สวัสดีค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราขออนุญาตสมัคร ID ใหม่มาตั้งกระทู้เพราะเรื่องราวของเราอาจไปกระทบกับบุคคลที่ 3 เราเลือกที่จะเป็น anonymous เพื่อความสบายใจของทุกฝ่ายค่ะ

ที่เราตัดสินใจมาตั้งกระทู้ มีเหตุผลสองอย่าง

อย่างแรก เพราะอีกไม่กี่วันก็ครบรอบ 12 ปี ของเรากับแฟน(เก่า)  
จริงๆ เรื่องมันจบลงไปตั้งแต่ครบรอบ 8 ปี ในความสัมพันธ์แบบแฟนค่ะ
ส่วนเหตุผลที่สอง เราขอเล่าตอนท้ายๆ นะคะ เพราะต้องลำดับเรื่องราวค่ะ

เรื่องราวความรักของเราจบลงไปเมื่อเกือบ 4 ปีก่อน แฟนเราขอเลิกกับเรา ในขณะที่เพิ่งผ่านวันครบรอบ 8 ปีไปหมาดๆ
เพื่อไปคบกับผู้หญิงอีกคน และก็บอกว่าผู้หญิงคนนี้ ทำให้เค้ามีความสุขมาก อย่างที่ไม่เคยได้รับตลอดเวลาที่คบกับเรา
แต่เค้าก็ยังรักเราอยู่ เพียงแต่ความรักมันหยุดแค่นั้น ความรู้สึกเค้าเปลี่ยนไปแล้ว  

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จริงๆ ก็ไม่เชิงว่าเค้าขอเลิกเราค่ะ แต่เราจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับคนอื่น เพราะนิสัยตามสืบ ตามเช็คของเรา
และก็มารู้ว่าเค้าไปเที่ยวด้วยกัน เราอยู่ในอารมณ์โกรธ เสียใจ
ก็เลยเหมือนนัดมาคุยกัน ทั้งสองฝ่ายเลยตกลงว่าจะเลิกกัน  (จริงๆ เรื่องมันควรจะจบลงแค่นั้นใช่ไหมคะ)

เราฟูมฟาย ร้องไห้ ช็อคค่ะ เพราะเค้าเป็นรักแรกของเรา และมันก็ไม่ใช่ความรักแบบ poppy love
เพราะก็ผ่านอะไรๆ มาด้วยกันเป็นเวลานาน นานจนชะล่าใจ ไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวแบบนี้
เราเองก็ผิดค่ะที่ตลอด 8 ปี ไม่ได้ดูแลความรักของเราให้ดีๆ

ตอนแรกเราก็ไม่รั้งค่ะ แต่สุดท้ายก็ฝีนใจตัวเองไม่ไหว ตามไปขอร้อง ขอโอกาส และก็พิสูจน์ตัวเอง เปลี่ยนแปลง
เค้าก็บอกว่ายังรักเราอยู่ ยังผูกพัน และก็ไม่อยากเห็นเราต้องหายไปจากชีวิตเค้า
เราสองคนก็มีทักไลน์ คุยกันหวานๆ เหมือนเดิม  ไปเจอกันกินข้าว ดูหนังบ้างตามแต่เค้าจะว่าง
เราก็หลอกตัวเองค่ะว่าเราสองคนคงกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว ก็ไม่ได้ตามเซ้าซี้ ถามสถานะอะไรมากมาย

แต่หารู้ไม่ว่า ตอนนั้นเค้าให้เราอยู่ในสถานะกิ๊ก เพราะเค้าก็เปิดตัวแฟน โพสต์รูปคู่หวาน พาไปแนะนำกับครอบครัว และเพื่อนๆ
ทุกคนรอบตัวเค้าคิดว่าเค้าเลิกกับเราไปนานแล้วค่ะ  (จากแฟนที่คบกันมา 8 ปี จู่ๆ เปลี่ยนให้เราไปเป็นแค่กิ๊ก)
ตอนพาเราไปกินข้าว ไป shopping ก็โพสต์รูปของที่ซื้อมาแล้ว tag ชื่อแฟนว่าซื้อฝาก
(เราตามไปสืบใน fb โดยใช้ account ของเพื่อนเข้าไปดูค่ะ)

ตลอดมาเราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ไม่เข้าไปถามไปวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของเขา อยู่ในที่ของเรา ที่ๆ เค้าอยากให้เราอยู่
จริงๆ เราก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ ไม่ได้อยากไปเป็นมือที่ 3 ของคนที่เคยมาเป็นมือที่ 3 ของเรา  ทำไมมันดูซับซ้อนแบบนี้นะ  
เรารู้ค่ะว่า โง่ ที่ต้องทนแบบนั้น แต่เรารักเค้ามาก จนไม่อยากเสียเค้าไป
เราก็คิดว่า อย่างน้อยแค่นี้ ก็พอ ใส่ใจเราบ้าง ให้เวลากับเราบ้าง
เราผูกพันกับเค้ามากค่ะ  8 ปีในสถานะแฟน ผ่านอะไรๆ มาด้วยกัน  

และ ณ ตอนนั้น เราก็คิดแค่เค้ายังไม่ไปไหนก็เพียงพอแล้ว
แค่ขอให้เราได้ ยื้อ ซื้อเวลาให้กับตัวเอง แล้วก็คิดว่าวันนึง เราคงจะทำใจได้
หรือถ้ามีคนใหม่ๆ เข้ามา เราก็จะค่อยๆ ลืมเค้าไปเอง หรือไม่แน่การที่เราพยายามปรับตัว
ตามใจเค้าทุกอย่าง อาจจะทำให้เรากลับมาคบกันจริงๆ ก็ได้
เราก็นึกไม่ออกค่ะ ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไปในอนาคต ก็เลยหลอกตัวเองไปวันๆ
หลอกมานานเป็นปีๆ  แต่ตลอดเวลาเกือบ 4 ปี ที่ผ่านมา เราไม่ได้มีความสุขเลยที่ต้องอยู่ในสถานะแบบนี้
เจ็บมาก เจ็บซ้ำๆ ยิ่งกว่าเอามีดกรีดแผลเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก
เค้าเองก็บอกว่าเข้าใจ และไม่อยากทำร้ายเรา ถ้าเราจะไปจากเค้า เค้าก็เข้าใจ  และเค้าก็ผิดเองที่ทำแบบนี้

การซื้อเวลา ไม่รู้มันจะสิ้นสุดตรงไหน แต่เวลามันก็ล่วงเลยมานานมากแล้ว เราก็ยังทำใจไม่ได้
ระหว่างนี้มีคนเข้ามาคุยกับเราบ้าง แต่เราก็ยังไม่พร้อมจะมีใครค่ะ
เราไม่อยากให้อีกคนเข้ามาเจอกับความสัมพันธ์ที่ so complicated แบบนี้

และตอนนี้แฟนเก่าเราก็กำลังทำให้มันซับซ้อนไปกว่าเดิมค่ะ เพราะมีเรื่องผู้หญิงคนใหม่อีกคนมาติดพัน
แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาค่ะ เพราะก็มีพันธะมีแฟนที่คบกันมาอยู่แล้วค่ะ และไม่รู้ว่ายังมีใครๆ ในลิสต์อีกรึเปล่า
ดูทรงแล้วคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะคบแฟนเก่าเราเป็นแค่กิ๊ก แต่แฟนเก่าเราดูเหมือนจะหลงคนนี้มาก หลงจนยอมเลิกกับแฟนคนปัจจุบัน
เราไม่เคยเจอเค้านะคะ แต่จากที่ฟังๆ พฤติกรรมคิดว่าผู้หญิงคนใหม่นี้ไม่ธรรมดาค่ะ กำลังจะเล่นเกมปั่นหัวผู้ชาย  

เรื่องนี้มีแต่คนเจ็บค่ะ เราที่เจ็บจนชินชา จากคนรักจู่ๆ ก็กลายเป็นแค่กิ๊ก  
แฟนคนปัจจุบัน (ที่ตอนนี้ก็กำลังเปลี่ยนสถานะไปเป็นแฟนเก่าของเค้าอีกคน) ก็คงเจ็บไม่น้อยที่ต้องมาอยู่ในวงจรนี้
และตัวเค้าเองก็คงเจ็บมั้งคะ เพราะกำลังหลงผู้หญิงคนใหม่นี้หัวปักหัวปำ ผู้หญิงคนใหม่กำลังเล่นเกม นางสับรางไปมาค่ะ
และรู้ว่าจะเดินเกมยังไง ก้าวยังไง ถอยยังไง


และนี่คือสาเหตุที่ 2 ที่เรามาตั้งกระทู้นี้ พอมีเรื่องนี้เกิดขึ้นเราคิดว่าควรจะหยุดที่จะเอาตัวเองออกไปจากวงจรนี้ไหม

12 ปีที่ผ่านมา เราควรจะยอมจบ บังคับตัวเอง ให้หยุดเจ็บปวด หยุดรู้สึกอะไร ถอยออกมา
ไม่อย่างงั้นเราคงต้องอยู่ในวงจรแบบนี้ต่อไป จริงๆ เรารู้มานานแล้วค่ะ ว่าควรทำไง แต่แค่ทำไม่ได้ ยิ่งคุยกัน ยิ่งเจอกันก็ยิ่งผุกพัน

เรื่องของเราก็มีเท่านี้ค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ  
ขอแค่กำลังใจจากทุกคนเล็กๆน้อยๆ ให้เราทำในสิ่งที่ควรจะทำตั้งนานแล้ว ก้าวออกมาเพื่อเริ่มต้นใหม่


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มันยากจริงๆ ค่ะ เรารักใครรักมาก ฝังใจมาก ไม่ค่อยลืมอะไรง่าย แต่เรื่องมันก็ผ่านมานานมากแล้ว เราเองคงต้องเลือกที่จะเดินออกมาจริงๆ สักที เราจะพยายามนะคะ เราจะรักตัวเองให้มากๆ