ตอนอายุ15 🙄💬
ทำงานทุกวัน ป้าให้เงินเดือนล้ะหมื่นฝากธนาคาร
กินใช้ต่างหาก ค่าห้องเค้าจ่ายให้ มีโบนัสต้นปีให้
ผ่าน2ปีกว่า ในบันชีมี 280,000 อายุแค่17ปีต้นๆ

พออายุ18 เจอโลกใหม่ คบสังคมใหม่ เริ่มติดเที่ยว
ลงทุนเปิดร้านเจ้งไม่เป็นท่า คบมิตรไม่ดีได้บทเรียน
การงานไม่ทำ เที่ยวทุกวัน สุดท้ายในบันชีเหลือ60บ.

พออายุ19 เป็นหนี้4หมื่นซมซานกลับมา ป้าให่อภัย
ใช้หนี้หมด เริ่มเก็บตังใหม่ เป็นนายหน้าขายที่ได้
ได้ส่วนแบ่งมาอีก 230,000 แบ่งให้แม่ต่อเติมบ้าน
ออกออนิวป้ายแดง เงินเหลืออยู่ไม่ถึง20,000บาท

อายุ20 ป้าให่ออกแผงเอง ได้ตลาดสด ค่าจองค่าเช่า
มีเงินลงทุน หมื่นเดียวสุดท้าย กับล็อกตลาด4เมตร
โดนร้านอื่นขายตัดหน้า ลูกค้าหาย ขายของขาดทุน
ไปบอกเจ้าของตลาดแก้ปันหากลายเป็นตัวปันหาซะเอง
ไม่มีกำลังใจจากใครนอกจากตัวเองและคำสอนของป้า
กัดฟันสู้ ผลออกจะเป็นยังไงฉันจะทำเต็มที่สุดกำลังที่มี

อายุ21 เพิ่มแผงอีกล็อก เจ้าของบอกต้นทุนน้อยจะขยายทำไม
ป้าบอกเต็มที่ เพิ่มล็อกเป็น6เมตรได้ที่ทางเข้ารวม8เมตร
สร้างลูกค้าใหม่ ลงของเยอะขึ้น ตั้งใจขายเก็บลูกค้าใหม่
มีเงินซื้อทอง เดินเล่นห้างซื้อของแบรน ลงแม็กแต่งรถ

ตอนนี้อายุจะเข้า22 งานช้างกำลังมาโครงการซื้อบ้าน
แต่เศรษฐกิจแย่ม๊ากมาก ขยับตัวไม่ได้เลยช่วงนี้
ได้แต่ต้องเก็บเงินก้อนให้ได้ อดทนประหยัดมากขึ้น
รอจังหวะและโอกาสข้างหน้า ตอนนี้เก็บเงินอย่างเดียว

บอกตัวเองมาตลอดผิดพลาดจะไม่ทำอีกเป็นครั้งที่2
อดทนให้ได้กับทุกเรื่องแล้วจะผ่านทุกปันหาไปได้
บทเรียนยิ่งราคาแพงยิ่งหนัก ยิ่งจำขึ้นใจสอนตัวเอง
ไม่หนีปันหาวิ่งใส่มันแก้ไขให้ได้ ทำได้เราจะเก่งขึ้น
นอนร้องไห้คนเดียวบ่อยแค่ไหนเราจะแกร่งขึ้นแค่นั้น
วาดเส้นทาง มีจุดมุ่งหมาย ของตัวเองเดินไปเรื่อยๆ
ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องสนใจใคร เดี๋ยวก็ถึงฝั่งฝันเอง 🖐🏻.

ปล.ฉันผ่านมันมาได้ไง เป็นแค่ผู้หญิงตัวน้อยๆ 😹.