สวัสดีจ้า เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 แล้วเนอะ
ที่เราลงไว้ในพันทิพ ... ไม่เกริ่นอะไรมากมายขอเข้าเรื่องเลยล่ะกัน
ครอบครัวเรามีอาชีพหลักคือ ต่อเติมบ้าน รับเหมาปูกระเบื้อง
งานปูนงานไม้ทั่วไปประมาณนี้ เราก็ได้ไปกับพ่อแม่ในหลายๆจังหวัด
เปลี่ยนไซต์งานไปเรื่อย ตอนนั้นช่วงปิดเทอมพอดี เราก็ได้ไปอยู่กับพ่อแม่
แถวนั้นส่วนมากจะมีแต่หอพักนักศึกษาเยอะมาก พ่อกับแม่เราก็ได้มาปูกระเบื้อง
ที่หอพักนี้ อยู่ตรงข้ามกับสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง แต่ก็ห่างกันพอสมควร.
**หอพักนี้ยังสร้างไม่เสร็จดีประมาณ 50-50
เพราะงานฉาบภายใน งานฝ้าก็ยังไม่เรียบร้อย
หอพักแห่งนี้ติดคลอง มีประมาณ 5 หรือ 4 ชั้น เราไม่แน่ใจ (เพราะนานมากแล้ว)
*วันแรกที่ย้ายของกันเข้ามาเราก็ จัดแจงเก็บของเข้าที่กันเรียบร้อย คือก็เดินสำรวจพื้นที่ตามปกติ ไม่ได้คิดอะไร ... แต่คือน่ากลัวอย่างนึง
คือเราต้องพักในตัวหอพักแห่งนี้ เพราะพื้นที่แถวนี้แออัดมาก ไม่มีพื้นที่พอ
ที่จะสร้างแคมป์คนงาน เราก็กลัวนะ แต่ไม่ได้นึกถึงผีหรือวิญญาณเลยตอนนั้น
กลัวคนมากกว่า เรากับพ่อแม่นอนชั้น 1 ห้องสุดท้ายติดคลอง อาเรานอนห้องติดกันกับเรา แล้วก็มีหลานพ่อนอนชั้น 3 คนเดียว เรื่องของเรื่องห้องนอนไม่มีประตูด้วย
เพราะประตูนี่คือเค้าจะติดแทบขั้นตอนสุดท้ายเลย ถ้าตึกเสร็จ
คือพวกเรามาถึงหอก็ช่วงบ่ายก็เพลียๆกันแล้ว คือก็นอนกันแบบนั้น พ่อเลยบอกว่าพรุ่งนี้ค่อยทำประตูล่ะกัน ไอ้เราก็นอนๆแบบระแวงอ่ะ กลัวด้วยแปลกที่ด้วย
**พอประมาณ 6 โมงเช้า ... แต่ท้องฟ้าก็ยังสลัวๆอยู่ ไม่สว่างมาก
เรากับพ่อแม่ตื่นกันตั้งแต่ ตี 5 กว่าแล้ว ก็เราตื่นล้างจานปกติ แม่ก็ทำกับข้าว พ่อก็นั่งดูข่าวดูทีวีเรื่อยเปื่อย ...
**ก็ต้องตกใจเสียงของ "L" หลานชายพ่อ
มันวิ่งมาถามว่ามีใครขึ้นไปที่ห้องมันมั้ย เป็นผู้หญิงผมยาวๆ ไม่สูงมาก พยายามจะเข้ามาในมุ้งมันแต่เข้ามาไม่ได้ มันก็เล่าแบบเสียงสั่นๆ เหมือนจะร้องไห้ TT
"L" บอกหลักจากที่เจอแบบนั้นก็หลับไม่ลงทั้งคืน ... พอเช้าเลยมาถามพวกเรา
แบบปลอบใจตัวเองไง สรุปไม่มีคนในตึกนั้น มีลักษณะแบบที่มันบอกเลย
คือมันบอกว่าผู้หญิงคนนั้นผมยาวมากๆ เราก็บอกมันแบบติดตลกอ่ะ ตรูมั้ง แต่
ผมตรูสั้นแค่ติ่งหูเนี่ย มุงว่าใช่ตรูมั้ยล่ะ (ตอนนั้นเราเรียนอยู่ประมาณป.5-ป.6)
เราก็ขำ ...
เราคิดว่ามันคงนั่งรถเหนื่อยเพลีย แล้วจินตนาการไปทั่ว
(เราก็กลัวนะแต่ปลอบใจตัวเอง) TT
เรื่องเล่าหลอนๆ แถวลาดกระบัง
ที่เราลงไว้ในพันทิพ ... ไม่เกริ่นอะไรมากมายขอเข้าเรื่องเลยล่ะกัน
ครอบครัวเรามีอาชีพหลักคือ ต่อเติมบ้าน รับเหมาปูกระเบื้อง
งานปูนงานไม้ทั่วไปประมาณนี้ เราก็ได้ไปกับพ่อแม่ในหลายๆจังหวัด
เปลี่ยนไซต์งานไปเรื่อย ตอนนั้นช่วงปิดเทอมพอดี เราก็ได้ไปอยู่กับพ่อแม่
แถวนั้นส่วนมากจะมีแต่หอพักนักศึกษาเยอะมาก พ่อกับแม่เราก็ได้มาปูกระเบื้อง
ที่หอพักนี้ อยู่ตรงข้ามกับสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง แต่ก็ห่างกันพอสมควร.
**หอพักนี้ยังสร้างไม่เสร็จดีประมาณ 50-50
เพราะงานฉาบภายใน งานฝ้าก็ยังไม่เรียบร้อย
หอพักแห่งนี้ติดคลอง มีประมาณ 5 หรือ 4 ชั้น เราไม่แน่ใจ (เพราะนานมากแล้ว)
*วันแรกที่ย้ายของกันเข้ามาเราก็ จัดแจงเก็บของเข้าที่กันเรียบร้อย คือก็เดินสำรวจพื้นที่ตามปกติ ไม่ได้คิดอะไร ... แต่คือน่ากลัวอย่างนึง
คือเราต้องพักในตัวหอพักแห่งนี้ เพราะพื้นที่แถวนี้แออัดมาก ไม่มีพื้นที่พอ
ที่จะสร้างแคมป์คนงาน เราก็กลัวนะ แต่ไม่ได้นึกถึงผีหรือวิญญาณเลยตอนนั้น
กลัวคนมากกว่า เรากับพ่อแม่นอนชั้น 1 ห้องสุดท้ายติดคลอง อาเรานอนห้องติดกันกับเรา แล้วก็มีหลานพ่อนอนชั้น 3 คนเดียว เรื่องของเรื่องห้องนอนไม่มีประตูด้วย
เพราะประตูนี่คือเค้าจะติดแทบขั้นตอนสุดท้ายเลย ถ้าตึกเสร็จ
คือพวกเรามาถึงหอก็ช่วงบ่ายก็เพลียๆกันแล้ว คือก็นอนกันแบบนั้น พ่อเลยบอกว่าพรุ่งนี้ค่อยทำประตูล่ะกัน ไอ้เราก็นอนๆแบบระแวงอ่ะ กลัวด้วยแปลกที่ด้วย
**พอประมาณ 6 โมงเช้า ... แต่ท้องฟ้าก็ยังสลัวๆอยู่ ไม่สว่างมาก
เรากับพ่อแม่ตื่นกันตั้งแต่ ตี 5 กว่าแล้ว ก็เราตื่นล้างจานปกติ แม่ก็ทำกับข้าว พ่อก็นั่งดูข่าวดูทีวีเรื่อยเปื่อย ...
**ก็ต้องตกใจเสียงของ "L" หลานชายพ่อ
มันวิ่งมาถามว่ามีใครขึ้นไปที่ห้องมันมั้ย เป็นผู้หญิงผมยาวๆ ไม่สูงมาก พยายามจะเข้ามาในมุ้งมันแต่เข้ามาไม่ได้ มันก็เล่าแบบเสียงสั่นๆ เหมือนจะร้องไห้ TT
"L" บอกหลักจากที่เจอแบบนั้นก็หลับไม่ลงทั้งคืน ... พอเช้าเลยมาถามพวกเรา
แบบปลอบใจตัวเองไง สรุปไม่มีคนในตึกนั้น มีลักษณะแบบที่มันบอกเลย
คือมันบอกว่าผู้หญิงคนนั้นผมยาวมากๆ เราก็บอกมันแบบติดตลกอ่ะ ตรูมั้ง แต่
ผมตรูสั้นแค่ติ่งหูเนี่ย มุงว่าใช่ตรูมั้ยล่ะ (ตอนนั้นเราเรียนอยู่ประมาณป.5-ป.6)
เราก็ขำ ...
เราคิดว่ามันคงนั่งรถเหนื่อยเพลีย แล้วจินตนาการไปทั่ว
(เราก็กลัวนะแต่ปลอบใจตัวเอง) TT