เรามีพี่ชายคนนึงค่ะมีกัน 2 พี่น้อง ตั้งแต่เด็กจำความได้คือพี่เราจะชอบแกล้งเราตลอด ตามประสาเด็กก็แกล้งแรงๆ ซึ่งตอนเด็กเราอ่อนแอขี้โรคพูดน้อยมากๆ ก็พอจะโดนเด็กผู้ชายคนอื่นแกล้งด้วยเหมือนกัน จนพอโตมาหน่อยเริ่มปากร้ายค่ะ พูดจาแรงพูดไม่คิดนิสัยเสียเนื่องจากพอเราแรงแล้วคนที่แกล้งเค้าหยุดค่ะ เลยคิดว่าถ้าไม่ยอมคนถึงจะไม่โดนแกล้ง แต่กลายเป็นเสียนิสัยพยายามแก้แล้วแต่ก็ดีเป็นบางช่วง แม่ก็ดุนะคะคอยสอนตลอดแต่ไม่ค่อยฟังเราหัวดื้อมาก

กลายเป็นว่าโตมาเราไม่ชอบฟังพี่ค่ะ เค้าบอกเค้าสอนอะไรเราจะค้านในหัว ทั้งที่เค้าห่วงเราจริงๆ หวงเรามากๆ คอยบอกสิ่งดีๆ รู้ตัวนะคะว่าที่พี่บอกมันดีกับเรา แต่ใจมันไม่ตามค่ะต้องเผลอปากพูดแรงๆเถียงไปตลอด บางทีทะเลาะกันรู้สึกเกลียดพี่เลย อยากแก้นิสัยแบบนี้แต่ปากไปไวกว่าใจเสมอไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ เวลาปกติถ้าคุยกับพี่น้ำเสียงเราก็ไม่ค่อยดีด้วยค่ะเสียงแข็งหน่อยๆ เรารู้ตัวทุกอย่างค่ะแต่จะมารู้ตัวตอนทำไปแล้วตลอดควรหาทางแก้ตัวเองยังไงดี