คนเราแบ่งบุคลิกได้สองแบบใหญ่ๆ Introvert กับ Extrovert
Introvert: เก็บตัว ไม่เข้าหาสังคม
Extrovert: เปิดเผย กล้าแสดงออก
ปัจจัยหลายอย่างมากเรื่องนี้ สำหรับเรา คือ ครอบครัว สภาพแวดล้อม - เพื่อน สังคมโรงเรียนที่อยู่ (ตั้งแต่วัยเด็กยันมหาวิทยาลัย)
และเด็กไทย ส่วนมาก มักจะเอนมาทาง Introvert เคยมีโอกาสได้ไปทำกิจกรรมตามโรงเรียนต่างๆ
โครงการจะเกี่ยวกับการให้นักเรียนออกมาแสดงความคิดสร้างสรรค์ ไอเดียของเด็กๆ ดีเกินคาด มองแล้วชื่นใจ
ปัญหามักจะมาตอนการพรีเซนท์งาน ทั้งเด็กเล็กเด็กโต บางรายออกมาด้วยความไม่มั่นใจ หรือ บางรายก็กลบเกลื่อนด้วยการพูดกวนไปเลยก็มี
ตอนนั้นเลยถามไปว่า "ถ้าหนูมีงานดีๆ แต่หนูไม่สามารถทำให้ใครเข้าใจงานของหนูได้ งานที่หนูเหนื่อยทำมา หนูจะเหนื่อยเปล่ารึเปล่าลูก?"
"หนูมีโอกาสได้ฝึกตรงนี้แล้วนะ หนูอย่าปล่อยให้มันผ่านไปแบบไม่มีค่าเลย" จบคำเราไป ถึงยังจะกล้าๆ กลัวๆ เด็กๆ ก็ยอมลุกขึ้นมาทำอีกรอบ บางคนถึงขนาดมาขอพรีเซนท์อีกรอบ หลังจบงาน เราได้นั่งคุยกับเด็กๆ สาเหตุที่เขากลัว เกิดมาจากความฝังใจ ที่โดนดุ โดนเมิน ทุกครั้งที่จะแสดงความคิดเห็น บางคนจากครู บางคนจากคนที่บ้าน จากผู้ใหญ่คนอื่นๆ จนเกิดเป็นปมในใจโดยไม่รู้ตัว สำหรับ จขกท. เราไม่รู้นะ แต่เราว่าเรื่องแบบนี้เราต้องหาปมปัญหามันให้เจอก่อน แล้วเอามานั่งแกะทีละปม
หรือ อีกทางนึงคือต้องฝึก ซ้อมพูดจนเป็นทักษะ ส่วนตัวเราเคยเทคคลาส Designing for Social Innovation and Leadership (DSIL)
คลาสนี้เป็นคลาสพัฒนาบุคลิกภาพความเป็นผู้นำ ซึ่งการพูดถือเป็นหนึ่งในทักษะที่สำคัญมาก
มีกิจกรรมนึงที่เรารู้สึกว่าได้ผลสำหรับคนมีปัญหาเรื่องการพูดต่อหน้าคนจำนวนมาก เรียกว่าเกม 3-3-3
อย่างแรกคือจะจัดให้สมาชิกในกลุ่มนั่งเป็นรูปตัว U ทุกคนมีกระดาษกับปากกาอยู่ในมือเพื่อรอเขียนคอมเมนท์คุณ
1.เขาเห็นอะไรเมื่อมองมาที่คุณ? 2.เขาได้ยินอะไรจากคุณ? 3.คุณมีอะไรที่ควรเปลี่ยนหรือเพิ่มเข้าไปไหม?
ทุกคนหันหน้าเข้ามาที่คุณที่ยืนอยู่ข้างหน้า รับฟังและรับชมด้วยความตั้งใจ
3 นาทีแรกคือความเงียบ, 3 นาทีต่อมาคือรับฟัง (คุณมีหน้าที่เป็นผู้พูดแนะนำตัวเอง), 3 นาทีถัดมาคือความเงียบ
ครั้งนั้นมือเราเย็นไปหมด หัวใจเต้นแรงจนตัวเองได้ยิน ทั้งๆ ที่ปกติเป็นคนไม่เคยมีปัญหากับการพูดคุยสื่อสารกับใคร
ถือเป็นบททดสอบที่ดีและกดดันมาก มันผลักเราไปอีกขั้นนึงด้วยเวลาแค่ 9 นาทีนั้น ยิ่งหลังจากได้อ่านคอมเมนท์จากสมาชิกในห้อง
เราได้รับทั้งกำลังใจ และ คำแนะนำที่ดี เป็นกิจกรรมที่เห็นผลเดี๋ยวนั้นเลยสำหรับเรา
แรกบันดาลใจมาจากกระทู้คนขี้อาย
http://ppantip.com/topic/35395268 ค่ะ
คุณเป็นพวก Introvert หรือ Extrovert?
Introvert: เก็บตัว ไม่เข้าหาสังคม
Extrovert: เปิดเผย กล้าแสดงออก
ปัจจัยหลายอย่างมากเรื่องนี้ สำหรับเรา คือ ครอบครัว สภาพแวดล้อม - เพื่อน สังคมโรงเรียนที่อยู่ (ตั้งแต่วัยเด็กยันมหาวิทยาลัย)
และเด็กไทย ส่วนมาก มักจะเอนมาทาง Introvert เคยมีโอกาสได้ไปทำกิจกรรมตามโรงเรียนต่างๆ
โครงการจะเกี่ยวกับการให้นักเรียนออกมาแสดงความคิดสร้างสรรค์ ไอเดียของเด็กๆ ดีเกินคาด มองแล้วชื่นใจ
ปัญหามักจะมาตอนการพรีเซนท์งาน ทั้งเด็กเล็กเด็กโต บางรายออกมาด้วยความไม่มั่นใจ หรือ บางรายก็กลบเกลื่อนด้วยการพูดกวนไปเลยก็มี
ตอนนั้นเลยถามไปว่า "ถ้าหนูมีงานดีๆ แต่หนูไม่สามารถทำให้ใครเข้าใจงานของหนูได้ งานที่หนูเหนื่อยทำมา หนูจะเหนื่อยเปล่ารึเปล่าลูก?"
"หนูมีโอกาสได้ฝึกตรงนี้แล้วนะ หนูอย่าปล่อยให้มันผ่านไปแบบไม่มีค่าเลย" จบคำเราไป ถึงยังจะกล้าๆ กลัวๆ เด็กๆ ก็ยอมลุกขึ้นมาทำอีกรอบ บางคนถึงขนาดมาขอพรีเซนท์อีกรอบ หลังจบงาน เราได้นั่งคุยกับเด็กๆ สาเหตุที่เขากลัว เกิดมาจากความฝังใจ ที่โดนดุ โดนเมิน ทุกครั้งที่จะแสดงความคิดเห็น บางคนจากครู บางคนจากคนที่บ้าน จากผู้ใหญ่คนอื่นๆ จนเกิดเป็นปมในใจโดยไม่รู้ตัว สำหรับ จขกท. เราไม่รู้นะ แต่เราว่าเรื่องแบบนี้เราต้องหาปมปัญหามันให้เจอก่อน แล้วเอามานั่งแกะทีละปม
หรือ อีกทางนึงคือต้องฝึก ซ้อมพูดจนเป็นทักษะ ส่วนตัวเราเคยเทคคลาส Designing for Social Innovation and Leadership (DSIL)
คลาสนี้เป็นคลาสพัฒนาบุคลิกภาพความเป็นผู้นำ ซึ่งการพูดถือเป็นหนึ่งในทักษะที่สำคัญมาก
มีกิจกรรมนึงที่เรารู้สึกว่าได้ผลสำหรับคนมีปัญหาเรื่องการพูดต่อหน้าคนจำนวนมาก เรียกว่าเกม 3-3-3
อย่างแรกคือจะจัดให้สมาชิกในกลุ่มนั่งเป็นรูปตัว U ทุกคนมีกระดาษกับปากกาอยู่ในมือเพื่อรอเขียนคอมเมนท์คุณ
1.เขาเห็นอะไรเมื่อมองมาที่คุณ? 2.เขาได้ยินอะไรจากคุณ? 3.คุณมีอะไรที่ควรเปลี่ยนหรือเพิ่มเข้าไปไหม?
ทุกคนหันหน้าเข้ามาที่คุณที่ยืนอยู่ข้างหน้า รับฟังและรับชมด้วยความตั้งใจ
3 นาทีแรกคือความเงียบ, 3 นาทีต่อมาคือรับฟัง (คุณมีหน้าที่เป็นผู้พูดแนะนำตัวเอง), 3 นาทีถัดมาคือความเงียบ
ครั้งนั้นมือเราเย็นไปหมด หัวใจเต้นแรงจนตัวเองได้ยิน ทั้งๆ ที่ปกติเป็นคนไม่เคยมีปัญหากับการพูดคุยสื่อสารกับใคร
ถือเป็นบททดสอบที่ดีและกดดันมาก มันผลักเราไปอีกขั้นนึงด้วยเวลาแค่ 9 นาทีนั้น ยิ่งหลังจากได้อ่านคอมเมนท์จากสมาชิกในห้อง
เราได้รับทั้งกำลังใจ และ คำแนะนำที่ดี เป็นกิจกรรมที่เห็นผลเดี๋ยวนั้นเลยสำหรับเรา
แรกบันดาลใจมาจากกระทู้คนขี้อาย http://ppantip.com/topic/35395268 ค่ะ