คือเป็นผู้หญิงวัย 50+ ที่ทำธุรกิจตั้งแต่อายุ 29 ปี ชอบทำโน่นทำนั่นเรียนรู้ธุรกิจ แต่ประเด็นมีว่า ทุกๆครั้งที่ประสพความสำเร็จจะรู้สึกฟินมาก พอกำไรมามักเอาเงินที่ได้ไปแจกให้กับคนทั่วไป ขี้สงสาร จนถูกครอบครัวตำหนิว่าทำไม ไม่เก็บเงินบ้าง เดี่ยวจะไม่มีเงินสดไว้ใช้งามแก่ชรา (ตอนนี้สุขภาพดีพอสมควร) สาวกว่าวัย
ยกบ้านและที่ดิน ให้ลูก คนละ 30 ล้านเท่ากัน และกิจการให้ลูกจนหมด กิจการให้เช่าเดือนละ 3 แสนให้ลูกชายและ แบ่งไว้ใช้แค่เดือนละ 2 แสนบาท (สองแสนคือไว้ใช้จ่ายและเดินทางและบริจาค)
มีลูกสองคน นิสัยดีทั้งคู่ ไม่ใช่เงินเปลืองและสมถะมาก

เราไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกว่าโรคจิตหรือป่าว หรือ เหมือนพระเวสสันดรสิงร่างอยู่  ช่วยวิเคราะห์ให้หน่อยค่ะ บางทีคนทักมากๆ ก็สับสนตัวเอง ทั้งๆที่มีความสุขอยู๋แล้ว จะไม่สุขเพราะคนรอบข้างบอกว่า เราผิดปกตินี่แหละ