เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร...ก๊วนละสิบห้าคน
.......................................................

มรรยาทพื้นฐานในกีฬากอล์ฟข้อหนึ่งคือการไม่เล่นช้า
เพราะการเล่นช้าไม่เพียงแต่ส่งผลต่อสมาธิและจังหวะการเล่นของเพื่อนร่วมก๊วน
แต่ยังกระทบต่อก๊วนที่เล่นตามหลังมาที่ต้องรอแล้วรออีกจนอาจเล่นไม่จบก็ได้
ในแง่ผลต่อสนามก็คือรายได้ที่หดหายไปจากการเว้นวรรคก๊วนระหว่างก๊วนหน้ากับก๊วนช้า
แคดดี้ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาจะยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นหรือไม่
แต่จากประสบการณ์เล่นกอล์ฟมายี่สิบกว่าปีของผมกลับพบว่า
ยิ่งนานไปโรคเล่นช้ายิ่งระบาดในวงการกอล์ฟบ้านเราอย่างน่าตกใจ
เมื่อก่อนอย่างโชคร้ายก็แค่นานๆทีถึงไปเจอเจ้าถิ่นมีสีในบางสนามของราชการที่เล่นช้าผิดปกติ
แต่เดี๋ยวนี้กลับเป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกครั้งจะต้องเจอกับปัญหาการเล่นช้าในทุกสนาม
ไม่ว่าจะเป็นสนามแบบลากเองหรือสนามเอกชนราคาแพง
ถึงขนาดผมต้องพกเสื่อเป็นอุปกรณ์จำเป็นติดถุงกอล์ฟสำหรับปูนั่งหรือนอนรอพวกก๊วนติดนั่นเชียว
เคยไปเล่นที่สนามเอกชนแถวบางพระ/ชลบุรี (ชื่อสนามอักษร ป. นำหน้า)
เจอก๊วนหน้ามีนักกอล์ฟ 8 คน ที่ตั้งวงเล่นไพ่ไปตีกอล์ฟไปอย่างมีความสุข
โดยไม่สนใจว่าก๊วนผมที่ตามหลังต้องยืนรอทุกช๊อตครั้งละนานๆจนวันนั้นเล่นไม่ครบ
แคดดี้ก็บอกเราเพียงว่าให้ทำใจเพราะเป็นก๊วนขาใหญ่ประจำสนาม
แต่นั่นเป็นเพียงแค่น้ำจิ้มถ้าไปเปรียบเทียบกับสนามราชการแบบลากเองที่ผมเจอล่าสุดแถวภาคกลาง
เพราะหนึ่งก๊วนล้นทะลักไปด้วยจำนวนนักกอล์ฟถึง 15 คน (สิบห้าคนถ้วนไม่มีเศษสตางค์)
ผมจะเอากล้องขึ้นมาถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน
แฟนก็ห้ามว่าเดี๋ยวจะถูกเขม่นหรือมีเรื่องกันโดยไม่จำเป็น
ในที่สุดผมต้องแก้ปัญหาด้วยการเล่นข้ามไปหลุมอื่นด้วยความหงุดหงิด
เพราะถึงเป็นสนามแบบลากเองแต่เราก็มาเล่นเสียค่ากรีนฟรีตามกติกา
พอแวะเข้าไปที่คลับเฮ้าท์สอบถามเจ้าหน้าที่จำหน่ายตั๋วเขาก็มองเป็นเรื่องปกติบอกว่าเป็นก๊วนประจำ
จึงกลายเป็นที่มาของกระทู้วันนี้ว่าเรามาถึงจุดนี้กันได้อย่างไร
มันกลายเป็นเรื่องธรรมดาที่เราๆท่านๆต้องยอมรับและทำใจกันแล้วใช่ไหม
สมาชิกพันทิปท่านใดเคยเจอที่หนักข้อกว่าที่ผมเล่ามา
หรือมีวิธีแก้ปัญหาที่ดีก็เชิญแลกเปลี่ยนหรือเสนอแนะได้นะครับ
..................................................................................