เมื่อตอนเป็นนักศึกษา ผมชอบเรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง ทั้งเรียนดนตรี เรียนถ่ายหนัง เรียนถ่ายภาพ (แต่ทำไม่ดีสักอย่าง..มั้ง) ซึ่งการถ่ายภาพเป็นอะไรที่ผมชอบที่สุด ผมกับแฟน ชอบหาเทคนิคใหม่ๆ เลนส์แปลกๆ มาถ่ายเล่นกัน เราไปถ่ายรูปด้วยกันหลายที่...
ท้องฟ้า ทะเล และผืนป่า อาจมองได้หลายมุม การได้บันทึกมุมมองส่วนตัวของผมเก็บไว้ในภาพถ่าย และแชร์ให้คนอื่นได้เห็น เป็นอะไรที่ผมมีความสุข
ผมเคยอยากเป็นตากล้องอิสระ... แต่ต่อมา ผมเรียนจบ ผมทำงาน ด้วยความรับผิดชอบ ทำให้เวลาว่างของผมน้อยลง ด้วยความเหนื่อย ทำให้ความฝันของผมหายไป
ผมลืมไปว่า เคยอยากเป็นตากล้องอิสระ ลืมไปว่า ผมเคยมีความสุขในการบันทึกมุมมองของผมลงภาพถ่ายแค่ไหน
จนวันนี้ ผมได้ดูคลิปโฆษณาของหัวเว่ยที่อนันดาเล่น ทำให้ผมนึกถึงอะไรเก่าๆ นึกถึงความฝัน ผมอยากทำมันอีกครั้ง ซึ่งจริงๆ ผมไม่ต้องเป็นตากล้องอิสระก็ได้ ผมเป็นแค่พนักงานออฟฟิส มีแค่กล้องมือถือ ก็สามารถเก็บมุมมองเหล่านั้น มาแชร์ได้เหมือนกัน จริงมั้ย
คุณล่ะ มีความฝันมั้ย ทำหลุดหายไป ? หรือทำได้จริง มาเล่าให้ผมฟังบ้างนะครับ
อันนี้เป็นคลิปที่ทำให้เกิดกระทู้นี้ครับ
(กระทู้ระบาย) รู้สึกว่าเดินออกห่างจากความฝัน!!
ท้องฟ้า ทะเล และผืนป่า อาจมองได้หลายมุม การได้บันทึกมุมมองส่วนตัวของผมเก็บไว้ในภาพถ่าย และแชร์ให้คนอื่นได้เห็น เป็นอะไรที่ผมมีความสุข
ผมเคยอยากเป็นตากล้องอิสระ... แต่ต่อมา ผมเรียนจบ ผมทำงาน ด้วยความรับผิดชอบ ทำให้เวลาว่างของผมน้อยลง ด้วยความเหนื่อย ทำให้ความฝันของผมหายไป
ผมลืมไปว่า เคยอยากเป็นตากล้องอิสระ ลืมไปว่า ผมเคยมีความสุขในการบันทึกมุมมองของผมลงภาพถ่ายแค่ไหน
จนวันนี้ ผมได้ดูคลิปโฆษณาของหัวเว่ยที่อนันดาเล่น ทำให้ผมนึกถึงอะไรเก่าๆ นึกถึงความฝัน ผมอยากทำมันอีกครั้ง ซึ่งจริงๆ ผมไม่ต้องเป็นตากล้องอิสระก็ได้ ผมเป็นแค่พนักงานออฟฟิส มีแค่กล้องมือถือ ก็สามารถเก็บมุมมองเหล่านั้น มาแชร์ได้เหมือนกัน จริงมั้ย
คุณล่ะ มีความฝันมั้ย ทำหลุดหายไป ? หรือทำได้จริง มาเล่าให้ผมฟังบ้างนะครับ
อันนี้เป็นคลิปที่ทำให้เกิดกระทู้นี้ครับ