เคยรู้สึกกันไหมคะ ว่าตัวเองห่วย
บางทีรู้สึกว่าตัวเราไม่เอาไหนเลย ทุกวันนี้รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่ายังไงไม่รู้ ไม่ว่าเรื่องไหนๆก็ดูจะแย่ไปหมด
เรื่องความรักก็โดนบอกเลิกมา ชีวิตรักดูไม่มีความสุขเลย นิสัยเข้ากันไม่ได้ ทะเลาะกันบ่อยมาก ทั้งที่พยายามทำให้ดีที่สุดแล้วจริงๆ แต่เพราะไม่เข้าใจกัน เวลางอน เขางอนกลับ โมโหไป โมโหกลับ ทะเลาะกันก็พูดจาแรงๆให้รู้สึกแย่ บอกว่ารักกันแต่บางทีก็เหมืแนไม่ใช่คนรักกันเลยค่ะ และสุดท้ายก็โดนบอกเลิก
เรื่องการงาน ตอนนี้ก็ไม่มีงานทำ ดีที่ทางบ้านไม่เร่ง เคยสมัครงานไป ทำไปได้สองวันรู้สึกอึดอัดกับงานมากๆ อาจเพราะเพิ่งเป็นงานแรกและเป็นแนวที่เราไม่ค่อยชอบแต่ก็ตกลงรับทำเพราะคิดว่าน่าจะเรียนรู้ได้ แต่สุดท้ายก็ไม่ชอบ ทำไปสองวันก็เลยบอกขอโทษเขาไปและไม่ทำแล้ว ยังรู้สึกผิดมาถึงตอนนี้ ที่ตัวเองไม่อดทนทำต่อไป อาจจะทำได้แต่อีกใจก็คิดว่าอยากทำงานที่ชอบ เพราะน่าจะทำได้ดีกว่า ตอนนี้ผ่านมาเดือนนึง พี่คนนึงในบริษัทที่สัมภาษณ์เราตอนสมัคร ก็ไลน์มาทักทายตามปกติ และ ก็พูดว่าที่บริษัทขาดคนมีปัญหา บลาๆ และ รับพนักงานใหม่แล้ว และ ปิดท้ายด้วยว่าตั้งแต่เราออกไป เขาก็ไม่ค่อยได้เป็นคนสัมภาษณ์งานแล้วประมาณนี้ นี่ยิ่งรู้สึกผิดเลยเพราะเรารึป่าวนะ ถ้าวันนั้นเราอดทนวันนี้เราอาจเป็นงานแล้ว มีเงินเดือนใช้ ไม่ต้องขอตังค์ที่บ้านแบบนี้
และตอนนี้ก็ยังไม่รู้จะไปทางไหน เป้าหมายในอนาคตก็มีแต่เหมือนต้องรอสอบอีกสามเดือนก่อนถึงจะรู้ผล ตอนนี้เหมือนไร้แก่นสาร อยู่ไปวันๆ รู้สึกไม่ดีเลยค่ะ
เรื่องครอบครัว ตอนมหาลัยเราอยู่หอ พอเรียนจบกลับมาอยู่บ้าน มันไม่ชินเลย รู้สึกไม่มีอิสระ ต้องถูกบังคับ วุ่นวาย และ อึดอัดค่ะ ปกติที่บ้านไม่ค่อยแสดงความรักกันเท่าไหร่ มักไม่ค่อยมีเวลากัน มีปัญหาเลยไม่รู้จะปรึกษาใคร ระบายกับใคร เพื่อนก็มีค่ะแต่เราก็ไม่อยากเอาปัญหาเล็กน้อยของเราไปให้เพิ่ม ระบายออกไปแต่ก็ยังรู้สึกแย่อยู่จนมันมีหลายๆเรื่อง ทำให้ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไง
นี่แหละค่ะ ทั้งหมด ถ้าเรานิสัยดีกว่านี้ ถ้าเราอดทนให้ได้กว่านี้ ถ้าเราตั้งใจกว่านี้ ถ้าเราไม่ลาออกมาก่อน
คนอื่นยังทำได้แต่ทำไมเราทำไม่ได้
ตอนนี้ ในหัวมีแต่คำพวกนี้ค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี ขอคำพูดที่ช่วยให้เราหายจากความรู้สึกพวกนี้ได้ไหมคะ รู้สึกไม่อยากทำอะไรเลยค่ะ มันแย่มากเลย
เคยรู้สึกไหมว่าตัวเอง"ห่วย"
บางทีรู้สึกว่าตัวเราไม่เอาไหนเลย ทุกวันนี้รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่ายังไงไม่รู้ ไม่ว่าเรื่องไหนๆก็ดูจะแย่ไปหมด
เรื่องความรักก็โดนบอกเลิกมา ชีวิตรักดูไม่มีความสุขเลย นิสัยเข้ากันไม่ได้ ทะเลาะกันบ่อยมาก ทั้งที่พยายามทำให้ดีที่สุดแล้วจริงๆ แต่เพราะไม่เข้าใจกัน เวลางอน เขางอนกลับ โมโหไป โมโหกลับ ทะเลาะกันก็พูดจาแรงๆให้รู้สึกแย่ บอกว่ารักกันแต่บางทีก็เหมืแนไม่ใช่คนรักกันเลยค่ะ และสุดท้ายก็โดนบอกเลิก
เรื่องการงาน ตอนนี้ก็ไม่มีงานทำ ดีที่ทางบ้านไม่เร่ง เคยสมัครงานไป ทำไปได้สองวันรู้สึกอึดอัดกับงานมากๆ อาจเพราะเพิ่งเป็นงานแรกและเป็นแนวที่เราไม่ค่อยชอบแต่ก็ตกลงรับทำเพราะคิดว่าน่าจะเรียนรู้ได้ แต่สุดท้ายก็ไม่ชอบ ทำไปสองวันก็เลยบอกขอโทษเขาไปและไม่ทำแล้ว ยังรู้สึกผิดมาถึงตอนนี้ ที่ตัวเองไม่อดทนทำต่อไป อาจจะทำได้แต่อีกใจก็คิดว่าอยากทำงานที่ชอบ เพราะน่าจะทำได้ดีกว่า ตอนนี้ผ่านมาเดือนนึง พี่คนนึงในบริษัทที่สัมภาษณ์เราตอนสมัคร ก็ไลน์มาทักทายตามปกติ และ ก็พูดว่าที่บริษัทขาดคนมีปัญหา บลาๆ และ รับพนักงานใหม่แล้ว และ ปิดท้ายด้วยว่าตั้งแต่เราออกไป เขาก็ไม่ค่อยได้เป็นคนสัมภาษณ์งานแล้วประมาณนี้ นี่ยิ่งรู้สึกผิดเลยเพราะเรารึป่าวนะ ถ้าวันนั้นเราอดทนวันนี้เราอาจเป็นงานแล้ว มีเงินเดือนใช้ ไม่ต้องขอตังค์ที่บ้านแบบนี้
และตอนนี้ก็ยังไม่รู้จะไปทางไหน เป้าหมายในอนาคตก็มีแต่เหมือนต้องรอสอบอีกสามเดือนก่อนถึงจะรู้ผล ตอนนี้เหมือนไร้แก่นสาร อยู่ไปวันๆ รู้สึกไม่ดีเลยค่ะ
เรื่องครอบครัว ตอนมหาลัยเราอยู่หอ พอเรียนจบกลับมาอยู่บ้าน มันไม่ชินเลย รู้สึกไม่มีอิสระ ต้องถูกบังคับ วุ่นวาย และ อึดอัดค่ะ ปกติที่บ้านไม่ค่อยแสดงความรักกันเท่าไหร่ มักไม่ค่อยมีเวลากัน มีปัญหาเลยไม่รู้จะปรึกษาใคร ระบายกับใคร เพื่อนก็มีค่ะแต่เราก็ไม่อยากเอาปัญหาเล็กน้อยของเราไปให้เพิ่ม ระบายออกไปแต่ก็ยังรู้สึกแย่อยู่จนมันมีหลายๆเรื่อง ทำให้ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไง
นี่แหละค่ะ ทั้งหมด ถ้าเรานิสัยดีกว่านี้ ถ้าเราอดทนให้ได้กว่านี้ ถ้าเราตั้งใจกว่านี้ ถ้าเราไม่ลาออกมาก่อน
คนอื่นยังทำได้แต่ทำไมเราทำไม่ได้
ตอนนี้ ในหัวมีแต่คำพวกนี้ค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี ขอคำพูดที่ช่วยให้เราหายจากความรู้สึกพวกนี้ได้ไหมคะ รู้สึกไม่อยากทำอะไรเลยค่ะ มันแย่มากเลย