กาลครั้งก่อนห้องกลอนอักษรหวาน
ร่ายรำพันเขียนกลอนที่อ่อนไหว
หลายเรื่องราว ขานขับสดับไป
ร้อยสายใย เหนี่ยวคล้อง ร้องขับกานท์

ตำนานเทพเสกสรรปั้นแต่งฟร้อน
อีกอักษรสวยส่งลงขับขาน
เพลงบรรเลงไพเราะเหมาะเจาะงาน
เส้นสายผ่านอักษร สะท้อนงาม

มาบัดนี้ห่างหาย ไปนานเนิ่น
เส้นทางเดิน หยุดนิ่ง ประวิงถาม
เจ็บป่วยไข้ หรือไร ให้ติดตาม
หรือล๊อคอินนี้ยาม ตามอินเทรนด์

คือโดนยึดปิ๋วไป ใช่ไหมนั่น
ล่วงนานวัน นานเนิ่นเกินจะเห็น
คิดถึงฟร้อน อักษรา  ภาษาเย็น
ที่หลบเร้นห่างหาย ใครบอกที

ใครรู้ข่าวบอกเล่า เข้ามาบ้าง
ล๊อคอินช่าง อาร์ต หายกลายหลีกหนี
เป็นอย่างไร เพื่อนพ้อง น้องยังมี
ห่วงพี่นี้ อยากรับรู้ อยู่อย่างไร...

เพ็ญพิชญา