สวัสดี

ตามหัวข้อเรื่องเลย

เราเรียนป.ตรีอยู่ที่หหาลัยแห่งหนึ่ง แถวภาคเหนือนี่แหละ ทีนี้พออยู่ปี4ก็จะมีโครงงานวิจัยให้ทำเป็นเล่มจบใช่ไหม ซึ่งอาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิจัยได้จากการจับฉลาก คิดดู แค่นี้ก็ไม่แฟร์แล้วใช่ไหมล่ะ หลังจากทำงานวิจัยอยู่ประมาณสี่เดือน ก็จะมีพรีเซนต์งานวิจัยของเรา ซึ่งเราบอกตรงๆนะ ตอนเราทำงานวิจัยเข้าไปปรึกษาอาจารย์. อาจาย์ไม่เคยพูดดีๆด้วยเลย เราไม่เคยได้คำปรึกษาอะไรเลยนอกจาก'วิจัยของคนอื่นเขาทำกันยังไงคะ' 'อาจารย์ไม่รู้ อาจารย์ไม่ทราบค่ะ'พอเราทำงานวิจัยแล้วมีปัญหาอาจารย์ก็ไม่เคยแนะแนวทางหรือช่วยแก้ปัญหาอะไรเลยอาจารย์ค่อนข้างมีช่องว่างกับนักศึกษาเยอะมาก เบอร์ก็ไม่ให้ เฟสก็ไม่ให้ถ้าจะติดต่อต้องติดต่อทางเมล์เท่านั้นและจะต้องติดต่อล่วงหน้าสามวัน พอเรามีปัญหาเรื่องงานวิจัยจะปรึกษาก็เมลไปนัดแน่ะ แต่อาจารย์ไม่ตอบเราเลย. เราเคยไปนั่งโง่ๆรออยู่หน้าห้องเป็นวันๆ เพราะติดต่อทางไหนไม่ได้เลย พอใกล้จะจบเราก็เอางานเล่มวิจับไปให้ตรวจ. ซึ่งกำหนดส่งจะเป็นสองอาทิตย์หลังจากพรีเซนงานวิจัยเสร้จ แต่รู้ไหมเราต้องทำงานวิจัยต่อซัมเมอร์เหตุผลเพราะอาจารย์ตรวจเล่มไม่ทัน นี่มันใช่เหตุผลแล้วจริงๆเหรอ เรากำลังจบไม่พร้อมเพื่อน เรากำลังแบกความหวังของครอบครัวไว้แต่สุดท้ายต้องเป็นแบบนี้เหรอ เราไม่รู้เราผิดอะไร เราแค่ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง แต่ดูสิ่งที่อาจารย์ทำกับเราสิ เราโคตรเกลียดตัวเองเลยที่ทำให้จำพร้อมเพื่อนไม่ได้ รู้สึกทุกอย่างมันท้อแท้ไปหมด