หมาของผมเป็นโรคไตเมื่อเดือนก่อน
อยากให้ไปอ่านกระทู้เก่าของผม
http://ppantip.com/topic/35240552
ผมยอมรับเลยว่า เดือนที่แล้วตอนผมรู้ว่ามันเป็นโรคไต ผมรู้สึกกังวลมาก ถึงขั้นที่กินไม่ได้นอนไม่หลับ เพราะสภาพหมาแย่ ให้น้ำเกลือจนผอมซูบ แถมหมอบอกว่ามีความเสี่ยงเป็นมะเร็งกระเพาะปัสสาวะ ซึ่งถ้าทราบว่าเป็น มันจะทรมานมาก และต้องตายลูกเดียว
ระหว่างหาหมอ ผมก็ควักเงินยังกับว่าบ้านพิมพ์ธนบัตรเอง เพราะค่าใช้จ่ายมันบานทะโร่มาก เดือนละ 2 หมื่นแน่นอน ทั้งค่าน้ำเกลือ ค่ายา ค่าตรวจเลือด สวนฉี่ ค่าอาหาร(เหมือนซื้อมาทิ้ง เพราะมันไม่กินเลย)
ต้องตื่นเช้าขึ้น มาให้น้ำเกลือหมา ต้องพาไปหาหมอตอนดึก เพราะเลิกงานช้า ต้องนอนดึกขึ้น
ต้องกินมาม่าเกือบทุกวัน ต้องงดสังสรรค์ เพราะต้องเก็บเงินไปรักษาหมา
ส่วนใจก็ตุ้มต่อม กลัวเขาจะป่วยหนัก และถ้าป่วยมากกว่านี้ ผมต้องกินแกลบ
แต่ผมบอกกับตัวเองแล้วว่า นี่จะเป็นหมาตัวสุดท้าย ผมจะดูแลมัน อย่างดีที่สุด
ใจผมเผื่อใจไว้ทุกวัน ว่าตื่นมา มันจะไม่อยู่แล้ว
หมอส่งตัวหมาผมไปตรวจที่ รพ สัตว์ทองหล่อ
ได้ผลออกมาแล้ว ชื่นใจมาก เขาไม่เป็นมะเร็ง แต่กระเพาะปัสสาวะอักเสบรุนแรง มาจากต่อมลูกหมากโต ตอนนี้กินฮอร์โมนให้มันยุบ
พอรู้ผล ทั้งผม และหมาต่างดีใจ ผมว่าหมามันรู้ว่ามันเป็นอะไร มันสำผัสจากอารมณ์ผมได้
มันกลับมากินปกติ
มีอ๊วกแตกบ้าง วันไหนอ๊วก ก็ต้องให้มันอดข้าวไปก่อน 2-3 วัน พอมันเริ่มมีแรง มันก็มาขอกินใหม่ มันก็จะอยู่ดีประมาณ 1 อาทิตย์ แล้วก็อ๊วกอีก เป็นแบบนี้ สลับกันไปมา
ผมรู้สึกว่า ถ้าเดือนก่อน ผมไม่ทุ่มเท หมาผมคงตายไปแล้ว
มาตอนนี้ ผมรู้สึกไม่เครียด แม้บางทีหมาผมจะทรุดๆ แต่ผมกลับไม่กังวลใจเท่าเมื่อก่อน เพราะผมทำดีที่สุดแล้ว ผมไม่ขาดตกบกพร่อมอะไรแล้ว
ผมเชื่อว่ายังมีคนอีกหลายคนที่อยู่ระหว่างการตัดสินใจ ว่าจะจัดการอย่างไรกับน้องหมา ที่บ้างก็ป่วย บ้างก็แก่ เงอะงะ มองไม่เห็น ช้าบ้าง เบลอบ้าง
ผมอยากจะบอกว่า ทำให้ดีที่สุดครับ
เมื่อวันหนึ่งมาถึง
คุณจะไม่รู้สึกเสียดายอะไรเลย
มันเป็นเพื่อนเรามาตั้งหลายปี
เราเป็นเพื่อนมัน ในยามยาก จะเป็นไรไป
เป็นกำลังใจครับ
///
หมาเป็นโรคไต แต่เจ้าของห้ามท้อ
อยากให้ไปอ่านกระทู้เก่าของผม
http://ppantip.com/topic/35240552
ผมยอมรับเลยว่า เดือนที่แล้วตอนผมรู้ว่ามันเป็นโรคไต ผมรู้สึกกังวลมาก ถึงขั้นที่กินไม่ได้นอนไม่หลับ เพราะสภาพหมาแย่ ให้น้ำเกลือจนผอมซูบ แถมหมอบอกว่ามีความเสี่ยงเป็นมะเร็งกระเพาะปัสสาวะ ซึ่งถ้าทราบว่าเป็น มันจะทรมานมาก และต้องตายลูกเดียว
ระหว่างหาหมอ ผมก็ควักเงินยังกับว่าบ้านพิมพ์ธนบัตรเอง เพราะค่าใช้จ่ายมันบานทะโร่มาก เดือนละ 2 หมื่นแน่นอน ทั้งค่าน้ำเกลือ ค่ายา ค่าตรวจเลือด สวนฉี่ ค่าอาหาร(เหมือนซื้อมาทิ้ง เพราะมันไม่กินเลย)
ต้องตื่นเช้าขึ้น มาให้น้ำเกลือหมา ต้องพาไปหาหมอตอนดึก เพราะเลิกงานช้า ต้องนอนดึกขึ้น
ต้องกินมาม่าเกือบทุกวัน ต้องงดสังสรรค์ เพราะต้องเก็บเงินไปรักษาหมา
ส่วนใจก็ตุ้มต่อม กลัวเขาจะป่วยหนัก และถ้าป่วยมากกว่านี้ ผมต้องกินแกลบ
แต่ผมบอกกับตัวเองแล้วว่า นี่จะเป็นหมาตัวสุดท้าย ผมจะดูแลมัน อย่างดีที่สุด
ใจผมเผื่อใจไว้ทุกวัน ว่าตื่นมา มันจะไม่อยู่แล้ว
หมอส่งตัวหมาผมไปตรวจที่ รพ สัตว์ทองหล่อ
ได้ผลออกมาแล้ว ชื่นใจมาก เขาไม่เป็นมะเร็ง แต่กระเพาะปัสสาวะอักเสบรุนแรง มาจากต่อมลูกหมากโต ตอนนี้กินฮอร์โมนให้มันยุบ
พอรู้ผล ทั้งผม และหมาต่างดีใจ ผมว่าหมามันรู้ว่ามันเป็นอะไร มันสำผัสจากอารมณ์ผมได้
มันกลับมากินปกติ
มีอ๊วกแตกบ้าง วันไหนอ๊วก ก็ต้องให้มันอดข้าวไปก่อน 2-3 วัน พอมันเริ่มมีแรง มันก็มาขอกินใหม่ มันก็จะอยู่ดีประมาณ 1 อาทิตย์ แล้วก็อ๊วกอีก เป็นแบบนี้ สลับกันไปมา
ผมรู้สึกว่า ถ้าเดือนก่อน ผมไม่ทุ่มเท หมาผมคงตายไปแล้ว
มาตอนนี้ ผมรู้สึกไม่เครียด แม้บางทีหมาผมจะทรุดๆ แต่ผมกลับไม่กังวลใจเท่าเมื่อก่อน เพราะผมทำดีที่สุดแล้ว ผมไม่ขาดตกบกพร่อมอะไรแล้ว
ผมเชื่อว่ายังมีคนอีกหลายคนที่อยู่ระหว่างการตัดสินใจ ว่าจะจัดการอย่างไรกับน้องหมา ที่บ้างก็ป่วย บ้างก็แก่ เงอะงะ มองไม่เห็น ช้าบ้าง เบลอบ้าง
ผมอยากจะบอกว่า ทำให้ดีที่สุดครับ
เมื่อวันหนึ่งมาถึง
คุณจะไม่รู้สึกเสียดายอะไรเลย
มันเป็นเพื่อนเรามาตั้งหลายปี
เราเป็นเพื่อนมัน ในยามยาก จะเป็นไรไป
เป็นกำลังใจครับ
///