สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราในพันทิป อยากจะแชร์ให้เพื่อนๆได้ทราบถึงความจำเป็นของผู้ใช้วีลแชร์ สิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็นและปัญหาที่พบ เพื่อที่ผู้พิการหรือต้องใช้วีลแชร์จะได้ระมัดระวังเมื่อต้องไปสถานที่ดังกล่าวและเป็นแนวทางของห้างที่จะทำการแก้ไขหรือให้ความช่วยเหลือค่ะ ว่าจุดไหนที่สร้างปัญหากับผู้ใช้วีลแชร์บ้าง
เนื่องจากเราประสบอุบัติเหตุตอนปลายเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาทำให้ต้องได้รับการผ่าตัดบริเวณหัวเข่าจึงเดินไม่ได้ค่ะ คุณหมอก็ให้ใช้ไม้ค้ำ แต่เพื่อความปลอดภัยไม่ให้ล้มหรือบาดเจ็บเพิ่มจึงตัดสินใจใช้วีลแชร์ในช่วงพักฟื้นค่ะเพราะต้องไปเรียนด้วย บางทีก็ได้ไปห้างเพื่อทานอาหารหรือทำธุระโดยปกติจะไปกับคุณแม่กันแค่2คนค่ะ
เซ็นทรัลพระราม3
ห้องน้ำคนพิการจะอยู่ในห้องน้ำปกติอีกทีคือต้องเข้าห้องน้ำหญิงไปก่อนแล้วจะเจอส่วนที่กั้นเป็นห้องน้ำคนพิการอยู่ด้านในสุดค่ะ ซึ่งระดับพื้นห้องน้ำจะอยู่ต่ำกว่าพื้นของห้าง ตรงประตู(ซึ่งค่อนข้างแคบ)ต้องลงทางลาดซึ่งมีความชันซึ่งอาจไหลไปชนกำแพงได้ในตอนลง (ส่วนนี้เรากลัวมากๆเพราะเรายังงอเข่าเอาเท้าเข้ามาชิดกับตัวได้ไม่เยอะเนื่องจากแผลผ่าตัดอยู่หลังเข่า แต่ถ้าเท้าไปโดนชนหรืออะไรเข้าจะเจ็บมากๆ) คุณแม่ต้องคอยจับแน่นเลยค่ะเวลาเข็นซึ่งจะยากมากๆสำหรับผู้พิการที่มาคนเดียว ห้องน้ำคนพิการมีขนาดเล็กมากขนาดเอาวีลแชร์เข้าไปก็ติดชักโครกพอดีไม่มีระยะหมุนตัว เวลาออกก็ต้องหันหลังมาเปิดประตูแล้วถอยวีลแชร์ออกค่ะ มีออดฉุกเฉินไว้ขอความช่วยเหลือ อ่างล้างมือก็ลักษณะเป็นเคาทเตอร์หนาทำให้ไม่สามารถสอดวีลแชร์เข้าไปล้างมือได้ ต้องเอื้อมแบบสุดๆค่ะ
เซ็นทรัลบางนา
เราเข้าชั้นบนที่ทำใหม่ห้องน้ำดีค่ะ ข้างในกว้างขวางทำให้กลับตัวได้ง่าย มีราวจับในการเคลื่อนตัวไปที่ชักโครก มีราวจับสองข้างที่อ่างล้างมือด้วย สามารถสอดวีลแชร์เข้าไปใต้อ่างล้างมือได้สะดวก ส่วนชั้นล่างที่เป็นแบบเก่าไม่สะดวกเลยค่ะเพราะตั้งอยู่ในห้องน้ำอีกทีแบบพระราม3 รู้สึกจะเล็กกว่าด้วย T^T
เมกาบางนา
ห้องน้ำวันที่เราไปค่อนข้างสกปรกมากค่ะ มีน้ำกระเด็นทั่วพื้นและฝารองนั่ง มีกลิ่นเหม็น จึงต้องเช็ดก่อนกว่าจะได้ทำธุระ อยากให้แม่บ้านใส่ใจเรื่องความสะอาดมากกว่านี้ค่ะ เพราะน้าเราก็ได้บอกไปตอนก่อนเข้าว่าห้องน้ำคนพิการสกปรกมาก แต่แม่บ้านก็ไม่สนใจค่ะ ข้างในห้องน้ำมีความกว้างขวางดีค่ะ มีออดฉุกเฉินไว้ขอความช่วยเหลือ มีราวจับสะดวกในการเคลื่อนตัวจากวีลแชร์ไปนั่งที่ชักโครก อ่างล้างมือล้างสะดวกแต่ปากก๊อกสูงและก้นอ่างตื้นทำให้น้ำกระเด็นได้ค่ะ
มีทางเข้าห้องน้ำจากส่วนที่เป็นโซนร้านอาหารภายนอกเป็นประตูแบบผลักซึ่งหนักมาก ถ้ามาคนเดียวก็อาจจะต้องอ้อมไปเข้าทางประตูหลักที่เป็นประตูอัตโนมัติค่ะ
K village
ดีงามพระราม4จริงๆค่ะ เราเคยไปอ่านหนังสือที่ร้านtoms and toms คนเดียวก็สบายค่ะ เข้าออกร้านพนักงานก็ช่วยประเปิดประตูให้ ทางราบหมุนตัวเองได้ง่าย ห้องน้ำก็กว้างขวางสะดวกค่ะ
The Bright พระราม2
ประตูห้องน้ำคนพิการเป็นแบบเปิดออกค่ะ ซึ่งคิดว่าถ้าเป็นประตูเลื่อนจะสะดวกกว่าเพราะสำหรับเราก็เปิดยากแล้ว ถ้าเป็นผู้พิการที่เป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรงนี่ลำบากสุดๆ ภายในห้องน้ำยังไม่มีราวจับค่ะ แต่ตอนที่เราไปอาจจะยังเปิดให้บริการยังไม่เต็มที่อย่างไรไม่ทราบว่ายังไม่ได้ติดหรือเปล่า อ่างล้างมือเป็นแบบหนาไม่สามารถสอดวีลแชร์เข้าไปใต้อ่างได้ค่ะ
Gateway Ekamai
ประตูเป็นแบบเลื่อนแต่ค่อนข้างฝืดค่ะต้องใช้แรงมาก ราวจับไม่ค่อยมั่นคง
บิ๊กซีพระราม4
ประตูห้องน้ำเป็นแบบเปิดออก ซึ่งยากแก่การเปิด ควรเป็นแบบเลื่อนจะสะดวกกว่าค่ะ
มีความต่างระดับจากพื้นภายนอกค่ะต้องระวัง
พาราไดซ์
จะไปเข้าห้องน้ำที่ชั้น1ค่ะแต่แม่บ้านบอกชั้น1ไม่มีห้องน้ำคนพิการ(ทั้งๆที่มีที่จอดรถคนพิการและบริการวีลแชร์)ให้ขึ้นไปใช้ที่ชั้น2ค่ะ ห้องน้ำสะอาด มีระยะกลับตัวได้ มีราวจับ มีปุ่มฉุกเฉินขอความช่วยเหลือได้ด้วยค่ะ
ต้องระวังตรงพื้นลิฟต์ตรงฝั่งหน้าโตคิวที่ออกทางจอดรถที่มีตัวเดียวเปิดได้สองฝั่งน่ะค่ะพื้นในลิฟต์จะต่ำกว่าพื้นห้าง ทำให้เวลาจะออกจากลิฟต์ต้องออกแรงมากแล้วล้อหน้าของวีลแชร์ที่เป็นล้อเล็กอาจจะติดในช่องว่างได้ (ตรงนี้เกือบโดนลิฟต์หนีบค่ะแต่หนีบวีลแชร์เลยไม่เจ็บ5555)
SCG Experience
อันนี้เป็นห้องน้ำคนพิการในฝันเลยค่ะก็ตามมาตรฐานที่เขาขายเลย ที่รองนั่งก็เป็นแบบที่เป็นตัวยู ผู้พิการหรือผู้สูงอายุสามารถทำความสะอาดได้ง่าย ที่กดชักโครงแบบคันโยก มีราวจับสะดวกทั้งบริเวญชักโครกและอ่างล้างมือ บริเวณข้างในส่วนscg experienceเป็นพื้นราบทำให้ผู้ใช้วีลแชร์เข้าถึงได้ง่าย (ปล.เห็นตัวอย่างห้องน้ำผู้สูงอายุแล้วอยากสร้างไว้ที่บ้านเลยถ้ามีโอกาสเพราะอะไรก็เป็นสิ่งไม่แน่นอนค่ะ ออกแบบมาสะดวกมากๆ)
ส่วนต่อไปนี้เป็นที่มธ.ท่าพระจันทร์ค่ะ เพราะเราเรียนอยู่ตรงนั้นเลยรู้สึกว่ามันไม่สะดวกเอาซะเลย
บริเวณตึกอเนกประสงค์1 มีทางลาดจากฟุตบาทขึ้นตึกที่ชันและเลี้ยวด้วยค่ะ แต่ไม่มีทางลาดจากถนนขึ้นฟุตบาทนะ! แล้วบริเวณที่ต่างระดับน้อยสุดคือลูกระนาดของถนน ซึ่งก็มีท่อระบายน้ำที่รูขนาดใหญทำให้ล้อหน้าของวีลแชร์ไปติดได้ มีที่กดลิฟต์สำหรับคนพิการแต่ไม่มีห้องน้ำคนพิการค่ะ ห้องน้ำทุกชั้นจะมีธรณีประตูอย่างสูงวีลแชร์เข้าไม่ได้เลยต้องกระโดดขาเดียวเกาะไหล่เพื่อนเข้าห้องน้ำ เสียวล้มมากๆ
ตึกศิลปศาสตร์ ทางลาดขึ้นตึกจะอยู่บริเวญหลังต้นโพธิ์(ลานโพธิ์) ที่มักจะมีรถจอดขวางไว้ตลอด เวลาจะขึ้นหรือลงตึกบางทีก็ต้องเข็นรถยนต์ก่อนค่ะ ตึกนี้มีห้องน้ำคนพิการแต่ชำรุดค่ะ T^T ต้องกระโดดขาเดียวเกาะไหล่เพื่อนไปเข้าห้องน้ำเช่นกัน
หอสมุด ทางลาดฝั่งตึกโดมจะแคบมากและบางทีมีรถมอไซค์(ที่ไว้ขนหนังสือของหอสมุดนั่นแหละ)จอดขวางตรงทางออกซึ่งตรงทางออกเป็นท่อมีแผ่นเหล็กปิดไว้แต่รถมอไซค์จอดขวางไว้จึงต้องไปใช้ทางท่อที่มีรูขนาดใหญ่ โชคดีตอนนั้นมีเพื่อนไปด้วยเลยต้องช่วยกันยกเรา ถ้าให้ดีไปใช้ทางลาดฝั่งตรงข้ามประตูหลักหอสมุดดีกว่า ที่มีลิฟต์สำหรับผู้ใช้วีลแชร์ค่ะลงไปชั้นU1 แต่ประเด็นคือลิฟต์จากU1ลงไปนี่แหละค่ะที่ปิดเร็วมาก โดนหนีบมาแล้ว1ที
ในห้องสมุดมีห้องน้ำคนพิการค่ะ แต้เป็นแบบประตูเปิดออกค่อนข้างหนัก เป็นพื้นต่างระดับต้องให้เพื่อนช่วยโดยเฉพาะตรงU2 ห้องน้ำแคบไม่มีระยะกลับตัว คือเข้าไปตรงๆ ก็ถอยหลังออกเลยค่ะ
โรงอาหาร60ปีธรรมศาสตร์ เราต้องมาทานอาหารที่นี่ค่ะเพราะออกไปทานที่ท่าพระจันทร์ไม่ได้ ซึ่งทางที่จะไปโรงอาหารมีทางลาดตามฟุตบาทะดวกดีค่ะ แต่ว่าท่อจะเยอะบริเวณคณะเศรษฐศาสตร์ ล้อเล็กด้านหน้าจะไปติดในท่อได้ต้องระมัดระวังค่ะ
สถาบันภาษา มีทางลาดขึ้นตึกสะดวกค่ะแต่ประเด็นคือห้องน้ำคนพิการอยู่ในห้องน้ำอีกที ซึ่งต้องขึ้นทางลาดไปเพราะห้องน้ำสูงกว่าพื้นข้างนอก แต่ประเด็นคือประตูห้องน้ำเหมือนจะชำรุดหรืออย่างไรไม่ทราบทำให้เปิดประตูได้ไม่สุด ก็เลยเอาวีลแชร์เข้าไม่ได้ค่ะ
สุดท้ายนี้ สำหรับบางคนก็อยากให้ช่วยมีจิตสำนึกในการใช้สิ่งอำนวยความสะดวกของคนพิการนะคะ เช่นที่จอดรถคนพิการ ที่มีผู้สูงอายุที่เดินไหวคล่องแคล่ว หรือมีรถเข็นเด็กมาจอดแทน ซึ่งทำให้คนที่ต้องใช้วีลแชร์จริงๆไม่สามารถจอดได้ จะไปจอดช่องอื่นก็ไม่สะดวกเพราะต้องมีระยะห่างที่มากพอควรในการเอาวีลแชร์มากางแล้วเคลื่อนตัวลงจากรถมานั่งวีลแชร์ค่ะ แล้วก็ห้องน้ำคนพิการ สำหรับคนที่นั่งวีลแชร์เขาไม่มีทางเลือกที่จะไปเข้าห้องอื่นได้นะคะ หลายครั้งที่ห้องน้ำคนพิการไม่ว่าง เราก็คิดว่ามีคนที่ลำบากกว่าเราอยู่ข้างใน เราก็ถอยรถออกมารอห่างๆจะได้ไม่เกะกะขวางทางเวลาเขาจะออก แต่กลับพบว่าป็นคนปกติดีมาแย่งใช้อยู่ตลอด ทำให้เราเสียความรู้สึกมาก ถ้าเป็นผู้สูงอายุหรือพิการจริงๆก็ไม่สามารถอั้นนานๆได้ยังต้องมารอคนปกติดีแย่งใช้ห้องน้ำอีกหรอ
ตอนนี้เราได้เห็นถึงความสำคัญของสิ่งอำนวยความสะดวก(และน้ำใจในกรณีที่ไม่สามรรถช่วยเหลือตัวเองได้จริงๆ) เพราะก่อนหน้านี้ที่เดินได้ปกติก็ไม่เคยคิดเลย ตอนนี้ได้รู้ว่าคนที่ต้องนั่งรถเข็นมันอึดอัดขนาดไหน แล้วถ้าไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่ดีเขาก็ต้องเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านแทนที่จะได้ออกมาใช้ชีวิตได้อย่างคนอื่นๆ
ปล. ขอขอบคุณคุณที่มีน้ำใจช่วยเข็นเราลงทางลาดลานจอดรถที่บิ๊กซีพระราม4จนไปส่งถึงรถ และคุณคนที่มาช่วยเราขึ้นจากทางลาดตรงห้องน้ำเซ็นทรัลพระราม3 เราซึ้งในน้ำใจมากๆค่ะแล้วตอนนี้เราเดินได้แล้วจะพยายามมีน้ำใจช่วยเหลือคนที่กำลังลำบากกว่าค่ะ
ปล2. เนื้อหานี่เราเขียนไว้ตอนที่ยังเดินไม่ได้จะได้ฟีลรู้สึกลำบากจริงๆของตอนนั้นมิได้ปรุงแต่งเด้อ รูปมีเป็นบางที่นะคะเพราะบางที่รีบๆเลยลืมจริงๆ
รีวิวชีวิตมนุษย์ล้อและสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้พิการ
เนื่องจากเราประสบอุบัติเหตุตอนปลายเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาทำให้ต้องได้รับการผ่าตัดบริเวณหัวเข่าจึงเดินไม่ได้ค่ะ คุณหมอก็ให้ใช้ไม้ค้ำ แต่เพื่อความปลอดภัยไม่ให้ล้มหรือบาดเจ็บเพิ่มจึงตัดสินใจใช้วีลแชร์ในช่วงพักฟื้นค่ะเพราะต้องไปเรียนด้วย บางทีก็ได้ไปห้างเพื่อทานอาหารหรือทำธุระโดยปกติจะไปกับคุณแม่กันแค่2คนค่ะ
เซ็นทรัลพระราม3
ห้องน้ำคนพิการจะอยู่ในห้องน้ำปกติอีกทีคือต้องเข้าห้องน้ำหญิงไปก่อนแล้วจะเจอส่วนที่กั้นเป็นห้องน้ำคนพิการอยู่ด้านในสุดค่ะ ซึ่งระดับพื้นห้องน้ำจะอยู่ต่ำกว่าพื้นของห้าง ตรงประตู(ซึ่งค่อนข้างแคบ)ต้องลงทางลาดซึ่งมีความชันซึ่งอาจไหลไปชนกำแพงได้ในตอนลง (ส่วนนี้เรากลัวมากๆเพราะเรายังงอเข่าเอาเท้าเข้ามาชิดกับตัวได้ไม่เยอะเนื่องจากแผลผ่าตัดอยู่หลังเข่า แต่ถ้าเท้าไปโดนชนหรืออะไรเข้าจะเจ็บมากๆ) คุณแม่ต้องคอยจับแน่นเลยค่ะเวลาเข็นซึ่งจะยากมากๆสำหรับผู้พิการที่มาคนเดียว ห้องน้ำคนพิการมีขนาดเล็กมากขนาดเอาวีลแชร์เข้าไปก็ติดชักโครกพอดีไม่มีระยะหมุนตัว เวลาออกก็ต้องหันหลังมาเปิดประตูแล้วถอยวีลแชร์ออกค่ะ มีออดฉุกเฉินไว้ขอความช่วยเหลือ อ่างล้างมือก็ลักษณะเป็นเคาทเตอร์หนาทำให้ไม่สามารถสอดวีลแชร์เข้าไปล้างมือได้ ต้องเอื้อมแบบสุดๆค่ะ
เซ็นทรัลบางนา
เราเข้าชั้นบนที่ทำใหม่ห้องน้ำดีค่ะ ข้างในกว้างขวางทำให้กลับตัวได้ง่าย มีราวจับในการเคลื่อนตัวไปที่ชักโครก มีราวจับสองข้างที่อ่างล้างมือด้วย สามารถสอดวีลแชร์เข้าไปใต้อ่างล้างมือได้สะดวก ส่วนชั้นล่างที่เป็นแบบเก่าไม่สะดวกเลยค่ะเพราะตั้งอยู่ในห้องน้ำอีกทีแบบพระราม3 รู้สึกจะเล็กกว่าด้วย T^T
เมกาบางนา
ห้องน้ำวันที่เราไปค่อนข้างสกปรกมากค่ะ มีน้ำกระเด็นทั่วพื้นและฝารองนั่ง มีกลิ่นเหม็น จึงต้องเช็ดก่อนกว่าจะได้ทำธุระ อยากให้แม่บ้านใส่ใจเรื่องความสะอาดมากกว่านี้ค่ะ เพราะน้าเราก็ได้บอกไปตอนก่อนเข้าว่าห้องน้ำคนพิการสกปรกมาก แต่แม่บ้านก็ไม่สนใจค่ะ ข้างในห้องน้ำมีความกว้างขวางดีค่ะ มีออดฉุกเฉินไว้ขอความช่วยเหลือ มีราวจับสะดวกในการเคลื่อนตัวจากวีลแชร์ไปนั่งที่ชักโครก อ่างล้างมือล้างสะดวกแต่ปากก๊อกสูงและก้นอ่างตื้นทำให้น้ำกระเด็นได้ค่ะ
มีทางเข้าห้องน้ำจากส่วนที่เป็นโซนร้านอาหารภายนอกเป็นประตูแบบผลักซึ่งหนักมาก ถ้ามาคนเดียวก็อาจจะต้องอ้อมไปเข้าทางประตูหลักที่เป็นประตูอัตโนมัติค่ะ
K village
ดีงามพระราม4จริงๆค่ะ เราเคยไปอ่านหนังสือที่ร้านtoms and toms คนเดียวก็สบายค่ะ เข้าออกร้านพนักงานก็ช่วยประเปิดประตูให้ ทางราบหมุนตัวเองได้ง่าย ห้องน้ำก็กว้างขวางสะดวกค่ะ
The Bright พระราม2
ประตูห้องน้ำคนพิการเป็นแบบเปิดออกค่ะ ซึ่งคิดว่าถ้าเป็นประตูเลื่อนจะสะดวกกว่าเพราะสำหรับเราก็เปิดยากแล้ว ถ้าเป็นผู้พิการที่เป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรงนี่ลำบากสุดๆ ภายในห้องน้ำยังไม่มีราวจับค่ะ แต่ตอนที่เราไปอาจจะยังเปิดให้บริการยังไม่เต็มที่อย่างไรไม่ทราบว่ายังไม่ได้ติดหรือเปล่า อ่างล้างมือเป็นแบบหนาไม่สามารถสอดวีลแชร์เข้าไปใต้อ่างได้ค่ะ
Gateway Ekamai
ประตูเป็นแบบเลื่อนแต่ค่อนข้างฝืดค่ะต้องใช้แรงมาก ราวจับไม่ค่อยมั่นคง
บิ๊กซีพระราม4
ประตูห้องน้ำเป็นแบบเปิดออก ซึ่งยากแก่การเปิด ควรเป็นแบบเลื่อนจะสะดวกกว่าค่ะ
มีความต่างระดับจากพื้นภายนอกค่ะต้องระวัง
พาราไดซ์
จะไปเข้าห้องน้ำที่ชั้น1ค่ะแต่แม่บ้านบอกชั้น1ไม่มีห้องน้ำคนพิการ(ทั้งๆที่มีที่จอดรถคนพิการและบริการวีลแชร์)ให้ขึ้นไปใช้ที่ชั้น2ค่ะ ห้องน้ำสะอาด มีระยะกลับตัวได้ มีราวจับ มีปุ่มฉุกเฉินขอความช่วยเหลือได้ด้วยค่ะ
ต้องระวังตรงพื้นลิฟต์ตรงฝั่งหน้าโตคิวที่ออกทางจอดรถที่มีตัวเดียวเปิดได้สองฝั่งน่ะค่ะพื้นในลิฟต์จะต่ำกว่าพื้นห้าง ทำให้เวลาจะออกจากลิฟต์ต้องออกแรงมากแล้วล้อหน้าของวีลแชร์ที่เป็นล้อเล็กอาจจะติดในช่องว่างได้ (ตรงนี้เกือบโดนลิฟต์หนีบค่ะแต่หนีบวีลแชร์เลยไม่เจ็บ5555)
SCG Experience
อันนี้เป็นห้องน้ำคนพิการในฝันเลยค่ะก็ตามมาตรฐานที่เขาขายเลย ที่รองนั่งก็เป็นแบบที่เป็นตัวยู ผู้พิการหรือผู้สูงอายุสามารถทำความสะอาดได้ง่าย ที่กดชักโครงแบบคันโยก มีราวจับสะดวกทั้งบริเวญชักโครกและอ่างล้างมือ บริเวณข้างในส่วนscg experienceเป็นพื้นราบทำให้ผู้ใช้วีลแชร์เข้าถึงได้ง่าย (ปล.เห็นตัวอย่างห้องน้ำผู้สูงอายุแล้วอยากสร้างไว้ที่บ้านเลยถ้ามีโอกาสเพราะอะไรก็เป็นสิ่งไม่แน่นอนค่ะ ออกแบบมาสะดวกมากๆ)
ส่วนต่อไปนี้เป็นที่มธ.ท่าพระจันทร์ค่ะ เพราะเราเรียนอยู่ตรงนั้นเลยรู้สึกว่ามันไม่สะดวกเอาซะเลย
บริเวณตึกอเนกประสงค์1 มีทางลาดจากฟุตบาทขึ้นตึกที่ชันและเลี้ยวด้วยค่ะ แต่ไม่มีทางลาดจากถนนขึ้นฟุตบาทนะ! แล้วบริเวณที่ต่างระดับน้อยสุดคือลูกระนาดของถนน ซึ่งก็มีท่อระบายน้ำที่รูขนาดใหญทำให้ล้อหน้าของวีลแชร์ไปติดได้ มีที่กดลิฟต์สำหรับคนพิการแต่ไม่มีห้องน้ำคนพิการค่ะ ห้องน้ำทุกชั้นจะมีธรณีประตูอย่างสูงวีลแชร์เข้าไม่ได้เลยต้องกระโดดขาเดียวเกาะไหล่เพื่อนเข้าห้องน้ำ เสียวล้มมากๆ
ตึกศิลปศาสตร์ ทางลาดขึ้นตึกจะอยู่บริเวญหลังต้นโพธิ์(ลานโพธิ์) ที่มักจะมีรถจอดขวางไว้ตลอด เวลาจะขึ้นหรือลงตึกบางทีก็ต้องเข็นรถยนต์ก่อนค่ะ ตึกนี้มีห้องน้ำคนพิการแต่ชำรุดค่ะ T^T ต้องกระโดดขาเดียวเกาะไหล่เพื่อนไปเข้าห้องน้ำเช่นกัน
หอสมุด ทางลาดฝั่งตึกโดมจะแคบมากและบางทีมีรถมอไซค์(ที่ไว้ขนหนังสือของหอสมุดนั่นแหละ)จอดขวางตรงทางออกซึ่งตรงทางออกเป็นท่อมีแผ่นเหล็กปิดไว้แต่รถมอไซค์จอดขวางไว้จึงต้องไปใช้ทางท่อที่มีรูขนาดใหญ่ โชคดีตอนนั้นมีเพื่อนไปด้วยเลยต้องช่วยกันยกเรา ถ้าให้ดีไปใช้ทางลาดฝั่งตรงข้ามประตูหลักหอสมุดดีกว่า ที่มีลิฟต์สำหรับผู้ใช้วีลแชร์ค่ะลงไปชั้นU1 แต่ประเด็นคือลิฟต์จากU1ลงไปนี่แหละค่ะที่ปิดเร็วมาก โดนหนีบมาแล้ว1ที
ในห้องสมุดมีห้องน้ำคนพิการค่ะ แต้เป็นแบบประตูเปิดออกค่อนข้างหนัก เป็นพื้นต่างระดับต้องให้เพื่อนช่วยโดยเฉพาะตรงU2 ห้องน้ำแคบไม่มีระยะกลับตัว คือเข้าไปตรงๆ ก็ถอยหลังออกเลยค่ะ
โรงอาหาร60ปีธรรมศาสตร์ เราต้องมาทานอาหารที่นี่ค่ะเพราะออกไปทานที่ท่าพระจันทร์ไม่ได้ ซึ่งทางที่จะไปโรงอาหารมีทางลาดตามฟุตบาทะดวกดีค่ะ แต่ว่าท่อจะเยอะบริเวณคณะเศรษฐศาสตร์ ล้อเล็กด้านหน้าจะไปติดในท่อได้ต้องระมัดระวังค่ะ
สถาบันภาษา มีทางลาดขึ้นตึกสะดวกค่ะแต่ประเด็นคือห้องน้ำคนพิการอยู่ในห้องน้ำอีกที ซึ่งต้องขึ้นทางลาดไปเพราะห้องน้ำสูงกว่าพื้นข้างนอก แต่ประเด็นคือประตูห้องน้ำเหมือนจะชำรุดหรืออย่างไรไม่ทราบทำให้เปิดประตูได้ไม่สุด ก็เลยเอาวีลแชร์เข้าไม่ได้ค่ะ
สุดท้ายนี้ สำหรับบางคนก็อยากให้ช่วยมีจิตสำนึกในการใช้สิ่งอำนวยความสะดวกของคนพิการนะคะ เช่นที่จอดรถคนพิการ ที่มีผู้สูงอายุที่เดินไหวคล่องแคล่ว หรือมีรถเข็นเด็กมาจอดแทน ซึ่งทำให้คนที่ต้องใช้วีลแชร์จริงๆไม่สามารถจอดได้ จะไปจอดช่องอื่นก็ไม่สะดวกเพราะต้องมีระยะห่างที่มากพอควรในการเอาวีลแชร์มากางแล้วเคลื่อนตัวลงจากรถมานั่งวีลแชร์ค่ะ แล้วก็ห้องน้ำคนพิการ สำหรับคนที่นั่งวีลแชร์เขาไม่มีทางเลือกที่จะไปเข้าห้องอื่นได้นะคะ หลายครั้งที่ห้องน้ำคนพิการไม่ว่าง เราก็คิดว่ามีคนที่ลำบากกว่าเราอยู่ข้างใน เราก็ถอยรถออกมารอห่างๆจะได้ไม่เกะกะขวางทางเวลาเขาจะออก แต่กลับพบว่าป็นคนปกติดีมาแย่งใช้อยู่ตลอด ทำให้เราเสียความรู้สึกมาก ถ้าเป็นผู้สูงอายุหรือพิการจริงๆก็ไม่สามารถอั้นนานๆได้ยังต้องมารอคนปกติดีแย่งใช้ห้องน้ำอีกหรอ
ตอนนี้เราได้เห็นถึงความสำคัญของสิ่งอำนวยความสะดวก(และน้ำใจในกรณีที่ไม่สามรรถช่วยเหลือตัวเองได้จริงๆ) เพราะก่อนหน้านี้ที่เดินได้ปกติก็ไม่เคยคิดเลย ตอนนี้ได้รู้ว่าคนที่ต้องนั่งรถเข็นมันอึดอัดขนาดไหน แล้วถ้าไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่ดีเขาก็ต้องเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านแทนที่จะได้ออกมาใช้ชีวิตได้อย่างคนอื่นๆ
ปล. ขอขอบคุณคุณที่มีน้ำใจช่วยเข็นเราลงทางลาดลานจอดรถที่บิ๊กซีพระราม4จนไปส่งถึงรถ และคุณคนที่มาช่วยเราขึ้นจากทางลาดตรงห้องน้ำเซ็นทรัลพระราม3 เราซึ้งในน้ำใจมากๆค่ะแล้วตอนนี้เราเดินได้แล้วจะพยายามมีน้ำใจช่วยเหลือคนที่กำลังลำบากกว่าค่ะ
ปล2. เนื้อหานี่เราเขียนไว้ตอนที่ยังเดินไม่ได้จะได้ฟีลรู้สึกลำบากจริงๆของตอนนั้นมิได้ปรุงแต่งเด้อ รูปมีเป็นบางที่นะคะเพราะบางที่รีบๆเลยลืมจริงๆ