สวัสดีค่ะนี้เป็นกระทู้แรก ถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขอโทดด้วยน่ะค่ะ
เริ่มจากเราเป็นเด็กกำลังขึ้นปีสามอายุ20 ส่วนพี่เขาเรียนจบคณะที่เราเรียนอยู่ไปแล้วอายุ24 มีอยู่วันนึงเราไปเรียนตามปกติแต่วันนั้นอาจารย์ไม่มาแล้วพี่คนนี้ก็มาสอนแทนจารย์ เราจะเป็นคนนั่งหน้าสุดเราก็มองพี่เขาแล้วพี่เขาก็สุ่มชื่อซึ่งเราก็โดน แต่เราตอบไม่ได้ เราเลยคิดในใจว่าทำไมต้องสุ่มด้วยว่ะกูตอบไม่ได้เลยไม่ชอบพี่เขาเท่าไร เราจะสนิทกับจารย์คนนึงซึ่งเป็นเพื่อนอยู่กลุ่มเดียวกันกับพี่เขา(กลุ่มจารย์กับพี่เขาเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องในเอกเลยสนิทกัน) เราอ่ะคิดว่าจารย์ที่เราสนิทกับพี่เขาเป็นแฟนกัน หลายคนในเอกก็คิด555 เราสนิทกับจารย์มากแบบมีงานไรจารย์ก็จะให้กลุ่มเราช่วยงานตลอด จึงทำให้เราเจอพี่เขาบ่อยมากขึ้น เราก็เริ่มชอบมองพี่เขาแต่ยังไม่คิดไรน่ะ จนมางานล่าสุดจารย์ที่เราสนิทก็เดินมาตรงเราแล้วก็พูดว่า ”พี่....ปลื้มเราน่ะ”  ซึ่งพี่เราก็ยืนอยู่ แต่เราทำเป็นไม่ได้ยินทำเป็นทำงานต่อไป แต่ในใจนี้แบบหวั่นใจตั้งแต่นั้นมาเราเลยชอบพี่เขามาตลอด เราก็นั่งมองพี่เขาตลอดและสบสายตาบ่อยมาก(จนแอบให้ความหวังตัวเองว่าพี่เขาก็ชอบเรา55555) ชอบจนแบบคิดถึงพี่เขาทีไรใจนี้หวิวๆทุกที ซึ่งเราไม่ได้เป็นแบบนี้มานานแล้ว เพราะไม่ได้ชอบใครมานาน
เราอยากรู้ว่าเราผิดมั้ยสมควรมั้ยเพราะเราก็ยังเป็นนิสิตอยู่ อีกอย่างอนาคตข้างหน้าพี่เขาอาจจะเป็นอาจารย์ด้วยก็ได้ เราควรทำไงดีค่ะ?