สวัสดีค้าาา กระทู้นี้ เป็นกระทู้แรก ของอิฉัน เขียนผิดถูก ใส่ผิดกระทู้ยังไง แนะนำด้วยนะค้าาา
แอบคิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะตั้งกระทู้นี้ดีไหม เพราะไปมานานแล้วว จะปีนึงได้มั่ง
แต่ช่วงนี้ก็ว๊างงว่างง ไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยอยากเอารูปที่สวยบ้าง ไม่สวยบ้าง มาแชร์กันค่ะ เป็นไอเดียสำหรับคนที่ชอบเที่ยวบนรถไฟแล้วกันนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า อิฉันเรียนภาษาอยู่ที่ อ๊อคแลนด์ นิวซีแลนด์ ว่างๆ ก็จะจัดทริปออกไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปกับเพื่อนบ้าง ไปคนเดียวบ้าง เป็นคนชอบเดินทางค่ะ สอดส่องไปเรื่อย เผื่อเจอเนื้อคู่ 5555 ทริปนี้ก็เลยจัด อ๊อคแลนด์ ไป เวลลิงตัน ซึ่งเป็นเมืองหลวงของนิวซีแลนด์ ด้วยรถไฟ Kiwirailscenic จริงๆ เคยไปเวลลิงตันมาแล้ว แต่อยู่ดีๆ ก็อยากลองรถไฟที่เดินทางไกลๆ ในนิวซีแลนด์ดูบ้าง รถไฟสายนี้อาจจะไม่สวยที่สุด เพราะที่เกาะใต้สวยกว่า แต่พึ่งกลับจากเกาะใต้มา เลยเลือกที่จะไปเมืองหลวงค่ะ นอกจากราคาที่ถูกกว่าแล้ว (ถูกของรถไฟ แต่แพงพอๆ กับเครื่องบินไปกลับเลยยยย) อีกเหตุผลก็ ผช ที่นั่นเดรสอัพ มาก ดูแล้วเจริญหูเจริญตา 55 นอกเรื่องอีกละ ไปดูรถไฟบ้านเขากันดีก่าาาา
เส้นทางสายนี้มีชื่อว่า Northern Explorer หลังจากจองตั๋วไปในราคา (เมื่อหนึ่งปีที่แล้ว) Nz$120 ทางเว็บไซต์ ไปเรียบร้อยแล้ว
ก็ต้องแหกขี้ตา ตื่นแต่เช้า เพื่อไปที่สถานี Britomart แล้วก็ไปเช็คอิน ก็จะมีพนักงานเอากระเป๋าไปเก็บให้เราค่ะ
จากนั้นก็ขึ้นรถไฟกันโล้ดด
ข้างนอกดูธรรมาด๊าาา ธรรมดา เหมือนรถไฟบ้านเรา แต่ข้างในแตกต่างกันมากกก
หลังจากนั้นก็สำรวจรอบๆ ตัว ได้หูฟังมาอันนึง เอาไว้ฟังเขาบรรยาย เวลาผ่านไปแต่ละสถานที่ บวกกับหน้าจอเล็กๆ ที่อยู่บนเพดานค่ะ
ตั๋วหน้าตาเป็นแบบนี้เด้ออ จะเห็นว่าวันที่ไปมา คือนานมากกกก 555
หลังจากที่รถไฟออกจากสถานี ก็จะเห็นวิวข้างนอก ตอนเช้าๆ
อันนี้ก็เมนู อาหารค้าาา ราคาก็ไม่ต่างจากภาคพื้นดิน
ได้เวลาเดินสำรวจห้องสะเบียงละ ก่อนจะถึงห้องอาหารก็จะผ่านเคาเตอร์นี้ เห็นพี่เอเชียคนนั้นไหมม นางเป็นคนไทยเด้อค่ะ เม้ามอยกันไป
ห้องอาหาร คาเฟ่เล็กๆ รูปเบลอมากก นี่คือรูปที่เบลอน้อยสุดละ เกิดจากการสั่นไหวของรถไฟความเร็วต่ำ - -'' หึหึ
มอคค่า หนึ่งแก้ว กับน้องปลาเคลือบช็อคโกแลต
ต่อด้วยห้องน้ำค้าา ขอบอกว่าชอบมากก สะอาดสะอ๊านน กว้างด้วยย นอนได้สบายย อรึ้ยยย
วิธีการเปิด-ปิดประตูห้องน้ำคือต้องกดปุ่มนี้ (โอ้ยยย เบลอไปอีก แต่อยากอวด555)
หลังได้ดื่มด่ำกับกาแฟไปเรียบร้อยแล้ว ก็มานั่งชมน้องแกะกันดีก่าาา มองผ่านๆ นึกว่าก้อนหิน 55
ช่วงที่ไปคือฤดูหนาว ท้องฟ้าจะไม่ค่อยเปิด มืดๆ มั่วๆ เดียวฝนก็มา บางคนอาจจะเซง แต่อิฉันชินละคะ (ทำใจให้ชิน55)
ออกไปห้องสำหรับชมวิวดีกว่า ห้องนี้จะเป็นโอเพ่นแอร์ รับลมรับฝนกันตามใจชอบบ
ฝนตกเบาๆ เหวก็มีให้ดู
และนี่คือสิ่งนึง ที่น่าเสียดายในทริปนี้ก็คือ ภูเขาลูกนี้.... เห็นไหมนั้น หลังก้อนเมฆ ตีนเขานิดๆ มีหิมะหน่อยๆ หึหึ ถ้าฟ้าเปิดโล่งจะสวยมากกก (เคยเดินเขาแถวนั้นแล้ว ว่างๆ จะมาแชร์ค่ะ)
ในเมื่อวิวไกลๆ มองไม่เห็น ก็ชมวิวใกล้ๆ ไปละกันเนอะ
ปิดท้ายด้วยห้องโดยสารอีกรูป ที่นั่งที่เห็นก็จะมีทั้งเป็นแบบหันหน้าชนกันสำหรับคนที่มากันเป็นกลุ่ม แล้วก็สองตัวติดกันอย่างที่อิฉันนั่ง เห็นไหม อยู่ดีๆ แดดก็มา เอาแน่เอานอนกับอากาศที่นี่ไม่ได้จริงๆ
และแล้ววันรุ่งขึ้นก็มาถึง อากาศดีมากก ท้องฟ้าแจ๋มใส ณ เวลลิงตัน
หลังจากที่เดินเฉิดฉายในเมืองเวลลิงตัน ให้คนมองดู (ด้วยสายตาแปลกๆ) แล้ว ก็ถึงเวลาใส่บูท ส่งตัวเองกลับคืนสู่ธรรมชาติดีกว่าา
นักท่องเที่ยวหลายคนซื้อทัวร์กัน ร้อยสองร้อยดอล ไปดูแมวน้ำ แต่อิฉัน "งก" ไปเองค่ะ จ่ายค่ารถไปกลับแค่ 14 ดอลล่านิวซีแลนด์เท่านั้น!! บวกกับค่าเดินอีก 11 กิโล 5555
นี่ตั๋วใบแรกก สายอะไรจำไม่ได้ แค่ใช้ Google Maps ไปถูกแน่นอนค่ะ
เสร็จแล้วก็ลงพักหนึ่งป้ายค้าา ถ้ามีเวลาเยอะก็กินข้าวกินปลากันไป บางทีรถอาจจะช้าหน่อย คิดเอาเองว่าคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยมาเอง ถึงไม่ค่อยมีรถเมล์ค่ะ
รถเมล์อีกสาย ราคา 3.5 ดอล กับคันแรก เป็น 7 ดอลพอดีค่ะ สำหรับหนึ่งเที่ยว
แล้วนางก็จอดให้อิฉันลงบนเขา... ตอนนั้นมีความงง เอ๋... เรามาหาแมวน้ำไม่ใช่หรอ ไหนละทะเล.. แล้วก็เดินต่อไปกับพี่ Google maps ของเรา
ในที่สุด เราก็เจอทะเลแล้วววว แสดงว่าไม่หลงทางง
เดินต่อไปปป
นี่ไงง เจอแล้ววว Red rocks ก้อนโต แต่แมวน้ำ อยู่ตรงนู้นนนน เดินไปอีกก
ชอบมุมนี้มาก แต่เก้าอี้ย๊าววยาว นั่งคนเดียวคงเหงาาา อิอิ
และแล้วอิฉันก็เจอเพื่อนค่ะ โบราณว่าเดินตามหมา หมาไม่กัด! หร๊าาาาาา
หลังจากการเดินด้วยเท้าเหล็ก ระยะทาง 4 กิโลเบาๆ ในที่สุดอิฉันก็ได้เจอ น้องสาวที่ห่างหายกันมานับสิบปี
นางมีความสดใส ลิ้นสีชมพูแสดงให้เห็นสุขภาพที่ดี (เริ่มมั่วละ)
ยังไม่พอแค่นี้ เดินมาตั้ง 4 กิโล จะเจอแค่ตัวเดียวหรอออ ไม่มีทางง
"อย่ามองตาได้ไหมถ้าเธอไม่แคร์..." เพลงก็มา
นอนอาบแดดดั๊วว
พอหอมปากหอมคอกันล๊าววว ขอปิดท้ายด้วยหญ้าอ่อนปลิวไสวกลางแสงแดด
รวมๆ เดินไปกลับก็เกือบ 11 กิโล มีขึ้นเขาขากลับด้วยย ถ้าใครไป ก็ถือว่าออกกำลังกายกันเนอะ
สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณที่ดูจนจบนะค้าาา
ถ้ามีโอกาสจะเอาเรื่องราวเก่าๆ มาแชร์อีกทีค้าา เก่ากว่านี้ก็มีนะยู 55
นั่งรถไฟ Kiwirailscenic ไปตามหาน้องแมวน้ำที่ Red rocks นิวซีแลนด์ค้าาา
แอบคิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะตั้งกระทู้นี้ดีไหม เพราะไปมานานแล้วว จะปีนึงได้มั่ง
แต่ช่วงนี้ก็ว๊างงว่างง ไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยอยากเอารูปที่สวยบ้าง ไม่สวยบ้าง มาแชร์กันค่ะ เป็นไอเดียสำหรับคนที่ชอบเที่ยวบนรถไฟแล้วกันนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า อิฉันเรียนภาษาอยู่ที่ อ๊อคแลนด์ นิวซีแลนด์ ว่างๆ ก็จะจัดทริปออกไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปกับเพื่อนบ้าง ไปคนเดียวบ้าง เป็นคนชอบเดินทางค่ะ สอดส่องไปเรื่อย เผื่อเจอเนื้อคู่ 5555 ทริปนี้ก็เลยจัด อ๊อคแลนด์ ไป เวลลิงตัน ซึ่งเป็นเมืองหลวงของนิวซีแลนด์ ด้วยรถไฟ Kiwirailscenic จริงๆ เคยไปเวลลิงตันมาแล้ว แต่อยู่ดีๆ ก็อยากลองรถไฟที่เดินทางไกลๆ ในนิวซีแลนด์ดูบ้าง รถไฟสายนี้อาจจะไม่สวยที่สุด เพราะที่เกาะใต้สวยกว่า แต่พึ่งกลับจากเกาะใต้มา เลยเลือกที่จะไปเมืองหลวงค่ะ นอกจากราคาที่ถูกกว่าแล้ว (ถูกของรถไฟ แต่แพงพอๆ กับเครื่องบินไปกลับเลยยยย) อีกเหตุผลก็ ผช ที่นั่นเดรสอัพ มาก ดูแล้วเจริญหูเจริญตา 55 นอกเรื่องอีกละ ไปดูรถไฟบ้านเขากันดีก่าาาา
เส้นทางสายนี้มีชื่อว่า Northern Explorer หลังจากจองตั๋วไปในราคา (เมื่อหนึ่งปีที่แล้ว) Nz$120 ทางเว็บไซต์ ไปเรียบร้อยแล้ว
ก็ต้องแหกขี้ตา ตื่นแต่เช้า เพื่อไปที่สถานี Britomart แล้วก็ไปเช็คอิน ก็จะมีพนักงานเอากระเป๋าไปเก็บให้เราค่ะ
จากนั้นก็ขึ้นรถไฟกันโล้ดด
ข้างนอกดูธรรมาด๊าาา ธรรมดา เหมือนรถไฟบ้านเรา แต่ข้างในแตกต่างกันมากกก
หลังจากนั้นก็สำรวจรอบๆ ตัว ได้หูฟังมาอันนึง เอาไว้ฟังเขาบรรยาย เวลาผ่านไปแต่ละสถานที่ บวกกับหน้าจอเล็กๆ ที่อยู่บนเพดานค่ะ
ตั๋วหน้าตาเป็นแบบนี้เด้ออ จะเห็นว่าวันที่ไปมา คือนานมากกกก 555
หลังจากที่รถไฟออกจากสถานี ก็จะเห็นวิวข้างนอก ตอนเช้าๆ
อันนี้ก็เมนู อาหารค้าาา ราคาก็ไม่ต่างจากภาคพื้นดิน
ได้เวลาเดินสำรวจห้องสะเบียงละ ก่อนจะถึงห้องอาหารก็จะผ่านเคาเตอร์นี้ เห็นพี่เอเชียคนนั้นไหมม นางเป็นคนไทยเด้อค่ะ เม้ามอยกันไป
ห้องอาหาร คาเฟ่เล็กๆ รูปเบลอมากก นี่คือรูปที่เบลอน้อยสุดละ เกิดจากการสั่นไหวของรถไฟความเร็วต่ำ - -'' หึหึ
มอคค่า หนึ่งแก้ว กับน้องปลาเคลือบช็อคโกแลต
ต่อด้วยห้องน้ำค้าา ขอบอกว่าชอบมากก สะอาดสะอ๊านน กว้างด้วยย นอนได้สบายย อรึ้ยยย
วิธีการเปิด-ปิดประตูห้องน้ำคือต้องกดปุ่มนี้ (โอ้ยยย เบลอไปอีก แต่อยากอวด555)
หลังได้ดื่มด่ำกับกาแฟไปเรียบร้อยแล้ว ก็มานั่งชมน้องแกะกันดีก่าาา มองผ่านๆ นึกว่าก้อนหิน 55
ช่วงที่ไปคือฤดูหนาว ท้องฟ้าจะไม่ค่อยเปิด มืดๆ มั่วๆ เดียวฝนก็มา บางคนอาจจะเซง แต่อิฉันชินละคะ (ทำใจให้ชิน55)
ออกไปห้องสำหรับชมวิวดีกว่า ห้องนี้จะเป็นโอเพ่นแอร์ รับลมรับฝนกันตามใจชอบบ
ฝนตกเบาๆ เหวก็มีให้ดู
และนี่คือสิ่งนึง ที่น่าเสียดายในทริปนี้ก็คือ ภูเขาลูกนี้.... เห็นไหมนั้น หลังก้อนเมฆ ตีนเขานิดๆ มีหิมะหน่อยๆ หึหึ ถ้าฟ้าเปิดโล่งจะสวยมากกก (เคยเดินเขาแถวนั้นแล้ว ว่างๆ จะมาแชร์ค่ะ)
ในเมื่อวิวไกลๆ มองไม่เห็น ก็ชมวิวใกล้ๆ ไปละกันเนอะ
ปิดท้ายด้วยห้องโดยสารอีกรูป ที่นั่งที่เห็นก็จะมีทั้งเป็นแบบหันหน้าชนกันสำหรับคนที่มากันเป็นกลุ่ม แล้วก็สองตัวติดกันอย่างที่อิฉันนั่ง เห็นไหม อยู่ดีๆ แดดก็มา เอาแน่เอานอนกับอากาศที่นี่ไม่ได้จริงๆ
และแล้ววันรุ่งขึ้นก็มาถึง อากาศดีมากก ท้องฟ้าแจ๋มใส ณ เวลลิงตัน
หลังจากที่เดินเฉิดฉายในเมืองเวลลิงตัน ให้คนมองดู (ด้วยสายตาแปลกๆ) แล้ว ก็ถึงเวลาใส่บูท ส่งตัวเองกลับคืนสู่ธรรมชาติดีกว่าา
นักท่องเที่ยวหลายคนซื้อทัวร์กัน ร้อยสองร้อยดอล ไปดูแมวน้ำ แต่อิฉัน "งก" ไปเองค่ะ จ่ายค่ารถไปกลับแค่ 14 ดอลล่านิวซีแลนด์เท่านั้น!! บวกกับค่าเดินอีก 11 กิโล 5555
นี่ตั๋วใบแรกก สายอะไรจำไม่ได้ แค่ใช้ Google Maps ไปถูกแน่นอนค่ะ
เสร็จแล้วก็ลงพักหนึ่งป้ายค้าา ถ้ามีเวลาเยอะก็กินข้าวกินปลากันไป บางทีรถอาจจะช้าหน่อย คิดเอาเองว่าคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยมาเอง ถึงไม่ค่อยมีรถเมล์ค่ะ
รถเมล์อีกสาย ราคา 3.5 ดอล กับคันแรก เป็น 7 ดอลพอดีค่ะ สำหรับหนึ่งเที่ยว
แล้วนางก็จอดให้อิฉันลงบนเขา... ตอนนั้นมีความงง เอ๋... เรามาหาแมวน้ำไม่ใช่หรอ ไหนละทะเล.. แล้วก็เดินต่อไปกับพี่ Google maps ของเรา
ในที่สุด เราก็เจอทะเลแล้วววว แสดงว่าไม่หลงทางง
เดินต่อไปปป
นี่ไงง เจอแล้ววว Red rocks ก้อนโต แต่แมวน้ำ อยู่ตรงนู้นนนน เดินไปอีกก
ชอบมุมนี้มาก แต่เก้าอี้ย๊าววยาว นั่งคนเดียวคงเหงาาา อิอิ
และแล้วอิฉันก็เจอเพื่อนค่ะ โบราณว่าเดินตามหมา หมาไม่กัด! หร๊าาาาาา
หลังจากการเดินด้วยเท้าเหล็ก ระยะทาง 4 กิโลเบาๆ ในที่สุดอิฉันก็ได้เจอ น้องสาวที่ห่างหายกันมานับสิบปี
นางมีความสดใส ลิ้นสีชมพูแสดงให้เห็นสุขภาพที่ดี (เริ่มมั่วละ)
ยังไม่พอแค่นี้ เดินมาตั้ง 4 กิโล จะเจอแค่ตัวเดียวหรอออ ไม่มีทางง
"อย่ามองตาได้ไหมถ้าเธอไม่แคร์..." เพลงก็มา
นอนอาบแดดดั๊วว
พอหอมปากหอมคอกันล๊าววว ขอปิดท้ายด้วยหญ้าอ่อนปลิวไสวกลางแสงแดด
รวมๆ เดินไปกลับก็เกือบ 11 กิโล มีขึ้นเขาขากลับด้วยย ถ้าใครไป ก็ถือว่าออกกำลังกายกันเนอะ
สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณที่ดูจนจบนะค้าาา
ถ้ามีโอกาสจะเอาเรื่องราวเก่าๆ มาแชร์อีกทีค้าา เก่ากว่านี้ก็มีนะยู 55