นิยมสะกดโดยใช้คำว่า "ฉัน" ครับ... ไม่มี ท.ทหาร การันต์

ใช้กันอย่างนี้มานาน... แต่พระท่านก็รู้ที่มาของคำนี้ดีครับ (ส่วนใหญ่)

ที่มาของคำนี้ ก็คือ แสดงฉันทะ (ในอาหาร) ... ==> เป็นการเลี่ยงที่จะพูดว่า แสดงตัณหา (ในอาหาร) ซึ่งดูไม่งามเท่าไหร่

พูดกันนาน ๆ เข้า คำว่า "ทะ" ก็กร่อนเสียงไป คงเหลือแต่คำว่า "ฉัน" อย่างเดียว

พระท่านกำลังทำอะไรอยู่หรือ?... อ๋อ! ท่านกำลัง (แสดง) ฉันทะ (ในอาหาร) อยู่

หลัง ๆ คำว่า "ฉัน" เลยกลายเป็นแปลว่า "กิน" แล้วก็เลยต้องเติมคำว่า "อาหาร" กลับคืนไป... เพราะ "กิน" เป็นสกรรมกริยา ต้องการกรรมมารับ...