก็ต่างคนต่างไป ข้อมูลอะไรก็เตรียมไปอย่างดีอยู่แล้ว มีอะไรก็แลกเปลี่ยนกันข้อมูลกัน ส่วนพวกนิสัยไม่ดี คุยเสียงดัง พูดหยาบคาย มารยาทแย่ ปกติไม่คุยด้วยอยู่แล้วครับ
ความคิดเห็นที่ 1
ถ้าเราเจอคนไทยในต่างประเทศ ทักหรือไม่ทักนี่แล้วแต่สถานการณ์ แต่ส่วนใหญ่จะไม่ทักนะ
ถ้ามาเป็นกลุ่มเอะอะโวยวายล้งเล้ง -- ไม่ทักเด็ดขาด เดินหนีเลย
ถ้าไปประเทศที่เจอคนไทยเยอะๆ -- ไม่ทัก
ถ้าไปประเทศที่ไม่ค่อยเจอคนไทย และเค้าดูเฟรนด์ลี่ -- อาจจะทัก
ไม่เกี่ยวกับเรื่องคนไทย ... ข้อ 3 ของคุณนี่แล้วแต่วัฒนธรรมนะคะ ถ้าอยู่แคนาดาหรืออเมริกา โดยเฉพาะในเมืองที่ไม่ใหญ่มาก คนยิ้มให้กันตลอดค่ะ
ซื้อของก็ยิ้มทักทาย เดินสวนกันก็ good morning ได้ ไม่ถูกมองว่าประหลาดค่ะ
ถ้ามาเป็นกลุ่มเอะอะโวยวายล้งเล้ง -- ไม่ทักเด็ดขาด เดินหนีเลย
ถ้าไปประเทศที่เจอคนไทยเยอะๆ -- ไม่ทัก
ถ้าไปประเทศที่ไม่ค่อยเจอคนไทย และเค้าดูเฟรนด์ลี่ -- อาจจะทัก
ไม่เกี่ยวกับเรื่องคนไทย ... ข้อ 3 ของคุณนี่แล้วแต่วัฒนธรรมนะคะ ถ้าอยู่แคนาดาหรืออเมริกา โดยเฉพาะในเมืองที่ไม่ใหญ่มาก คนยิ้มให้กันตลอดค่ะ
ซื้อของก็ยิ้มทักทาย เดินสวนกันก็ good morning ได้ ไม่ถูกมองว่าประหลาดค่ะ
ความคิดเห็นที่ 20
ไปมาหลายประเทศค่ะ แต่ไม่ได้เป็นคนเชี่ยวชาญไรนะคะ หลงทางเป็นเรื่องปกติ แต่ก็มีหาข้อมูลจากในห้องบลูฯบ้างเหมือนกันค่ะ
อย่างที่คุณ Terkrub (คห.12) กล่าว "มันขึ้นอยู่ที่บริบทที่ๆไปจริงๆ"
ที่ผ่านมาเจอคนไทยใน ฮ่องกง สิงค์โปร มาเล ไต้หวัน ฯลฯ สถานที่พวกนี้มันมีรีวิวข้อมูลกันแน่นปึกค่ะ คนไทยด้วยกันก็เลยไม่ต้องแสดงอาการดีใจที่ได้เจอ หรือกระวีกระวาดอยากแลกเปลี่ยข้อมูลช่วยเหลือกันซักเท่าไหร่ ต่างคนต่างเที่ยว ถ้าบังเอิญหันมาเจอ หรือสบตากันก็ยิ้มทักทายเป็นพิธีค่ะ
แต่ประสบการณ์คือเคยไปที่ไกลๆ เมืองที่ไม่ค่อยมีคนไทยไปมากนัก ยิ่งไปหลายๆวัน หรือถ้าเรากำลังหลงทางอยู่ พอหันซ้ายหันขวาเจอคนไทยแล้วจะยิ่งดีใจมากค่ะ อุ่นใจเหมือนเจอญาติอย่างบอกไม่ถูก..555+ (แต่จะเป็นเฉพาะคนไทยที่เดินทางเองนะคะ ไม่ได้มากับทัวร์ เพราะส่วนใหญ่คนที่มากับทัวร์เค้าก็ไม่สามารถจะให้ความช่วยเหลือข้อมูลต่างๆได้อยู่แล้ว เจอกันกับกรุ๊ปทัวร์ ก็ไม่มีปฎิสัมพันธ์ใดๆค่ะ ส่วนใหญ่เค้าก็เดินจ้ำๆตามคนในกรุ๊ปเค้ากันทั้งนั้น กลัวพลัดหลงจากกรุ๊ปเหมือนกัน)
เรามีความประทับใจคนไทยด้วยกันหลายครั้ง ทั้งครั้งที่เป็นผู้รับ และบางทีก็เป็นผู้ให้ค่ะ แต่ก็มีมุมหมั้นไส้คนไทยด้วยกันบ้างนานๆครั้งนะคะ (อารมณ์ว่า ยิ้มให้แล้วเชิดใส่ ไรงี้ แบบโธ่..ไม่มีมุมเฟรนด์ลี่เล้ยคนเรา!) แต่ก็ไม่มีติดใจอะไรค่ะ มาเที่ยว ไม่ได้มาเป็นทุกข์ 555+
ครั้งนึงเคยไปหลงทางกับแฟน อยู่ที่ สาธารณรัฐเช็ก หน้าหนาว อากาศเย็น แถมฟ้ากำลังจะมืด เดินลากเป๋ แบกเป้ วนไปวนมาอยู่แถววงเวียน 3-4 รอบ มองไม่เห็นคนเอเชียหัวดำๆเลยซักคน โทรศัพท์ก็ต่ออินเตอร์เน็ตไม่ได้ แบบว่ากำลังจ๋อยสุดๆ ซักพักได้ยินเสียงภาษาอังกฤษสำเนียงแปร่งๆตะโกนมาประมาณว่า "ยูว์ๆหลงทางกันอยู่ใช่มั๊ย?" พอเราหันไปเจอคนเอเชียแต่งตัวแบบนัก Backpacker 2 คนแฟนกันก็ดีใจ รีบบอกว่า "เยสๆ พลีซๆ" แล้วก็หันไปพูดกับแฟนว่ารอดตายแล้วเรา.. สองคนนั้นที่ตะโกนมาได้ยินก็ "อ้าว..คนไทยหรอคับ? ไหนๆจะไปไหน? เดี๋ยวช่วย(เดินปรี่มาแบบยิ้มแย้มมาก)" คือ..เค้าก็มากับแฟนกันสองคน Backpack มาเรื่อยๆตั้งแต่ฮังการี สโลวะเกีย เชค แล้วกำลังจะไปโปร์แลนด์ต่อ.. สรุปว่าเค้าก็ไม่รู้ทางอยู่ดี แต่ก็คุยแลกเปลี่ยข้อมูลกัน เค้าก็สละแผนที่ของเค้าให้เรา ทั้งๆที่เค้าก็มีใบเดียว แต่เค้าบอกว่าเค้ากำลังจะไปแล้ว คงไม่ต้องใช้ ให้เราไว้เป็นประโยชน์กว่า.. แล้วก็พากันเดินหลงๆเดาๆคุยกันไปเรื่อยๆจนเราเจอที่พักของเรา
อีกครั้งนึง เราไปรัสเซีย มีคนไทยกำลังซื้อของอยู่ แล้วเหมือนคุยกันไม่รู้เรื่องออกแนวส่งเสียงดังเหลือจะทะเลาะ แต่จริงๆแค่คุยกันคนละเรื่อง 555 (คนรัสเซียไม่ค่อยรู้ภาษาอังกฤษ) เราเองยืนดูได้พักนึง ก็ไม่ได้เก่งภาษาแต่ว่ามาเที่ยวได้ 2 วันแล้ว ก็พอเดาๆลักษณะท่าทางของคนขาย และคนไทยที่เป็นนักท่องเที่ยวเหมือนกันได้ ก็เดินเข้าไปช่วยเค้าพูดให้เข้าใจกัน จะว่า "เผือก..ก็ใช่น่ะค่ะ" แต่คิดว่าคนไทยคนนั้นอาจจะกำลังต้องการความช่วยเหลือ.. แล้วก็ตามคาด คือได้ช่วยคุณพี่คนนึงพยายามซื้อของกลับไปฝากให้หลาน แต่แค่ถามไซส์ ถามอะไรเพิ่มเติม หยิบของมาถามคนขายหลายอัน แต่คนขายดันนึกว่าจะซื้อหมดทุกชิ้น คิดตังค์กันวุ่นวาย รัสเซียก็นึกว่าเอาหลายชิ้นแต่จะจ่ายชิ้นเดียว พี่ไทยเราก็จะเอาชิ้นเดียวทำไมคิดตังค์หลายชิ้น บลาๆๆๆ จบด้วยดี คุณพี่คนนั้นก็ขอบคุณเรายกใหญ่ แลกเปลี่ยนข้อมูลเที่ยวกันไป มีความสุขที่ได้ช่วยคนไทยด้วยกันค่ะ
ที่ไม่ประทับใจก็ต่อให้เจอคนไทยด้วยกันหรือต่างชาติ ถ้าเค้าเป็นพวกไม่มีมารยาทเอาเสียเลยก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ
มีเจอคนไทยที่เกาะเต่า รู้จักจากในห้องบลูฯนี่แหล่ะ ก็ทักทาย ยิ้มแย้มกันไป แลกเบอร์กันไป ตามประสา ไปๆมาๆโทรจิกๆๆๆๆๆๆๆ บอกว่าให้ออกมาหาร มาแชร์ค่าเรือเหมาไปดำน้ำกันนั่นนี่นู่น คือ..แค่ชวนก็พอค่ะ ไม่ต้องจิก เราก็มาพักผ่อน อยากดำน้ำเหมือนกัน แต่ไม่ได้ถึงขั้นต้องไปออกไปหารกะใคร เจอแบบนี้ก็อึ้งเหมือนกันค่ะ สุดท้ายต้องบล็อกเบอร์ไปเลย 555+
ที่ตลกคือ เคยเจอฝรั่งคู่สามีภรรยา เห็นเราไปเล่นไปหยอกลูกเค้าเพราะน่ารัก แป๊ปเดียวนางฝากดูลูกเลยค่ะ แล้วนางก็ไปว่ายน้ำกะสามี ออกไปไกล๊ไกล..ทิ้งลูกน้อยหอยสังค์ไว้ที่หาดทรายกับอิชั้นซะงั้น! งงน๊ะ แต่ก็เลี้ยงลูกเค้าไปเสะ! 555+
*แก้คำผิดค่ะ*
อย่างที่คุณ Terkrub (คห.12) กล่าว "มันขึ้นอยู่ที่บริบทที่ๆไปจริงๆ"
ที่ผ่านมาเจอคนไทยใน ฮ่องกง สิงค์โปร มาเล ไต้หวัน ฯลฯ สถานที่พวกนี้มันมีรีวิวข้อมูลกันแน่นปึกค่ะ คนไทยด้วยกันก็เลยไม่ต้องแสดงอาการดีใจที่ได้เจอ หรือกระวีกระวาดอยากแลกเปลี่ยข้อมูลช่วยเหลือกันซักเท่าไหร่ ต่างคนต่างเที่ยว ถ้าบังเอิญหันมาเจอ หรือสบตากันก็ยิ้มทักทายเป็นพิธีค่ะ
แต่ประสบการณ์คือเคยไปที่ไกลๆ เมืองที่ไม่ค่อยมีคนไทยไปมากนัก ยิ่งไปหลายๆวัน หรือถ้าเรากำลังหลงทางอยู่ พอหันซ้ายหันขวาเจอคนไทยแล้วจะยิ่งดีใจมากค่ะ อุ่นใจเหมือนเจอญาติอย่างบอกไม่ถูก..555+ (แต่จะเป็นเฉพาะคนไทยที่เดินทางเองนะคะ ไม่ได้มากับทัวร์ เพราะส่วนใหญ่คนที่มากับทัวร์เค้าก็ไม่สามารถจะให้ความช่วยเหลือข้อมูลต่างๆได้อยู่แล้ว เจอกันกับกรุ๊ปทัวร์ ก็ไม่มีปฎิสัมพันธ์ใดๆค่ะ ส่วนใหญ่เค้าก็เดินจ้ำๆตามคนในกรุ๊ปเค้ากันทั้งนั้น กลัวพลัดหลงจากกรุ๊ปเหมือนกัน)
เรามีความประทับใจคนไทยด้วยกันหลายครั้ง ทั้งครั้งที่เป็นผู้รับ และบางทีก็เป็นผู้ให้ค่ะ แต่ก็มีมุมหมั้นไส้คนไทยด้วยกันบ้างนานๆครั้งนะคะ (อารมณ์ว่า ยิ้มให้แล้วเชิดใส่ ไรงี้ แบบโธ่..ไม่มีมุมเฟรนด์ลี่เล้ยคนเรา!) แต่ก็ไม่มีติดใจอะไรค่ะ มาเที่ยว ไม่ได้มาเป็นทุกข์ 555+
ครั้งนึงเคยไปหลงทางกับแฟน อยู่ที่ สาธารณรัฐเช็ก หน้าหนาว อากาศเย็น แถมฟ้ากำลังจะมืด เดินลากเป๋ แบกเป้ วนไปวนมาอยู่แถววงเวียน 3-4 รอบ มองไม่เห็นคนเอเชียหัวดำๆเลยซักคน โทรศัพท์ก็ต่ออินเตอร์เน็ตไม่ได้ แบบว่ากำลังจ๋อยสุดๆ ซักพักได้ยินเสียงภาษาอังกฤษสำเนียงแปร่งๆตะโกนมาประมาณว่า "ยูว์ๆหลงทางกันอยู่ใช่มั๊ย?" พอเราหันไปเจอคนเอเชียแต่งตัวแบบนัก Backpacker 2 คนแฟนกันก็ดีใจ รีบบอกว่า "เยสๆ พลีซๆ" แล้วก็หันไปพูดกับแฟนว่ารอดตายแล้วเรา.. สองคนนั้นที่ตะโกนมาได้ยินก็ "อ้าว..คนไทยหรอคับ? ไหนๆจะไปไหน? เดี๋ยวช่วย(เดินปรี่มาแบบยิ้มแย้มมาก)" คือ..เค้าก็มากับแฟนกันสองคน Backpack มาเรื่อยๆตั้งแต่ฮังการี สโลวะเกีย เชค แล้วกำลังจะไปโปร์แลนด์ต่อ.. สรุปว่าเค้าก็ไม่รู้ทางอยู่ดี แต่ก็คุยแลกเปลี่ยข้อมูลกัน เค้าก็สละแผนที่ของเค้าให้เรา ทั้งๆที่เค้าก็มีใบเดียว แต่เค้าบอกว่าเค้ากำลังจะไปแล้ว คงไม่ต้องใช้ ให้เราไว้เป็นประโยชน์กว่า.. แล้วก็พากันเดินหลงๆเดาๆคุยกันไปเรื่อยๆจนเราเจอที่พักของเรา
อีกครั้งนึง เราไปรัสเซีย มีคนไทยกำลังซื้อของอยู่ แล้วเหมือนคุยกันไม่รู้เรื่องออกแนวส่งเสียงดังเหลือจะทะเลาะ แต่จริงๆแค่คุยกันคนละเรื่อง 555 (คนรัสเซียไม่ค่อยรู้ภาษาอังกฤษ) เราเองยืนดูได้พักนึง ก็ไม่ได้เก่งภาษาแต่ว่ามาเที่ยวได้ 2 วันแล้ว ก็พอเดาๆลักษณะท่าทางของคนขาย และคนไทยที่เป็นนักท่องเที่ยวเหมือนกันได้ ก็เดินเข้าไปช่วยเค้าพูดให้เข้าใจกัน จะว่า "เผือก..ก็ใช่น่ะค่ะ" แต่คิดว่าคนไทยคนนั้นอาจจะกำลังต้องการความช่วยเหลือ.. แล้วก็ตามคาด คือได้ช่วยคุณพี่คนนึงพยายามซื้อของกลับไปฝากให้หลาน แต่แค่ถามไซส์ ถามอะไรเพิ่มเติม หยิบของมาถามคนขายหลายอัน แต่คนขายดันนึกว่าจะซื้อหมดทุกชิ้น คิดตังค์กันวุ่นวาย รัสเซียก็นึกว่าเอาหลายชิ้นแต่จะจ่ายชิ้นเดียว พี่ไทยเราก็จะเอาชิ้นเดียวทำไมคิดตังค์หลายชิ้น บลาๆๆๆ จบด้วยดี คุณพี่คนนั้นก็ขอบคุณเรายกใหญ่ แลกเปลี่ยนข้อมูลเที่ยวกันไป มีความสุขที่ได้ช่วยคนไทยด้วยกันค่ะ
ที่ไม่ประทับใจก็ต่อให้เจอคนไทยด้วยกันหรือต่างชาติ ถ้าเค้าเป็นพวกไม่มีมารยาทเอาเสียเลยก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ
มีเจอคนไทยที่เกาะเต่า รู้จักจากในห้องบลูฯนี่แหล่ะ ก็ทักทาย ยิ้มแย้มกันไป แลกเบอร์กันไป ตามประสา ไปๆมาๆโทรจิกๆๆๆๆๆๆๆ บอกว่าให้ออกมาหาร มาแชร์ค่าเรือเหมาไปดำน้ำกันนั่นนี่นู่น คือ..แค่ชวนก็พอค่ะ ไม่ต้องจิก เราก็มาพักผ่อน อยากดำน้ำเหมือนกัน แต่ไม่ได้ถึงขั้นต้องไปออกไปหารกะใคร เจอแบบนี้ก็อึ้งเหมือนกันค่ะ สุดท้ายต้องบล็อกเบอร์ไปเลย 555+
ที่ตลกคือ เคยเจอฝรั่งคู่สามีภรรยา เห็นเราไปเล่นไปหยอกลูกเค้าเพราะน่ารัก แป๊ปเดียวนางฝากดูลูกเลยค่ะ แล้วนางก็ไปว่ายน้ำกะสามี ออกไปไกล๊ไกล..ทิ้งลูกน้อยหอยสังค์ไว้ที่หาดทรายกับอิชั้นซะงั้น! งงน๊ะ แต่ก็เลี้ยงลูกเค้าไปเสะ! 555+
*แก้คำผิดค่ะ*
แสดงความคิดเห็น
ทำไมบางคนชอบคิดว่า เจอคนไทยที่ต่างประเทศแล้ว ต้องยิ้ม,ทักทาย หรือต้องคุยกันด้วยครับ? (ถ้าไม่ยิ้ม ไม่คุยด้วย ถือว่าหยิ่ง)
ในเมื่อ...
1. เวลาผมอยู่ในประเทศไทย ผมก็ไม่ได้เห็นอยากจะไปพูดคุย ทักทายคนแปลกหน้า
2. จะบอกว่า เพื่อความอุ่นใจ เวลาจะถามเรื่องทางหรือสถานที่ท่องเที่ยว
ถ้าเอาจากประสบการณที่ผมเจอคนไทยมาถามทางหรือสถานที่ท่องเที่ยวในต่างประเทศ
ความรู้สึกของผมก็คือ "กรูก็ยังจะหลงอยู่เลย" 555
จริงๆ แล้วสำหรับผม เป็นความกังวลมากกว่าครับว่า จะให้ข้อมูลที่ถูกต้องหรือเปล่า เลยออกเชิงไม่ค่อยอยากจะตอบครับ ไม่อยากมั่ว
3. หรือหลายคนอาจจะคิดว่า บ้านเราคือสยามเมืองยิ้ม ถ้าเรายิ้มให้ใคร แล้วอีกฝ่ายไม่ยิ้มตอบ จะถูกตีความว่า เชิด หยิ่ง
เรื่องนี้ผมมีโอกาสได้คุยกับชาวต่างชาติๆ หนึ่งในยุโรป เขาเล่าให้ผมฟังว่า ถ้าบ้านเขา เขาเจอใครยิ้มให้ (แบบอยู่ดีๆ ก็ยิ้ม) เขาบอกว่า มันมี 2 ความหมาย
- Stupid (เขาใช้คำนี้จริงๆ ครับ)
- เป็นชาวต่างชาติ
ยิ่งถ้าต่างเพศยิ้มให้นี้ เขาถือว่า ฝ่ายนั้นมี Something Wrong
4. กับบางคน คุณยิ้ม พูดคุยได้ แต่ไม่ควรใช้เวลามากนะครับ อารมณ์ถามคำตอบคำก็พอครับ ผมเชื่อว่า คนหลายคนยินดีช่วยเหลือคนไทยด้วยกันครับ แต่ไม่ชอบอะไรที่ยืดยาว วุ่นวายครับ
5. บางคนก็ "หยิ่ง" จริงๆ ครับ แต่คุณก็ควรหลีกเลี่ยง และไม่ควรคาดหวังว่า ทุกคนจะเฟรนด์ลี่กับเรานะครับ
สำหรับผม การจะเดินทางไปเที่ยวต่างประเทศ เราควรจะเตรียมตัวเรื่องข้อมูลให้ได้มากที่สุด หาข้อมูลก่อนไปเที่ยว (ยิ่งใน pantip นี่ยิ่งมีมหาศาล) จะช่วยได้ดีที่สุดครับ
ปล. ความเห็นส่วนตัวนะครับ แค่อยากให้คนที่นอยเรื่องนี้ เข้าใจอารมณ์ของอีกฝ่ายครับ