มีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง สนิทกันมาก เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล ตั้งแต่เข้าเรียนก็เรียนห้องเดียวกันมาตลอด ไปโรงเรียนด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกัน ได้เรียนด้วยกันมา 13 ปี ไม่เคยทะเลาะกัน จะมีก็มีแค่งอนกันบ้าง แต่นั่นก็มีสาเหตุที่ทำให้งอนกัน จนเรียนจบแยกย้ายกัน ไม่ค่อยได้เจอกัน และนั่นก็ทำให้เราห่างกัน ทั้งๆที่ไม่ได้มีเรื่องทะเลาะกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม เราถึงไม่คุยกันเหมือนแต่ก่อน มันจะเป็นอย่างนี้บ่อยครั้งมาก จะทักมาหาที ก็เฉพาะเวลามีเรื่อง มีปัญหาให้ช่วย เราก็พร้อมช่วยเพื่อนคนนี้ตลอด และช่วยทุกครั้ง เวลามันทะเลาะกับแฟนเมื่อไร ก็จะโทรมาร้องไห้ให้ฟังตลอด ก็ช่วยได้แค่ปลอบใจ ให้สบายใจขึ้นเราก็คงช่วยได้แค่นั้น คืนดีกับแฟนเมื่อไร เราก็เป็นหมาหัวเน่าตลอดเลย เรารู้สึกว่า เรามีค่าแค่นี้หรอ !!!! จนเรื่องล่าสุด เรารู้สึกเสียความรู้สึกที่สุด เพื่อนก็ทะเลาะกับแฟนอีก มันจะเลิกเด็ดขาด อยากไปเที่ยวทะเล เราก็บอก ไปก็ไป เราก็ชวนเพื่อนไปอีก 2 คน ตกลงวัน สถานที่กันเรียบร้อย ก็โอเคกันหมด แต่มาวันนึง เพื่อนมันก็ไปคืนดีกับแฟน ปัญหามันก็เริ่มเกิด มันบอกว่าขอเอาแฟนไปด้วย เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่เพื่อนอีกคนไม่โอเค คนนี้ก็เลยถอนตัวไม่ไปเที่ยว เราก็เข้าใจ เราก็เลยชวนเพื่อนผู้ชายอีกคน ไปด้วยกัน แต่พอแฟนมันรู้ว่ามีผู้ชายไปด้วย แฟนมันก็ไม่ให้ไป เราก็หวังว่ามันจะไม่เชื่อแฟนมัน เพราะยังไงก็เพื่อนกันหมด แต่สุดท้ายแล้ว มันก็เชื่อแฟน มันเป็นความน้อยใจสุดๆ เราทำเพื่อมันมาตลอด แต่มันทิ้งเราที่อยู่ข้างมันมาตลอด 23 ปี ไม่เสียใจ แต่มันเสียความรู้สึกมากกว่า


" นี่หรอความหมายของคำว่าเพื่อน "